2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38
ይህ ርዕስ ከባድ እንደሆነ ዘላለማዊ ነው። የጥፋተኝነት ስሜት ከውስጥ ያጠፋናል። በሌሎች ሰዎች ጨዋታዎች ውስጥ አሻንጉሊቶች ፣ ደካማ ፍላጎት ያላቸው አሻንጉሊቶች ያደርገናል። ተንኮለኞች እኛን የሚይዙን እሱ እንደ መንጠቆ ላይ ነው። ነገር ግን አንድ ሰው ያጋጠመው የጥፋተኝነት ስሜት የሌላኛው ገላጭ ጎን ነው ፣ አጥፊ አይደለም ፣ ግን በጣም ገንቢ ስብዕና ባህርይ ነው - የኃላፊነት ስሜት።
ዛሬ በዚህ ርዕስ ላይ በትክክል ለመወያየት እፈልጋለሁ ፣ እና በራሴ ምሳሌ አደርገዋለሁ። እኔ ካለብኝበት ሁኔታ አጭሩ ፣ ቀላሉ እና ደህንነቱ የተጠበቀ መውጫ መንገድ ማግኘት ችያለሁ። እኔ ቀደም ብዬ በፈተናሁት እና ውጤታማነትዎን ባረጋገጥኩበት መርሃግብር መሠረት እርምጃ መውሰድ ስለሚችሉ ትምህርቴ ይዋል ይደር እንጂ በሕይወትዎ ውስጥ ጠቃሚ እንደሚሆን እርግጠኛ ነኝ።
የእኔ ዳራ
መላውን የጎልማሳ ሕይወቴን ሁሉንም ሕያዋን ፍጥረታት በመርዳት ላይ አደርጋለሁ። እና ይህ እኔ የመረጥኩት የስነ -ልቦና ባለሙያ ሙያ ጉዳይ ብቻ አይደለም። ከልጅነቴ ጀምሮ በመንገድ ላይ የባዘኑ እንስሳትን እንዲሁም በአንዳንድ ጉዳቶች ምክንያት ለጊዜው መብረር የማይችሉትን ወፎች አነሳሁ። እንደምንም አንድ ጊዜ የቆሰለ ትንሽ ቁራ አነሳሁ።
ጫጩቱን በማረፊያው ላይ ሰፈርኩት እና በእርግጥ ሁለንተናዊ እንክብካቤን ሰጠሁት - አበላሁት ፣ ክንፉን አስተካክዬ ፣ መብረር አስተማርኩት። እናም ብዙም ሳይቆይ ያ ላባችን ክፍል ሙሉ በሙሉ ተመልሶ በነጻ ለመብረር ዝግጁ በሆነበት ጊዜ ያ ለሁለታችን አስፈላጊ ቀን መጣ። ግን ከዚያ ያልተጠበቀ ነገር ተከሰተ…
ትንሹን ቁራ ለመመገብ ጠዋት ወደ በረንዳ ወጥቼ ፣ ቀድሞውኑ ለእኔ በጣም የታወቀውን የሰላምታ ጩኸቱን አልሰማሁም። ለእሱ ጊዜያዊ “ጎጆ” የሆነውን ሳጥኑ ውስጥ ስመለከት ፣ በሚጣበቅ አስፈሪ ሁኔታ ተያዝኩ። ጫጩቴ እዚያ ተኛች። ሕይወት አልባ። ጭንቅላቱ ከተፈጥሮ ውጭ ጠመዘዘ ፣ ቀጭን አንገቱ በግልጽ ተሰብሯል።
ደንግ was ነበር ማለት ምንም ማለት አይደለም። ቮሮኖኖክ ከእንስሳው ዓለም ከሌላ ታካሚ የበለጠ ለእኔ የሆነ ነገር ሆኖልኛል። እኔ ይህን ወፍ በጣም ቅርብ በሆነ ፣ ውድ ፣ በነፍሴ ውስጥ ደስ የሚል ሙቀትን ከሚያነሳሳ ነገር ጋር አቆራኘሁት። ስለዚህ ፣ ያኔ የተሰማኝ የጠፋው ህመም በጣም እውነተኛ ፣ እውነተኛ።
ጥፋተኝነት የሚመጣው ከየት ነው?
ህያው ፍጡርን እንዴት እንደሚወስዱ እና እንደሚገድሉ አልገባኝም። መከላከያ በሌለው ወፍ ላይ እጁን እንኳ ማን ሊያነሳ ይችላል? ሁሉም ዓይነት ስሜቶች በውስጤ ተነሱ። ሲጀመር ያደረገው ሰው ጠላሁት። እኔ አላውቀውም እና ማን ሊሆን እንደሚችል እንኳን አልጠረጠርኩም ፣ ግን በሙሉ ልቤ ጠላሁት። ከዚያም የዱር የጥፋተኝነት ስሜት ይሰማኝ ጀመር።
እኔ ወ birdን ማዳን ባለመቻሌ እራሴን ነቀፍኩ ፣ መንከባከብ እና መፈወስ ችያለሁ ፣ እና የትንሹን ቁራ ደህንነት አልጠበቅኩም። በተወሰኑ ሁኔታዎች ምክንያት ፣ ከዚያ እሱን ወደ አፓርታማው ለመውሰድ እድሉ አልነበረኝም። ግን እኔ በተመሳሳይ ጊዜ እኔ የምችለውን እና ማሸነፍ ያለብኝን እነዚህን መሰናክሎች ተገነዘብኩ ፣ ምክንያቱም እኔ ለጫጩቱ ሃላፊነት ወስጃለሁ።
አለቀስኩ ፣ እራሴን ወቀስኩ ፣ ትንሹ ቁራ በዚያን ጊዜ ቢያልፍ እሱ እራሱን ማገገም ይችል ይሆናል እና አሁን በሕይወት ይኖር ነበር ብዬ አስቤ ነበር። እኔን ለማረጋጋት የሞከሩ የዘመዶቼ ክርክር ፣ እኔ መስማት አልፈልግም። የጥፋተኝነት ስሜት በጣም ስለበላኝ በዙሪያዬ ያሉት ሰዎች ተናደው እና አስቆጡኝ።
ከዚያ ግንዛቤው ከዚህ ችግር መውጣት አስፈላጊ መሆኑን ወደ እኔ መጣ። ይህ የጥፋተኝነት ስሜት በሕይወቴ ውስጥ ምንም ገንቢ ነገር እንደማያመጣ ተገነዘብኩ። እና የሆነው ነገር በምንም መልኩ ሊለወጥ አይችልም። ጊዜ ወደ ኋላ መመለስ አይቻልም። እኔ በተናጥል ሁኔታውን በመደርደሪያዎቹ ላይ መበታተን ጀመርኩ። እናም በዚህ ትንታኔ ምክንያት የተረዳሁት እዚህ አለ።
የጥፋተኝነት እና የኃላፊነት ስሜት ተመሳሳይ ናቸው?
መጀመሪያ ላይ ለማይታወቅ ነፍሰ ገዳይ ጥላቻ ሲሰማኝ ሳላውቅ የአደጋውን ሀላፊነት ወደዚህ ሰው ቀየርኩ።በእሱ ምክንያት እንዲህ ያለ አሉታዊ ስሜት በእኔ ውስጥ ተነሳ። የጥፋተኝነት ስሜት ሲሰማኝ እኔ ለራሴ ሁኔታ ኃላፊነቱን ወሰድኩ።
እናም በዚህ ሁኔታ እኔ ለራሴ ብቻ ሳይሆን ለዚያ ሰውም የጥፋተኝነት ስሜት ኖሬያለሁ ፣ ምክንያቱም እሱ በእርግጥ ተሰማው አልሰማውም ፣ ግን እኔ እንዲሰማኝ ፈልጌ ነበር። ከከበደኝ ከዚህ ሁኔታ ለመውጣት ኃላፊነቶቻችንን ማካፈል አስፈላጊ መሆኑን ተገነዘብኩ። እናም ረድቶኛል። የጥፋተኝነት ስሜት ቀነሰ።
ለደረሰው ነገር መልስ ለመስጠት ዝግጁ መሆኔን ለራሴ ነገርኩት ፣ ግን ለራሴ ብቻ። የእኔ ኃላፊነት ምን ነበር? የአእዋፍን ደህንነት ለመጠበቅ። እናም የዚያ ሰው ሀላፊነት ለትንሹ ቁራ መሞት እና በድርጊቱ እሱ ያልታደለውን ፍጡር ሕይወት ብቻ ሳይሆን እኔንም ክፉኛ አደረገኝ።
በእኛ ላይ በሚደርሰው በሁሉም ሁኔታ ማለት ይቻላል ሁሉም የቡድኑ አባላት ሁል ጊዜ ተጠያቂዎች ናቸው ፣ በሂደቱ ውስጥ ተሳትፈዋል - ንቁ ወይም ተገብሮ። ደግሞም እርምጃ ብቻ ሳይሆን እንቅስቃሴ -አልባነትም የአንድ ሰው ምርጫ ፣ የአንድ ሰው ውሳኔ ነው። በዚህ መሠረት እያንዳንዱ የራሱ ኃላፊነት አለበት - ለሠራው ፣ ላላደረገው ፣ ለማድረግ የፈለገው ፣ ግን ሀሳቡን የቀየረ ፣ ጊዜ አልነበረውም ፣ ወዘተ።
እናም የኃላፊነት ክፍፍልን የምንፈጽም ከሆነ ፣ እያንዳንዱ ሰው ለተፈጠረው ነገር ጤናማ ያልሆነ ፣ እውነተኛ ፣ የጥፋተኝነት ስሜት ብቻ ይሰማዋል። እና በእኔ ሁኔታ እንደነበረው እንደዚህ ያለ ህመም የሚስብ ረግረጋማ አይሆንም። በዚህ ሁኔታ ፣ የጥፋተኝነት ስሜት እኛን ፣ ስሜታችንን ፣ ከሚወዷቸው ሰዎች ጋር ያለንን ግንኙነት የማይቆጣጠር ወደ ዳራ ይለወጣል። ግን ለወደፊቱ አስፈላጊውን ትምህርት እንዲማሩ ያስችልዎታል።
ሰዎች በጥፋተኝነት መኖር ለምን ይጀምራሉ?
አሁን ስለ ስልታዊ የጥፋተኝነት ስሜት ማውራት እፈልጋለሁ - አንድ ሰው ያለማቋረጥ የሚኖርበትን ዓይነት ፣ እሱም ቀድሞውኑ ወደ እውነታው “ቁራጭ” መለወጥ የቻለ። በእኔ ልምምድ ፣ እንደ ስልታዊ ቴራፒስት ፣ በተደጋጋሚ የሚደጋገሙ ምልክቶችን እና ሁኔታዎችን በየጊዜው መቋቋም አለብኝ።
ብዙውን ጊዜ ሰዎች በጥሬው የጥፋተኝነት ስሜት የሚሰማቸው ወደ እኔ ይመለሳሉ ፣ ማለትም በጭራሽ ሊሰማቸው የማይገባበት። እና እነዚህ ቀድሞውኑ የንቃተ ህሊና (ግለሰብ ወይም የጋራ) ጨዋታዎች ናቸው። እኛ የማናየው ፣ ግን የምንሰማው ፣ ሁኔታዎቹ ተደብቀዋል ፣ እነሱ ወደ ውጭው ዓለም “የሚተላለፉ” እና እኛ የፈለግነውም የፈለግነውም ፣ የሚያስደስተንም ሆነ የሚያሳዝነው ምንም ይሁን ምን ይደጋገማሉ።
ጉዳዩን በጥልቀት ለመረዳት በአንባቢው ፣ የጋራ እና የግለሰብ (የግል) ንቃተ ህሊና ምን እንደሆነ ለማብራራት እሞክራለሁ። የመጀመሪያው በእኛ ውስጥ ያለው ፣ በንቃተ ህሊና ደረጃ ነው። እኛ የምንሰማው ፣ የምንኖረው ፣ የምንሰማው ፣ ግን ለራሳችን እና ለራሳችን ሕይወት “ምስጋና” ብቻ ሳይሆን በአባቶቻችን ፣ በወላጆቻቸው ምክንያት - የእነሱ ተሞክሮ ፣ ተፅእኖ ፣ አጠቃላይ ፕሮግራሞች።
ስለግል ንቃተ -ህሊና ፣ እነዚህ እኛ እራሳችን የፈጠርናቸው እና በተወሰኑ የሕይወት ጎዳናዎቻችን ውስጥ ወደ ውስጣችን ዓለም እንድንወጣ ያደረግናቸው ሁኔታዎች እና ስሜቶች ናቸው። እና ይህ ብዙ ከልጅነት ጀምሮ ይመጣል። ይህ ወይም ያ በእኛ ንቃተ ህሊና ውስጥ ለምን ይታያል? ይህ የተለየ ጽሑፍ ነው ፣ ለየት ያለ ጽሑፍ የምሰጥበት።
የራስ-ጥፋተኝነት ሥራ ንድፍ
- የጥፋተኝነት ስሜትን ይቀበሉ ፣ በዚህ የሕይወትዎ ጊዜ ውስጥ በእርስዎ ውስጥ መሆኑን አይክዱ። በሰውነትዎ ውስጥ የተከማቸበትን ቦታ ለማግኘት ይሞክሩ። ይህ ራስ ፣ ልብ ፣ የፀሐይ ግንድ ፣ ወዘተ ሊሆን ይችላል።
- በአንተ አስተያየት የጥፋተኝነት ስሜትን ያስከተለበትን ሁኔታ በዓላማ ይገምግሙ። በሁኔታው እድገት ውስጥ የእያንዳንዱን ተሳታፊዎች እና የእያንዳንዳቸውን ደረጃ ይመልከቱ። ኃላፊነትን ያጋሩ። እያንዳንዱን ሰው በአዕምሮዎ ውስጥ ያስቡ እና እርስዎ የሚሰጡት ኃላፊነት በእሱ ላይ ምን እንደሆነ ይንገሩት። ወይም ቁጭ ብለው እያንዳንዱ ተሳታፊ ያደረገውን / ያላደረገውን ዝርዝር ይፃፉ።
- እርስዎ ኃላፊነት ያለብዎትን ፣ እና ሌሎች ተጠያቂ መሆን ያለባቸውን ከተረዱ ፣ እራስዎን ማረጋጋት ፣ የተከሰተውን በበቂ ሁኔታ መገምገም እና ምናልባትም ሁኔታውን በእውነቱ “መለየት” ይችላሉ ፣ ለወደፊቱ የእሱን ድግግሞሽ ለመከላከል ይሞክሩ። ፣ የሆነን ነገር በትክክለኛው አቅጣጫ ለመለወጥ ፣ በግልዎ ምን ማድረግ / ማድረግ እንደሚችሉ ይረዱ።
- እርስዎ በአእምሮ መለያየት ወቅት የራስዎ እንደሆኑ የገለፁት ኃላፊነት ፣ ለእርስዎ የተመካውን የዚያ ክፍል (ድርጊቶችዎ ፣ ድርጊቶችዎ ፣ ድርጊቶችዎ) ለመቀበል እና ዝግጁ ለመሆን ዝግጁ ይሁኑ። ይህ የጥፋተኝነት ስሜትን ያስለቅቃል።
ደህና ፣ በእርስዎ ሁኔታ ውስጥ ስልታዊ ስሜት ፣ ያለማቋረጥ የሚደጋገም ፣ እና እንዲያውም መሠረተ ቢስ ፣ እና የጥፋተኝነት ስሜት እርስዎን የሚይዝ ከሆነ ፣ በራስዎ ለመቋቋም እድሉን የማይሰጥዎት ከሆነ ፣ ልዩ ባለሙያተኛን እንዲያነጋግሩ እመክራለሁ። በዚህ ችግር ላይ ለመሥራት የረጅም ጊዜ ሕክምና አለ ፣ የአጭር ጊዜ አለ። በግለሰብ ደረጃ ፣ ከኋለኛው አማራጭ ጋር መሥራት እመርጣለሁ።
በመጨረሻም ፣ በቂ ያልሆነ የጥፋተኝነት ስሜት ሕይወትዎን እንዲያልፍ ፣ ቀላል እና የአእምሮ ሰላም እንዲመኙልዎት እፈልጋለሁ። ይወዱ እና ይወደዱ!
የሚመከር:
ተጎጂ እና አስገድዶ መድፈር - የአንድ ሳንቲም 2 ጎኖች
ተጎጂ እና አስገድዶ መድፈር ፣ አሳዛኝ እና ማሶሺስት የአንድ ሳንቲም ሁለት ገጽታዎች ናቸው። ተጎጂው የአስገድዶ መድፈር ባህሪዎች አሉት ፣ እና ደፋሪው ብዙውን ጊዜ በተጠቂው ሁኔታ ውስጥ ይወድቃል። አንዱ ያለ ሌላው መኖር አይችልም። እነሱ በተለዋጭ ይለዋወጣሉ ፣ በዚህም የመከራን ክበብ ፣ የፍትህ ፍለጋን እና የበቀል ድልን ይዘጋሉ። ይህ አስከፊ የባህሪ ዘይቤ በአንድ ሰው ውስጥ እንዴት ይሠራል?
ትልቅ ሰው ማለት ምን ማለት ነው? የአንድ ሰው ብስለት (ብስለት) 4 ገጽታዎች
የአዋቂነት 4 ገጽታዎች አሉ -ፊዚዮሎጂያዊ ፣ ማህበራዊ ፣ ምሁራዊ እና ስሜታዊ። 1) ፊዚዮሎጂያዊ የሰው አካል በአዋቂነት ደረጃ ፊዚዮሎጂያዊ ተግባር እንደሚሠራ ይገምታል። እዚህ ሁሉም ነገር ግልፅ ነው እና ብዙውን ጊዜ በዚህ ላይ ምንም ችግሮች የሉም። 2) ማህበራዊ አንድ ሰው በኅብረተሰብ ውስጥ የሚኖረውን ህጎች ያውቃል ፣ እንዴት መደራደር እንደሚቻል ፣ የረጅም ጊዜ ግንኙነቶችን ጠብቆ ማቆየት ማለት ነው። እሱ ፍላጎቶቹን ለብቻው ማቅረብ ይችላል-ግሮሰሪዎችን ይግዙ ፣ ምግብ ያዘጋጃሉ ፣ ሳህኖችን ያጥቡ ፣ ልብሶቹን ያጥቡ እና ያፅዱ ፣ ክፍሉን ያፅዱ እና ሌሎች የራስ-አገሌግልት ሙያዎችን ያፅዱ። ይህ እንዲሁም የገንዘብ ነፃነትን ያጠቃልላል ፣ ማለትም ፣ አንድ ሰው ለፍላጎቶቹ ሊያተርፍ ይችላል። 3) ምሁራዊ እኛ ማንበብ ፣ መጻፍ ፣ መቁ
ጥፋተኛ እና ቂም። ቂም እና የጥፋተኝነት ስሜት። የአንድ ሳንቲም ሁለት ጎኖች
እንዲህ ዓይነቱን የተለያዩ ፣ የዋልታ ስሜቶችን በድንገት ወደ አንድ ርዕስ ለምን አጣመርኩ? ለዚያም ነው - እነሱ በጥቅል ውስጥ ይኖራሉ - ጥፋተኛ ባለበት ፣ ቂምም አለ። እንዲሁም በተቃራኒው. ግን አንደኛው ፣ እንደ አንድ ደንብ ፣ እኛ በራሳችን ውስጥ አናስተውልም። ቅር ከተሰኘን ስለ ጥፋታችን አንናገርም ፣ ለሌላ ሰው ‹ውክልና› እናደርጋለን። “ቅር ተሰኝቶኛል። እሱ ጥፋተኛ ነው። "
እኛ ለምን የጥፋተኝነት ስሜት ይሰማናል ️ የጥፋተኝነት ስሜት ምንድነው ❓
ብዙውን ጊዜ የጥፋተኝነት ስሜት የሚሰማን ለምንድን ነው? የጥፋተኝነት ስሜት ምንድነው? ይህ በራሱ ላይ የተቃጣ ጥቃት ነው-ራስን ማበላሸት ፣ ራስን መቅጣት። ይህ በልጅነታችን ውስጥ የተቀመጠ የባህሪ ዘይቤ ነው። ደንቦቹ ለእኛ ተብራርተዋል ፣ ጥሩ እና መጥፎ የሆነው። መጮህ ፣ መታገል ፣ ሥራውን ማከናወን አለመቻል ፣ ሥራውን አለማጠናቀቁ ፣ ስህተት መሥራት ፣ ሰነፍ መሆን ፣ ወዘተ … ለእነዚህ ክሶች ተጨማሪ እኛን የሚጨቁኑ አጠቃላይ ቃላትን ይጨምራሉ ፣ ለምሳሌ - ሁሉም ነገር ፣ ሁል ጊዜ ፣ ለዘላለም ፣ በጭራሽ … ክሶቹ ሲደጋገሙ ፣ የማይታየው ወደ ንዑስ አእምሮ ውስጥ ዘልቆ መግባት ይከሰታል። ብዙውን ጊዜ አስማሚው ቅር ተሰኝቷል ፣ ይህም የበለጠ የጥፋተኝነት ስሜት እንዲሰማን ያደርጋል። ማጭበርበሩ ውጤት እንዲኖረው ፣ ተንከባካቢው የ
ዘራፊነት ፣ አሳዛኝነት እና ፔዶፊሊያ የአንድ ሳንቲም አንድ ጎን ናቸው
የጥፋት እና የጥበብ ዕቃዎች ተደምስሰው እና ከተረከሱ አጥፊ (አጥፊ) ጠማማ የሰው ባህሪ ዓይነቶች አንዱ ነው። ይህ የሚያምሩ ነገሮችን በተለይም የጥበብ ሥራዎችን እንዲያጠፉ የሚያደርግዎ የአእምሮ ሁኔታ ነው። ለዓለም ያለው አመለካከት ለወላጆች ቁጥሮች ፣ ብዙውን ጊዜ የልጁን ኢጎ ለፈጠረው እናት ፣ እና በአሁኑ ጊዜ በብዙ ወይም ባነሰ የፊዚዮሎጂ አዋቂ ሁኔታ (በአእምሮ ሳይሆን) ከ ልዕለ-ኢጎ ጋር በተዛመደ ይገለጻል። በእድገቱ እና በእድገቱ ሂደት ወቅት ፣ ወይም ለ I-Ideal (የወላጅነት ቁጥሮች ፣ እንዲሁም ደንቦች ፣ ህጎች ፣ ሕጎች ፣ ሥነምግባር ፣ ሥነ ምግባር ፣ ሥነ-ጥበብ ፣ ባለሥልጣናት)። ብዙውን ጊዜ በእንደዚህ ዓይነቶቹ ስብዕናዎች ውስጥ ሱፐር-ኢጎ ባለማወቅ ከመጠን በላይ ፣ ጨቋኝ ፣ የተወሰኑ ማዕቀፎችን እና መስፈርቶችን ፣ ህጎችን ፣ ቁ
