በፓሪስ የሽብርተኝነት እና የሽብር ጥቃቶች። የስነ -አዕምሮ እይታ

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

“እንስሳቱ በር አጠገብ ቆመው ነበር።

በጥይት ተመትተዋል ፣ እየሞቱ ነው።

ነገር ግን ለእንስሳቱ ያዘኑ አሉ።

በሮችን የከፈቱላቸው ሰዎችም ነበሩ።

እንስሳቱ በዘፈኖች ፣ በደስታ እና በሳቅ ተቀበሉ።

አውሬዎቹ ገብተው ሁሉንም ገደሉ።"

(ከበይነመረቡ ስፋት)

ግን ሁሉም ነገር በጣም ግልፅ ነው?

ዓርብ ኖቬምበር 13 ቀን 2015 ለፓሪስ አደጋ ተጋለጠ።

በአውሮፓ ልብ እና ባህላዊ ካፒታል - ፓሪስ ውስጥ የተከሰተው አሳዛኝ ሁኔታ መላውን የአውሮፓ ዓለም አስደንግጦ በእያንዳንዱ አውሮፓ ነፍስ ላይ አሻራውን ጥሏል። ጭንቀት ፣ ፍርሃት ፣ ድንጋጤ ፣ ተስፋ መቁረጥ እና ህመም በሚሊዮኖች በሚቆጠሩ ሰዎች ነፍስ ውስጥ ግራ መጋባትን ፣ ጥርጣሬን ፣ ፍርሃትን ዘሩ። እንደዚህ ያሉ ክስተቶች ያስፈራሉ ፣ ይደነግጣሉ ፣ ተስፋ መቁረጥ እና አቅመ ቢስነትን ያስከትላሉ ፣ በራሳችን ሞት ፍርሃት ፊት ለፊት ያደርጉናል። ደግሞም እያንዳንዳችን በተሳሳተ ጊዜ እና በተሳሳተ ቦታ ላይ እንሆን ይሆናል።

እንደነዚህ ያሉት ጥቃቶች በአንድ በኩል ቁጣ እና ጥላቻን ያስከትላሉ ፣ ይህም ለከፋ ጥፋት እንኳን አስተዋፅኦ ያደርጋል ፣ በሌላ በኩል ደግሞ ህመምን እና የመንፈስ ጭንቀትን ያስከትላል ፣ ይህም እውነታውን እንደ ሁኔታው ለመቀበል ይረዳል። ፍርሃት ፣ ፍርሃት እና የጠፋ ኪሳራ ሕይወት በመጀመሪያ በጨረፍታ ትርጉም የለሽ ያደርገዋል ፣ ግን በሌላ በኩል ፣ አዲስ የህልውና ትርጉሞችን እንድናገኝ (እና አዲስ እሴቶችን ለማዳበር) ይረዳናል።

በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ እኛ ብዙውን ጊዜ እራሳችንን እንጠይቃለን -አሸባሪዎችን የሚነዳ ምንድነው? ይህ ጦርነት ለምን አስፈለገ? ሽብርተኝነት በተመራባቸው አገሮች ዜጎች መካከል ለምን ድጋፍ ያገኛል? በመስከረም 1932 ፣ “የጦርነት አመጣጥ” በሚል ርዕስ ከኤ አይንስታይን ጋር በፃፈው ደብዳቤ ፣ አንድ ሰው በሁለት በደመ ነፍስ የሚነዳበትን ሀሳብ ይገልጻል -ለሕይወት ፣ ለፍቅር ፣ ለፍጥረት - ሊቢዶ እና ለሞት ፣ ለጥፋት ፣ ጥላቻ - ሞርቲዶ። እነዚህ ውስጣዊ ስሜቶች በሁሉም ሰዎች ውስጥ ተፈጥሮአዊ ናቸው ፣ ያለምንም ልዩነት። የሰው ልጅ ታሪክ የግጭት ፣ ጦርነት ፣ ግድያ እና የዓመፅ ታሪክ ነው። ዘ ፍሩድ እንዳስተላለፈው “በሰው ልጅ ማህበረሰብ ውስጥ በሰዎች እና በቡድኖች መካከል ያለው የጥቅም ግጭት በአመፅ እርዳታ ይፈታል”። በአንድ በኩል ሁከት ኃይልን እና ሥርዓትን ይሰጣል ፣ በሌላ በኩል ወደ ጥፋት ይመራል። የሞትና የጥፋት በደመ ነፍስ በእያንዳንዱ ሰው ውስጥ የተገኘ በመሆኑ ፣ እና ግፍ በእያንዳንዳችን ውስጥ የተገኘ በመሆኑ ጦርነቶች የማይቀሩ ናቸው።

ጦርነቱ የት እየተካሄደ ነው? በምዕራብ ወይስ በምስራቅ? በሶሪያ ውስጥ? በዩክሬን ውስጥ? በሩሲያ ወይም በአሜሪካ ውስጥ? ያም ሆኖ ስለ የበለፀገ ምዕራብ እና ስለማይሰራው ምስራቅ ማሰብ ቅusionት ይሆናል …

ጦርነት ሁል ጊዜ በመጀመሪያ በውስጣችን ይከሰታል … በነፍሳችን ፣ በጭንቅላታችን ውስጥ … በእርግጥ እኛ ጥሩ እና ትክክለኛ ብቻ መሆን እንፈልጋለን ፣ እና የራሳችንን ችግር ገጽታዎችን ማየት የለብንም። ግን ይህ መንገድ ብዙውን ጊዜ ወደ ጥፋት ይመራል።

እኛ ጥያቄውን እራሳችንን ብንጠይቅ - በሁለተኛው የዓለም ጦርነት ወቅት ጀርመኖች ለምን እንደዚህ አሰቃቂ የጭካኔ ድርጊቶችን እራሳቸውን ፈቀዱ? እናም ፣ እኛ እራሳችንን በነፃነት ለማሰብ ከፈቀድን ፣ መልሱን በሚከተለው ውስጥ እናገኛለን -እነሱ ሙሉ በሙሉ ጥሩ እና ትክክለኛ እንዲሰማቸው ፈልገው ፣ እና ሁሉንም “መጥፎ” ገጽታዎችን በሌሎች ውስጥ አደረጉ እና እራሳቸውን እነዚህን “ሌሎች” ለማጥፋት ፈቀዱ።

የታሪክ ስህተቶችን ላለመድገም ፣ በውስጣችን ምን እየሆነ እንዳለ እናስብ? ምን ያህል እንገድላለን? በእርግጥ የግድ ሰዎች አይደሉም … ግን ስሜቶች? ሀሳቦች? ግንኙነት? የራሱ ተስፋዎች እና ዕቅዶች? እኛ ለራሳችን በጣም ጨካኞች ነን? ምናልባት ስድብ ይመስላል ፣ ግን ሽብርተኝነት ለራሳችን የምንፈጥረውን ሁከት ለመቃወም መስታወት አይደለምን?

ብዙውን ጊዜ በውስጣችን የሚነሳውን የስሜት ጥንካሬ መቋቋም አንችልም። የቂም ስሜት ፣ እና አቅመ ቢስነት ፣ እና መተው እና ቁጣ ስሜት ሊሆን ይችላል። ከጭቅጭቅ በኋላ አንዲት ሴት የወንድን ነገር ከመስኮት ስትወረውር ፣ ስታጠፋ ፣ ስታቃጥላት። ይህ ሽብርተኝነት አይደለም? አንድ ሰው ሚስቱን ለማያስፈልገው ልጅ ሲከስ እና እናቱን እንዲያይ አይፈቅድለትም። ይህ ሁከት አይደለም? የልጅ ነፍስ አይገድልም? በስነልቦናዊ ትንታኔ ውስጥ ይህ ምላሽ ይባላል። ስሜቶችን ለመለማመድ በማይቻልበት ጊዜ እና በድርጊቶች ሲተኩ … እኛ ብዙውን ጊዜ የእኛን ጠብ ፣ ጥላቻ እና ንዴት ላለማስተዋል እንመርጣለን።በእርግጥ አንድ ሰው ይህ ሙሉ በሙሉ የተለየ (በጣም ትንሽ) ውጤቶች አሉት ብሎ ሊከራከር ይችላል። አዎን ፣ በውጫዊ ሁኔታ እንደዚህ ይመስላል ፣ ግን የክስተቶቹ ይዘት አይለወጥም።

ስለ መዘዞቹ ከተነጋገርን ፣ ከዚያ በየዓመቱ ወደ 30,000 የሚጠጉ ሰዎች በሩሲያ ውስጥ በመንገድ አደጋዎች ይሞታሉ! ሽብርተኝነት በዓመት ወደ 300 የሚጠጉ ዜጎቻችንን ይገድላል። ባለፈው እሁድ ፓትርያርክ ኪሪል የመንገድ አደጋዎች መንስ often ብዙውን ጊዜ በአጋንንት “የአሽከርካሪዎች አባዜ” ነው ብለዋል። ፓትርያርካችን ምን ማለታቸው ነበር? አጋንንት ልክ እንደ አሸባሪዎች የውጭ ጠላቶች ናቸው ወይስ የእኛ ውስጣዊ አጥፊ ግፊቶች እና ምላሾች ናቸው?

ለእንደዚህ አይነት አሳዛኝ ሁኔታዎች ምላሽ በእያንዳንዳችን ውስጥ ምን ምላሽ እንደሚሰጥ እዚህ መረዳት አስፈላጊ ነው። በውስጣችን የማይታገስ የድህነት ስሜት የሚያስከትልብን ፣ እና የሞት ጭብጥ እንኳን እኛን አያስፈራንም። አውሎ ነፋሶች።

ወደ ፍሩድ የሕይወት እና የሞት ተፈጥሮ ጽንሰ -ሀሳብ ከተመለስን ፣ ሌላ አስፈላጊ ያልሆነ ጥያቄን ማየት እንችላለን -ለምን ራሳችንን ለመከላከል እንቃወማለን? ይልቁንም እኛ ለመበቀል ፣ ለማጥፋት እና ለማጥፋት ዝግጁ ነን ፣ ግን እራሳችንን አንከላከልም። ራስን እና ጎረቤትን ለመጠበቅ የታለመ ጠበኝነት ሁሉም ፍቅር ፣ የሕይወት ውስጣዊ ስሜት ፣ ሊቢዶ ነው። ለምሳሌ ፣ ስለ ቦክስ ፍልስፍና ከተነጋገርን ፣ ከዚያ ሁሉም የማርሻል አርት መምታት መምታት ሳይሆን ቡጢ መምታት ያስተምረናል …

ፍቅር ማጣት ፣ ለመኖር ፈቃደኝነት ፣ እራሳቸውን የመጠበቅ ፍላጎት እና ክብራቸው ሰዎችን ወደ ሩጫ አውራ በግ መንጋ ይለውጣል።

እ.ኤ.አ ኖቬምበር 15 በፓሪስ የአደጋው ሰለባዎችን ለመዘከር በተወሰደ እርምጃ የእሳት ፍንዳታ ፍንዳታ አስደንጋጭ ነበር። ሰዎች እርስ በእርስ እየተረገጡ ፣ ሻማዎችን እና አበቦችን ሮጡ። በእንደዚህ ዓይነት የጭንቀት እና የነርቭ ውጥረት ሁኔታ ውስጥ ይህ በጣም ለመረዳት የሚቻል እና በጣም ሰው ነው።

የአውሮፓ ሕብረተሰባችን አሁን እያጋጠመው ያለው በጣም አስቸጋሪው ነገር የሰውን ሕይወት ዋጋ የመጠበቅ ችሎታ ነው።

ሽብርተኝነት ከሞት የበለጠ ዋጋ ያለው ነገር እንደሌለ ፣ ጥላቻ ከፍቅር የበለጠ ጠንካራ መሆኑን ይነግረናል። እንባ እንተርፋለን ፣ እንተርፋለን እና የህይወት ፍቅርን እንጠብቃለን። በዚህ ሁኔታ ውስጥ በጣም አስቸጋሪው ገጽታ ሽብርተኝነት በነፍሳችን ውስጥ ጥላቻን ያስከትላል። ሰዎችን ወደ “ጥሩ” እና “መጥፎ” በመከፋፈል። እናም ይህ ወደ ጦርነት እና ውድመት ማምጣቱ አይቀሬ ነው። አሁን በፓሪስ ውስጥ ፣ እንደ አውሮፓ ሁሉ ፣ በጣም የተደናገጡት ሁሉም የሰዎች ጥላቻ እና የጽድቅ ቁጣ አሁን በእነሱ ላይ ይወድቃል ብለው የሚፈሩ ስደተኞች እራሳቸው ናቸው።

በእርግጥ አሁን ብዙ ጥያቄዎች ይነሳሉ ፣ የሽብር ጥቃቱ ለምን አልተከለከለም? ይህ ለምን ሆነ? እዚህ ስለ ሁለት ስሜቶች ማሰብ ይችላሉ -ሽባ ፍርሃትን እና የጥፋተኝነት ስሜት። ዋናው ችግር ፍርሃትና የጥፋተኝነት ስሜት በቀላሉ ወደ ጥላቻ ስለሚቀየሩ ነው። አሁን በጣም አስፈላጊው ጥያቄ “ከውጭ ጠላት” ጋር የሚደረገውን ትግል ጥላቻን ወደ ሚያሳድር ወደ ፓራኒያነት እንዳይቀየር ነው።

በተቻለ መጠን ፣ ነገር ግን የሰው ልጅ የራሱን “መጥፎነት” መካድ ፣ “የውስጥ ችግር ያለበት ገጽታዎችን መጣል” ፣ ወደ “ጥሩ” እና “መጥፎ” መከፋፈል በታላቅ ጸፀት ሊባል ይችላል። ፣ እንደዚህ ዓይነት አሳዛኝ ክስተቶች እየበዙ ይሄዳሉ … እና ይሄ የሽብር ጉዳይ አይደለም። ሆን ብለው አውሮፕላኖችን ተሳፍረው ወደ መሬት በመላክ ራሳቸውን ያራዘሙት “የኖርዌይ ተኳሽ” አንድሬስ ብሬቪክ እና ጀርመናዊው አብራሪ አንድሪያስ ሉቢዝ እንዳደረጉት ማንኛውም ሰው አሸባሪ ሊሆን ይችላል።

ከላይ ከተዘረዘሩት ሁሉ ልንደርስበት የምንችለው መደምደሚያ በምንም መንገድ የሚያጽናና አይደለም - ሰላም በእያንዳንዳችን ነፍስ ውስጥ ካልመጣ ጦርነት ይኖራል!