ድፍረት ምንድን ነው እና እሱን ለማሳካት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በሁሉም የፕላኔታችን ሕዝቦች መካከል አንድ ሰው ከወንድ ባዮሎጂያዊ ባህሪዎች ጋር በመወለዱ ደፋር እንደሚሆን ይታመናል - ይህ በቂ አይደለም። ድፍረቱ በማሸነፍ ፣ በመሆን እና በብስለት ሊገኝ የሚገባ ልዩ የጥንካሬ ዓይነት ነው።

ሆኖም ፣ ዛሬ ፣ የድፍረትን ጉዳይ የሚያጠኑ ብዙዎች በዘመናዊው ኅብረተሰብ ውስጥ ያለውን ቀውስ ይመለከታሉ ፣ ውድቀት ካልሆነ ፣ ከዚያ በጣም የሚያሠቃይ ለውጥ። በዚህ ቪዲዮ ውስጥ ስለ ወንድነት መበስበስ ምክንያቶች እንነጋገራለን ፣ እንዲሁም የዘመናችንን ልዩ መሰናክሎች ለማሸነፍ እና ድፍረትን ለማግኘት ለሚፈልጉ ፣ ወይም አዮዋ ሕንዶች እንደሚሉት ፣ “ታላቁ” አይቻልም።"

በሃያኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ የስዊስ ሳይኮሎጂስት ማሪያ ሉዊዝ ቮን ፍራንዝ ወደ አስደንጋጭ አዝማሚያ ትኩረት ሰጡ-ብዙ አዋቂ ወንዶች ባዮሎጂያዊ ብስለት ቢኖራቸውም በጉርምስና ዕድሜ ላይ በስነልቦና ተጣብቀዋል። እነሱ የአዋቂዎችን አካል ይይዙ ነበር ፣ ግን የአዕምሮ እድገታቸው ተስፋ ቢስ ወደ ኋላ ቀርቷል። ቮን ፍራንዝ ይህንን የ “ዘላለማዊ ልጅ” (erዌር አቴኑነስ) ችግር ብሎ ጠርቶ በቅርብ ጊዜ ውስጥ ብዙ እንደዚህ ያሉ ሰዎች እንደሚኖሩ ሀሳብ አቅርቧል።

እንደ አለመታደል ሆኖ የእሷ ትንበያዎች እውን ሆኑ ዛሬ ዛሬ አብዛኛዎቹ ወንዶች በህይወት ውስጥ ቦታቸውን ማግኘት ባለመቻላቸው ይሰቃያሉ። እስከ ሠላሳ ዓመት ዕድሜ ድረስ ብዙዎቻችን ከእናታችን ጋር እንኖራለን ፣ ለመረዳት በሚቻል እና ደህንነቱ በተጠበቀ ዓለም ውስጥ ለስላሳ እና ምቹ በሆነ ጥግ ውስጥ ሕይወትን በመምረጥ ፣ ያልታወቁትን ለማሟላት ከመሄድ ፣ አዲስ ከፍታዎችን በማሸነፍ እና የራሳችንን ምኞቶች ከማርካት ይልቅ። ብዙዎች የራሳቸውን የሆነ ነገር ከመፍጠር ይልቅ የበይነመረብ ፖርኖግራፊ እና የኮምፒተር ጨዋታዎችን ምናባዊ ዓለም ይመርጣሉ። ብዙዎች በግዴለሽነት እና ያለ ዓላማ ፣ የራሳቸውን መንገድ እንኳን ለመሞከር ሳይሞክሩ ፣ ከፈቃዳቸው በተቃራኒ ወደ ህይወታቸው ከሚገቡት ነገሮች መካከል ይቅበዘበዛሉ።

ይህ ለምን እየሆነ እንዳለ ለመረዳት ወደ ታሪክ ዘልቀን መግባት አለብን።

እኛ በጣም ብልጥ ነን ፣ በጣም ብልጥ ከመሆናችን በፊት ያለጊዜው የተወለድን እናቶች በጣም ቀደም ብለው እኛን ለመውለድ ይገደዳሉ ፣ አለበለዚያ ትልልቅ ጭንቅላቶቻችን በቀላሉ በወሊድ ቦይ ውስጥ ባያልፉ ነበር። በዚህ ምክንያት ፣ ከሌሎች እንስሳት በተለየ ፣ የመጀመሪያዎቹ የህይወት ዓመታት በእናቱ ላይ ሙሉ በሙሉ ጥገኛ ሆነው ያልፋሉ። ከዚህ አንፃር እኛ ልዩ ነን ፣ ግን ከትልቁ ጭንቅላት ጋር ልዩ ችግሮች ይመጣሉ።

“አባት” ሉዊጂ ዞያ በተሰኘው መጽሐፉ ውስጥ በዝግመተ ለውጥ ወቅት በባዮሎጂያዊ ባህሪዎች ምክንያት እናቶች እና አባቶች ከልጁ ጋር በመሠረታዊነት በተለያዩ መንገዶች መስተጋብር እንደፈጠሩ ይናገራል። ከተወለደችበት ጊዜ ጀምሮ ሴትየዋ ለልጁ የበለጠ ትኩረት ትሰጣለች ፣ እሷ እንክብካቤን የምታሳይ ፣ አካላዊ ንክኪን የምትጀምር ፣ የምትመግብ ፣ ስሜታዊ ደህንነትን የምትከታተል እና የወደፊቱን ሰው የምትንከባከብ ናት። ይህ የቅርብ ፣ የጠበቀ ግንኙነት በልጁ አእምሮ ውስጥ ታትሟል - እናት ለእሱ የአመጋገብ ምንጭ ብቻ ሳትሆን ችግሮቹን ሁሉ የሚፈታ ትሆናለች። በሌላ በኩል ፣ ከተወለደበት ጊዜ በጣም ርቆ የሚገኘው የአባት ሚና ሁል ጊዜ ለልጁ ሀብትን ፣ ጥበቃን ፣ ግን ከሁሉም በላይ ደግሞ አቅጣጫን መስጠት ነው። የበለጠ ትክክለኛ ለመሆን የወንድ ሚና ወንድ ልጅ እራሱን ከእናቱ ጥገኛነት ነፃ አውጥቶ ነፃነትን እንዲያገኝ መርዳት ነው።

በእርግጥ ልጃገረዶችም ነፃ የመሆን ደረጃን ያልፋሉ። ነገር ግን በልጃገረዶች ውስጥ ከእናት ጋር ያለው መስተጋብር የእድገቱ አካል ይሆናል ፣ እናም ስብዕናውን አይከለክልም። እሷ የባህሪ መስመሮችን ትቀበላለች ፣ እና እራሷ እናቷን መምሰል ትጀምራለች። ለሴትነቷ የነበራት ጉጉት በእናቷ ተጽዕኖ ይሻሻላል። እሷ በኦርጋኒክ ታድጋለች። ልጁ ግን የተለየ አካሄድ ይጠይቃል። እሱ በእናቲቱ ምሳሌ ሊረካ አይችልም - ለመከተል የወንድ ምስል ይፈልጋል።

በዓለም ዙሪያ በአብዛኛዎቹ ባህሎች ውስጥ ከወንድነት ወደ ድፍረት የሚደረግ ሽግግር የተከናወነው በወንድነት በጣም ጥንታዊው ወንድ የባህል ተሸካሚዎች በሚነሳበት ጊዜ ነው። በእነዚህ የመነሻ ሥነ ሥርዓቶች ሴቶች እንዲታዘቡ ወይም እንዲሳተፉ አልተፈቀደላቸውም።ሚርሴያ ኤሊዴድ ሪትስ ኤንድ ሲምቦልስ ኢኒationሽን በተሰኘው መጽሐፉ እንዲህ ሲል ይገልፀዋል - እኩለ ሌሊት ላይ ሽማግሌዎች እንደ አምላክ ወይም አጋንንት ወንድ ልጅን ጠልፈው ወስደዋል። በሚቀጥለው ጊዜ እናቱን የሚያየው በጥቂት ወራት ውስጥ ብቻ ነው። በጨለማ ፣ ጥልቅ ዋሻ ውስጥ ፣ ከመሬት በታች ተቀብሮ ፣ ወይም ጨለማን በሚያመለክት ሌላ ቦታ ላይ ይቀመጣል። ይህ ደረጃ የእናትን ገነት መሞትን እና ኃላፊነት የጎደለው ሕይወት ደስታን ያመለክታል። ልጁ ከዋሻው ውስጥ መውጣት ወይም እራሱን ከመሬት ውስጥ መቆፈር አለበት ፣ ይህም ባልተለመደ የልደት ቦይ በኩል ያለውን መተላለፊያ ያመለክታል - ዳግም መወለድ።

አንድ ወጣት ዳግመኛ በመወለዱ በተንከባካቢ እናት ለስላሳ እጆች ውስጥ አይወድቅም ፣ ነገር ግን በታደሰ ፍጡር ዓለም ውስጥ እና በወንዶች ክበብ ውስጥ ተከታታይ አስቸጋሪ ሙከራዎችን ያካሂዳል። የሚያማርሩባት እናት ወይም የሚደበቁበት ቤት የለም።

ልጅነት ከሞተ እና ወደ ጨካኝ የወንዶች ዓለም ከተወለደ በኋላ ሦስተኛው ደረጃ ይጀምራል። ሽማግሌዎቹ ለልጁ የዓለምን ሕጎች ያብራራሉ ፣ ሰው መሆን ማለት ምን ማለት እንደሆነ ይነጋገሩ ፣ ከዚያም እርሱ ለህልውናው በመታገል አዲስ ደረጃን እንዲያገኝ ወደ ጫካ ይልኩት። ከብዙ ወራት ከባድ ስቃይ በኋላ ተመልሶ ሲመለስ ፣ ከእንግዲህ የእናት ፍቅር እና የዘለአለሙ ጡት ማጥባት እንደማያስፈልገው ተረዳ።

እንዲህ ዓይነቱ የመነሻ ሥነ ሥርዓቶች እስከ ዘመናችን ድረስ በሕይወት የተረፉት የሁሉም ሕዝቦች ባሕርይ ናቸው። ይህ አስፈላጊ መለኪያ ነው። በሌላ አገላለጽ ፣ የጥንት ሰዎች ለመዝናናት እንደዚህ ዓይነት ከባድ ዘዴዎችን አልወሰዱም። ጨቅላነትን ማሸነፍ እና ለራሱ ሰዎች ጥቅም ለመዋጋት ዝግጁ የሆነን ሰው በከፍተኛ ኪሳራ እና በፈተናዎች ብቻ መውለድ እንደሚቻል ተረድተዋል።

በአንድ ያልተለመደ የዘመናዊ ሲኒማ ምሳሌ ላይ ፣ እንዲህ ዓይነቱ ለውጥ እንዴት እንደሚያነሳሳ እናያለን። በንጉስ አርተር ሰይፍ ውስጥ ጋይ ሪች የልጅነት ስሜትን መቆጣጠር የማይችል ያልበሰለ ልጅን ታሪክ ይናገራል። እሱ ሀላፊነትን ይፈራል ፣ ጭንቀቶችን አያውቅም እና የደረሰበትን ድርሻ ከባድ ሸክም ለመሸከም አይችልም። ስለዚህ ፣ መንፈሳዊ አስተማሪዎች ወደ አስከፊው ስፍራ ፣ ወደ ደሴቱ ይልካሉ ፣ እሱ ሥቃይን ፣ ሥቃይን ፣ ፍርሃትን እና ተስፋን ተቋቁሞ በጣም አስፈሪ የሆነውን ጠላት - እራሱን በኋላ ለማሸነፍ ይዘጋጃል።

እንደ ኤሊአድ ገለፃ ፣ የዛሬው ዓለም ቢያንስ አንዳንድ ወሳኝ የማስነሻ ሥነ ሥርዓቶች ባለመኖሩ ይሰቃያል። ዘመናዊ ወንዶች ጥበብን ለመጪው ትውልዶች ለማስተላለፍ ዝግጁ የሆኑት እነዚያ የወንድነት ባሕላዊ ተሸካሚዎች የላቸውም። እናም ስለዚህ የዚህ ሸክም ክብደት በሙሉ በአባቶች ላይ ይወድቃል። ዛሬ ልጁን ከእናት ቀሚስ ስር መንጠቅ ያለባቸው አባቶች ናቸው። ግን በእርግጥ እያንዳንዱ ዘመናዊ አባት ለዚህ አቅም የለውም። ለዚህም እሱ ራሱ ገለልተኛ መሆን አለበት - በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ የሚገኝ ልጅ ወደ ዓለም ለመሄድ እንዲፈልግ ፣ አባቱ በዚህ ዓለም ውስጥ ለመፈለግ እና ለመዋጋት የሚገቡ ነገሮች እንዳሉ ልጁን በራሱ ምሳሌ ማሳየት አለበት። ሞቃታማ ቦታን መተው ተገቢ ነው። እንደ አለመታደል ሆኖ እንዲህ ዓይነቱ ግንኙነት በጣም አልፎ አልፎ ነው።

ሳሙኤል ኦሸርሰን አባቶቻችንን በማፈላለግ መጽሐፋቸው ውስጥ በምዕራቡ ዓለም 17% የሚሆኑት ወንዶች በወጣትነታቸው ከአባታቸው ጋር ጥሩ ግንኙነት እንዳላቸው የሚገልጽ ጥናት ጠቅሰዋል። በአብዛኛዎቹ ሁኔታዎች አባት በልጁ ሕይወት በአካል ወይም በስሜታዊነት የለም። እና እነዚህ የማይታመን ስታቲስቲክስ እንኳን ግማሽ እውነት ከሆኑ ፣ እኛ የምንሞተው በወንድነት ዘመን ውስጥ ነው። ወጣት ወንዶች ከእናታቸው ማህፀን እንዲወጡ ይጠበቃሉ ፣ ለአደጋ እና ለአደጋ ሞቅ ያለ እና የተጠበቀ ሕይወትን ይሰጣሉ። እና ይህ ሁሉ ያለ ጠቢባን ወይም የአባት ምክሮች እና እገዛ።

በእርግጥ ጥቂት ወንዶች እንደዚህ ዓይነቱን ፈቃድ ማሳየት ይችላሉ። በዚህ ምክንያት እናት የአባትነትን ሚና ትወስዳለች። በሁለት ሚናዎች መካከል መቀደድ አለባት። የእርሷ ገርነት እና ፍቅር በጠንካራነት እና በአምባገነንነት የታጀበ ነው። እሷ በአንድ ጊዜ ል sonን ትጠብቃለች እና እሷ ከጎጆው ለማስወጣት ትሞክራለች ፣ ይህም የማይለካ ሥቃይዋን ያስከትላል።በእርግጥ ፣ ምንም እንኳን ጥረቶችዋ ቢኖሩም ፣ እናት ብዙውን ጊዜ ከመጠን በላይ ጥበቃን ታሳያለች ፣ ጥገኛ ፣ ደካማ እና ተነሳሽነት ያለው ሰው እጦት ትፈጥራለች። ለምሳሌ ፣ ሜግ ሜከር በ ‹ጀግናው› መጽሐፉ ውስጥ አንድ ጥናት ጠቅሷል ፣ ለመጠበቅ ከመጠን በላይ በሆነ ፍላጎት ምክንያት እናቶች ልጆቻቸውን ከአባቶች ይልቅ ለመዋኘት በማስተማር በጣም የከፋ ናቸው ፣ እሷ ሌላ ማድረግ አትችልም -እንክብካቤ ታደርጋለች። ልጅዋ። ሴቶች በልጃቸው ደህንነት ፣ በወንዶች ነፃነት ይመራሉ።

በአሳዳጊ እናት ከፍተኛ ተጽዕኖ ሥር የሚኖረው አባት አልባ ታዳጊ ለዝነኛ ፣ ለብርታት እና ለድፍረት ከፍተኛ ምኞት ይዞ ወደ ዘላለማዊ ልጅ ያድጋል። እሱ እሱን ለመረዳት ፈቃደኛ ያልሆነ እና በሴቶች ድጋፍ እና ማፅደቅ ላይ ለዘላለም ጥገኛ ሆኖ የቀዘቀዘውን እና ጨካኝ ዓለምን ይፈራል። የእሱ ምኞቶች ከፍታ ላይ ለመድረስ የታለመ አይደለም ፣ ግን የሚወደው ጓደኛው ፈገግታ ወይም አካል ይሰጠዋል። ወይም ጁንግ እንደፃፈው (ኤኤን. ስለራስ ተምሳሌታዊነት ጥናቶች) - “በእውነቱ እሱ ለእናቲቱ ጥበቃ ፣ ገንቢ ፣ አስማታዊ ክበብ ፣ ለጨቅላ ሕፃን ሁኔታ ፣ ከሁሉም ጭንቀቶች ነፃ ሆኖ ይተጋል። ዓለም በጥንቃቄ በእሱ ላይ አጎንብሶ አልፎ ተርፎም ደስታን እንዲያገኝ ያስገድደዋል። እውነተኛው ዓለም ከእይታ ቢጠፋ አያስገርምም!”

በእርግጥ የቤተሰብ ተፅእኖ እና የመነሻ የአምልኮ ሥርዓቶች አለመኖር አጠቃላይ ታሪኩ አይደለም። አንድ ወጣት በተመሳሳይ ትምህርት መሠረት ያደጉ ልጆችን በሚያገኝበት ትምህርት ቤት ይማራል ፣ በዚህ ትምህርት ቤት ውስጥ ከመንግስት መሣሪያ ሴቶችን እንዲታዘዝ ያስተምራል ፣ እናም ሲያድግ ይህ የባህሪ መስመር በመጨረሻ ወደሚገኝበት ወደ ዩኒቨርሲቲ ይሄዳል። የተጠናከረ። ለመልካም ምሳሌ አንድ ወንድ ሌላ የት ሊዞር ይችላል?

በዚህ ምክንያት ወጣቶች በጭካኔ ውስጥ ይሰምጣሉ ፣ ችግሮችን ያስወግዱ እና ሁሉም ነገር በቁጥጥር ስር በሆነበት ፣ በመጀመሪያ በእናቷ ጥበቃ ፣ ከዚያም በአስተማሪው እና በመጨረሻም በመንግስት ጥበቃ ስር ባለበት ዓለም ውስጥ እራሳቸውን ያጥላሉ።

ሆኖም አንድሬ ጊዴ እንደተናገረው “ሰው የባሕሩን ዳርቻ የማየት ድፍረት ከሌለው በስተቀር አዲስ ውቅያኖሶችን ማግኘት አይችልም። ስለዚህ ፣ አሁን ይህንን ድፍረትን እንዴት ማግኘት እንደምንችል እንነጋገራለን።

ሆኖም ፣ በመጀመሪያ የዘላለማዊውን ልጅ ሥነ -ልቦና እንይ። በመጀመሪያ ደረጃ ቆራጥነት ይጎድለዋል። ብዙውን ጊዜ ህይወቱን ያሳልፋል ፣ በቅasቶች ውስጥ ሰምጦ ፣ ሊገኝ ለሚችል ስኬት በመቶዎች እና በሺዎች አማራጮች ውስጥ ያልፋል። ቮን ፍራንዝ ይህንን “ዘላለማዊ መቀየሪያ” ብሎ ይጠራዋል። እሱ አንድ ነገር ይጀምራል ፣ ከዚያ ወደ ሌላ ይቀየራል ፣ ከዚያ ወደ ሌላ ፣ ወዘተ. አንዳንድ ጊዜ ሁሉም ነገሮች ሳይጀምሩ በጭንቅላቱ ውስጥ ያበቃል። እሱ ሁል ጊዜ አንድ ነገር ያቅዳል ፣ ግን እቅዶቹን ለመፈፀም ሙሉ በሙሉ አይከናወንም። በሌላ አነጋገር ፣ ዘላለማዊው ልጅ አልተገናኘም እና ህልውናውን ከአንድ ነገር ጋር ለማዛመድ አይፈልግም። ሊቀለበስ የማይችል የመምረጥ ተስፋ ያስፈራዋል ፣ ትክክለኛው ውሳኔ ከውጭው ዓለም አንድ ቦታ እስኪመጣ ድረስ ያለውን ሁኔታ ጠብቆ ማቆየት ይወዳል። እሱ አንድ ነገር ለማድረግ ጊዜው ገና ስላልደረሰ አለመግባባቱን ያፀድቃል ፣ እና መቼ እንደሚመጣ እሱ ብቻ እንደሚወስን ይረሳል።

ሆኖም ፣ መንገድዎን መምረጥ አለመቻል ምልክቱ ብቻ ነው። ዋናው ችግር ዘላለማዊው ልጅ የውጪውን ዓለም ለእሱ ትኩረት የሚሰጥ አለመሆኑ ነው። እሱ በግዴለሽነት ሁሉንም አመለካከቶች ከእናቶች እንክብካቤ ከገነት ኮኮን ጋር ያወዳድራል ፣ እና በእርግጥ ፣ ከዚህ አስደናቂ ዓለም ጋር ሊወዳደር የሚችል ምንም ነገር የለም። ሻካራውን እውነታ ከልጅ ግድ የለሽ ሕይወት ተስማሚ ዓለም ጋር በማወዳደር ይህ ወይም ያ ጉዳይ ለእሱ ትኩረት የማይገባው ለምን እንደሆነ ሰበብ መፈለግ ይጀምራል። እና በእርግጥ ፣ እሱ በጣም በፍጥነት ያገኛቸዋል። ሆኖም ፣ አንድ ቀን እሱ አሁንም ምርጫን ይጋፈጣል ፣ ወይም እሱ በደካማ ገደል ውስጥ ይወድቃል ፣ ወይም ወደ ድፍረቱ መንገዱን እና ከፍ ያለ የመሆን ቅርፅን ይጀምራል። ይህ መንገድ አስቸጋሪ እና እሾህ ነው ፣ በተለይም ለብቻው ለሚራመድ ፣ በእሱ ላይ ልጁ የልጅነት ቅ illቱን መጣል ፣ እውነታው እንዳለ መቀበል እና በጨለማው ማዕዘኖች ውስጥ እንኳን የሚጠብቀውን ወርቅ የሚጠብቅ መሆኑን መረዳት አለበት። እሱን ያገኛል። ተነሳሽነት ወደ ድፍረት እራሱን ማደራጀት እና ማከናወን በልጁ ላይ ነው።በሌላ አነጋገር ልጁን በልጦ ጀግና መሆን አለበት። በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ ከሚገኘው በተለየ ፣ ጀግናው በድፍረት ወደማይታወቅ በፍጥነት ይሮጣል ፣ ችግሮችን ይቀበላል እና የእራሱን ታላቅነት ምልክት እንደ ፍርሃት ይቆጥረዋል።

እንደ ጁንግ ገለፃ የጀግናው ጉዞ በስራ ይጀምራል። ንቃተ -ህሊና ፣ ተግሣጽ እና ስልታዊ ሥራ ከሌለ ከፍተኛ መጠን ያለው የጉርምስና ኃይል ወደ አምራች ሰርጥ ውስጥ አይገባም ፣ ግን ገና ባልበሰለ አእምሮ ውስጥ ተቆልፈዋል። አንድ ወጣት ከራሱ ጋር ይጋጫል ፣ እና ይህ ሁሉ ኃይል መውጫ መንገድ አያገኝም ፣ ግን ውስጣዊ ግጭቶችን ብቻ ያጠናክራል። እሱ ከራሱ እና ከዓለም ጋር ይከራከራሉ ፣ አንዳንድ ጊዜ የማይገባቸው ላይ ጠበኝነትን ያፈሳል። በሌላ በኩል የጉልበት ሥራ በጉርምስና ዕድሜ ላይ የሚገኘው ልጅ ተፈጥሮአዊ ጥቃቱ ትርጉሙን የሚያገኝበት ቅጽ ይሆናል።

ሥራ የውስጥ ማዕበሉን ለመቋቋም በውጭው ዓለም ውስጥ ሊወድቅ የሚችል መልህቅ ዓይነት ነው። ወደ ስፖርት የገባ ማንኛውም ሰው ከሥልጠና በኋላ ምን የአእምሮ ሰላም ፣ የስሜት መረጋጋት አብሮን እንደሚሄድ ያውቃል። ሥራም እንዲሁ ያደርጋል ፣ ግን የእሱ ተፅእኖ በጣም ጥልቅ እና የበለጠ ስልታዊ ነው። የስልጠናው ውጤት ከጥቂት ሰዓታት በኋላ ቢጠፋ ፣ ከዚያ ሥራው በጣም ሩቅ ወደሆኑት የነፍስ መስቀሎች ውስጥ ዘልቆ ገብቶ ለረጅም ጊዜ በእነሱ ውስጥ ይቀመጣል።

በመጀመሪያ ፣ እርስዎ ምን ዓይነት ሥራ እንደሚሠሩ ምንም ለውጥ የለውም። ነጥቡ በመጨረሻ ከባድ ነገርን በጥንቃቄ እና ሆን ብሎ ማድረግ ነው። ወይም አንቶን ቼኮቭ እንደተናገረው ፣ “ሥራ አስፈላጊ በሚሆንባቸው ሁኔታዎች ውስጥ ሕይወትዎን ማስቀመጥ ያስፈልግዎታል። ያለ ድካም ንጹህ እና አስደሳች ሕይወት ሊኖር አይችልም።

ሊጨነቁ የሚገባው የመጀመሪያው ነገር የጉልበት ሥራ መገኘቱ ነው ፣ እርስዎ የሚያደርጉትን ይወዱ ወይም አይወዱም። የጉልበት ሥራ እንደ አስፈላጊነቱ መታየት አለበት ፣ እንደ ዘመናዊ ዓይነት ፣ ቆጣቢ እና በጊዜ ተነሳሽነት የተራዘመ። በማክዶናልድ ቢሠሩም እሱን በአክብሮት ማከም ተገቢ ነው። ለከፍተኛ ምክንያት በሚመጥን አክብሮት ሥራን እንደ የለውጥ ኃይል አድርገው ይያዙት። ዋናው ምክንያት ይህ ነው። እንደ ማጠናከሪያ ፣ ዝግጅት ፣ ራስን መወሰን ፣ በጫካ ውስጥ ያለውን ሕይወት ያስቡ። እሱ ደስ የማይል ነው ፣ ግን አስፈላጊ ነው። ሊሠራው የሚገባውን ሥራ በብስጭት እና በንቀት የሚመለከት ፣ በኩራት እንደ ተፈታታኝ ሁኔታ ተቀብሎ ፍጹም ከማድረግ ይልቅ ፣ የልጅነት ራሱን ያረካል። እሱ ትምህርት ቤት የማይወድ እና የሚጠብቀውን እንኳን የማያውቅ የትምህርት ቤት ልጅ ይመስላል። የበለጠ ጠንካራ ለመሆን ፣ ግድየለሽነትን ለማዳበር እና ለመንቀሳቀስ ጊዜው ሲደርስ ዝም ብለው ይራመዱ።

የጉልበት ሥራ በሁሉም ባህሎች መሠረት እንደ ድፍረት የተረዳበት የመጀመሪያው ድንጋይ ነው። በመጀመሪያ ፣ ነፃነት። ጀግና መሆን ሁል ጊዜ የሚጀምረው በግል ራስን በራስ ማስተዳደር ነው። በሌሎች ወንዶች ላይ ጥገኝነትን መቀነስ አስፈላጊ ነው ፣ ግን ከሁሉም በላይ ደግሞ በሴቶች ላይ። ክሊፍፎርድ ጌርትዝ ባደረገው ጥናት መሠረት በሞሮኮ ወንዶች መካከል ትልቁ ፍርሃት በጠንካራ ሴት ላይ ጥገኛ መሆን ነው። ዴቪድ ጊልሞር “ድፍረትን መፍጠር” በሚለው መጽሐፉ ውስጥ እያንዳንዱ ልጅ የተወሰነ ዕድሜ ላይ ሲደርስ የእናቱን ቤት ለመጨረሻ ጊዜ የሚጎበኝበትን እና ከእንግዲህ በ ሴት ፣ ከመንደሩ ወተት አይጠጣም። ከእንግዲህ የእናቶች ድጋፍ አያስፈልገውም ፣ እና ከአሁን በኋላ በዙሪያው ያሉ ሴቶች ይቀበላሉ ፣ አይሰጡም። ይህ በሁሉም ባህሎች ውስጥ ይስተዋላል -አንድ ሰው ከሚያመርተው በላይ ቢበላ እንደ ወንድ አይቆጠርም። ከመኪናው ሰዎች መካከል አንድ ሰው ከሌላው ቀድሞ ይነሳል ተብሎ ይጠበቃል ፣ ሌሎቹ አሁንም ተኝተው እያለ ፣ የጉልበት ሸማቾች ቁርስ ብቻ ሲበሉ እሱ ቀድሞውኑ ይሠራል። ከነዚህ ሕንዶች መካከል ስንፍና እንደ መሃንነት ይቆጠራል ፣ እነሱ እኩል መሃን ስለሆኑ።

የድፍረት የጉልበት ሥራ ፍሬዎች ለራስ ወዳድነት ፍላጎቶች እርካታ አይደሉም። በሁሉም ባህሎች ማለት ይቻላል ድፍረት ከእርዳታ እና ድጋፍ ጋር አብሮ ይሄዳል። ወንዶች ብዙ መስጠታቸው የራስን ጥቅም መሥዋዕት የሚያደርጉ ይመስላሉ።ጊልሞር እንዲህ ሲል ጽ writesል: - “እውነተኛ ወንዶች” ከሚወስዱት በላይ የሚሰጡት ደጋግመው እናያለን።

ይህ ሊሆን የቻለው አንድ ሰው በጥንካሬ ልማት በሚነዳበት ፣ ፈቃዱን ለማሳየት በመጓጓቱ እና የአሁኑን የመገመት ፈቃድ ባህሪያትን ለማቅረብ ባለመሆኑ ነው። እሱ ሂደቱን ይገመግማል ፣ ውጤቱን አይደለም። በዙሪያው ያለውን ዓለም የሚያሸንፈው ባለቤት ለመሆን ሳይሆን እሱን ለመለወጥ እና በተሻሻለ መልክ ለሌሎች ለማስተላለፍ ነው።

ምንም እንኳን ልጁ ከቁርጠኝነት ፣ ከቁርጠኝነት እና ራስን ወደ አንድ ነገር ቢሸሽም ፣ እሱ በትክክል የሚፈልገው ይህ ነው። ምንም እንኳን የተመረጠው መንገድ ምንም ይሁን ምን ፣ የድፍረት ስኬት የማዕበል ፣ የሙከራ እና የትግል ጉዳይ መሆኑን ያውቃል ፣ ቀጣዩ እርምጃው በዚህ መንገድ ላይ መርገጥ ነው። ይህ መንገድ እያንዳንዱ ሰው ተሰናክሎ ወደ ታች በሚወድቅበት በጣም ጠባብ መንገድ ላይ ይሄዳል። ውድቀቱ ግን ለአንድ ሰው ወሳኝ ነጥብ መሆን የለበትም ፣ ግን ቁጣውን ፣ ጠበኝነትን ለመሰብሰብ እና ፈቃዱን ወደ ላይ ለመድረስ ምልክት እና ጥሪ ነው። እሱ በጣም የሚፈልገውን ነፃነት ለማግኘት እራሱን ለጉዳዩ ሙሉ በሙሉ አሳልፎ መስጠት ፣ ነፃነትን ፣ ልግስናን እና ታላቅነትን መማር አለበት።