ብስለት “የለም” የሚለውን ለመስማት ፈቃደኛነት ነው

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በቅርቡ ፣ የጎለመሰ ሰው ማለት ምን ማለት እንደሆነ ፣ በስነልቦናዊ ባህሪዎች ስሜታዊ ብስለት በሚገለጥበት ፣ እና ልጅ መሆን ምን ማለት እንደሆነ መረጃ ደርሶኛል። በዚህ ርዕስ ላይ ሲወያዩ ፣ ግንኙነታቸውን የመገንባት እና በስራ ውስጥ ስኬት የማግኘት ፣ የፈጠራ አቅማቸውን እውን ለማድረግ እድሉን ያጎላሉ።

እኔ እጨምራለሁ የበሰለ ስብዕና አስፈላጊ ባህሪ ውድቅነትን የመቋቋም ችሎታ ነው።

ከልማት ተግባራት አንዱ ለሌሎች “አይሆንም” ማለት ፣ የአንድን ሰው ፍላጎት የመጠበቅ ፣ እምቢ የማለት ችሎታ ነው

ያ አስደሳች ወይም ከፍላጎቶች ጋር የሚቃረን አይደለም። ብዙ ሥልጠናዎች “አይሆንም” ለማለት ችሎታ ያደሩ ናቸው ፣ ምክንያቱም አንዳንድ ጊዜ ሰዎች ሌሎችን ለመቃወም ለመማር ጊዜ ይፈልጋሉ እና በተመሳሳይ ጊዜ መጥፎ እና ምቾት አይሰማቸውም።

ነገር ግን በበሰለ ስብዕና እድገት ውስጥ እኩል አስፈላጊ ተግባር በሌላ ወገን ለመገኘት ፈቃደኛነት ነው ፣ ማለትም “አይ” የሚለውን ፣ ለሚጠብቁት እና ለሚጠይቁት። ሰዎች “አይ” ይላሉ ፣ “አይ” ሕይወት ራሱ ይነግረናል።

ስለዚህ አስደናቂ ምሳሌ እነግራችኋለሁ።

ትንሹ ማርቲን ስለ ብስክሌት ሕልምን አየ እና በገና ዋዜማ እንዲህ ዓይነቱን ስጦታ ወደ እግዚአብሔር ለመመለስ ወሰነ። የማርቲን እናት ቤተሰቦቻቸው ለእንደዚህ ዓይነቱ ስጦታ ገንዘብ እንደሌላቸው በማወቁ ጸሎቱን ሰምቶ ተበሳጨ። በገና ቀን ፣ ልጁ እናቱ የምትፈልገውን ባላገኘች ጊዜ ፣ በአዘኔታ ፣ እሷ ጠየቀችው-

- ምናልባት ፣ እግዚአብሔር ጸሎታችሁን ስላልተቀበላችሁ በጣም ተበሳጭታችኋል?

- አይ ፣ አልከፋኝም። ምክንያቱም ጸሎቴን ስለመለሰልኝ። አይደለም አለኝ።

“አይ” እንደ ቅጣት በሚቆጠርባቸው ፣ ኃይሎች እና አስፈላጊ ጉልበት በሚታገድባቸው ሁኔታዎች ውስጥ ፣ አንድ ሰው ውድቀቶችን እንደ ተፈጥሯዊ የሕይወት ክፍል ለመገንዘብ ፈቃደኛ አይደለም ፣ እና በሁሉም ዓይነት ክበብ ውስጥ መጓዝ ይጀምራል “ለምን?” እና "ለምን?"

በእያንዳንዱ የሕይወት ቅጽበት “የለም” አለ - እኛ ለራሳችን ባደረግናቸው ሕልሞች እና ግቦች ውስጥ በፍቅር ፣ በወዳጅነት እምቢታ እንሰማለን።

አንድ ሰው ፍላጎቶቹን ለማሟላት ፈቃደኛ ባለመሆኑ ብዙ ዓይነት ምላሽ አለ-

- እኔ መጥፎ ነኝ እና ስለዚህ እምቢ አሉኝ ፣ ይህ ማለት ሌላ ማንንም አልጠይቅም ማለት ነው።

እኔ የምፈልገውን አልገባኝም ፣ ለኃጢአቴ ማስተሰረይ አለብኝ እና ምናልባት ሁሉም ነገር ይሳካል።

- ዓለም መጥፎ ናት እና እኔ የምፈልገው ነገር የላትም ፣ ስለሆነም መፈለግ ምንም ፋይዳ የለውም።

- ምንም ቢሆን ፣ የበለጠ እመለከታለሁ እና አሁንም መንገዴን እቀበላለሁ።

የመጨረሻው ነጥብ በጣም የሚያስደስት ይመስላል ፣ ግን ያልበሰለ የባህሪ መንገድንም ሊደብቅ ይችላል። ውድቀቶች ሳይጎዱ አንድ ሰው ዓላማ ያለው መሆን እና ግቦችን ማሳካት ሲችል ጥሩ ነው ፣ ግን የፈለጉትን የማግኘት ፍላጎት እንደ አሻንጉሊት እንደሚጠይቅ ልጅ ወደ “ስጡ” ወደ ጨካኝ ድግግሞሽ ሲቀየር መጥፎ ነው። “አይ” የሚለውን መስማት አለመቻል ወደ ተመሳሳይ የተዘጋ በር ለመግባት ወደ ግትር ሙከራ ከተለወጠ ፣ እውነታውን የመቀበል ችሎታዎን ማሰብ አለብዎት።

በቢሮዬ ወይም በውጭ ካሉ ሰዎች ጋር ስነጋገር ፣ ሰዎች በዚህ ዓለም ውስጥ ሁሉም ነገር አለመኖሩን ከተቀበሉ ሕይወት በጣም ቀላል ይሆንልኛል ብዬ ራሴን አገኛለሁ። እና ይህ መጥፎም ጥሩም አይደለም ፣ እሱ እውነታ ብቻ ነው።

የመጀመሪያውን “አይ” እና “አታድርግ” የሚለውን ስንሰማ በልጅነት ውስጥ የመቀበል ልማድ ይመሰረታል። ይህ የልጁ እድገት እና የውጭ ደንቦችን ፣ ደንቦችን ፣ የተፈቀደውን እና የሚቻለውን ወሰን የመረዳት ሂደት ፈጽሞ የማይቀር አካል ነው። መጀመሪያ በቤተሰባችን እና በአከባቢው አከባቢ ፣ ከዚያ በመዋለ ሕጻናት ውስጥ ፣ በትምህርት ቤት ውስጥ እምቢታ እንሰማለን። ያለ ምንም ቅድመ ሁኔታ “አይደለም” ብለን እንድንታዘዝና እንድንቀበል የሚበረታታን ይህ ጊዜ ነው። አዋቂዎች ለእኛ ተጠያቂ ሲሆኑ ይህ የልጅነት ጊዜ ነው። እና አንድ ልጅ በሚደግፍ አከባቢ ውስጥ ካደገ ፣ ከዚያ በሕይወቱ ውስጥ “አዎ” እና “ይችላል” ሀዘኑን ሙሉ በሙሉ ይካሳል። በዚህ ሁኔታ ፣ ልጁ እንደ ውስጠ -ሁኔታ ፣ በተወሰነው ሁኔታ ውስጥ የተፈቀደውን የክልል ወሰን ፣ እንደ ጥፋት ፣ ቅጣት ፣ ወይም እሱ ውድቅ እየተደረገበት ያለ መልእክት እንደመሆኑ የውጪ ገደቦችን ይገነዘባል። እናም ፣ በአዋቂነት አንዴ ፣ ውድቅ በሆነበት ሁኔታ ስሜቱን ለመቋቋም በጣም ስኬታማ ይሆናል።

እናም ይህ “በተሳካ ሁኔታ መቋቋም” ማለት ምን ማለት እንደሆነ ጥያቄ ያስነሳል። ይህ ማለት ደስ የማይል ስሜቶች ሙሉ በሙሉ የሉም ማለት አይደለም። ይህ ማለት የአንድን ሰው አስፈላጊነት አይገድቡም ፣ ወደ ዲፕሬሲቭ ሁኔታ አይግዱት እና የእራሱን ክብር ውድቀት አያቀናጁም ማለት ነው። እምቢታ ፣ ምንም እንኳን አሉታዊ ስሜቶችን ቢያስከትልም ፣ “ሕይወት ይቀጥላል!” በሚለው አውድ ውስጥ መኖር አለበት። ነገር ግን የዚህ ስሜት መጥፋት በእውነቱ መፍትሄ የሚያስፈልገው የስነልቦና ችግር ነው።

እኛ በበሰለ መንገድ “አይ” የሚለውን የመቀበል ችሎታ ከተነጋገርን ፣ ከዚያ “መረጋጋት” ወይም “ሥር የሰደደ” ጽንሰ -ሀሳብ ፣ እንደ ውስጣዊ ድጋፍ የበለጠ ተገቢ ነው። በእርግጥ ለእያንዳንዱ ሰው ልዩ ጠቀሜታ ያላቸው ሁኔታዎች አሉ ፣ እምቢተኛው እንደ ጠንካራ ውጥረት ተደርጎ ይወሰዳል። ይህ በዋነኝነት የሚከሰተው አንድ ሰው ሕይወቱን ወደ አንድ “ፍላጎት” ሲያጥር ነው። እምቢታው የተቀበለበት ሁኔታ የአንድ ሰው ዘርፈ ብዙ ሕይወት አካል ከሆነ ፣ ከዚያ በአውሎ ነፋስ ውስጥ እንደ ዛፍ ቢወዛወዝ እንኳን ሥሮቹ ለመኖር ይረዳሉ።

የምንፈልገውን ሁሉ ለማግኘት በእጃችን ውል አልወለድን።

ሕይወት ደመና አልባ እንደምትሆን ማንም ቃል አይገባም።

ስንወለድ ያለን ብቸኛ ዋስትና ሕይወት ራሱ ነው። በመርህ ደረጃ ፣ ከሚመታ ልብ እና ዓለምን የማየት እድሉ እንጂ ሌላ ምንም ነገር አልተሰጠንም።

የጨቅላነቱ አቀማመጥ ዓለምን እንደ ትልቅ ጡት መመልከት ነው ፣ ይህም ሁል ጊዜ በቂ ወተት መኖር አለበት።

ሕይወት ለመጓዝ የማይታወቅ መንገድ ቢሆንም።

“አይ” ሁል ጊዜ መልሱ ነው። እርስዎ ሊገነቡበት እና ስለወደፊቱ አቅጣጫ ውሳኔዎችን የሚወስዱበት መልስ።

ምሳሌዎች -አርቲስት ቮልፍጋንግ ስቲለር። የተከታታይ ሥራዎች - የጨዋታው ሰዎች።