2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38
የስነልቦና ልምምድዬ የጀመረው በቤተሰቦቻቸው ውስጥ “ልዩ” ልጆች ካሏቸው ሴቶች ጋር በመስራት ነው። እነዚህ ሁለቱም የተወለዱ የእድገት እክል ያለባቸው እና በኋላ ላይ የታዩት ልጆች ናቸው። በዚያን ጊዜም እንኳ የእነዚህ ቤተሰቦች ሕይወት ከተራ ሰዎች ምን ያህል እንደሚለይ ተገነዘብኩ። ወላጆቻቸው በየቀኑ ምን ያህል ጥረት ማድረግ እንዳለባቸው ፣ እና የባለሙያ እርዳታ ምን ያህል አስከፊ ሊሆኑ ይችላሉ። ከእነሱ ጋር የስነ -ልቦና ሥራ እንዲሁ ልዩ ሊሆን ይችላል። በዚህ ላይ ሀሳቦች እና ይህንን ጽሑፍ ማካፈል እፈልጋለሁ።
አንድ ልጅ በቤተሰብ ውስጥ ሲወለድ ለሁሉም ትልቅ ክስተት ነው። ሁለቱም እናቶች እና አባቶች ሁል ጊዜ የራሳቸው ሀሳቦች ፣ የሚጠበቁ እና ቅ whatቶች ይኖሯቸዋል ፣ ምን ዓይነት ባህርይ እንደሚኖረው ፣ ወደፊት ምን እንደሚፈልግ እና እንደሚያደርግ። ማለትም ፣ ስለ “ተስማሚ” ልጅ እንደዚህ ያለ ምስል እንደ እኛ ማራዘሚያ ማውራት እንችላለን። እና አንድ ሕፃን በተዛባ ሁኔታ ከታየ ፣ ወይም በበሽታ ወይም በጉዳት ምክንያት ፣ እሱ ይሆናል ፣ ይህ ለወላጆቹ ትልቅ ድንጋጤ ነው። ሕልሞች ተሰብረዋል - ጤናማ ፣ ፍፁም የሆነውን ልጃቸውን ያጣሉ ፣ እና በድንገት እነሱ የሚያስፈራቸው ልጅ አላቸው። እነሱ በዚህ “ተስማሚ” ልጅ ወይም የህልም ልጅ ማጣት ብቻ ያዝናሉ ፣ ግን ስለራሳቸው ፣ በሕይወታቸው ውስጥ ያላቸው ሚና እና ቦታ ያላቸው ሀሳቦችም እየተለወጡ ናቸው።
እናም በእንደዚህ ዓይነት ወላጆች ታሪኮች ውስጥ አንድ አስፈላጊ ቦታ ብዙውን ጊዜ በማይገነዘቡት ተቃርኖ ተይ is ል - እነሱ ሕያው ልጅ አላቸው ፣ ግን እሱ እንደማንኛውም ሰው ባለመሆኑ ወላጆች ደስታ አይሰማቸውም ፣ እነሱ በጭንቀት ተውጠው ኪሳራ ይሰማቸዋል … ብዙዎች ሲመኙት እና ሲጠብቁት የነበረው የዚያ ልጅ መጥፋት። የዚህ ርዕስ ጥልቅ ጥናት ፣ ጽሑፎቹን እና የሥራ ልምዱን ራሱ ማንበብ የልጆቻቸውን ባህሪዎች ከግምት ውስጥ በማስገባት ከእንደዚህ ዓይነት ወላጆች ግዛቶች ጋር አብሮ መሥራት አስፈላጊ መሆኑን ያሳያል።
እኔ እንደዚህ ዓይነት ልጆች ባሏቸው ቤተሰቦች ውስጥ ኪሳራ ጊዜያዊ አሳዛኝ ሳይሆን የዕለት ተዕለት ሕይወትን የሚያስተካክል መሆኑን ልብ ማለት እፈልጋለሁ። እናም በዚህ ሂደት ውስጥ ወላጆች ሁል ጊዜ ህመም ፣ ብስጭት ያጋጥማቸዋል እናም በልጁ ህመም ዘወትር ይሰቃያሉ።
እና ከስነ -ልቦና ባለሙያ ጋር መሥራት እነዚህን ሁሉ አስቸጋሪ ልምዶች ማስቀመጥ የሚቻልበት ቦታ ሊሆን ይችላል። ይህ ሀዘን ፣ እንዲሁም ለልጅዎ የጥፋተኝነት እና የኃፍረት ስሜት ነው። የአቅም ማጣት እና የመገለል ስሜቶች። ወላጆች ሁል ጊዜ ውጤቶችን የማያመጡ እና ሌሎች ጤናማ ልጆች ባሉበት በሌሎች የቤተሰብ አባላት ሕይወት ላይ ተጽዕኖ የማያሳድር ሁኔታውን ለማስተካከል ወላጆች የማይታመኑ ጥረቶችን ማድረግ ይችላሉ። በተጨማሪም ፣ በልጁ ህመም ፣ በራሱ ወይም በአጠቃላይ በመድኃኒት ላይ ብዙ ቁጣ ሊኖር ይችላል። እና ከስነ -ልቦና ባለሙያ ጋር በመገናኘት እነዚህን ሁሉ ስሜቶች ማስቀመጥ ይችላሉ ፣ ይህም በኪሳራ ሕይወት ሂደት ውስጥ አስፈላጊ ደረጃ ሊሆን ይችላል።
ለማጠቃለል ፣ የሕፃን ህመም ፣ “የህልም ልጅ” ለመሆን አለመቻሉ ሁል ጊዜ ለወላጆች ህመም እና ኪሳራ ነው ማለት እፈልጋለሁ። እናም ይህንን ኪሳራ ለመቋቋም እርዳታው እፎይታ የሚያመጣ ፣ ከባድ ስሜቶችን እና ጭንቀቶችን ሸክም የሚያስታግስ ነገር ሊሆን ይችላል። እና በተጨማሪ ፣ እሱ የአባሎቹን ባህሪዎች ሁሉ ከግምት ውስጥ በማስገባት ከቤተሰቡ የወደፊት ሕይወት እና ከሙሉ እሴቱ ሀዘን ፣ ደስታ እና መግባባት ጋር ሀብትን ይሰጣል።
የሚመከር:
እኔ እንደማንኛውም ሰው አይደለሁም ወይም ሲንደሬላ ደህና ሁን
ለሴት ልጅ የማግባት ሀሳብ ሁለት ድራይቭዎችን ያዋህዳል - ሊቢዲናል እና ራስ ወዳድ። እያንዳንዱ ልጃገረድ ፣ በንድፈ ሀሳብ ፣ የማግባት ሕልሞች። ምክንያቱም ፦ - ስለዚህ በዙሪያው ሁሉም ሰው እንዲሁ ፣ - በኅብረተሰብ ውስጥ ማግባት የተለመደ ነው ፣ እና እኔ ከሌሎች ሴቶች የከፋ አይደለሁም ፣ - ሲንደሬላ እንዲሁ በመልካም ተረት ተነሳሽነት ፣ - libido ን ለማርካት ፣ ሩጫውን ለመቀጠል እና የተፈጥሮ ዕጣዎን ለማሟላት ይህ በማህበራዊ ተቀባይነት ያለው መንገድ ብቻ ነው ጋብቻ ለብቸኝነት ፣ ለቁሳዊ ችግሮች እና በወላጅ ቤተሰብ ላይ ጥገኛ ለመሆን እንደ ምትሃታዊ መድኃኒት ነው - እንከን የለሽ የሆነው ሲንደሬላ እራሷ ከልጅነት ጀምሮ ለእኛ እንዴት እንደሰበከች
ልጅዎ ደስተኛ እንዳይሆን የሚያደርጉ አምስት ሐረጎች
ፈጥኖም ይሁን ዘግይቶ ልጁ ምሳሌዎን ይከተላል ፣ ምክርህ አይደለም … ወላጆች ብዙውን ጊዜ አስተዳደግ ውስጥ ስህተቶቻቸውን ይገነዘባሉ። እኛ ግን ልጆቻችንን እኛ ባሳደግንበት መንገድ እያሳደግን ስለሆነ እነዚህን እንዴት መቋቋም እንደሚቻል? እነዚህ ሐረጎች ፣ የነፍስ አጥፊዎች ፣ በራስ -ሰር ከእኛ ዘለው ይወጣሉ። እነሱን ይተኩ። ገንቢ ፣ አዎንታዊ በሆኑ ይተኳቸው። የወላጆች ስምምነት በዓለም ላይ ትልቁ እስራት ነው። የማይመቹ ማስተካከያዎቻቸውን ከማድረጋቸው በፊት አጥፊ ሐረጎችን ለመለወጥ ጊዜው አሁን ነው። “በኩሬዎቹ ውስጥ አትለፍ
ይቅር ማለት ደህና በማይሆንበት ጊዜ። ናርሲሲስቶች እና ግንኙነቶችን ግልጽ ማድረግ
ይቅር እንድትሉ እጠይቃለሁ ወ bird ወደ ሰማይ እንድትገባ ያህል። ይቅር እንድትሉ እጠይቃለሁ ዛሬ ፣ ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ። “እወድሻለሁ” አልከኝ እናም ይህንን በአትክልቱ ውስጥ አበቦች ሰሙ ፣ እኔ ይቅር እላለሁ ፣ አበባዎች ቢሆኑ መቼም ይቅር ማለት አይችሉም። እና ትውስታ ቅዱስ ነው እንደ ከፍተኛ እሳት ነፀብራቅ ይቅርታ ፣ ይቅርታ አሁን አትጠይቀኝ … (ሐ) ሮበርት ሮዝዴስትቬንስኪ አሁን የይቅርታ ርዕስ ከጊዜ ወደ ጊዜ እየጨመረ ነው። ብዙ የስነ -ልቦና ሀብቶች መጣጥፎችን ያትማሉ ፣ ዋናው ሀሳቡ “ጥፋቱን ይቅር ማለት እና መተው” ነው ፣ ከዚያ ብዙ ችግሮች በራሳቸው እንደሚፈቱ ፣ ሥር የሰደዱ በሽታዎች ይፈውሳሉ ፣ እና በአጠቃላይ “ተኩላው ከበጉ አጠገብ ተኛ”እና ሁሉም ሰው ደህና ይሆናል። የኦርቶዶክስ ክርስቲ
ንቃተ -ህሊና ደስታ በማይሆንበት ጊዜ
በመልሶ ማቋቋሚያ ማዕከል ውስጥ እየሠራሁ ፣ በተግባር ፣ ብዙውን ጊዜ በተለያዩ የንቃተ -ህሊና ልዩነቶች ለሁሉም በኬሚካል ጥገኛ ለሆኑ ሰዎች በጣም ተመሳሳይ የሆኑ የስነልቦናዊ ግዛቶች መገለጥ ያጋጥመኛል። እንዲያውም በመጽሐፎች ውስጥ የተጻፈውን “በቀጥታ” እየተመለከቱ ነው ለማለት እወዳለሁ። የመፀነስ የመጀመሪያው ወር የፊዚዮሎጂያዊ ሁኔታን በቅደም ተከተል እያደረገ ነው - አንድ ሰው “ወደ ልቡናው ይመጣል” ፣ ሰውነት ከመርዛማ ታጥቧል ፣ ወዘተ ፣ ስለ አንዳንድ ሥነ ልቦናዊ ፣ ስሜታዊ አፍታዎች ፣ እዚህ መረጋጋት ፣ አገዛዝ እና ትዕዛዝ አስፈላጊ ናቸው። በዚህ ወቅት አንድ ሰው ብዙውን ጊዜ በቁጣ እና በመንፈስ ጭንቀት ተለይቶ ይታወቃል። በ 2 ኛው - 3 ኛ ወር የንጽህና ወቅት ፣ በፊዚዮሎጂ ደረጃ አንድ ሰው ቀድሞውኑ ጥሩ ስሜት ሲሰማው ፣ “የንቃ
ስኬት አስደሳች በማይሆንበት ጊዜ
እያንዳንዳችን በአንድ ወይም በሌላ ደረጃ ለስኬት እንጥራለን። ሁላችንም መልካሙን እንመኛለን። ስኬት በጣም የተወሳሰበ ጽንሰ -ሀሳብ ነው ፣ ብዙውን ጊዜ ብዙ የተለያዩ ሁኔታዎችን ያጠቃልላል። ስኬትን ማሳካት ቀላል አይደለም ፣ በተለያዩ የሕይወት ዘርፎች ረጅምና ስልታዊ ጥረቶችን ይጠይቃል። በመጨረሻ ግባችን ላይ ስንደርስ እርካታ ፣ ደስታ ወይም ሌላው ቀርቶ የባንዴ ደስታ የማይሰማን ለምን ይሆናል?
