እኛ ሞት ልጁን ከእኛ ይወስደዋል ብለን እንፈራለን ፣ ሕይወቱን እንወስዳለን

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ዛሬ ስለ ከባድ ነገር ማውራት እፈልጋለሁ እና ስለእሱ ማሰብ አልፈልግም። ልጆችን ለመጠበቅ እና እነሱን ለመንከባከብ ፣ ስለ ደህንነታቸው ፣ ለጤንነታቸው ፣ ለሥነ ምግባራቸው እና ስለወደፊት ፍላጎታቸው ጥላ አለ።

የጥቁር አስማት ክፍለ ጊዜ ተጋላጭነትን ተከትሎ

ብዙ የሩሲያ ወላጆችን ያስደነገጠው በኖቫያ ጋዜጣ ውስጥ ያለው ጽሑፍ ስለ ታዳጊ ወጣቶች ራስን መግደል ሌላ እንዴት ይገልጻል?

ከበለፀጉ ቤተሰቦች የመጡ ያልታወቁ ሕፃናት ሞት ፣ ምስጢራዊ ዓሣ ነባሪዎች ወደ ሰማይ የሚገቡ ፣ የ “አውታረ መረብ ቅዱስ” ሪና አምልኮ ፣ የተቆረጡ እጆች ፣ የስልክ ጥሪዎች ከመሞታቸው በፊት ፣ አስፈሪው መሪ “ኢቫ ሪች” … ምን ዓይነት ጥቁር ፊት ፣ ስም የሌላቸው ፣ የጌሜሌን ጌቶች እና አይጥ የሚይዙ ልጆቻችንን ወደ “የተለየ እውነት” ፣ ወደ “እውነታው መረዳት” ፣ “ወደ ሰማይ” ይዘው ይጓዙ - ግን በእውነቱ ወደ ትርጉም የለሽ እና ድንገተኛ ሞት ?

ስለ ጽሑፉ ራሱ ብዙ ውዝግቦች ነበሩ። አደነቁ እና ገሰጹ። የሌንታውን “ሙያዊነት” ከአዲሱ “ማንቂያ” ጋር አነፃፅረዋል። ለእኔ የተወሰነ መልስ ያለ አይመስለኝም።

ኖቫያ ውስጥ ያለ ጽሑፍ በእርግጠኝነት ከጋዜጠኝነት ምርመራ በስተቀር ሌላ ነገር ነው። ግን ይህ ፣ ወዮ ፣ የዚህ ህትመት ጋዜጠኛ ብሩህ አቋም ፣ አስተያየት እና ግንዛቤ ሲኖረው ብቸኛው ምሳሌ አይደለም ፣ ይህ ማለት ከእውነታዎች ጋር ሚዛናዊ ሥራ ከእንግዲህ አያስፈልግም ማለት ነው።

በሌላ በኩል ፣ በጽሁፉ ውስጥ “ጥቁር አስማት” ባይኖር ኖሮ ሁለት ሚሊዮን ዕይታዎች ባልኖሩ ነበር - በሱቁ ውስጥ ያሉ ሁሉም የሥራ ባልደረቦች በአንድ ጊዜ አልዘለሉም እና ሙርሳሊቫ ያልቻለውን በአንድ ቀን ውስጥ አያደርጉም ነበር። / በጥቂት ወራት ውስጥ ማድረግ አስፈላጊ እንደሆነ አላሰበም። በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኙ በሺዎች የሚቆጠሩ ወላጆች ስለ ልጆቻቸው ሁኔታ ፣ ከእነሱ ጋር ስላላቸው ግንኙነት አያስቡም። ስለዚህ ፣ ከተፈጠረው ውጤት ግምገማ ከቀጠልን ፣ ጽሑፉ ያለ ጥርጥር “ተባረረ”። እና እሷ በአጽንዖት በሚሰማው “ሌስተር” ቁሳቁሶች በጭራሽ የማይሰማቸውን በእነዚያ የርዕሰ አንቀጾች ላይ ተጠምዳለች - በልጆቹ ላይ ምን እየሆነ ነው? “ከመጋረጃው በስተጀርባ” ይፍቀዱ - ዝነኛ ደደቦች ብቻ ፣ ግን ለምን ልጆች ወደዚህ ሁሉ ይመራሉ? ለመኖር እና ለመደሰት ሁሉም ነገር ያላቸውን - ለምን ቤተሰብ ፣ ትምህርት ቤት ፣ ደስታ ፣ ተስፋዎች ለምን ትተው ይሄዳሉ?

ሁሉም ነገር እንደ እውነቱ አይደለም

መጀመሪያ ጭጋጋማውን እንበትነው። ማንኛውም ልጅ በበይነመረብ ላይ ከሚስጥር ማህበረሰቦች ይልቅ በእውነተኛ ህይወት ውስጥ በአከባቢው አከባቢ ላይ በጣም ጥገኛ ነው። በአብዛኛዎቹ ጉዳዮች ራስን የማጥፋት ሙከራዎች ከወላጆች ፣ ከአስተማሪዎች ወይም ከእኩዮች ፣ ከዲፕሬሲቭ ክፍሎች ፣ ከስሜታዊ ጭንቀት ፣ ከሱሶች እና ከአመጋገብ መዛባት ጋር ከባድ ግጭቶች ይቀድማሉ። ስታትስቲክስ በማያሻማ ሁኔታ እንደሚያመለክተው በይነመረቡ በጉርምስና ዕድሜ ላይ የሚገኘውን ራስን የመግደል ምክንያት ብቻ ሳይሆን ተቃራኒው ውጤትም አለው። በአውታረ መረቡ የሕዝቡን ሽፋን ደረጃ በአጠቃላይ ራስን ከማጥፋት ብዛት እና በተለይም በጉርምስና ዕድሜ ላይ ካሉ ወጣቶች ጋር ይዛመዳል። ነገር ግን የድህነት ደረጃ ፣ አጠቃላይ ሁከት ፣ የቤት ውስጥ ጥቃት ፣ እንዲሁም ዝቅተኛ የትምህርት ጥራት እና የማህበራዊ ማንሻዎች እጥረት በቀጥታ ከእሱ ጋር ይዛመዳሉ። በቃ በማዕከላዊ ጋዜጦች ላይ ከደሃው ሠራተኛ ክፍል ሰፈር ስለ አስራ አምስት ዓመቱ የዕፅ ሱሰኛ ሞት ማንም አይጽፍም። በዙሪያዋ ያሉ አዋቂዎች በእንጀራ አባቷ ትንኮሳ በተሰቃየች ልጅ እራሷን ለመስቀል ሙከራዋን “ሥነ -ልቦና” ብቻ ሳይሆን ወደ ሥነ -ልቦና ባለሙያዎች ብቻ ብለው ይጠሯታል - እነሱ ወደ ሐኪሞች እንኳን አይሮጡም ፣ እሷም ተከልክላለች።

ይህ ማለት በአመፅ የማይሰቃዩ እና ተንከባካቢ እና አፍቃሪ ወላጆች ካሏቸው “ጥሩ ቤተሰቦች” የመጡ ልጆች በመንፈስ ጭንቀት ሊዋጡ አይችሉም ማለት አይደለም። ሌላው ቀርቶ ልጆቹ - “የዓሣ ነባሪዎች ሰለባዎች” መጀመሪያ ስኬታማ እንደነበሩ ሀሳቡ በቋሚነት ከተከናወነበት ሙርሳሊቫ ከፃፈው ጽሑፍ ሌላው ነገር ግልፅ ነው። አንድ እውነታ ብቻ - ሟች ልጃገረድ ስለ ቅርሷ በጣም ተጨንቃ ስለነበረ ለረጅም ጊዜ ሰላጣዎችን ብቻ ትበላ ነበር። ይህ የሚያመለክተው ህፃኑ ቢያንስ ራስን የማጥፋት አደጋ ከሚያስከትሉት ምልክቶች አንዱ ቢያንስ የማያቋርጥ የአመጋገብ ችግር እንዳለበት ነው።ልጁ ከዚህ በፊት መጥፎ ነበር ብሎ ከማሰብ ይልቅ የሟች ዘመዶች ከኃይል ማጉደል ሁኔታ ጋር መጣጣም ቀላል እንደሆነ ግልፅ ነው። ነገር ግን እጅግ በጣም ብዙ በሆኑ ጉዳዮች ውስጥ ልጆች ራሳቸውን በማጥፋት ማህበረሰቦች ውስጥ መሆናቸው የእነሱ ሁኔታ ውጤት ነው ፣ ምክንያቱ አይደለም።

አዎ ፣ የዛሬ ልጆች በበይነመረብ ላይ ሁሉንም መልሶች ይፈልጋሉ። “መሞት ከፈለጉ ምን ማድረግ አለብዎት?” ለሚለው ጥያቄ መልሱን ጨምሮ። ግን ጥያቄው ራሱ በእውነተኛ ህይወት ውስጥ ይታያል። ቁጥሮችን የያዙ ቁጥጥሮች እንደ “ራሳቸውን የገደሉ 130 ልጆች በዓሣ ነባሪ ቡድኖች ውስጥ ነበሩ” - ከማታለል ሌላ ምንም ነገር የለም። እና ሌሎች 200 የሚሆኑት ከወላጆቻቸው ጋር ወደ ቤተክርስቲያን ሄዱ ፣ 350 ቴሌቪዥን ተመልክተዋል ፣ እና በእርግጥ ሁሉም 400 ወደ ትምህርት ቤት ሄደዋል። አሁን ትምህርት ቤት ለምን ይከለክላል?

ይህ በእንዲህ ዓይነት ማህበረሰቦች ውስጥ ታዳጊዎችን ራስን ከማጥፋት ሀሳቦች (የዕድሜ ገደቡ ማለት ነው) ወደ ራስን የማጥፋት ዓላማዎች እና ሙከራዎች ወደ ሽግግር ሊገፋፉ ከሚችሉ ሰዎች በምንም መንገድ ሃላፊነትን አያስቀርም። በማህበረሰቦች ውስጥ ፣ የሃሳቡን መደበኛነት እና ቅኔያዊነት ፣ በሙዚቃ እና በምስል ምስሎች ፣ እና ልዩ ዕውቀት ፣ እና የቡድን ግፊት “ሁላችንም አንድ ላይ እንሁን” ፣ “የማይፈራ” ማን ነው ፣ ለዚህ ይሠራል። Sociopathic አወያዮችም እንዲሁ በጣም የተዋጣላቸው ተንኮለኞች ሊሆኑ ይችላሉ። ይህ አሳሳቢ ነው ፣ እናም በእንደዚህ ዓይነት “ቀልድ” እና “ብልጭታ የተንቀሳቀሱ” ሰዎችን ለፍርድ ማቅረብ በጣም አስፈላጊ ነው ፣ ስለ እንደዚህ ያሉ ራስን የማስተዋወቅ ዘዴዎች ዋጋ መረጃን ማሰራጨት እንዲሁ።

ግን ሁሉም ወደ ‹ዞምቢ በይነመረብ› እንደሚመጣ እራስዎን አያታልሉ። ሚስጥራዊው አስፈሪ ሁኔታውን በማየት ጣልቃ ሲገባ ይህ ነው። እናም በጉርምስና ዕድሜ ላይ ባሉ ወጣቶች እና ያለ ምንም ዓሣ ነባሪዎች እና ቢራቢሮዎች ራስን የመግደል ባህሪን የሚጨምሩ ብዙ ምክንያቶች መኖራቸው ነው። ጽሑፉ ይወያያል እና ይረሳል ፣ ግን ምክንያቶች ይቀራሉ።

እንደዚያ አትሁን = አትሁን

የጉርምስና ዕድሜ አንድ ሰው ማንነትን ለመመስረት ፣ ለጥያቄዎቹ መልስ ለመስጠት “እኔ ማን ነኝ? እኔ ምንድን ነኝ? ከሌሎች እንዴት እለያለሁ?” በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ለራስ ከፍ ያለ ግምት እና ለራስ-ፅንሰ-ሀሳብ አሁንም ተሰባሪ እና ተሰባሪ ናቸው ፣ አለመቀበል እና ትችት እጅግ ያሠቃያሉ። ስለዚህ ፣ ከከባድ የአደጋ ምክንያቶች አንዱ ማንኛውም ዓይነት ጥላቻ ነው - ጥላቻ እና ጉልበተኞች … ምንም ይሁን ምን። የሆነ ነገር።

ከቅርብ ዓመታት ወዲህ በሩሲያ ውስጥ በጣም ኃይለኛ የጥላቻ አዝማሚያዎች ሆሞፎቢያ ሆኗል። ሆን ተብሎ የግብረ ሰዶማውያንን ዝንባሌ የመደበኛው ተለዋጭ ተብሎ እንዳይጠራ በሚከለክል ሕግ ውስጥ ተዘርግቷል። በውጤቱም ፣ የግብረ -ሰዶማዊነት ዝንባሌ ያላቸው ወይም ያልተረጋጋ አቅጣጫ ያላቸው ልጆች ብቻ ተጋላጭ ሆነዋል ፣ ግን በጥሬው ሁሉም ታዳጊዎች - ከሁሉም በኋላ እሱ ስለ “ሰው” ነው ማለት እና ጉልበተኝነትን መጀመር እንችላለን። ይህ በጣም ዕድል በአየር ውስጥ ነው። ገና የአንደኛ ደረጃ ትምህርት ያልጨረሱ ልጆች ወላጆችም ተመሳሳይ ጉዳዮችን ነግረውኛል። ከዚህም በላይ እነሱ ራሳቸው ብዙውን ጊዜ ይህ እውነት መሆኑን በመጀመሪያ ያስፈራሉ ፣ እና ሁለተኛ - ህፃኑ ጉልበተኛ ነው። ይህ ሁኔታ ከ 10 ዓመታት በፊት አልነበረም።

በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ርዕሱ የተከለከለ ሆነ ፣ የግብረ ሰዶማዊነት ጉልበተኝነትን ለመከላከል ሁሉም ዘዴዎች ታግደዋል ፣ በዚህ ጉዳይ ላይ ለታዳጊዎች መጽሐፍትን ማተም ፣ ውይይቶችን ማካሄድ ፣ የልጆች 404 ፕሮጀክት በዘዴ ተደምስሷል። ሕጉ በጉርምስና ዕድሜ ላይ ባሉ ወጣቶች መካከል የግብረ ሰዶማዊነትን አያያዝ እና ጉልበተኛ የሆነን ሰው ለመደገፍ እና ለመጠበቅ ማንኛውንም መንገድ ሙሉ በሙሉ ሽባ አደረገ። እሱ እንደ በሽተኛ እንዲያዝንለት ፣ የበታችነቱን እንዳያስታውቅ እንዲመክረው ይፈቀድለታል። ይህ ሕግ ስንት ልጆች ሕይወታቸውን እንደከፈሉ እኛ በጭራሽ አናውቅም - ለነገሩ እነሱ “አላስተዋወቁም”። ከጸሐፊዎ One አንዱ ኤሌና ሚዙሊና የ 13 ዓመቷ ኢቫ ሬይች ለፍርድ እንድትቀርብ ሌላ ሕግ ለመለወጥ ትጓጓለች። በአሥራዎቹ ዕድሜ ለሚገኙ ራስን የማጥፋት ድርጊቶች ስለራሷ ሃላፊነት እያሰበች ነው?

ልጃገረዶች በተለይ ለችግር የተጋለጡበት ሌላው የጥላቻ ምሳሌ የዘንባባ እና የአትሌቲክስ አካልን ፅንስ የሚያስተዋውቁ መጣጥፎች ፣ ድርጣቢያዎች እና ብሎጎች ናቸው። በህይወት እርካታ አጠቃላይ ስሜት ውስጥ የሰውነት ምስል በጣም አስፈላጊ ሚና ይጫወታል። በፍጥነት በሚለዋወጡ አካሎቻቸው ያሉ ታዳጊዎች ቀድሞውኑ ለ dysmorphophobia (መልካቸውን አለመቀበል) የተጋለጡ ናቸው ፣ ከዚያ ከእያንዳንዱ ብረት “በስብ ምርኮ መኖር አይችሉም” ብለው ይማራሉ።ክብደትን የሚቀንሱ ጉሩሶች ራሳቸውን ከሚያጠፉ ማህበረሰቦች ይልቅ ብዙ ታዳጊዎችን ወደ ቀጣዩ ዓለም እንደላኩ እገምታለሁ። አኖሬክሲያ ከተከፈቱ የደም ሥሮች የበለጠ በእርግጠኝነት ይገድላል ፣ እና ቡሊሚያ ራስን የማጥፋት ሙከራዎችን ያበረታታል። ከሀሳቦች “እኔ ትንሽ መሆን እፈልጋለሁ” ፣ “አስጸያፊ እመስላለሁ ፣ እኔን ማየት አስጸያፊ ነው ፣ ማንም እንደዚያ አያስፈልገኝም” ወደ “መሄድ እፈልጋለሁ” መሄድ በጣም ቀላል ነው።

ችግሩ ወላጆች በባቡር ሐዲድ ላይ ለመተኛት በሚደወሉ ጥይቶች የሚደናገጡ ከሆነ አመጋገብን የመከተል እና ወደ ስፖርት የመግባት ሀሳብ ለእነሱ በጣም ጥሩ ይመስላል። እውነታው ይህ ብዙውን ጊዜ ራስን አለመቀበል ነው - ራስን የማጥፋት የመጀመሪያ እርምጃ - እነሱ አያስተውሉም። ወይም ደግሞ የከፋ - እመቤቴ ትራሞሌስን ካነበቡ በኋላ ፣ በተመሳሳይ ጨዋነት እና በመደብደብ ፣ በአካላቸው ላይ ጥላቻን እና ንቀትን ለሴት ልጆቻቸው ማሰራጨት ይጀምራሉ። “ታዲያ ለምን ወፍራም አህያህን ለብሰህ ነው? ኩኪዎቹን መልሰው ፣ በቅርቡ በበሩ አያገኙም። እራስዎን እንደዚያ መልቀቅ አይችሉም ፣ እራስዎን ለመንከባከብ ጊዜው አሁን ነው!” - ወዮ ፣ በየቀኑ ከሁሉም የኑሮ ደረጃ ያሉ ልጃገረዶች ከገዛ ወላጆቻቸው የሚሰሙትን በትክክል አውቃለሁ። ወላጆቻቸው እንደሚወዱ እና እንደሚንከባከቡ ፣ ምርጡን እንደሚፈልጉ ፣ “እሷ ራሷ በኋላ ትበሳጫለች ፣ ከወጣት ይልቅ ከእኔ መስማት ይሻላል። እሷን ማስጠንቀቅ የእኔ ግዴታ ነው። ምንም እንኳን በአጠቃላይ ፣ የወላጆች ግዴታ ቢያንስ አንድ ጊዜ መልካቸውን የመለወጥ እና ውርደትን የማዋረድ ጥያቄ ከአንድ ወጣት ሲሰማ ፣ ዞር ብለው መሄድ እንዳለባቸው ለሴት ልጃቸው ማስተላለፍ ነው። ምክንያቱም እነዚህ የመጀመሪያዎቹ የጥቃት ምልክቶች ናቸው ፣ እና ብዙም ሳይቆይ እራስዎን በጠባብ አህያ እና በተደበደበ ፊት ማግኘት ይችላሉ።

ቤተሰብ እና ህብረተሰብ ኃይለኛ ጨካኝ መልእክት ለታዳጊዎች ሲልክ ብዙ ምሳሌዎች አሉ -እርስዎ ማን እንደሆኑ አይሁኑ። አንድ ልጅ ስሜታዊ ከሆነ ፣ ትንሽ ድጋፍ ካለው ፣ በዚህ ውስጥ ይሰማል - አይሁኑ። እርስዎ - ይህ - ባይኖሩ ይሻላል። አንድ ሰው “በሰማይ ውስጥ ያሉ ዓሳ ነባሪዎች” እጆችን ለመጨባበጥ ለምን ያስፈራናል ፣ እና ይህ ሁሉ የተለመደ እና እንዲያውም “ጠቃሚ” ይመስላል?

መበስበስ እና ተስፋ መቁረጥ

በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኙ ልጆች የልጅነት ጊዜን መሰናበት እና ወደ ጉልምስና መግባት አለባቸው። እና በውስጡ ፣ ለመታገል ፣ የሆነ ነገር ለማሳካት ፣ እብድ ሀሳቦችን ለመተግበር ፣ ጫፎቹን ለማሸነፍ የሆነ ቦታ። በንድፈ ሀሳብ። በተግባር ምንም ጥሩ እና አስደሳች ነገር እንደማይጠብቃቸው በመገንዘብ እጅግ በጣም ብዙ ልጆች ወደ ሕይወት ይመጣሉ። ስለዚህ ሕይወት ከአዋቂዎቻቸው ምን ይሰማሉ? ሥራው ወጣ ፣ አለቃው ደደብ ነው ፣ ሁሉም ነገር ታሞ እና ደክሟል ፣ ገንዘብ የለም ፣ በበረዶ ላይ እንደ ዓሳ ይደበድባሉ እና ሁሉም ነገር ከንቱ ነው። ለሁሉም ዓይነት ሞኝ ከንቱነት ያገለገሉ ቀናት ትርጉም የለሽ ሕልም ሆኖ የእኛ ጎልማሳ ሕይወት በፊታቸው ይታያል። ይህ ሕይወት ሰዎችን ለመታገል እና ለመፈለግ በጭራሽ አይፈልግም ፣ ግን አመክንዮአዊነትን ፣ ማፈናቀልን ፣ ራስን መውደድን ፣ ራስን ከመቻል ፣ ዓመቱን ርቀው ለመሄድ እና የቤት ብድሩን ለመክፈል ይፈልጋል። እናም ለዚህ ሲሉ ማደግ ፣ ብዙ ማጥናት እና በዚህ ማሰሪያ ውስጥ ራሳቸውን ለመጥቀም እና ለ 60 ዓመታት ለመዘርጋት ለደስታ ለማንበብ መሞከር አለባቸው? እውነት ነው?

እኛ እራሳችን ሁል ጊዜ የመጮህ እና የማጉረምረም ልምዳችን ፣ ምንም ነገር ለመለወጥ በጭራሽ ፣ ትርጉሞቻችንን እና እሴቶቻችንን ለመተው ፈቃደኝነት ፣ በልጆች ውስጥ እንደ ገሃነም ቅርንጫፍ ፣ ትርጉም የለሽ እና ማለቂያ የሌለው ምስል በልጆች ውስጥ እንዴት እንደ ሆነ አናስተውልም። እናም ከዚህ ገሃነም ማምለጫ ካልሆነ ሞት ምንድነው? እና ከሲኦል ማምለጥ ምን ስህተት ሊኖረው ይችላል?

በእንደዚህ ዓይነት ስሜት ውስጥ ለሚኖር ታዳጊ አንድን የቤት ውስጥ ራስን የማጥፋት ፍልስፍና አንድ ነገር መቃወም በጣም ከባድ ነው። “ሕይወትን አጥብቆ መያዝ ሞኝነት ነው ፣ ምክንያቱም ደብዛዛ እና አሰልቺ ፣ መካከለኛ ለሆኑ ሰዎች መካከለኛ ዓለም” - ደህና ፣ አዎ ፣ እንደዚያ ነው። እማማ ራሷ አለች። እሷም ለረጅም ጊዜ አልኖረችም።

በማትሪክስ ውስጥ

አንድ የድሮ ታሪክ አለ-

ቤተሰቡ ወደ ሬስቶራንት መጣ ፣ አስተናጋጁ ለልጁ ይናገራል-

- ወጣት ሆይ ፣ ለአንተ ምንድነው?

- ሃምበርገር እና አይስክሬም ፣ - ልጁ መልስ ይሰጣል።

እዚህ እናቴ ጣልቃ ትገባለች-

- እሱ ሰላጣ እና የዶሮ ቁርጥራጭ ፣ እባክዎን።

አስተናጋጁ ልጁን መመልከቱን ቀጥሏል-

- አይስ ክሬም በቸኮሌት ወይም በካራሚል?

- እናት እናት! - ህፃኑ አለቀሰ ፣ - አክስቴ እውነተኛ እንደሆንኩ ታስባለች!

ልጆቻችንን በጣም እንወዳቸዋለን። እኛ ለእነሱ በጣም ጥሩውን እንመኛለን። እኛ ስለእነሱ እንጨነቃለን።ምንም መጥፎ ነገር እንዳይደርስባቸው ማረጋገጥ እንፈልጋለን። እኛ እንንከባከባቸዋለን። እና እነሱ እኛ መኖራቸውን እርግጠኛ እንዳይሆኑ በጥሩ ሁኔታ እናደርጋለን።

ከዚህ ምዕተ ዓመት መጀመሪያ አንስቶ በልጆች ላይ ቁጥጥር ብዙ ጊዜ እየጨመረ መጥቷል። ሞባይሎቻቸውን እየተከታተልን ነው። በፈቃዶች ላይ በጥብቅ ከት / ቤት ይወጣሉ። አስተማሪው ከእንግዲህ ከእነሱ ጋር በእግር መጓዝ አይችልም - ማስተባበር እና የወረቀት ሥራ ለዘላለም ይወስዳል። እነሱ በግቢው ውስጥ ከእንግዲህ ወዲያ መሄድ አይችሉም ፣ እነሱ ማለት ይቻላል ሙሉ በሙሉ ነፃ ጨዋታ ተነፍገዋል - እነሱ ከአያታቸው ወይም ከሞግዚታቸው ጋር በመሆን ከክበብ ወደ ክፍል ይንቀሳቀሳሉ። በልጆች ላይ የሚከሰት ማንኛውም ክስተት የጅምላ ጭብጨባ እና ጥፋተኛ የሆኑትን መፈለግን ያስከትላል። የፊርማ ማሰባሰብ ወዲያውኑ ይጀምራል ፣ ለመቅጣት ፣ ለመከልከል ፣ ድግግሞሽ እንዳይገለል ይጠይቃል። ተወካዮች እና ሌሎች አለቆች ወዲያውኑ “የቁጥጥር ስርዓትን ለመፍጠር” እና “ሃላፊነትን ለማጠንከር” ሀሳቦችን ይዘው ይወጣሉ። የማንኛውም የሕፃናት ማቆያ ተቋም ፍተሻዎች ቁጥር በየዓመቱ እያደገ ነው ፣ የእገዳዎች እና የመድኃኒት ማዘዣዎች ብዛትም እንዲሁ።

ነፃነት ይስጡን ፣ እኛ በጥጥ ሱፍ ተጠቅልለን እስከ 20 ዓመታት ድረስ እንይዛቸዋለን ፣ ወይም እንዲያውም በተሻለ “ማትሪክስ” በተባለው ፊልም ውስጥ እንክብል ውስጥ እናስቀምጣቸዋለን እንዲሁም ንጥረ ነገሮች እና ዕውቀቶች በ ቱቦዎች ለእነሱ።

ይህ በተለይ ለታዳጊዎች ህመም ነው። የጋራ ንቃተ -ህሊና የመነሻ ተስፋን ይ containsል -አዋቂ የመሆን መብትን ለመፈተሽ ፣ ወደ ሌላ ዓለም ለመጓዝ ፣ ከሞት ጋር ለመወያየት ሙከራዎች። አንድ ልጅ በወላጆቹ እቅፍ ውስጥ ሁል ጊዜ ከፍርሃቶቹ መደበቅ ይችላል ፣ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ ልጅ ምን ዋጋ እንዳለው ማወቅ ይፈልጋል። ግን ወላጆች ይጨነቃሉ ፣ መምህራን መልስ አይፈልጉም ፣ እና እንደ ተነሳሽነት እኛ የተዋሃደ የስቴት ፈተና ብቻ ልንሰጣቸው ዝግጁ ነን።

የሞት ርዕስ የተከለከለ ነው። ብዙ የትምህርት ቤት የሥነ ልቦና ባለሙያዎች እና መምህራን ኖቫ ውስጥ አንድ ጽሑፍ ካነበቡ በኋላ ስለራስ ማጥፋት ከልጆች ጋር ለመነጋገር የደፈሩ ይመስልዎታል? እኔ እጠራጠራለሁ ፣ ምክንያቱም እርስዎ ትምህርታዊ ብቻ ካልሆኑ ፣ እርስዎ “ብዙዎቻችሁ አንዳንድ ጊዜ እንደ መሞት ወይም በጣም አደገኛ የሆነ ነገር ማድረግ የሚሰማቸው ይመስለኛል ፣ እና ያ ደህና ነው” በሚሉት ቃላት መጀመር አለብዎት። በዚህ ላይ ማን ይወስናል?

ታዳጊዎች ስለዚህ ጉዳይ የሚያወሩት ሰው የላቸውም ፣ እንፈራለን ፣ ኮርቫሎልን እንጠጣለን እና ትምህርቶቹ እንዳልተከናወኑ ያስታውሱናል። መንጠቆዎችን እና የጎዳና ላይ ሩጫዎችን ይጠቀማሉ ፣ በጨርቅ አንገታቸውን አንቀው እጃቸውን ይቆርጣሉ። ነፃ የልጅነት ጊዜ ስለሌላቸው ፣ እኛ በአካል የመቆጣጠር አቅማችንን በምናጣበት በአሁኑ ጊዜ ነፃነትን አጥብቀው ይይዛሉ ፣ እና ብዙውን ጊዜ አደጋዎችን ለመገምገም እና አደጋዎችን ለመገመት ባለመቻላችን ለእነዚህ ዕድሎች ዝግጁ አለመሆናችንን እንገልፃለን። ከእያንዳንዱ “kurtosis” በኋላ የሚከለክለውን እና የሚገድበውን ሌላ ነገር እንፈልጋለን። አሁን መግብሮችን መምረጥ እና መገለጫዎችን ማንበብ ጀመሩ። በማንቂያ ደውሎቻችን ስልኮቹን ባቋረጥን ቁጥር ድምፁን ሙሉ በሙሉ ማጥፋት ይፈልጋሉ። በተሳደብንና ባረጋገጥን ቁጥር በመካከላችን ያለው መተማመን እየቀነሰ ከኮፈኑ ስር ለማምለጥ ፍላጎታቸው እየጠነከረ ይሄዳል። ከዚህ ሁሉ እጅግ አስከፊ የማምለጫ ዓይነቶች - ወደ ሞት።

እኛ አንሰማቸውም ፣ አናያቸውም ፣ ፍላጎቶቻቸውን እና ስሜቶቻቸውን እንደ “ምኞት” እንቆጥራለን ፣ እነሱ እውን መሆናቸውን አያምኑም። እነሱ አልተጠየቁም ፣ ሁሉም ነገር ለእነሱ ተወስኗል ፣ ሁሉም እንቅስቃሴዎች ቀጠሮ ተይዘዋል ፣ እነሱ እንዲዛመዱ እንጠብቃለን። በውጤቱም ፣ ቁጥጥሯን ያጣችው እና በኔትወርክ ላይ ለመኖር የሄደችው የሞተችው ልጅ ሪና በሕይወት ካሉት ይልቅ እጅግ የላቀ እንደሆነ ይሰማቸዋል። እሷ ናት ፣ ግን እነሱ አይደሉም።

የአሥራ አምስት ዓመቷ ልጄ እና ጓደኞ this ስለዚህ ሁሉ የሚያስቡትን እንዲጽፉ ጠየቅኳቸው። ጥሩ ቤተሰቦች እና ጥሩ ትምህርት ቤት አላቸው። የመንፈስ ጭንቀትና ሱስ የላቸውም። ያልተለወጠ ማለት ይቻላል ጽሑፋቸው እዚህ አለ

በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ አንድ ሚሊዮን ሥራዎችን ፣ አንድ ሚሊዮን ጥያቄዎችን ለራሱ መመለስ አለበት ፣ እና ይህንን ለማድረግ ብቸኛው መንገድ የሕይወት ልምድን ማግኘት ነው። እና የሕይወት ተሞክሮ ያለ ነፃነት ሊገኝ አይችልም። በቤት ውስጥ በኮምፒተር ውስጥ ወይም በክፍል ውስጥ ባለው ጠረጴዛ ላይ ማን እንደተቀመጡ መረዳት አይቻልም ፣ እና በእውነቱ ብዙ ወላጆች በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኙ ልጆቻቸውን ሌላ አማራጭ አይተዉም።

በአነስተኛ ጥቃቅን የአዋቂዎች ዓለም ውስጥ ትግል ፣ ነፃነት ሊኖር አይችልም - የምትታገሉት ምንም ይሁን ምን ፣ ሁሉም አዋቂዎች በአንድነት “ሞኝ አትሁኑ” ፣ “ለምን ይህ ያስፈልግዎታል?” ፣ “አይነሱ ፣ እና ያለ እርስዎ ብዙ ችግሮች አሉ”፣“በከንቱ የሚያሰጋ ምንም ነገር የለም ፣ ወደ ንግድ ሥራ ይውረዱ።የምትወደውን እናትን ላለማስቆጣት ማድረግ ያለብዎት በመደበኛነት ማጥናት እና በሰዓቱ ወደ ቤት መምጣት ነው።

አዎን ፣ እርም ፣ እኛ ወደ አደገኛ ሁኔታ የመግባት እድሉ ሁሉ አለን - በመንገድ ላይ አንድ ነገር በእኛ ላይ የሚመረኮዝበት ወደ እብድ ውሾች ፣ የአደንዛዥ ዕፅ አዘዋዋሪዎች ፣ ማኒኮች ፣ የሰከሩ አሽከርካሪዎች ፣ ወዘተ ያጋጥመናል። እኛ ምርጫ ማድረግ የለብንም ፣ አደጋዎችን አንወስድም ፣ አንፈልግም ፣ አንኖርም። እኛ እናጠናለን ፣ ክፍሉን እናጸዳለን ፣ እና እድለኞች ከሆንን ፣ አንዳንድ ጊዜ ስለ እያንዳንዱ እርምጃ ለመመለስ እና ለመመለስ በወላጆቻችን በሚታወቅበት ካፌ ውስጥ ከጓደኛችን ጋር ስብሰባ በማድረግ ሰበብ በማድረግ ቤቱን ለመልቀቅ እድሉን እናገኛለን። በጥብቅ በተወሰነው ጊዜ።

ይህ ሁሉ እኛን እኛን የሚመለከት ነው ፣ ምክንያቱም እኛ ብዙውን ጊዜ መጀመሪያ የእንግሊዝኛ ወይም የኬሚስትሪ ምርጫን መምረጥ የምንችለው የእኛ ነፃነት ነው። ይህ ጨካኝ ነው ፣ ግን እኛ ለህይወታችን ቀዳዳ ለማግኘት ችለናል። እኛ አውታረ መረብ አለን - ከሁሉም በኋላ ፣ እንደ ነፃ ግንኙነት ያለ ነገር ፣ በአውታረ መረቡ በርቀት ጥግ ላይ የሆነ ቦታ በእውነት አስደሳች የሆነ ነገር እንደሚኖር አንድ ዓይነት ተስፋ። በእውነተኛ ህይወት እነሱ አንድ ሰው እንድንሆን አይፈልጉም - ተስማሚው ልጅ አያስብም ፣ አይጠራጠርም ፣ አይሳሳትም - እና በበይነመረብ ላይ ማን እንደሆንን መወሰን እንችላለን። እርስዎ ማን እንደሆኑ መረዳት ፣ በሕይወት ውስጥ በጣም አስፈላጊ ጉዳዮችን መፍታት ፣ እራስዎን እና እምነትዎን መከላከል ፣ አዲስ ሰዎችን ማግኘት እና ማጣት ፣ ወደ ግጭት ውስጥ መግባትና ከእሱ ለመውጣት መማር አይደለም ፣ ግን ይህ በመርህ ደረጃ ይወርዳል። ጥሩ። እውነተኛ ሕይወት ከተከለከለ ሁሉም ሰው የሚያደርገው ይህ ነው። እና በእርግጥ ፣ ቁጥሮችን እና ተልእኮዎችን የሚሰጡን እና ሁሉንም ዓይነት ምስጢር የሚይዙን እብድ መናፍስቶች ያሉት ሁሉም ዓይነት ኑፋቄዎች ቢኖሩም ፣ ከዚያ እነዚህ የነፃነት ስፒፕ ያልተሰጣቸው እና ገና ያልተማሩ ልጃገረዶች በየቀኑ ለወላጆቻቸው ፍጹም መዋሸት የሚመራው የመጀመሪያው ብቻ ነበር። እናም እነሱ ከጣሪያው ላይ ለመዝለል የመጀመሪያው ይሆናሉ - በእውነቱ ሊቋቋሙት የማይችሉት ሕይወት ካላቸው ታዳጊዎች ፣ ከወላጆቻቸው ጋር የገሃነም ችግሮች እና ያ ሁሉ ጃዝ። እና እነሱ እያጡ ያሉት አስፈላጊ ምንድነው ፣ እነዚህ የቤት ውስጥ ልጃገረዶች? ለተጨማሪ ጥቂት ዓመታት የቤት ሥራ የመስራት ችሎታ? የእርስዎ ስብዕና? ምንም ዓይነት ነገር የለም ፣ እነሱ ማን እንደሆኑ ገና አያውቁም ፣ እነሱ ስለእነሱ የሚሉትን ብቻ ይሰማሉ። እነሱ ራሳቸው ለረጅም ጊዜ ጠፍተዋል። እና ከዚያ እያንዳንዱን መልእክት ለመቆጣጠር ፣ ለታዳጊዎች አውታረመረብን ለመዝጋት ሀሳብ ያቀርባሉ። አዎ ፣ ከዚያ ሁላችንም ከጣሪያዎቹ ላይ እንበርራለን ፣ አስተውለሃል?..”

* * *

ጃኑስ ኮርካዛክ ከመቶ ዓመት በፊት “ሞት ልጁን ከእኛ ይወስደዋል ብለን በጣም ፈርተናል” እና ከነዚህ መቶ ዓመታት በላይ ሁሉም ነገር የበለጠ ከባድ ሆኗል። በበለጠ የበለፀግን በሆንን መጠን መከራን እንፈልጋለን። በበለጠ በተቆጣጠርነው እና ገለባውን በክምር እና በጥጥ ሱፍ ንብርብሮች ውስጥ እናስቀምጠዋለን። እኛ ትንሽ አደጋ እንዲኖረን አንፈልግም ፣ ሁሉንም የሞት ቀዳዳዎችን እንዘጋለን - እና በድንገት በጣም በቅንዓት በተጠበቀው ልጅ ልብ ውስጥ እራሷን አገኘች። ልጅን ከራሱ በቀር ከማንኛውም ነገር መጠበቅ እንችላለን። እሱን ለመጠበቅ እሱን እስካልተዘጋጀን ድረስ ፣ ለደህንነቱ። እናም በኔቫያ ጋዜጣ ውስጥ ያለው ጽሑፍ ወላጆችን በወረደበት በአሰቃቂው ልብ ላይ የተቀመጠው የዚህ እውነት መገንዘብ ይመስለኛል። ልጆቻችን እንዲኖሩ ከፈለግን ከእሱ ጋር ለመኖር መማር አለብን።