"እሱ ምንም ማድረግ አይፈልግም!" (ስለ ልጆች ነፃነት)

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ዕድሜያቸው ከ 9 ዓመት በላይ የሆኑ ልጆች ላሏቸው ቤተሰቦች ምክር እየሰጠሁ ሲሆን ብዙውን ጊዜ የሚከተሉትን ጥያቄዎች ይጋፈጣሉ - “ልጁ የቤት ሥራን መማር ፣ ጥረትን ማድረግ ፣ ክፍሉን ማፅዳት ፣ ሳህኖቹን ማጠብ” አይፈልግም። እነዚህ መልእክቶች በሌሎች ይከተላሉ - “ከእሱ ጋር መዋጋት ቀድሞውኑ ሰልችቶኛል ፣ አንድ ነገር እንዲያደርግ ማስገደድ አይቻልም ፣ ኃላፊነት የጎደለው ባህሪ እያሳየ ነው …”። ይህ ለእርስዎ የታወቀ ይመስላል ፣ ከዚያ ይህ ጽሑፍ ለእርስዎ ነው።

በእኔ ልምምድ ፣ ጥገኛ ልጆች የልጆቻቸውን ሕይወት ከሚቆጣጠሩት እና እነሱን ለመልቀቅ ከሚፈሩ ወላጆች ጋር መሆናቸውን አስተውያለሁ። የተገላቢጦሽ ሂደትም አለ። የልጆቻቸውን ሕይወት እስከ አንድ የተወሰነ ዕድሜ ድረስ ይቆጣጠራሉ ፣ ወላጆች በአንድ ወቅት ልጃቸው ማደጉን ይገነዘባሉ ፣ እሱ ራሱን ችሎ እና ኃላፊነት የሚሰማበት ጊዜ ይሆናል … በጭራሽ ዝግጁ አይደለም።

የልጅ ነፃነት የመሆን ሂደት ቀስ በቀስ ሂደት ነው። እናም እሱ የሚጀምረው ገና ከልጅነት ጀምሮ ፣ ህፃኑ መጀመሪያ ያለ እናት ለአጭር ጊዜ መሆን ሲጀምር ፣ ከጫጫታ ጋር ሲጫወት ፣ ከዚያ ይህ ጊዜ ለግል ጨዋታ ይጨምራል።

ጊዜ ያልፋል እና ልጁ ያድጋል ፣ የበለጠ የማወቅ ጉጉት ይኖረዋል። ለወላጆች ትክክለኛ እርምጃዎች ምስጋና ይግባውና ይህ የዓለም ንቁ እውቀት ጊዜ ገንቢ በሆነ መንገድ ሊያልፍ ይችላል። ወላጆች ሁል ጊዜ ልጁን ይጎትቱትና “ይህ ሊነካዎት አይችልም ፣ አሁንም ትንሽ ነዎት” ፣ “ይራቁ ፣ አይሳካላችሁም” ፣ “እኔ ራሴ ላድርግ…” ፣ ነፃነትን የመመሥረት ሂደት ፍጥነት ይቀንሳል። እና ከኋላው ፣ የእውቀት (ኮግኒቲቭ) እንቅስቃሴ እየቀነሰ ይሄዳል ፣ ይህም ለወደፊቱ ከትምህርታዊ እንቅስቃሴዎች ጋር ብቻ የሚዛመድ አይደለም ፣ ነገር ግን በብዙ የሕይወቱ አካባቢዎች የአንድን ትንሽ ሰው ተነሳሽነት እና ኃላፊነት በቀጥታ ይነካል።

ለትክክለኛ ትምህርት በጣም አስፈላጊ ከሆኑት ሁኔታዎች አንዱ ቀጥሎ የሚሆነውን ሀሳብ ነው። እስጢፋኖስ ኮቬይ ፣ “The Seven Habits of Highly Effective People” በተሰኘው መጽሐፋቸው ውስጥ አንድ ነገር መጀመር እንዳለባቸው ጽ writesል ፣ ሁልጊዜም “የመጨረሻውን ግብ በማቅረብ” ላይ። ከመጨረሻው ግብ ጀምሮ የማንኛውንም ስኬታማ ሰው ዋና ጥራት ነው። እንዲሁም ከጥሩ ወላጆች በጣም አስፈላጊ ባህሪዎች አንዱ ነው። ማስታወስ ያለብን ነገር በአስተዳደግ በእያንዳንዱ እርምጃ ፣ በእያንዳንዱ እርምጃ ወይም ቃል ከልጅ ጋር በተያያዘ ለአዋቂነት እናዘጋጀዋለን። ብዙ ወላጆች (እና ወላጆች ብቻ ሳይሆኑ አያቶችም) የ “መርዳት” ወላጆች ዓይነት ናቸው። ከሕይወት አንዳንድ ምሳሌዎችን እሰጣለሁ-

1. ልጄን ከአትክልቱ ስፍራ ወስጄ ፣ ወደ በር እወጣለሁ። አያት ቆማ እጆ handsን ወደ የልጅ ልጅዋ ትዘረጋለች - “እንድሸከምህ ትፈልጋለህ?” ልጁ እንኳን አልጠየቀም። በልጁ ውስጥ በዚህ ሁኔታ ውስጥ ምን ዓይነት ባህሪይ ይዳብራል?
2. በመጫወቻ ስፍራው ፣ ከልጅዋ ጋር ስትራመድ ፣ አንዲት እናት የል childን ጨዋታ መቆጣጠር ጀመረች - “አይሆንም ፣ እንደዚያ አይደለም ፣ በተለየ መንገድ ይውሰዱ ፣ ከሌላ ወንድ ልጅ ጋር ይለውጡ ፣ ስህተት እየሰሩ ነው…”። ልጁ በሚቀጥለው ጊዜ ይህንን ጨዋታ መጫወት ይፈልጋል?

መደምደሚያዎች -ልጆቻችንን በምንረዳበት ጊዜ ፣ በተለይም ስለእሱ በማይጠይቁን ጊዜ ፣ ይጎዳቸዋል እናም ሁሉም ሊረዳቸው ይገባል የሚል ጠንካራ እምነት ይፈጥራሉ።

ወላጆች ልጆቻቸው ከተለያዩ ሁኔታዎች እንዲወጡ ይረዳሉ። ለእነሱ እያንዳንዱ የሕፃን “አለፍጽምና” ወይም ሌላው ቀርቶ በደል እንኳን ፍቅራቸውን ለማሳየት አጋጣሚ ይሆናል።

የአንድ ልጅ ነፃነት እጦት ከባድ ቅድመ ሁኔታ የሆነው የእናቶች ጭንቀት ወደ እሱ ይተላለፋል እና በድርጊቶቹ ውስጥ ባለመወሰን መልክ እራሱን ያሳያል ፣ ደህንነቱ ያልተጠበቀ ባህሪ። እኔ ከተግባሬዬ አንድ ምሳሌ እሰጣለሁ። ከአንድ ዓመት በፊት አንዲት እናት ለ 12 ዓመት ል son በራስ ጥርጣሬ ለመጠየቅ ለምክር ቀረበችኝ። በምክክሩ ሂደት ውስጥ ፣ ልጅዋ ምን ኃላፊነት እንዳለበት ፣ እና የማይሸከመው ፣ ምን እንዲያደርግ እንደፈቀደ እና ገና ያልደረሰውን ጥያቄ ከእሷ ጋር ተወያይተናል።በምክክሩ መጨረሻ የልጁ እናት ል child ኃላፊነት የሚሰማው የኃላፊነት ክፍል በራስ የመተማመን ስሜት የሚሰማው ክፍል መሆኑን ተገነዘበች። በእውነቱ ፣ ያ ነው

ኃላፊነት = ነፃነት።

ልጅዋ ራሱ ትምህርቶችን ያስተምራል ፣ ፖርትፎሊዮ ይሰበስባል ፣ ትምህርት ቤት ይሄዳል ፣ ልብሶችን ይመርጣል። እኔ ከዚህ ልጅ ጋር በግል ስነጋገር ፣ እሱ በእነዚህ ሁኔታዎች ውስጥ የመተማመን ስሜት እንዳለው ያረጋግጣል። እናት ለል her “የንጹህ አየር እስትንፋስ” በማይሰጣት ወይም ስለ እሱ በጣም በሚጨነቁበት በእነዚህ ሁኔታዎች አለመተማመን የተፈጠረ ነው። እንደነዚህ ያሉ ሁኔታዎች የሚከተሉትን ያጠቃልላሉ -የል son ወዳጅነት ከሌሎች ወንዶች ጋር ፣ ከግጭት ሁኔታዎች ለመውጣት አለመቻል እና ሌሎችም።

ስለዚህ ፣ በአጠቃላይ ፣ ልጆች ወላጆቻቸው ወደሚወሰዱበት የብስለት ደረጃ ይደርሳሉ - በጭራሽ ከፍ ያለ አይደለም። ወላጆች ለልጁ ሥልጣን ናቸው ፣ እና ልጃቸው ምን ያህል ገለልተኛ እንደሚሆን ሙሉ ኃላፊነት አለባቸው። በሌላ አነጋገር ፣ በነጻነት ትምህርት ፣ በኃላፊነት እና በተለያዩ ጉዳዮች ልጆቻቸውን ለማመን ምን ያህል መስጠት እንደሚችሉ በትክክል ምን ያህል መውሰድ ይችላሉ። ልጁ ባደገበት መንገድ ያድጋል።

“የኃላፊነት ገደቦች” የሚባል ልምምድ እንዲያደርጉ ሀሳብ አቀርባለሁ። ይህ መልመጃ ለልጁ ባህሪ ማንኛውንም ምክንያት የበለጠ እንዲያውቁ ይረዳዎታል።

የአካል ብቃት እንቅስቃሴ። የሚጨነቁበትን ሁኔታ በአጭሩ ይግለጹ። ምቾት እንዲሰማዎት የሚያደርግዎት አንዳንድ ዓይነት ግጭት ወይም የልጁ ባህሪ ሊሆን ይችላል። በዚህ ሁኔታ ምን እንደሚሰማዎት ይፃፉ። ለጥያቄዎቹ መልሶች ይፃፉ-

1. ለዚህ ችግር መኖር እንዴት አበርክቻለሁ ፣ ይህንን ችግር በመፍጠር ረገድ የእኔ ሚና ምንድነው?
2. ይህ ችግር የማን ነው?
3. ችግሩን እንዲረዳው ለመርዳት ምን ማድረግ እችላለሁ?
4. ችግሩ እንዳይሰማው ምን አደርጋለሁ?

ሌላ የኃላፊነት ገጽታ አለ - “አለመቻል” እና “ምቾት ማጣት” መካከል ያለው ልዩነት። ብዙ ልጆች አንድ እና አንድ እንደሆኑ ያስባሉ ፣ እና አንድ ነገር ካልወደዱ ከዚያ ማድረግ አይችሉም ብለው ያስባሉ። ስለዚህ ፣ ምቾት እንዲሰማቸው የሚያደርገውን ማድረግ በሌላ ሰው ላይ ነው። እና ይህ ሌላ ወላጅ ነው።

እሱ የማይወደውን ማድረግ አይችልም የሚለው እምነት ልጁ ዋናውን ነገር እንዳይረዳ ይከለክላል -እሱ ራሱ ለሕይወቱ እና ለችግሮቹ ተጠያቂ ነው ፣ እና ማንም ለእሱ አያደርግለትም። በዚህ ሁኔታ ፣ እንደዚህ ያለ ነገር ማለት ይችላሉ - “በእኔ አስተያየት አንዳንድ ችግሮች አጋጥመውዎታል ፣ ግን እኔ ወደ እኔ እስኪያዙ ድረስ እጠብቃለሁ”።

ግን ፣ በሌላ በኩል ፣ ወላጆች ማንም አያስፈልገውም የሚለውን ቅusionት በልጁ ውስጥ መያዝ የለባቸውም። እስቲ አንድ ሁኔታ በዓይነ ሕሊናህ ይታይህ - ሕፃን ወደቀ ፣ እና እናቱ ራሱ እርዳታ ከመጠየቁ በፊት እሱን ለመውሰድ ትቸኩላለች። ሕፃኑ “እኔ በጣም ጠንካራ ነኝ እና እርዳታ አያስፈልገኝም” የሚል ስሜት ያገኛል ፣ ምክንያቱም በዚያ ቅጽበት ለእርዳታ ጥሪ ጥሪ ማድረግ አልነበረበትም። ልጅዎን እንዲረዱት ለመጠየቅ እድሉን ይስጡት። ልጁ የድጋፍ እና የፍቅር ፍላጎቱን እንዲገነዘብ ለመርዳት ይህ ብቸኛው መንገድ ነው።

ብዙውን ጊዜ የልጆች ባህሪ ለእነሱ ችግር አይፈጥርላቸውም። በእሱ ምክንያት ማንኛውንም መከራ አይታገ doም። ይልቁንም ወላጆች የልጁን ችግር ወደራሳቸው ይለውጣሉ። ያስታውሱ -ህፃኑ ራሱ እሱ ችግር ስላለው እውነታ መጨነቅ እና እሱን ለመፍታት መንገዶችን መፈለግ አለበት። ልጁ እንዲፈልገው መርዳት የወላጅ ድርሻ ነው። ውጤቶቹ አስፈላጊው ተነሳሽነት ይሆናሉ። በምክንያታዊነት ምክንያት ልጆች ለሕይወታቸው ሀላፊነትን መውሰድ ይማራሉ።

ብዙ ወላጆች ልጁን ያኝካሉ ፣ ያፈሳሉ ፣ ይጣላሉ ፣ ያስፈራራሉ። እና ከዚያ እውነታው የእሱ ችግር መሆን ያቆማል። ወላጁ ራሱ ችግሩ ይሆናል። ከዚህም በላይ ልጁን የማይወድ ወላጅ በእውነታው ትክክለኛ ግንዛቤ ውስጥ ምንም ዓይነት እርዳታ አይሰጥም።

በእኔ ልምምድ ብዙውን ጊዜ ልጆቻቸውን የተለያዩ ክህሎቶችን ለማስተማር የሚሞክሩ የልጆችን ወላጆች ያጋጥሙኛል (እራስዎን ይንከባከቡ ፣ ሥርዓታማ ይሁኑ ፣ ትምህርቶችን በወቅቱ ያስተምሩ ፣ በክፍሉ ውስጥ ሥርዓትን ይጠብቁ ፣ ወዘተ)።ነገር ግን ይህንን በማስፈራራት ፣ በማታለል ፣ በግፊት ፣ በልመና ፣ በራሳቸው በመገፋፋት ይህንን ለማድረግ እየሞከሩ ነው። በልጆች ችግር ላይ ትኩረትን ለመሳብ ወይም ችሎታን ለማዳበር የትኛውም መንገድ እንደማይሰራ ወላጆች ራሳቸው ይስማማሉ። ከዚህም በላይ ወላጆች ከልጆቻቸው ጋር ያላቸው ግንኙነት እያሽቆለቆለ መሆኑን ያስተውላሉ ፣ ወደ ልጆቻቸው መድረስ ለእነሱ በጣም ከባድ ነው ፣ ምክንያቱም ልጆች ይርቃሉ ፣ እና አንዳንድ ጊዜ እራሳቸውን ከወላጆቻቸው ይዘጋሉ። እና ሁሉም ምክንያቱም ህፃኑ ራሱ ሊያድግ በሚፈልግበት በከባቢ አየር ውስጥ ያለው የመተማመን ደረጃ ፣ ራሱን ችሎ እና ኃላፊነት የሚሰማው መሆን በጣም ዝቅተኛ ነው። በየቀኑ በልጅዎ ስሜታዊ መለያ ላይ ይጨምሩ ፣ እና እሱ ለቃላትዎ የበለጠ ተቀባይ ብቻ ሳይሆን ለስኬት እና ለኃላፊነት የበለጠ ተነሳሽነት እንዴት እንደ ሆነ ያያሉ !!