አባት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ስንት ጊዜ እርስዎ አልነበሩም። እና እርስዎ በዙሪያዎ በነበሩበት ጊዜ እርስ በእርስ ምን ማድረግ እንዳለብን አናውቅም ነበር። የጥንት ግሪኮች ልጅ አባት ከሌለው ፣ እሱ የመኖር መብት የለውም ብለው ያምናሉ ፣ ምክንያቱም እሱ ማንም አይደለም። በጥሬው ፣ ይህ ማለት ፣ ለምሳሌ ፣ አንድ ሰው ከስሙ በኋላ “የእገሌ ልጅ” የሚለውን ሐረግ ማከል አይችልም ማለት ነው። ስለዚህ እሱ ያለ ስም ያለ ሆነ ፣ ስለሆነም ማንም የለም። ይህ በሆሜር ዘላለማዊ ሥራ ኢሊያድ ውስጥ ፣ የሄክተር ሚስት ከሞተ ፣ አዲስ የተወለደው ልጁም ከእሱ ጋር “እንደሚሞት” ስትነግረው ይህ በጣም ግልፅ ነው። አባት አይኖረውም። ከዚህ ሐረግ ዘይቤያዊ ትርጉም አንስቶ በእውነቱ ተግባራዊ አተገባበሩ ፣ በሀዘን የተሞላ አንድ መልክ ብቻ አለ።

አንዴ ኒቼቼ እንዲህ አለ - “ አባት የሌለው ማን ለራሱ ማግኘት አለበት . እሱን ፈልጌ በፈለግኩበት ሁሉ። በአንድ ወቅት እሱ ግራጫ ፀጉር ያለው እና በጂም ውስጥ ልምድ ያለው የኃይል ማንሳት አሰልጣኝ ይመስለኝ ነበር። ጊዜ እያለፈ ከአባቴ የተወሰነውን ከአሠልጣኙ አገኘሁና ቀጠልኩ። እኔ ያሰብኩትን የአባትነት ግምት ውስጥ ለማስገባት የሞከርኳቸው ሌሎች ወንዶችም ነበሩ። በተለይ በሕይወት እያለ አባትዎን ማግኘት ቀላል አይደለም ፣ እና እሱ ማን እንደ ሆነ በትክክል ያውቃሉ። በጭንቅላቱ ውስጥ በጣም የማያቋርጥ የግንዛቤ አለመግባባት ይነሳል። የአባት ምስል እየተበታተነ ነው ፣ እናም የዚህን ምስል ቁርጥራጮች በተለያዩ ሰዎች ውስጥ ለመሰብሰብ እሞክራለሁ። በአሰልጣኙ - ጥንካሬ እና ግትርነት ፣ በአካዳሚክ አለቃ - ስልጣን እና ብልህነት ፣ በስነ -ልቦና ባለሙያ - ተቀባይነት እና ፍቅር ፣ በጓደኛ ውስጥ - ግልፅነት እና እኩልነት ፣ በእግዚአብሔር - የእራስ ምስል። ከብዙ ዓመታት መሰብሰብ በኋላ ፣ እኔ የምፈልገው አባት በሕይወቴ ውስጥ አልነበረም ፣ አይደለም ፣ እና አልሆነም ብዬ ለራሴ ተገነዘብኩ ማለት እችላለሁ… … እነዚያ የሰበሰብኳቸው ምስሎች በውስጤ የውስጥ አባቴን ፈጥረዋል ፣ እኔ ራሴ መሆን የምፈልገው ለእኔ ማን ሆነ ?!

በጥንቷ ግሪክ ውስጥ የአባት አምልኮ እና ከዚያ በኋላ የአባትነት (የሚታይ ግን ግልፅ አይደለም) የአሁኑን የአባት-ልጅ ባህልን የሚያበራ ብዙ አስደሳች ሀሳቦችን (በዚህ ውስጥ መሪው አርስቶትል ነው)።

እንደ ጥንቶቹ አባቶች አባት ፈጣሪ ነው ፣ ከቤተሰብ አንፃር ፣ አባት በመጀመሪያ የባህል ተሸካሚ ነው። የእናቲቱ ሚና ግልፅ ነበር ፣ ግን ከዚህ እጅግ የላቀ እሴት አልጠፋም ፣ ይህ መሸከም እና መመገብ ነው ፣ አባት በዚህ ቃል ባህላዊ አውድ ውስጥ ልጁን ነፍስ ሰጠው። መሆንን አስተማረ። ለመገንባት እና ለመፍጠር ፣ ለመዋጋት እና ለማሸነፍ ፣ በመምረጥ ረገድ ጥበበኛ ፣ ለመመለስ ለመመለስ ይውጡ - ይህ ሁሉ ከአባታችን ለእኛ ተላል isል። አስተምሩ ፣ ያ አባት የሚያደርገው ያ ነው። በምሳሌ ማስተማር ጥበበኛ አባት የሚያደርገው ነው። በእንደዚህ ዓይነት አባት በእሱ ላይ ማመፅ አይቻልም።

የሚገርመው ፣ በዜማ ወፎች ውስጥ የመዘመር ተግባር በጄኔቲክ አልተካተተም ፣ በጫጩቶች እድገት ወቅት ይዳብራል ፣ እና ይህ የሥልጠና ተግባር በአባት ወፍ ይከናወናል።

በጥንቷ ግሪክ ሀሳብ በጣም ተደንቄያለሁ ፣ እኔ የምፈልገው እና የጎደለኝ አለው ፣ ለራሴ ማብራሪያ በውስጤ አገኘዋለሁ።

ዘመናዊነት ለሥርዓተ -ፆታ አመለካከቶች ትልቅ ፈተና ይፈጥራል። የማህበራዊ ባህል አብዮቶች መሬት ውስጥ (በእናት ???) ውስጥ ጥልቅ ጉድጓዶችን ይተዋሉ ፣ ይህም በሚሊዮን የሚቆጠሩ ወንዶች አባት ሳይሆኑ ይወድቃሉ።

የሥልጣን ትግሉ እና በአጠቃላይ በኅብረተሰቡ ውስጥ የሚደረገው ትግል የሴትነትን ባህሪዎች ይለውጣል እና አግኝቷል (ወይም የደም ግፊት ወንድነትን የሚሸፍን ጋሻ ነው)። ዘመናዊው አባት ፣ ልክ እንደ ተረት ሄክታር ፣ ትጥቅ ለብሷል። ይህ ትጥቅ ከነሐስ ወይም ከብር ጋር መበራቱን አቁሟል ፣ በፓተንት የቆዳ ጫማዎች እና የፀሐይ መነፅሮች ውስጥ አንፀባራቂ ማንፀባረቅ ጀመረ። ጠላቶች ለረጅም ጊዜ ስለዚህ ትጥቅ አልተንፀባረቁም ፣ የእነሱ ነፀብራቅ በውስጣቸው ብቻ ይታያል። ግን እንደ ሄክቶር ፣ አንድ ዘመናዊ ሰው ልጅን ለማቀፍ እና ለመሳም ትጥቁን አውልቆ ፣ የራስ ቁርውን ማውለቅ አለበት።

በጠላቶች የመሸነፍ ፍርሃት (በሜሌ ፍልሚያ ሁል ጊዜ ቅርብ የሆነውን ይመታል) አንድ ሰው በጦር መሣሪያ ውስጥ ያለማቋረጥ እንዲራመድ ያስገድደዋል። በእሷ ውስጥ ማቀፍ እና መሳም እጅግ በጣም ከባድ ነው ፣ በአንዳንድ ቦታዎች እንኳን የማይቻል ነው። ትጥቅ ከፊትህ ያለው ማን ወደ መግባባት እና መግባባት በሚወስደው መንገድ ላይ ሌላ የድንበር መስመር ነው።አንዳንድ ጊዜ ትጥቅዎን በእራስዎ ለማስወገድ የማይቻል ነው እና ለሙሉ የግል አገልግሎት ሳንቾ ፓንዛ ያስፈልግዎታል (ኦርቴጋ እና ጋሴ ስኩዌሩን ከመጠቀም እና የንፋስ ወፍጮዎችን ከመዋጋት በፊት ማንበብ ያስፈልጋል)።

ይህ በጣም ለረጅም ጊዜ ሲካሄድ ቆይቷል ፣ ስለዚህ ሁሉም ነገር መሆን ያለበት ይመስላል። የአባቶች እና ልጆች ዘላለማዊ ችግር። አባቶች በፍላጎት ላይ አይደሉም እና አልተገነዘቡም ፣ ልጆች አልተማሩም እና አልወደዱም። በእነዚህ ግንኙነቶች ዙሪያ ሁሉም ነገር ይሽከረከራል እና (ሮክ እና ሮል) እና እነሱን ለማረም ምንም ጥንካሬ ፣ ጊዜ ወይም ፍላጎት የለም።

ልጆች እንደ አባቶቻቸው ራሳቸውን ችለው ያድጋሉ። እነሱ በራሳቸው ስለሆኑ በራስ መተማመን። ብቻውን። ስም የለም።

በገዛ ዓይናቸው የራሳቸውን አድርገው የአባታቸውን የጦር ትጥቅ ለብሰው የተሻሉ እንደሚሆኑ በፅኑ እምነት ወደ ዓለም ይገባሉ። በሌላ ሰው ባረጀ ትጥቅ ውስጥ ?! ሃ !! ከንፋስ ወፍጮዎች ጋር የሚደረግ ውጊያ ቀጥሏል ፣ ጠንቋይ አደን (ከሁሉም በኋላ እነሱ ለሁሉም ነገር ተጠያቂ ናቸው!) ሙሉ በሙሉ እየተሽከረከረ ነው።

ወንዶች ፣ ሴቶች ልጆች። እነሱ ማን ናቸው?