ጉዳት። በመከራ ውስጥ ክብርን እንዴት መጠበቅ እንደሚቻል?

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

አሰቃቂ - እንዴት እንደሚከሰት

የዛሬው ርዕሳችን የስሜት ቀውስ ነው። ይህ የሰው ልጅ እውነታ በጣም የሚያሠቃይ ክፍል ነው። ፍቅርን ፣ ደስታን ፣ ደስታን ፣ ግን የመንፈስ ጭንቀትን ፣ ሱስን ልናገኝ እንችላለን። እና ደግሞ ህመም። እና ይህ - በትክክል ስለማወራው።

በዕለት ተዕለት እውነታ እንጀምር። Trauma የጉዳት ቃል የግሪክ ቃል ነው። በየቀኑ ይከሰታሉ።

አሰቃቂ ሁኔታ ሲከሰት እኛ ደነዘዘ እና አጠያያቂ እንሆናለን - እኛ ወንድም ወይም እህትን በምንመርጥበት ጊዜ በቁም ነገር ያልወሰድናቸው ግንኙነቶች ፣ በሥራ ወይም በልጅነት ጉልበተኞች። አንዳንዶቹ ከወላጆቻቸው ጋር ጥብቅ ግንኙነት አላቸው ፣ እናም ያለ ውርስ ይቀራሉ። እና ከዚያ የቤት ውስጥ ጥቃት አለ። በጣም የከፋ የስሜት ቀውስ - ጦርነት።

ስለዚህ ፣ የስሜት ቀውስ ከህልውና መሠረታዊ ነገሮች ጋር ይጋፈጠናል። ማንኛውም የስሜት ቀውስ አሳዛኝ ነው። በገንዘብ ውስጥ ውስንነት እያጋጠመን ነው ፣ ተጋላጭነት ይሰማናል። እናም ጥያቄው የሚነሳው እንዴት እንደ ሰው መኖር እና መኖር ነው። እኛ እራሳችንን እንዴት እንደምንቆይ ፣ የራሳችንን ስሜት እና ግንኙነትን እንጠብቃለን።

የአካል ጉዳት ዘዴዎች

ሁላችንም የአካል ጉዳት አጋጥሞናል - የተቆረጠ ወይም የተሰበረ እግር። ግን ጉዳት ምንድነው? እሱ የሁሉንም ኃይለኛ ጥፋት ነው።

ከፋኖሎጂያዊ እይታ አንፃር ፣ ዳቦውን ስቆርጥ እና እራሴን ስቆርጥ ፣ እንደ ዳቦው ተመሳሳይ ነገር በእኔ ላይ ይከሰታል። ግን እንጀራው አያለቅስም ፣ እና እኔ - አዎ.

ቢላዋ ድንበሮቼን ፣ የቆዳዬ ወሰኖችን ይሰብራል። ቢላዋ የቆዳውን ታማኝነት ይሰብራል ፣ ምክንያቱም እሱን ለመቋቋም በቂ አይደለም። የማንኛውም ጉዳት ተፈጥሮ ይህ ነው። እና የአቋማትን ድንበር የሚጥስ ማንኛውም ኃይል ፣ ሁከት ብለን እንጠራዋለን።

ዓላማው ፣ ሁከት የግድ የለም። እኔ ደካማ ወይም የመንፈስ ጭንቀት ከሆንኩ ፣ ምንም እንኳን ትንሽ ጥረት ቢኖር እንኳን ቁስለኛ ይሰማኛል።

የጉዳት ውጤቶች ተግባራዊነት ማጣት ናቸው - ለምሳሌ ፣ በተሰበረ እግር መራመድ አይችሉም። እና ተጨማሪ - የራሱ የሆነ ነገር ጠፍቷል። ለምሳሌ ፣ ደሜ በጠረጴዛው ላይ ይሰራጫል ፣ ምንም እንኳን ተፈጥሮ ለዚህ ባይሰጥም። እና ከዚያ ህመሙ ይመጣል።

ወደ ንቃተ -ህሊና ይመጣል ፣ መላውን ዓለም ይደብቃል ፣ የመሥራት አቅማችንን እናጣለን። ምንም እንኳን ህመሙ ራሱ ምልክት ብቻ ነው።

ሕመሙ የተለየ ነው ፣ ግን ሁሉም የመሥዋዕትነት ስሜት ያስነሳል። ተጎጂው እርቃን ይሰማዋል - ይህ የህልውና ትንተና መሠረት ነው። ህመም ሲሰማኝ በአለም ፊት ራቁቴን ይሰማኛል።

ሕመሙ እንዲህ ይላል ፣ “ስለእሱ አንድ ነገር ያድርጉ ፣ እሱ ከሁሉም በላይ ነው። ቦታ ይውሰዱ ፣ ምክንያት ይፈልጉ ፣ ህመሙን ያስወግዱ። ይህን ካደረግን ተጨማሪ ህመምን ለማስወገድ እድሉ አለን።

የስነልቦና ቀውስ ተመሳሳይ ዘዴ ነው። ኤልሳ

በስነልቦናዊ ደረጃ ፣ ከአካላዊ ደረጃ ጋር ተመሳሳይ የሆነ ነገር ይከሰታል - የድንበር ወረራ ፣ የራስን ማጣት እና ተግባራዊነትን ማጣት።

ታካሚ ነበረኝ። የእሷ የስሜት ቀውስ የመጣው ከመቀበል ነው።

ኤልሳ አርባ ስድስት ነበር ፣ ከሃያ ዓመት ጀምሮ በተለይም ባለፉት ሁለት ዓመታት ውስጥ በመንፈስ ጭንቀት ተሠቃየች። ለእርሷ የተለየ ፈተና በዓላት ነበሩ - የገና ወይም የልደት ቀናት። ከዚያ መንቀሳቀስ እንኳን አልቻለችም እና የቤት ሥራን ለሌሎች ውክልና መስጠት አልቻለችም።

ዋናው ስሜቷ “እኔ ዋጋ የለኝም” ነበር። እሷ ቤተሰቦ herን በጥርጣሬዋ እና በጥርጣሬዋ አሰቃየቻት ፣ ልጆ herን በጥያቄዎ out አወጣች።

ያላወቀችውን ጭንቀት ፣ እንዲሁም በጭንቀት እና በመሠረታዊ ስሜቶች መካከል ያለውን ግንኙነት አግኝተን ፣ “እኔ ለልጆቼ በቂ ዋጋ አለኝ?” የሚለውን ጥያቄ አንስተናል። ከዚያ ወደ ጥያቄው ደረስን - “እነሱ ምሽት ላይ ወዴት እንደሚሄዱ ሲመልሱኝ ፣ በቂ ፍቅር እንደሌለኝ ይሰማኛል።”

ከዚያ መጮህ እና ማልቀስ ፈለገች ፣ ግን ከረጅም ጊዜ በፊት ማልቀሱን አቆመች - እንባ በባሏ ነርቮች ላይ ተደረገ። እሷ ለሌሎች ምንም ግድ እንደሌላት ስላሰበች ለመጮህና ለማጉረምረም ብቁ እንዳልሆነ ተሰምቷታል ፣ ይህም ማለት – ለእሷም ምንም አይደለም።

ይህ የዋጋ ማነስ ስሜት ከየት እንደመጣ መፈለግ ጀመርን ፣ እና ሳትጠይቅ ዕቃዎ takeን መውሰድ በቤተሰቧ ውስጥ የተለመደ መሆኑን አገኘን። አንድ ጊዜ በልጅነቷ ፣ የምትወደው የእጅ ቦርሳ ከእሷ ተወስዶ በቤተሰባዊ ፎቶ ውስጥ የተሻለ ሆኖ እንዲታይ ለአጎቷ ልጅ ተሰጥቷል።ይህ ቀላል ነገር ነው ፣ ግን ተመሳሳይ ነገር ከተደጋገመ በልጁ አእምሮ ውስጥም በጥብቅ ይቀመጣል። በኤልሳ ሕይወት ውስጥ አለመቀበል ያለማቋረጥ ተደግሟል።

እናት ያለማቋረጥ ከወንድሟ ጋር ታወዳድራለች ፣ እናም ወንድም የተሻለ ነበር። ሐቀኛነቷ ተቀጣ። ለባሏ መታገል ነበረባት ፣ ከዚያ ጠንክራ መሥራት አለባት። መንደሩ በሙሉ ስለ እሷ ያወራል።

የሚወዳት ፣ የሚጠብቃት እና የሚኮራባት አባቷ ብቻ ነበር። ይህ ከከባድ ስብዕና መዛባት አድኗታል ፣ ግን ከሁሉም ጉልህ ሰዎች ትችት ብቻ ከሰሙ። ምንም መብት እንደሌላት ፣ የባሰች መሆኗ ፣ ዋጋ እንደሌላት ተነገራት።

ስለእሱ ማውራት ስትጀምር እንደገና መጥፎ ስሜት ተሰማት። አሁን በጉሮሮዬ ውስጥ ስፓም ብቻ አልነበረም ፣ ወደ ትከሻዬ የተስፋፋው ህመም።

እሷ “በዘመዶቼ መግለጫ በጣም ተናድጄ ነበር” አለች ፣ “ግን አማቴ አባረረኝ። ከወንድሙ ጋር እንደተኛሁ ለዘመዶቼ ነገራቸው። እናቴ ሴተኛ አዳሪ ብላ ጠርታ አስወጣችኝ። ያኔ ከሌሎች ሴቶች ጋር ግንኙነት የነበረው የወደፊት ባለቤቴ እንኳን ለእኔ አልቆመም።

በሕክምናው ክፍለ ጊዜ ብቻ ስለእነዚህ ሁሉ ማልቀስ ችላለች። ግን በተመሳሳይ ጊዜ ብቻዋን መቆየት አልቻለችም - በብቸኝነት ውስጥ ሀሳቦች በተለይ በጥብቅ ያሠቃዩት ጀመር።

በሌሎች ምክንያት የሚደርሰውን ሥቃይ ፣ ስሜቷን እና ስሜቷን መቆጣጠር መቻል በመጨረሻ በሕክምናው ወቅት ኤልሳ የመንፈስ ጭንቀትን መቋቋም ችላለች።

የመንፈስ ጭንቀት በመጨረሻ በጣም ጠንካራ ከመሆኑ የተነሳ ሴቲቱ ችላ ልትለው ያልቻለችውን እግዚአብሔርን አመሰግናለሁ።

የስነልቦና ጉዳት። ምን እየተደረገ ነው? መርሃግብር

ህመም ችግሩን እንድንመለከት የሚያደርግ ምልክት ነው። ነገር ግን ለተጎጂው የሚነሳው ዋናው ጥያቄ “እንደዚህ ከተደረገልኝ በእውነት ምን ዋጋ አለኝ? ለምን እኔ? ለእኔ ምንድነው?"

ያልተጠበቀ የስሜት ቀውስ ከእውነታችን ስዕል ጋር አይስማማም። እሴቶቻችን ተሽረዋል ፣ እና እያንዳንዱ ጉዳት የወደፊቱን ጥያቄ ውስጥ ያስገባል። እያንዳንዱ ጉዳት በጣም ብዙ እየተከናወነ ያለውን ስሜት ያመጣል። ኢጎችን በዚህ ማዕበል ስር ነው።

ነባራዊ ሳይኮሎጂ አንድን ሰው በአራት ልኬቶች ይመለከታል - ከዓለም ፣ ከህይወት ፣ ከራሱ እና ከወደፊቱ ጋር ባለው ግንኙነት። ከባድ የስሜት ቀውስ አራቱን ልኬቶች ያዳክማል ፣ ግን ከራስ ጋር ያለው ግንኙነት በጣም ይጎዳል። የህልውና አወቃቀር በባህሩ ላይ እየፈነዳ ነው ፣ እናም ሁኔታውን ለማሸነፍ ጥንካሬው እየደበዘዘ ነው።

በሂደቱ መሃል የሰው ልጅ ራስ ነው። የሚሆነውን ማወቅ እና ቀጥሎ ምን ማድረግ እንዳለበት መወሰን አለበት ፣ ግን ሰውየው ጥንካሬ የለውም ፣ ከዚያ የሌሎችን እርዳታ ይፈልጋል።

በንጹህ መልክ ውስጥ ያለው አሰቃቂ ሁኔታ ከሞት ወይም ከከባድ ጉዳት ጋር ያልተጠበቀ ገጠመኝ ነው። አሰቃቂ ሁኔታ በእኔ ላይ ይከሰታል ፣ ግን አንዳንድ ጊዜ ለእኔ ብቻ ማስፈራራት አያስፈልገውም። አንድ ነገር ሌላውን እንዴት እንደሚያሰጋ ማየት በቂ ነው – እና ከዚያ ሰውዬው እንዲሁ ድንጋጤ ያጋጥመዋል።

ከግማሽ በላይ የሚሆኑ ሰዎች በሕይወታቸው ውስጥ ቢያንስ አንድ ጊዜ እንዲህ ዓይነቱን ምላሽ አጋጥሟቸዋል ፣ እና 10% ገደማ ከዚያ በኋላ የድህረ -አስጨናቂ የጭንቀት መታወክ ምልክቶች ታይተዋል - ወደ አስደንጋጭ ሁኔታ ፣ ነርቮች እና የመሳሰሉት ይመለሳሉ።

የስሜት ቀውስ ጥልቅ የህልውና ንብርብሮችን ይነካል ፣ ግን በጣም የሚሠቃየው በዓለም ላይ መሠረታዊ እምነት ነው። ለምሳሌ ፣ ሰዎች ከመሬት መንቀጥቀጥ ወይም ሱናሚ በኋላ ሲድኑ በዓለም ውስጥ ሌላ ምንም የሚይዛቸው አይመስልም።

ቁስል እና ክብር። ሰው እንዴት ይወርዳል

በአሰቃቂ ሁኔታ ምክንያት የማይቀር በመሆኑ ምክንያት ከባድ ነው። መተው ያለብን ሁኔታዎች አጋጥመውናል። እኔ ዕጣ ፈንታ ነው ፣ እኔ መቆጣጠር የማልችልበት አጥፊ ኃይል።

እንዲህ ዓይነቱን ሁኔታ ማጣጣም ማለት - በመርህ ደረጃ ፣ እኛ ያሰብነው አንድ ነገር እያጋጠመን ነው። ሌላው ቀርቶ በሳይንስ እና በቴክኖሎጂ ላይ እምነት እናጣለን። እኛ ዓለምን እንደገዛን ለእኛ ቀድሞውኑ ይመስለን ነበር ፣ እና እዚህ እኛ ነን - በአሸዋ ሳጥኑ ውስጥ እንደጫወቱ ፣ እና የእኛ ግንብ ተደምስሷል። በዚህ ሁሉ እንዴት ሰው ሆነው ይቆያሉ?

ቪክቶር ፍራንክል በማጎሪያ ካምፕ ውስጥ ለሁለት ዓመት ተኩል ኖረ ፣ መላ ቤተሰቡን አጥቷል ፣ በተአምር ከሞት አመለጠ ፣ ያለማቋረጥ የዋጋ ቅነሳ ደርሶበታል ፣ ግን አልፈረሰም ፣ እና በመንፈሳዊም አድጓል።አዎን ፣ እስከ ሕይወቱ ፍጻሜ ድረስ የቀሩ ጉዳቶችም ነበሩ -በሰማንያ ዓመቱ እንኳን አንዳንድ ጊዜ ቅmaት ነበረው ፣ እና በሌሊት አለቀሰ።

በሰው ፍለጋ ትርጉሙ ውስጥ በማጎሪያ ካምፕ መምጣቱን አስፈሪ ሁኔታ ይገልጻል። እንደ ሳይኮሎጂስት አራት ዋና ዋና ነገሮችን ለይቷል። በሁሉም ሰው ፍርሃት ውስጥ ነበር ፣ እውነታው የማይታመን ነበር። ግን በተለይ በሁሉም ላይ ባደረጉት ትግል ደነገጡ። የወደፊት ሕይወታቸውን እና ክብራቸውን አጥተዋል። ይህ በወቅቱ የማይታወቁ አራት መሠረታዊ ተነሳሽነትዎችን ይዛመዳል።

እስረኞቹ ጠፍተዋል ፣ እናም ቀስ በቀስ ግንዛቤው አንድ ሰው ካለፈው ሕይወት በታች መስመር ሊይዝ ይችላል። ግድየለሽነት ተጀመረ ፣ ቀስ በቀስ የአእምሮ ሞት ጀመረ – ስሜቶች በግንኙነቱ ኢፍትሃዊነት ፣ ውርደት ምክንያት ህመም ብቻ ነበሩ።

ሁለተኛው መዘዝ ራስን ከህይወት መወገድ ነበር ፣ ሰዎች ወደ ጥንታዊ ሕልውና ወረዱ ፣ ሁሉም ስለ ምግብ ብቻ ፣ ለማሞቅ እና ለመተኛት ቦታ ብቻ አስቦ ነበር። – የቀሩት ፍላጎቶች ጠፍተዋል። አንድ ሰው ይህ የተለመደ ነው ይላል - የመጀመሪያው ምግብ ፣ ከዚያ ሥነ ምግባር። ፍራንክ ግን ይህ እንዳልሆነ አሳይቷል።

ሦስተኛ ፣ የግለሰባዊነት እና የነፃነት ስሜት አልነበረም። እንዲህ ሲል ጽ writesል ፣ “እኛ ከእንግዲህ ሰው አልነበርንም ፣ ግን የሁከት አካል ነበር። ሕይወት በመንጋ ውስጥ ወደ መሆን ተቀየረ።

አራተኛ ፣ የወደፊቱ ስሜት ጠፋ። የአሁኑ በእውነቱ እየሆነ ነው ተብሎ አልታሰበም ፣ የወደፊት አልነበረም። በዙሪያው ያለው ሁሉ ትርጉሙን አጣ።

ተመሳሳይ ምልክቶች በማንኛውም ጉዳት ሊታዩ ይችላሉ። የአስገድዶ መድፈር ሰለባዎች ፣ ከጦርነት የተመለሱ ወታደሮች ፣ መሠረታዊ ተነሳሽነት ቀውስ እያጋጠማቸው ነው። ሁሉም ከእንግዲህ ማንንም ማመን እንደማይችሉ ይሰማቸዋል።

ይህ ሁኔታ በዓለም ላይ መሠረታዊ እምነትን ወደነበረበት ለመመለስ ልዩ ሕክምና ይፈልጋል። ብዙ ጥረት ፣ ጊዜ እና በጣም ጥንቃቄ የተሞላ ሥራ ይጠይቃል።

ነፃነት እና ትርጉም። የቪክቶር ፍራንክል ምስጢር እና ሕልውና ጠማማ

እያንዳንዱ የስሜት ቀውስ ስለ ትርጉም ጥያቄ ይጠይቃል። እሱ በጣም ሰው ነው ፣ ምክንያቱም ቁስሉ ራሱ ትርጉም የለውም። በአሰቃቂ ሁኔታ ፣ በግድያ ውስጥ ትርጉም እናያለን ማለት የኦንቶሎጂ ተቃርኖ ይሆናል። ሁሉም ነገር በጌታ እጅ ነው የሚል ተስፋ ሊኖረን ይችላል። ግን ይህ ጥያቄ – በጣም የግል።ቪክቶር ፍራንክል የህልውና ተራ መጓዝ አለብን የሚለውን ጥያቄ አንስቷል -አሰቃቂ ሁኔታ በእራሳችን እርምጃዎች ትርጉም ያለው ሊሆን ይችላል። "ለእኔ ምንድን ነው?" - ጥያቄው ትርጉም የለውም። ግን “ከዚህ ውስጥ አንድ ነገር ማውጣት እችላለሁ ፣ ጠለቅ ብዬ እገባለሁ?” – ለአሰቃቂው ትርጉም ይሰጣል።

ተዋጉ ፣ ግን በቀልን አይደለም። እንዴት?

"ለምን?" በተለይ መከላከያ አልባ ያደርገናል። እኛ በራሱ ትርጉም የለሽ በሆነ ነገር እንሰቃያለን - ያጠፋናል። አሰቃቂ ሁኔታ ድንበሮቻችንን ያጠፋል ፣ ወደ እራሳችን መጥፋት ፣ ክብርን ማጣት ያስከትላል። በሌሎች ላይ በሚደርስ ጥቃት የሚከሰት የስሜት ቀውስ ወደ ውርደት ይመራል። በሌሎች ላይ መቀለድ ፣ የተጎጂዎችን ማዋረድ – ሰብዓዊነትን ማላበስ ነው። ስለዚህ የእኛ ምላሽ ነው – ለትርጉም እና ክብር እንታገላለን።

ይህ የሚሆነው እኛ ራሳችን በአሰቃቂ ሁኔታ ስንታመም ብቻ ሳይሆን እራሳችንን የምንለይባቸው ሰዎች ሲሰቃዩ ነው። ቼችኒያ እና ሶሪያ ፣ የዓለም ጦርነቶች እና ሌሎች ክስተቶች እራሳቸው ባልተጎዱ ሰዎች እንኳን ወደ ራስን የማጥፋት ሙከራዎች ይመራሉ።

ለምሳሌ ወጣት ፍልስጤማውያን ስለ እስራኤል ወታደሮች ኢ -ፍትሃዊ አያያዝ ፊልሞችን አሳይተዋል። እናም ለተጎጂዎች ፍትሃዊ አያያዝን ለመመለስ እና ተጠያቂ የሆኑትን ለመጉዳት እየሞከሩ ነው። የአሰቃቂ ሁኔታ በሩቅ ሊከናወን ይችላል። ሲመለስ ፣ ይህ በአደገኛ ናርሲዝም ውስጥ ይከሰታል። እንደነዚህ ያሉት ሰዎች የሌሎችን ሥቃይ በማየት ይደሰታሉ።

ጥያቄው ከበቀል እና ራስን ከማጥፋት ውጭ እነዚህን ዘዴዎች እንዴት መቋቋም እንደሚቻል ይነሳል። በሕልውና ሥነ ልቦና ውስጥ ፣ “ከራስህ አጠገብ ቆመ” የሚለውን ዘዴ እንጠቀማለን።

ሁለት ደራሲዎች አሉ ፣ በከፊል እርስ በእርሳቸው ተቃወሙ - ካሙስ እና ፍራንክ። ስለ ሲሲፈስ በተባለው መጽሐፍ ውስጥ ካሙስ ሥቃይን ሕሊናን እንዲሠራ ፣ ለአማልክት የራሱን ተቃውሞ ትርጉም እንዲሰጥ ጥሪ ያደርጋል። ፍራንክ “ምንም ይሁን ምን ሕይወትን ይውሰዱ” በሚል መሪ ቃል ይታወቃል።

ፈረንሳዊው ካሙስ ለራስ ከፍ ያለ ግምት ኃይል ለማውጣት ሀሳብ ያቀርባል። የኦስትሪያ ፍራንክ ተጨማሪ ነገር መኖር አለበት የሚል ነው። ከራስህ ፣ ከሌሎች ሰዎች እና ከእግዚአብሔር ጋር ያለህ ግንኙነት።

ስለ አበባ ኃይል እና የማየት ነፃነት

የስሜት ቀውስ ውስጣዊ ውይይት ነው። ጉዳት በሚደርስበት ጊዜ እራስዎን እንዲያቆሙ ላለመፍቀድ በጣም አስፈላጊ ነው። በዓለም ውስጥ የሆነውን ነገር መቀበል ያስፈልጋል ፣ ግን የውስጥን ሕይወት ለማቆም ፣ የውስጥ ቦታን ለመጠበቅ አይደለም። በማጎሪያ ካምፕ ውስጥ ቀለል ያሉ ነገሮች ውስጣዊ ትርጉሙን ለማቆየት ረድተዋል -የፀሐይ መጥለቅን እና የፀሐይ መውጣትን ፣ የደመናዎችን ቅርፅ ፣ በድንገት የሚያድግ አበባ ወይም ተራሮችን።

እንደዚህ ያሉ ቀላል ነገሮች እኛን ሊመግቡን ይችላሉ ብሎ ለማመን ይከብዳል ፣ ብዙውን ጊዜ የበለጠ እንጠብቃለን። ግን አበባው ውበት አሁንም እንዳለ ማረጋገጫ ነበር። አንዳንድ ጊዜ እርስ በእርስ ይገፋፉ እና ዓለም ምን ያህል ቆንጆ እንደሆነ በምልክቶች ያሳዩ ነበር። እና ከዚያ ሕይወት በጣም ዋጋ ያለው ከመሆኑ የተነሳ ሁሉንም ሁኔታዎች ያሸንፋል ብለው ተሰማቸው። እኛ በሕልውና ትንተና ውስጥ ይህንን መሠረታዊ እሴት ብለን እንጠራዋለን።

ሽብርን ለማሸነፍ ሌላኛው መንገድ ጥሩ ግንኙነቶች ነበሩ። ለፍራንክ ፣ ሚስቱን እና ቤተሰቡን እንደገና የማየት ፍላጎት።

ውስጣዊ ውይይትም ከተፈጠረው ነገር ርቀትን ፈጥሯል። ፍራንክ አንድ ቀን መጽሐፍ እንደሚጽፍ አሰበ ፣ መተንተን ጀመረ – እና ይህ ከሚሆነው ነገር አገለለው።

ሦስተኛ ፣ ውስን በሆነ የውጭ ነፃነት እንኳን ፣ አሁንም የሕይወት መንገድን ለመገንባት ውስጣዊ ሀብቶች ነበሯቸው። ፍራንክ እንዲህ ሲል ጽ wroteል - “ቦታ ለመያዝ እድሉ ካልሆነ በስተቀር ሁሉም ነገር ከሰው ሊወሰድ ይችላል።

ለጎረቤት ጥሩ ጠዋት የመናገር እና ዓይኖቹን የመመልከት ችሎታ አስፈላጊ አልነበረም ፣ ግን ያ ሰው አሁንም ዝቅተኛ ነፃነት ነበረው ማለት ነው።

የአካል ጉዳተኛ የአልጋ ቁራኛ አቀማመጥ በጣም ዝቅተኛውን የነፃነት ሁኔታ አስቀድሞ ይገምታል ፣ ግን አንድ ሰው እንዲሁ መኖር መቻል አለበት። ከዚያ እርስዎ አሁንም ሰው እንደሆኑ ፣ እንደ ዕቃ እንዳልሆኑ ይሰማዎታል ፣ እናም ክብር እንዳለዎት ይሰማዎታል። እና አሁንም እምነት ነበራቸው።

የፍራንክ ዝነኛ የህልውና ጠማማ ጥያቄ “ለእኔ ምንድነው?” የሚለው ነው። እሱ ጠቅልሎ “ይህ ከእኔ ምን ይጠብቃል?” እንዲህ ዓይነቱ መዞር አሁንም ነፃነት አለኝ ማለት ነው ፣ ይህ ማለት ክብር ማለት ነው። ይህ ማለት የራሳችንን የሆነ ነገር ወደ ኦንቶሎጂያዊ ትርጉም እንኳን ማምጣት እንችላለን ማለት ነው።

ቪክቶር ፍራንክል እንዲህ ሲሉ ጽፈዋል ፣ “እኛ የምንፈልገው ጥልቅ ትርጉም ነበረው ፣ ይህም ለሞት ብቻ ሳይሆን ለሞት እና ለመከራም አስፈላጊነትን ሰጥቷል። ውጊያው ልከኛ እና የማይታይ ሊሆን ይችላል ፣ የግድ ጮክ ብሎ አይደለም።

የኦስትሪያ የስነ -ልቦና ባለሙያው በሕይወት ተረፈ ፣ ወደ ቤት ተመለሰ ፣ ነገር ግን በአንድ ነገር እንዴት መደሰት እንደረሳ ተገነዘበ እና እሱ እንደገና ተማረ። እና ያ ሌላ ሙከራ ነበር። እሱ ራሱ ከዚህ ሁሉ እንዴት እንደተረፉ ሊረዳ አልቻለም። እናም ይህንን በመረዳት ከእግዚአብሔር በስተቀር ከእንግዲህ ማንኛውንም ነገር እንደማይፈራ ተገነዘበ።

ለማጠቃለል ፣ ይህ ንግግር ቢያንስ ለእርስዎ ትንሽ ጠቃሚ እንደሚሆን በእውነት ተስፋ አደርጋለሁ።

እኛ እነሱን ለማየት በጣም ኩራተኛ ካልሆንን ሁል ጊዜ ትናንሽ እሴቶች አሉ። እናም ለባልንጀራችን የሚነገረው የሰላምታ ቃላት የሕልውና ትርጉም የሚሰጥ የነፃነታችን መገለጫ ሊሆን ይችላል። እና ከዚያ እንደ ሰዎች ሊሰማን ይችላል።