ኢሰብአዊነት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ኢሰብአዊነት።

ዓይኖቼን በበለጠ አጥብቄ እቧጫለሁ ፣ ይህ ጥቁር ብርሃን ፣ ወደ እኔ ይነክሳል ፣ ወደ ውስጥ ይገባል ፣ ያቆስላል ፣ በሚመጣው የፊት መብራቶች የማይታየውን ወርቅ በማያቋርጥ ጥሪ ሸክሞኛል ፣ በፍጥነት ተሮጦ ፣ እና መጪው እይታ እየነደደ ፣ ቢጫ ፣ ቡናማ ፣ ጥቁር. ዓይኔን ጨፍኖ ፣ ውስጤን እመለከታለሁ ፣ ምንም ምስል ያለ እሱ ውክልና እንዳይተወኝ ጣቶቼን በጥብቅ ይዝጉ። ዓይኖቼን በበለጠ እጨምራለሁ ፣ በበለጠ ብዙ ጊዜ የዓይን ኳስ ኳስ ክብደቴ ይሰማኛል ፣ ልክ እንደ እንቁላል በወጭት ላይ እያንከባለልኩ ፣ ምንም መጨናነቅ የለም ፣ በፍቃደኝነት እምብዛም የማይታወቅ የመለጠጥ ችሎታዬ ፣ እና ህመም ፣ እና ብርሃን ፣ እና የማይበራ ወርቅ ፣ ግን በጭንቅላቴ ፣ በተቃራኒ አቅጣጫ ፣ በተቃራኒ አቅጣጫ ይቃጠላል። ፊልሞቼን የሚጀምርበትን አዝራር እንደጫንኩ ያህል በጣቶቼ ዓይኖቼን ወደ ውስጥ እጨምራለሁ ፣ ብሩህ ምስሎች በሳጥኑ በሌላ በኩል ይጠብቁኛል ፣ ግፊቱ ያድጋል ፣ ውስጡን እመለከትና ራሴን ብቻ አየሁ።

ልዩ እና ያልተለመደ ፣ የእኔ እይታ የእኔን ሀሳብ ያጠፋል ፣ ይህንን ልብ ወለድ ለራሴ ለማውጣት ለራሴ ዕድል አልሰጥም ፣ ንፁህ እይታ ብቻ ፣ ቀላል ግንዛቤ ፣ እኔ ብቻ። እኔ ማን ነኝ ፣ ማን በፊቴ ብቅ እላለሁ ፣ ውስጤን እመለከተዋለሁ ፣ እዚያ በጣቶቼ መግቢያውን ሲጨብጡ ምን አየሁ? እኔ እንደ ሰው ኢሰብአዊ የሆነውን ውስጣዊ ማንነቴን እንደፈራሁ የመኪናው የፊት መብራቶች ፣ ጥላዎች ፣ ጥላዎች ፣ በጣም ብዙ ናቸው ፣ ሁሉም ነገር በጣም ደብዛዛ ነው ፣ እና ይህ የማይረሳ አስፈሪ የመለያየት ስሜት ነው። በውጭ በኩል። የርቀት መቆጣጠሪያ እንደሚሰጥዎት ፣ በክብደቱ ውስጥ የተቆለፈ ፣ በክፍሎች ፣ ምላሾች ፣ ቲኮች ፣ ማሳከክ ፣ መንቀጥቀጥ ፣ ስፓምስ እና ህመም በመከፋፈል በጣም የሚያቃጥል ልምዶች, እና እኔ እራሴ በእሱ ላይ አጨበጭባለሁ ቀስ በቀስ የሕመም ደረጃን እጨምራለሁ። ፍርሃት ፣ አስጸያፊ ፣ ንዴት ፣ ምቀኝነት ፣ ተስፋ መቁረጥ ፣ እና ይህ ሁሉ ለማይቻል ስሜት ቀስቃሽ በፍፁም ግድየለሽነት አለባበሱ ፣ ለራሱ ስሜቶች ፣ ለራሱ ፣ የውስጥ ግድግዳዎች ጥቁር ቀለም የተቀቡ ናቸው ፣ ይህንን ሁሉ ያጠፋል ፣ በዘይት መሠረቱ ውስጥ ይሟሟል። ፣ የማይንቀሳቀሱ ያደርጋቸዋል እና ሁሉም ነገር ይቀዘቅዛል ፣ ይቀዘቅዛል ፣ ተለጣፊ እና ቆሻሻ ይሆናል ፣ ይደርቃል ፣ ይላጫል ፣ ይወድቃል እና ወደ አቧራ ይለወጣል።

በራዕይዬ ውስጥ ብሩህ የኤሌክትሪክ ቅስቶች ፣ እኔ እነዚህ ብልጭታዎች አያለሁ ፣ እነሱ በጣም እውነተኛ ናቸው ፣ እነዚህ በውስጤ ዓለም ውስጥ መብረቅ ፣ ላብ እና እንባ ዝናብ እየፈሰሰ ፣ የቁጣ ነጎድጓድ ፣ ማዕበሉ እየነደደ ነው ፣ እና እኔ ውስጥ አይደለሁም ፍጠን ፣ እኔ በዚህ ደህና ነኝ ፣ እኔ የነፋሱ ኃይሎች አይሰማኝም ፣ ይህ መንፈስ በነፍሴ ውስጥ አይነፍስም ፣ ለዚህ ዘይቤያዊ አዛውንት ሙሉ በሙሉ የተቃለልኩ ነኝ ፣ ነፍሴ ከሩቅ ቦታ ከተመጣው ጥቁር ቅይጥ የተሠራ ነው። ፣ ይህ በቢሊዮኖች ለሚቆጠሩ ዓመታት ይህ ጥቁር ኦልቢስ በጠፈር ውስጥ በረዶ ሆኖ ቆይቷል ፣ እና አሁን በተቃራኒው አቅጣጫ በመብረቅ ምልክቶች ስር ይቆማል ፣ ብሬክስን ፣ የወርቅ መብራቶችን መፍጨት ፣ አይሆንም ፣ አይደለም ፣ ያ አይደለም። እኔ በጥልቀት እመለከታለሁ ፣ ከዚህ ሁሉ በስተጀርባ ፣ ይህ ኦዲሲ እዚያ የፈለግኩትን ሊገልጥልኝ ይችላል ፣ ቀዝቃዛ ጣቶች በአይን ተጣጣፊ ፖም ላይ አጥብቀው ይጫኑ ፣ የበለጠ ፣ የበለጠ ጠንከር ያሉ ፣ ትርጉሞችን ያሽጉ ፣ በትክክል ወደ ውስጥ ይንዱዋቸው። አንጎል ፣ የብርሃን ወርቅ ፣ ጥቁር ግድግዳዎች ፣ የፍሬን ጥርሶች መፍጨት ፣ እና ህመም ፣ ህመም ፣ ማቅለሽለሽ ፣ ሁሉም ነገር ከእኔ ጥልቅ ይመጣል ፣ ሁሉም ነገር በዝግታ ይሞላልኝ ፣ በጣም በሚያሳዝን ሁኔታ ፣ የርቀት መቆጣጠሪያው ላይ ጣት ያጨበጭባል ህመም። በእኔ ውስጥ የሚቀሰቅሰው ምንድን ነው?

እጅግ በጣም ብዙ የታሸጉ ስሜቶች ወደ አንድ ግድየለሽነት ተዋህደዋል። ከእነሱ በጣም ብዙ ናቸው ፣ እነሱ በጣም የተለያዩ ናቸው ፣ እና እኔ አንድ ነኝ። በጣም ተራ ፣ በጣም እንግዳ ፣ መግቢያውን ዘግቼ እይዛለሁ ፣ በሚታዩ የእይታ አካላት ላይ ጫና አደርጋለሁ ፣ እና ሁሉም ይጎዳል እና ህመም ይሰማል ፣ እና በተመሳሳይ ጊዜ እኔ በማይቻል ፣ በማይገደብ ባዶነት ባዶ ቦታ መሃል ላይ ነኝ። በውስጡ ምንም ነገር ከሌለ እንደዚህ ዓይነት ሥቃይ ለምን ያስፈልግዎታል? በጣም አስቂኝ ፣ በጣም ያሳዝናል።

ስለዚህ ኢሰብአዊነት።

በሚስጥርዎ ውስጥ ሰው ለመሆን ፣ ትርጉም በሌለው ባዶነት በመሙላት ፣ እራስዎን በሚቆዩበት ጊዜ ፣ በእርግጠኝነት ሥነ -ምድራዊ ፣ በአንጻራዊ ሁኔታ እና በፍፁም ፣ በግፊት ፣ ያለምንም ቅድመ ሁኔታ እና አሁንም ለራስዎ ግድየለሽነት።

እኔ የፈለግኩትን ያህል በራሴ ውስጥ መጮህ እችላለሁ ፣ ማንም በጭራሽ አይሰማኝም። እዚያ ሰዎች የሉም። ኢ -ሰብአዊነት ቀጠና አለ።