ለሥነ -ልቦናዊ ሞት መሞላት ወይም ሙሉ ኃይል መኖር

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በሕይወት ለመደሰት እራሳችንን ከለከልን ፣ ከመስታወት በስተጀርባ እንደመኖር ፣ ስለወደፊቱ ነፃ እና ቆንጆ እናስባለን። ከፍላጎቶቻችን ጋር የማይስማማውን እውነታ መቀበል ስለማንፈልግ ፣ በስነልቦና ራሳችንን እየገደልን ፣ እውነታውን በመተካት ወደ ቅusት ዓለም እንገባለን። ይህ ከእውነተኛው የማፈንገጫ ዓይነቶች አንዱ ፣ የርዕሰ -ጉዳዩ ደስተኛ አለመሆኑን ሳናስብ ለግለሰባዊ ባህሪዎች የመሸጋገር እና የመንፈስ ጭንቀትን እንወስዳለን።

አንዳንድ ጊዜ ሰዎች የሕይወትን ደስታ ለረዥም ጊዜ እንዳልተሰማቸው ያስተውላሉ ፣ መውደድ ፣ ማለም ፣ ለሌሎች ክፍት መሆን አይችሉም። ሕይወት ገና እንዳልጀመረች ፣ ወይም እንደጨረሰች ይሰማታል ፣ እናም ለራስ ግድየለሽነት የህልውና ዘይቤ ነው።

ይህንን ሁኔታ በስነልቦናዊ ሥነ ጽሑፍ ውስጥ ለመግለጽ እንሞክር። በሳይንሳዊ ሥነ-ጽሑፍ ውስጥ “የስነልቦና ሞት ዝንባሌ” ጽንሰ-ሀሳብ አንድን ሰው በተፈጥሮ ላይ አሉታዊ የሆኑትን ሁሉንም ግዛቶች ይገልጻል ፣ አንድን ሰው ወደ ጥፋት ይመራል። በተለይም ፣ የዚህን ክስተት አጠቃላይ ባህሪዎች ማለትም ማህበራዊ ማለፊያ ፣ ማግለል ፣ የህይወት ተስፋ ማጣት ስሜት ፣ የስነልቦና ብቸኝነት ፣ ለሌሎች የማይጠቅም (የማይፈለግ) ፣ ስሜታዊ “ሞት” ፣ ወዘተ.

የሳይንሳዊ ሥነ -ጽሑፍ ትንተና የሚያሳየው የስነልቦናዊ ሞት ክስተት የማያሻማ ፍቺ አለመኖሩን ነው ፣ ስለሆነም ጽሑፉ የዚህን ፅንሰ -ሀሳብ ይዘት በቂ ትርጉም ለማግኘት ነባር ምርምርን በስርዓት ለማደራጀት ይሞክራል። የአጥፊነት አካል በእያንዳንዱ ሕያው ፍጡር ውስጥ ተፈጥሮአዊ ነው ፣ እሱ ወደ ቀደመው “ኦርጋኒክ ባልሆነ ሁኔታ” ለማምጣት የታለመ እና በአመፅ ፣ በጥላቻ እና በአጥፊ ባህሪ ውስጥ መግለጫን ያገኛል። እንደነዚህ ያሉ አጥፊ ድርጊቶች መሠረት የሞትን ስሜት የሚወስን የሞሪዶ ኃይል ነው።

በ “ሳይኮአናሊቲክ መዝገበ -ቃላት” ውስጥ ወደ ሞት የሚገፋው (ጠበኝነት ፣ ጥፋት) በተቃራኒ ምድብ “ወደ ሕይወት መንዳት” እና ውጥረትን ሙሉ በሙሉ ለማስወገድ የታለመ ነው ፣ ማለትም። “ሕያው ፍጥረትን ወደ ኦርጋኒክ ባልሆነ ሁኔታ በማምጣት” ፣ ተለዋዋጭ አወቃቀሩን ወደ የማይንቀሳቀስ ፣ “የሞተ” በመለወጥ። በስነልቦናዊ ትንተና ውስጥ እንደዚህ ያለ ክስተት የአንድ ነገር የማይንቀሳቀስ መዋቅር (ከታናቶስ ኃይል እና ተመሳሳይ libido ጋር ተመሳሳይ ፣ ግን በአቅጣጫ እና በተግባሩ ተቃራኒ) እንደ “destrudo” ጽንሰ -ሀሳብ ተሰይሟል።

ከላይ የተመለከተውን ከግምት ውስጥ በማስገባት የ Z. ፍሩድ የሞት መንዳት (አጥፊነት) እንደ ርዕሰ ጉዳዩ የአእምሮ ሕይወት መሠረት ያለው ግንዛቤ ጉልህ ይሆናል ፣ ይህም የስነልቦናዊ ሞት ክስተትን በስፋት ለመግለጥ አስተዋፅኦ ያደርጋል። Z. ፍሩድ ሰውነትን ወደ ጥፋት እና ወደ ጥፋት የሚገፋውን ለሞት (ታናቶስ) እና ሕይወትን ለማቆየት የሚያገለግል የሕይወት ጉዞ (ኤሮስ) ለይቶ ያሳያል። ተመራማሪው የእነዚህን አጥፊ ባቡሮች ተግባር እንደሚከተለው ይገልፃል - “ኤሮስ ከሕይወት መጀመሪያ ጀምሮ እንደ“የሕይወት በደመ ነፍስ”(“instinct”) ሆኖ የሚሠራ እና በአካል ባልተነቃነቀ መነቃቃት ምክንያት ይነሳል። በእነዚህ በደመ ነፍስ ኃይሎች ቡድኖች መካከል ግንኙነት አለ ፣ እና በሰውነት የፊዚዮሎጂ ሂደቶች ውስጥ ሁለት ተቃራኒ ዝንባሌዎች መኖር በሰው አካል ውስጥ ካሉ ሁለት ዓይነቶች ሕዋሳት ጋር የተቆራኘ ነው ፣ እነሱ ዘላለማዊ ሊሆኑ እና በተመሳሳይ ጊዜ ለሞት ተዳርገዋል። ዘ ፍሩድ እንዲህ ሲል ጽ writesል- “የሞት በደመ ነፍስ እያንዳንዱን ተለዋዋጭ ሥርዓት ሚዛናዊ ለማድረግ በሚሞክርበት መሠረት የ entropy ን መርህ (የቴርሞዳይናሚክስ ሕግን) ያከብራል ፣ ስለዚህ“የእያንዳንዱ ሕይወት ግብ ሞት ነው።

ተመሳሳይ አቋም በኤስኤ ፋቲ የታዘዘ ሲሆን የሞት ድራይቭን ወደ ባዶነት የመመለስ ዝንባሌን በመግለፅ “ቁልፍ አካላት (በኢሮስ እና ታናቶስ መካከል ያለው ግንኙነት) የሞት ድራይቭ በባዶነት ዘላቂነት መርህ ላይ የተመሠረተ ነው።.. ይህ ወደ ባዶነት የመመለስ ዝንባሌ ነው።

በጄ ጥናቶች ውስጥ እንደተገለጸው የሞት መንዳት ብዙ ቅርጾችን ሊወስድ ይችላል።ሃልማን - “… የሞት ተፈጥሮ ብዙ የተለያዩ ቅርጾችን ይወስዳል - ይህ በእኛ ላይ የተተነተነ ፣ ያለመተማመን ደስታ ህመምን እና መከራን ፣ አለመተማመንን እና ውጥረትን ለማምለጥ መንገድ ይሆናል ፣ ከእድገቱ ሂደት መውጣት ፣ ማዋሃድ አለመቻል ነው። ፣ የከንቱነት መጨረሻ ፣ የአእምሮ ሰላም ምኞት ፣ የራስ ገዝ አስተዳደር እና ጉልበት ማጣት። እሱ እንደ ወግ አጥባቂ የሕይወት ዝንባሌ ሆኖ ይሠራል - የማይለወጥ ፣ የፕላቶኒክ መስህብ የማይለወጥ ፣ ቋሚ ፣ ፍፁም እና በተቃራኒው ተቃራኒ ምኞት ለራስ -ልጅነት ምኞት ነው። መምጠጥ ፣ ይህ የግብረ ሥጋ ግንኙነት ነው ፣ ሙሉ በሙሉ እርካታ ለማግኘት የፌስታዊ ፍላጎት ነው። ሁለተኛው በንቃተ -ህሊና ደረጃ የሚንቀሳቀስ እና ከውጭው ዓለም ተነጥሎ መግለጫን የሚያገኝ ፣ የሞት መንቀሳቀስን የሚቃረን ተፈጥሮን ያሳያል ፣ ጭንቀት ፣ ራስን ማጥፋት ፣ ሽብር ፣ ወዘተ.

ከላይ እንደተገለፀው ፣ አጥፊ ዝንባሌዎች በሞት ፍላጎት ይመራሉ እናም አካልን የማጥፋት ችሎታ አላቸው ፣ ከእነዚህም መካከል “የመጉዳት” ዝንባሌ በርዕሰ -ጉዳዩ ሥነ -ልቦና ውስጥ መሠረታዊ ስለሆነ እና ከእሱ ጋር የተቆራኘ ስለሆነ አስከፊ ድርጊቶች ፣ ራስን ማጥፋት እና መግደል ናቸው። የስነልቦና ሞት ዝንባሌ።

ከተፈለገው ነገር ጋር በፍቅር መውደድ ፣ በስሜታዊነት መቀላቀል የስነልቦናዊ ድክመት መገለጫ ነው ፣ ዘ ፍሩድ ተከራክሯል ፣ “እነዚህ ሰዎች ሲወዱ መውረስ አይፈልጉም ፣ ሲፈልጉም መውደድ አይችሉም። እየፈለጉ ነው። ስሜታዊነትን ከተፈለጉት ነገሮች ለመለየት ፣ እነሱ ወደ ሥነ -ልቦናዊ ድክመት የሚያመራውን ነገር መውደድ የማያስፈልጋቸው ነገር። በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ ርዕሰ -ጉዳዩ የቅርብ ግንኙነቶችን ጠብቆ ለማቆየት አይችልም ፣ ፍቅርን ማሳየት ባለመቻሉ ግንኙነቶችን ያጠፋል ፣ ሌላ ሰው በመቀበል ፣ ለቅርብ በመጣር ፣ ውስጣዊ ሰላም ፣ “ማጠናከሪያ” ፣ ይህም የስሜት ህዋሳትን የማይቻል ያደርገዋል። የስነልቦናዊ አለመቻል ከአገዛዝ እና ከኔሮፊሊክ ስብዕና ዓይነት አሳዛኝ ምኞቶች ጋር የተቆራኘ ነው።

የስነልቦና ሞት በ libidinal ስሜት እና በ “ሟችነት” ዝንባሌዎች የበላይነት “ጥላቻ” ተለይቶ ይታወቃል - ጥላቻ ፣ ቅናት ፣ ምቀኝነት ፣ ቁጣ ፣ ወዘተ. K. ተስፋ መቁረጥን ፣ ጭንቀትን ፣ ጥላቻን ፣ ቅናትን ፣ ምቀኝነትን የሚያመጣ ትኩረትን ከወላጆች የማያገኝ ፍቅርን ለመቀበል ዕድል የለውም። እንደዚህ ያሉ ስሜቶች በአመፅ ተለይተው ይታወቃሉ ፣ ህፃኑ በተመሳሳይ ጊዜ ይወዳል እና ይጠላል ፣ ይናደዳል እና ለወላጆቹ ርህራሄን ይገልፃል። በግለሰቡ ሕይወት መጀመሪያ ላይ ጠበኝነት እና ሊቢዶአይ የማይለያዩ መሆናቸውን በማጉላት የዚህ ክስተት ማብራሪያ በ ‹ፍሮይድ› ተሰጥቷል ፣ እነሱ በ libido ነገር (የእናትን መቀበል ፣ ከእሷ ጋር ስሜታዊ ግንኙነት ፣ ወዘተ).

እነዚህ ሂደቶች ከደስታ እና ከብስጭት ተግባራት ጋር ይጣጣማሉ። ከጨቅላነቱ በኋላ በሊቢዶ እና በአመፅ ልማት መስመሮች መካከል ያለው ልዩነት የበለጠ ገላጭ ይሆናል። በፍቅር ቀለም ያላቸው ግንኙነቶች ተለይተው ይታወቃሉ ፣ እና የሊቢዶ ተጨማሪ እድገት ወደ አሉታዊ ስሜታዊ ዳራ እና ውጥረት የታጀቡ የፍላጎቶች ነፃነት ያስከትላል። ኤም ክላይን እንዲህ ዓይነቱን የሁለትዮሽነት ስሜት በደመ ነፍስ መጀመሪያ ላይ እንደተወለደ አፅንዖት ይሰጣል ፣ ይህ የጥቃት እና የጥፋት መነሳት ውስጥ መሠረታዊ የሆኑ እርስ በእርሱ የሚጋጩ ስሜቶች እንዲፈጠሩ ያደርጋል። ስለዚህ ፣ በስነልቦናዊ ትንተና ውስጥ የስነልቦናዊ ሞት ክስተት የሚቀርበው በርዕሰ -ጉዳዩ ውስጥ መሠረታዊ የሆነው እና ለሕይወት እና ለሞት በሚነዱ ድራይቮች አንድነት ባዮሎጂያዊ ደረጃ ላይ የተቀመጠው ወደ ሞት በሚነዳበት መንገድ ነው።

እጅግ በጣም ብዙ ተመራማሪዎች የስነልቦና ሞትን በማኅበራዊ ሕይወት ውስጥ የሚንፀባረቅ ክስተት አድርገው ይገልጻሉ - በማኅበራዊ መገለል ፣ መነጠል ፣ መተላለፍ ፣ ለራስ እና በዙሪያው ባለው ዓለም ግድየለሽነት ፣ ከርዕሰ -ጉዳዩ አስገራሚ ልምዶች ጋር የተቆራኘ።የስነልቦና ሞት በሚከተሉት ባህሪዎች ተለይቶ ይታወቃል-“የማኅበራዊ ትስስር መቋረጥ ፣ የሕይወት አቅጣጫ ማጣት ፣ እሴቶች ፣ ጉልህ ግንኙነቶች ፣ ራስን ማግለል ፣ የአኗኗር ለውጥ ፣ አስተሳሰብ ፣ ለራስ እና ለሌሎች አመለካከት”። አዲስ የሕይወት መመሪያዎች ፣ ግድየለሽነት ፣ ስንፍና ፣ ወግ አጥባቂነት ፣ የወደፊት ጥርጣሬ ፣ ወደ ቀድሞ የመመለስ ፍላጎት ፣ የግለሰባዊነት መጓደል ባለመኖሩ የስነ -ልቦና ሞት እራሱን ያሳያል። የስነልቦናዊ ሞት ክስተት - passivity ፣ ማግለል ፣ ተነሳሽነት ማጣት ፣ ግዴለሽነት ፣ ግድየለሽነት ፣ ይህም ለግለሰቡ ማህበራዊ እውንነት አስተዋፅኦ አያደርግም።

የስነልቦናዊ ሞት ክስተት ከግትርነት ፣ ከርዕሰ -ጉዳዩ ባህሪ መርሃ ግብር ጋር የተቆራኘ እና የግለሰባዊነቱን “ማጠናከሪያ” ይወስናል - ይህ አቀማመጥ በግብይት ትንተና ውስጥ ይታያል። የሕይወት ሁኔታ እንደ ንቃተ -ህሊና የሕይወት ዕቅድ ይገለጻል ፣ እሱም ከቲያትራዊ ሁኔታዎች መጀመሪያ እና መጨረሻ ጋር ፣ አፈ ታሪኮችን ፣ አፈ ታሪኮችን እና ተረት ከሚያስታውሱ። ስለዚህ ፣ ርዕሰ -ጉዳዩ በግዴለሽነት የሕይወት ሁኔታዎችን ይከተላል ፣ እነሱ በስታቲስቲክ ፣ በግምት ፣ በራስ -ሰር ባህሪ ተለይተው ይታወቃሉ። ምቹ እና የማይመቹ የሕይወት ሁኔታዎችን (አሸናፊዎች ፣ ተሸናፊዎች እና ተሸናፊዎች) በመለየት ፣ ኢ በርን አንድ ሰው የወደፊት ዕጣ ፈንታ ማዘጋጀት በሚችሉበት ምስረታ ውስጥ እገዳዎች መኖራቸውን ጠቅሷል። የርዕሰ -ነገሩን “ዕጣ ፈንታ” የሚያዘጋጁትን አሥራ ሁለት ክልከላዎችን ይግለጹ ፣ ማለትም “ራስህን አትሁን” ፣ “ሕፃን አትሁን” ፣ “አታድግ” ፣ “ይህንን አታሳካ” ፣ “ዶን” ማንኛውንም ነገር አታድርግ ፣ “አትጣበቅ” ፣ “አትገናኝ” ፣ “አትቅረብ” ፣ “በአካል ጤናማ አትሁን” ፣ “አታስብ”።

ከላይ ከተገለጹት መርሃግብሮች መካከል አቅራቢው በወላጅ እገዳዎች እና ቅጣቶች ተጽዕኖ ስር በልጅነት ውስጥ የተቋቋመውን የከንቱነት ፣ የበታችነት ፣ ግዴለሽነት ፣ ዋጋ ቢስነት ስሜት የሚሰጥ “አትኑር” የሚል ሁኔታ አለው። የስነልቦናዊ ሞራላዊነት በተገለጹት ክልከላዎች ተፅእኖ ስር በተፈጠሩ እና በግትርነት ፣ በግዴለሽነት እና በልጁ ግለሰባዊነት ላይ በተመሰረቱ ሁኔታዎች የታሰበ ነው። “አይሰማህ” የሚለው እገዳው በዙሪያው ላሉት ሰዎች እና ለራሱ ሰዎች ማንኛውንም የስሜታዊነት መገለጥን ለመግለጽ “የተከለከለ” ን ያስገድዳል ፣ ይህም የግለሰባዊነትን ፣ የበታችነትን ውስብስብ ትውልድ መፈጠርን ፣ ጭንቀትን ፣ ፍርሃትን ፣ ራስን መጠራጠርን ፣ እና የመሳሰሉት። ከላይ እንደተገለፀው ፣ የሕይወት ሁኔታ ምስረታ ላይ ተጽዕኖ የሚያሳድሩ ክልከላዎች ከርዕሰ -ጉዳዩ ሥነ -ልቦናዊ መዘበራረቅ ጋር የተቆራኙ እና እንደ ማግለል ፣ ተነሳሽነት ማጣት ፣ የጥቅም አልባነት ስሜት ፣ ግዴለሽነት ፣ ዋጋ ቢስ ፣ የሕይወት ትርጉም ማጣት ፣ ድብርት እና ራስን ማጥፋት። ይህ ሁሉ የስነልቦናዊ ሞት ክስተት ከህይወት ሁኔታዎች ጋር የተቆራኘ እና የግለሰባዊ ልዩ ራስን የማስተዋል ሂደቶችን የሚያግድ አሉታዊ የህይወት መርሃ ግብሮች መነሻ ነው ወደሚል መደምደሚያ ያመራል።

በአእምሮ ሁኔታ ላይ ለውጥ የሚያስከትል የሞት የማይቀር መሆኑን የመገንዘብ አስፈላጊነት የሚከተሉትን የስነልቦናዊ ሞት ደረጃዎች በመግለፅ በኢ ኩብል -ሮስ አጽንዖት ተሰጥቶታል - “መካድ - ርዕሰ -ጉዳዩ በሞት የማይቀር መሆኑን አያምንም። ሕይወትዎ በማንኛውም ወጪ። የጭንቀት ደረጃ የሐዘን ደረጃ ፣ የሞት የማይቀር መሆኑን መገንዘብ ፣ እንደ የሕይወት የመጨረሻ ደረጃ መቀበል - የሞት ተገዥነት መጠበቅ ነው። ያ ማለት ፣ ርዕሰ -ጉዳዩ ከሥነ -ልቦናዊ “ሞት” የተነሳ የራሱን ስሜቶች በማፅደቅ ፣ ከሕይወት መጨረሻ ጋር ለመስማማት በመሞከር። ራስን ከማጥፋቱ በፊት ተመሳሳይ የስሜት ለውጦች ይከሰታሉ -ሕይወት ግራጫ ይመስላል ፣ በየቀኑ ፣ ትርጉም የለሽ ፣ የተስፋ መቁረጥ ስሜት ፣ የብቸኝነት ስሜት አለ።

ከላይ የተገለጹት ግዛቶች የርዕሰ-ነገሩን ሥነ-ልቦናዊ ሥነ-ልቦናዊነት ባሕርይ ያሳያሉ ፣ እናም ሞት ከአእምሮ ሥቃይ መላቀቅ ነው።የስነልቦና ሞት ክስተት ሥነ ምግባራዊ እና አካላዊ ራስን ማጥፋት ብቻ ሳይሆን ሥነ ልቦናዊም በሚያስከትሉ በተወሰኑ የመልሶ ማቋቋም ዓይነቶች ይገለጣል። ራስን በማጥፋት ባህሪ ከአእምሮ ህመም መፈታት በ N. Farberow ሥራዎች ውስጥ ተገል describedል። በእሱ ጽንሰ-ሀሳብ ውስጥ ራስን የማጥፋት ባህሪ በተወሰኑ የርዕሰ-ጉዳዩ ድርጊቶች ተለይቶ የሚታወቅ ሲሆን ይህም አካልን ወደ ጥፋት ይመራዋል። ከነሱ መካከል ራስን የማጥፋት ድርጊቶች ብቻ ሳይሆኑ የአልኮል ሱሰኝነት ፣ የዕፅ ሱሰኝነት ፣ የዕፅ ሱሰኝነት ፣ ተገቢ ያልሆነ አደጋ እና የመሳሰሉት ናቸው። ብዙውን ጊዜ ሆን ብሎ ወደ ሞት ስለሚሄድ እንደዚህ ዓይነቱ ባህሪ በርዕሰ ጉዳዩ እንደ ማስፈራሪያ እንደማይታይ ተመራማሪው ገልፀዋል።

ከላይ እንደተጠቀሰው የጥፋተኝነት ፣ የጥላቻ ፣ የተስፋ መቁረጥ ስሜት ፣ እና በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ከላይ የመሆን ፍላጎት (ጠንካራ ለመሆን) ራስን ማጥፋት ሊያስከትሉ የሚችሉ ምክንያቶች ናቸው። ይህ ጽሑፍ ጥልቅ የስነልቦናዊ ምክንያቶቻቸውን በመረዳት በሰዎች ውስጥ እንደዚህ ያሉ ሁኔታዎችን መከሰትን እና ገለልተኛነትን የመከላከልን ችግር ያነሳል።

የስነ -ፅሁፉ ትንተና የስነልቦና ሞት ምልክቶችን በስርዓት እንድንይዝ ያስችለናል -ፍቅርን መግለፅ አለመቻል ፣ ከሌሎች ጋር የጠበቀ ግንኙነት መዛባት ፣ የስሜት ሸክም በቅናት ፣ በምቀኝነት ፣ በጥላቻ ፣ የሌላ ሰው ክብርን ዝቅ ማድረግ ፣ የበታችነት ስሜት ፣ ስሜቶች ውርደት እና የበታችነት ፣ በድርጊቶች እና ሀሳቦች ውስጥ ወግ አጥባቂነት ፣ ግትርነት ፣ የፕሮግራም ባህሪ ፣ ስለወደፊቱ ጥርጣሬ ፣ ወደ ቀድሞው የመመለስ ፍላጎት ፣ ማህበራዊ መገለል ፣ የህይወት ተስፋ ማጣት ስሜት ፣ የአዳዲስ የሕይወት ተስፋዎች እጥረት ፣ የብስጭት ስሜት ፣ ግድየለሽነት ፣ ድብርት እና ራስን ማጥፋት።