ራስን ማጥፋት እና ቢራ ቆርቆሮ

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ራስን ማጥፋት እና የቢራ ባንክ

ይህ ፣ ምንም እንኳን አንድ ጥበባዊ አቀራረብ ቢኖርም ፣ በአንዱ ደንበኞቼ የተመዘገበ ፍጹም እውነተኛ ታሪክ ነው። እራሷን የማጥፋት ሙከራ ከተደረገች በኋላ ብዙም ሳይቆይ ወደ እኔ መጣች። እና እኛ ከእሷ ጋር ለበርካታ ወራቶች ራስን ከማጥፋት ገደል ቀስ ብለን አፈገፍን።

በእኔ አስተያየት እርስዎ ትኩረት ሊሰጡት የሚችሉት በተመዘገበው ታሪክ ውስጥ በርካታ ነጥቦች አሉ።

• የመጀመሪያው ራስን የማጥፋት ክስተት ከዲፕሬሽን ጋር የተቆራኘ ነው ፣ ግን ሴትየዋ ከዚህ ቀደም መውጣት ስትጀምር ነበር። ራስን የመግደል እድልን ከማየት አንፃር ፣ በመንፈስ ጭንቀት ውስጥ የመሻሻል ጊዜ በጣም አስቸጋሪ ከሆነው ጊዜ የበለጠ አደገኛ ነው - ብዙውን ጊዜ በመንፈስ ጭንቀት መካከል “አንድ ሰው” እሱ ያላደረገውን ማንኛውንም ነገር ለማድረግ ፈቃዱን አጥቷል። አደገኛ እርምጃዎችን ይውሰዱ። የእሱ ሁኔታ ሲሻሻል ለመኖር ፣ ወይም … ለመሞት ፈቃድ አለ። በተጨማሪም ፣ የመጨረሻው ውሳኔ በድንገት ሊታይ ይችላል። አንዳንድ ጊዜ አንድ ሰው ራሱን ለመግደል ከመሞከሩ ጥቂት ሰዓታት በፊት አንድ ሰው ራሱ ያደርገዋል ብሎ አያስብም።
• ሁለተኛ - በቀጥታ ራስን በማጥፋት ጊዜ ራስን ማጥፋት አንድ ፍላጎት ብቻ ይሰማዋል - በማንኛውም ወጪ የአእምሮ ሥቃይን ለማቆም። ስለ ሕመሙ ብቻ ማሰብ ይችላል። በዚህ ጊዜ ከእሱ ጋር ማውራት ዋጋ የለውም ፣ ለምሳሌ ፣ ለወደፊቱ ጥሩ ሊሆን ስለሚችል ወይም ስለሚወዳቸው ሰዎች - ይህንን እንደ ስሜቱ አለመረዳትን ይገነዘባል። በዚህ ደረጃ የመጀመሪያው ተግባር ደንበኛውን ማዳመጥ እና ስለራሱ ማውራት ፣ ህመሙን ለማካፈል እና ለማስታገስ መሞከር ነው።

በተመሳሳይ ጊዜ የራስን ሕይወት የማጥፋት ስሜቶች አሻሚ ናቸው -የመኖር ፍላጎት ሁል ጊዜ በአንድ ሰው ውስጥ ይኖራል። ያም ማለት እሱ የአእምሮ ህመምን እስከማቆም ድረስ ለመሞት ብዙም አይፈልግም። ለዚያም ነው ሰዎች አንዳንድ የራስን ሕይወት የማጥፋት እርምጃ ከወሰዱ በኋላ ብዙውን ጊዜ እርዳታ የሚፈልጉት - ክኒኖችን በመዋጥ ፣ ገመድ በማዘጋጀት ፣ ወዘተ. እና ስለዚህ ፣ ራስን የማጥፋት ዓላማ ግለሰቡ ከእሱ እንደ የተለየ ነገር ሊሰማው ይችላል -እንደ ውስጣዊ ድምጽ ፣ ወደ መጨረሻው ደረጃ በመግፋት ፣ አንዳንድ ጊዜ እንደ የመስማት ወይም የእይታ ቅluት እንኳን።

የሊቱዌኒያ የሥነ -አእምሮ ባለሙያ ፓውሊየስ Skruibis እንደጻፈው

ይህ እንደ አንድ ዓይነት የስነልቦና ሚዛኖች ከቀረበ ፣ ከዚያ ህመሙ በሚበልጥበት ጊዜ ፣ ከዚያም ራስን ማጥፋት ሊፈጸም ይችላል። ግን ቢያንስ ለዚህ ቅጽበት የሚያስታግስበትን መንገድ ካገኘን ፣ ወዲያውኑ የመኖር ፍላጎት ይበልጣል። እና ይህ አጠቃላይ የእርዳታ ዕድል ነው። የመኖር ፍላጎትን እንዴት እንደሚያሳድጉ በምንም መንገድ አላውቅም። እንዴት ማሳደግ ፣ በቂ ካልሆነ ፣ እንዴት ማጠንከር እንደሚቻል። ግን ይህንን ህመም ፣ ይህንን ጭንቀት ለማስታገስ ብዙ መንገዶች አሉ። ይህ የመጀመሪያ እንክብካቤ ከሆነ ፣ ስለእነዚህ ስሜቶች ቀጥተኛ ፣ ግልፅ ውይይት እንኳን ለዚህ ህመም መቀነስ ከፍተኛ አስተዋጽኦ ያደርጋል።

እና ሦስተኛው -ከታች ካለው ታሪክ ሴቲቱ ሞቷ (በተለይም እንደዚህ) ለሚወዷቸው ሰዎች አሰቃቂ እንደሚሆን በጭራሽ አላሰበችም። ራስን መውቀስ እና “በዓለም ውስጥ በጣም የከፋ” ስሜት ከከባድ የመንፈስ ጭንቀት ምልክቶች አንዱ ነው። ደንበኛዬ እራሷን ማጥፋቷ “ለሁሉም ጥሩ ይሆናል” ብሎ አሰበ። እና በተጨማሪ ፣ ከወላጆቹ አንዱ ለልጆች ራስን መግደል የሚያስከትለው መዘዝ ምን እንደ ሆነ አታውቅም ነበር።

ስለዚህ ፣ በመጀመሪያ ደረጃ ፣ በጣም አስፈላጊው ነገር ከሰውዬው ጋር ግንኙነት መመስረት እና ህመሙን እንዲያፈስ መፍቀድ ነው። ነገር ግን በቀጣይ ሥራ በአንድ ሰው ውስጥ ማንኛውንም ሀብቶች እየፈለግን ነው። የመጀመሪያዎቹ “ፍንጮች” የመኖር ፍላጎትን ካላሻሻሉ አሁንም “ከሕይወት ጎን ይጫወቱ” ይችላሉ። ከዚህ ደንበኛ ጋር በመስራት ፣ የስሜቶችን አለመዛመድ ግንዛቤ እና ራስን በራስ የማጥፋት ጤናማ ፍርሃት ላይ መታመን ነበር።

ሌላ እንደዚህ ያለ ፍንጭ “ይህ በእርግጥ ለልጆችዎ ይፈልጋሉ?” የሚለው ጥያቄ ነበር። በተመሳሳይ ጊዜ ፣ እንዲህ ዓይነቱ ጥያቄ የደንበኞቹን የጥፋተኝነት ስሜት ሊጨምር አይገባም ፣ ምክንያቱም እራሱን በማጥፋት ፍላጎቱ ለቤተሰቡ ተጨማሪ ሀዘንን ማምጣት ይፈልጋል።ይህ ሊሆን የሚችለው በደንበኛው እና በሕክምና ባለሙያው መካከል ጥልቅ ፣ እምነት የሚጣልበት ግንኙነት ሲቋቋም ፣ ቴራፒስቱ በከፊል ከውስጣዊው ከሳሽ የተከላካዩን ተግባራት በሚይዝበት ጊዜ ብቻ ነው።

ስለዚህ ፣ የደንበኛው ታሪክ

ይህንን ታሪክ አሁን ባስታወስኩት ጊዜ ፣ ከዘገየ ጊዜ በኋላ እናገራለሁ። ምናልባት ፣ የሆነ ቦታ ተገቢ ያልሆነ ቀልድ ያስባሉ። ቀልድ ምናልባት ከፍርሃት ጋር የምገናኝበት መንገድ ነው። ምክንያቱም ራስን ከማጥፋት ሀሳቦች በጣም ስለሚረዝም ፣ በራሴ ላይ ማድረግ የምችለውን ራሴን መፍራት በውስጤ ቀረ።

ከዚያ ክስተት ጥቂት ጊዜ በፊት ፣ ረዘም ያለ የመንፈስ ጭንቀት ነበረኝ። "በህይወት ውስጥ ሁሉም ነገር ሲኖር ፣ ሕይወት ግን አይደለም" በሚሆንበት ጊዜ የመንፈስ ጭንቀት ዓይነት። እኔ (እና ፣ እግዚአብሔርን አመሰግናለሁ ፣ አሁንም አለኝ) ቤተሰብ ነበረኝ - አፍቃሪ ባል ፣ ግሩም ልጆች። ተወዳጅ ሥራ ነበረው (በኪንደርጋርተን ውስጥ) ፣ የተለያዩ ፍላጎቶች። ይህ ሁሉ ግን በእኔ ላይ የሚተገበር አይመስልም። በዚህ አስደናቂ ሕይወት ውስጥ ያልኖርኩ ይመስል ነበር ፣ እና በቤት ውስጥ እና በሥራ ቦታ ከልጆች ጋር በሚነጋገሩበት ጊዜ አጭር የማገገሚያ ጊዜያት በአስከፊ ተስፋ መቁረጥ ወይም አሰልቺ ጭቆና ተተክተዋል።

ግን ያ ክስተት በተከሰተበት ጊዜ ቀድሞውኑ ከድብርት እወጣ ነበር። ለበርካታ ሳምንታት አሁን ለሕይወት ፍላጎት እና በእሱ ውስጥ አንድ ዓይነት ተሳትፎ ተሰማኝ።

በዚያ ቀን አስገራሚ የኃይል ፍሰት ተሰማኝ። ብዙ ነገሮችን ሠርቻለሁ - ከትንሽ ዕለታዊ እስከ ወራቶች ድረስ ላስቀምጣቸው። ምሽት ላይ በጣም ደክሞኝ ነበር ፣ ግን ማቆም አልቻልኩም። በመጨረሻ እኔ ሶፋ ላይ ለመተኛት እራሴን አስገድጄ ነበር። ቤቱ ፀጥ ብሏል - ታናሹ ልጅ በሌላው ክፍል ውስጥ የሆነ ነገር እያነበበ ነበር ፣ ሌላ ማንም አልነበረም። አዘንኩ ፣ እንባ መጣ።

እና በድንገት ፣ በድንገት ፣ ሀዘኑ ጠፋ ፣ ሀሳቡ ተነሳ - “በቃ! ማልቀስ ይብቃ. ይጠፋል!” ታላቅ እፎይታ ተሰማኝ ፣ እሱ ማለት ይቻላል አስደሳች ሆነ። ሁሉም ችግሮች በመጨረሻ ተፈትተዋል።

አልቸኩልኩም። መጀመሪያ እኔ ስሄድ ማን የተሻለ እንደሚሆን ለራሴ በዝርዝር ነገርኩት። ታናሹ ልጅ የሚያድግበት ጊዜ ነው ፣ እና በጨቅላ ዕድሜ ውስጥ አቆየዋለሁ። እና ባለቤቴ ከእኔ ጋር ሙሉ በሙሉ ይጨነቃል። በስራ ቦታ እሱ በጣም ስኬታማ ነው ፣ ግን በሌሎች ጉዳዮች ሁሉ እሱ እንደ ልጅ ተጣብቆ ሁል ጊዜ ትኩረት ይፈልጋል። እናም ለዚህ ተጠያቂው እኔ ነኝ! እና የበኩር ልጅ ምናልባት እኔ እንደሄድኩ ብዙም አያስተውልም። እውነት ነው ፣ እኛ በጣም ቅርብ ነን ፣ ግን ከእኔ በተቃራኒ በህይወት ውስጥ ሙሉ በሙሉ ገለልተኛ ነች እና ከማንም ጋር አትጣበቅም። በመዋለ ሕጻናት ውስጥ ላሉ ልጆች መምህራቸው ቢቀየር የበለጠ ይጠቅማል ፣ አለበለዚያ እኔ በጣም አበላሻለሁ። እና ሌሎቹን ነገሮች ሁሉ እኔ በደንብ ባልሠራ ሁኔታ ወደ ሌላ ሰው እንዲሄዱ መፍቀድ የተሻለ ነው።

እነዚህን ሁሉ ሀሳቦች በግልፅ እና በእርግጠኝነት ፣ በአጭሩ ፣ አቅም ያላቸው ሀረጎች ቀመርኳቸው። ውበቱ! ቢያንስ ይፃፉት። ግን ይህ ከአሁን በኋላ አስፈላጊ አይደለም።

ቀስ በቀስ መቸኮል ጀመርኩ - አሁንም ብዙ የሚደረጉ ነገሮች ነበሩ ፣ ግን ባለቤቴ ከመድረሱ በፊት በጊዜ ውስጥ መሆን ነበረብኝ። በፍጥነት እራት ሠራሁ። ከዚያ ባልየው በእርግጥ እራሱን እንዴት ማብሰል እንዳለበት መማር አለበት ፣ ግን አሁንም ፣ በመጀመሪያው ምሽት ሁሉም ነገር ዝግጁ ይሁን። ደክሞ ከስራ ወደ ቤት ይምጡ ፣ በሰላም ይብላ። ያን ምሽት ለምግብ ጊዜ ላይኖረው ይችላል የሚለው ሀሳብ በሆነ መንገድ አልደረሰበትም።

የበኩር ልጄን ደወልኩ። ቢዝነስ መሰል ፣ በአጭሩ “እንዴት ነህ? - ጥሩ። - እና ሁሉም ነገር ከእኛ ጋር ጥሩ ነው። ነገ በአያትህ መቆምህን አትርሳ። - አዎ አስታውሳለሁ።

ማስታወሻ ፃፍኩ። በእውነቱ ፣ ይህንን ለማድረግ አልፈለግሁም (ሮማንቲሲዝም ያሸታል ፣ ግን እዚህ ሁሉም ነገር የተለመደ ነው ፣ በየቀኑ) ፣ ግን እኔ የፃፍኩት ማንም እንዳይሰቃይ ፣ በማሰብ - ለምን ፣ ግን ለምን ፣ ሁሉም ነገር ወዲያውኑ ግልፅ እንዲሆን።

እኔ የስፖርት ጫማዎችን አደርጋለሁ - ተንሸራታቾች በሁሉም አቅጣጫዎች ለመብረር በቂ አልነበረም! በትልቅ ትከሻዋ ላይ ትልቅ ሸማ ወረወረች። እና ሁል ጊዜ አንድ በጣም ደስተኛ እና አልፎ ተርፎም አስደሳች ሀሳብ ነበር - “ያ ነው ፣ ከእንግዲህ እንባ የለም! ይህ መጥፋት አለበት!”

ወደ ደረጃዎቹ ወጣሁ። በእርግጥ ፣ ከመስኮቴ ፣ በሆነ መንገድ የበለጠ ቅን ይሆናል ፣ ግን አፓርታማዬ በሁለተኛው ፎቅ ላይ ነው። ሁሉንም ነገር “እስከ ላይ!” ማድረግ ከባድ ነው። በመስኮቱ ላይ የትኛው ወለል ላይ መስኮቱ እንደተከፈተ ማረጋገጥ ጀመርኩ። ጥር ፣ ሁሉም መስኮቶች ተዘግተዋል። በመጨረሻ አገኘሁት - በ 5 ኛው እና በ 6 ኛው መካከል። እንዲሁም ትንሽ ዝቅተኛ ፣ በእርግጥ ፣ ግን ከሞከሩ …

መስኮቱ ተዘጋ ፣ እና አንድ የበረዶ ቢራ ቆርቆሮ በበረዶው ውስጥ ቆሞ ነበር። አንድ ሰው እንዲቀዘቅዝ ያደረጋት ይመስላል።ለዚህም ነው መስኮቱ የተከፈተው።

ጭንቅላቴ ላይ መሃረብን አወጣሁ። እንደዚህ ያለ እንግዳ ሀሳብ ነበር - በመግቢያው ፊት ለፊት እወድቃለሁ። እነሱ ከየትኛው አፓርታማ በፍጥነት ሊያውቋቸው ይችላሉ ፣ ይደውሉላት ፣ ልጁ ይወጣል - እሱ የተሰበረ ጭንቅላቱን እንዳያይ እና ጥርሶቹን እንዳወጋ።

በመስኮቱ ላይ በጉልበቴ ተንበርክኬ ፣ መስኮቱን በሰፊው ከፍቼ ፣ ጭንቅላቴን በጠረጴዛ ዙሪያ ጠቅልዬ …

እና ከዚያ በድንገት አንድ ሰው በ 6 ኛው ፎቅ ላይ ካለው አፓርታማ ወጣ። ምናልባት ከቢራዬ ቆርቆሮ በስተጀርባ ሊሆን ይችላል። እናም በመስኮቱ ላይ ሲያየኝ ሰውዬው “ሄይ!” ብሎ ጮኸ። እና ወደ እኔ እንቅስቃሴ አደረገ። ቢራውን ለመስረቅ ፈልጌ እንደሆነ ወስኖ መሆን አለበት።

እናም ከመዝለል ይልቅ በሆነ ምክንያት በፍጥነት ከመስኮቱ ወርጄ ወደ ደረጃው ወረድኩ። እኔን ለመያዝ ጊዜ ሊኖረው ይችላል ብዬ ፈርቼ ነበር። እና ጭንቅላቱ ገና አልተጠቀለለም …

የሚገርመው ነገር ፣ ይህ ታሪክ በዚህ ቅጽበት አላበቃም። ከዚያ ፣ በደረጃዎቹ ላይ እየሮጥኩ ፣ “እንደሚደረግ” በእርግጠኝነት አውቃለሁ። አሁን አይደለም ፣ ስለዚህ ትንሽ ቆይቶ። ግን ቤት ውስጥ ባለቤቴ መጣ ፣ ከዚያ ለረጅም ጊዜ አልተኛም ፣ እና ከዚያ አሸነፍኩ … እና በሚቀጥለው ቀን ብቻ ፍርሃቱ መሰባበር ጀመረ። የሆነ ነገር በእኔ ላይ ስህተት እንደነበረ ለባለቤቴ ለማሳየት ችዬ ነበር (“ዛሬ ትንሽ ቅርጽ አልወጣሁም”) ፣ እንባ ፈነዳ እና ፣ በመጨረሻም ፣ ቢያንስ በከፊል ፈርቻለሁ። መኖር አልፈልግም ነበር ፣ ግን መሞትን ፈራሁ እና እኔን አጥብቆ ሊያጠፋኝ የፈለገውን በውስጤ ያለውን ፈራሁ። ስለዚህ ፍርሃቴን በመያዝ ቀስ በቀስ ለበርካታ ሳምንታት ከውሳኔዬ አፈገፍግሁ። ልክ አንድ ሰው በድንገት በጥልቁ ጠርዝ ላይ ሆኖ እግሩ ተንሸራቶ ጠጠር ወደቀ። እናም ሰውዬው ዓይኖቹን ከዳርቻው ላይ ሳያስወግድ ፣ እስትንፋሱን አቋርጦ በእግሩ ድጋፍ እንደማይሰማው ይሄዳል። እና የተወሰነ ርቀት ከተንቀሳቀሱ በኋላ በመጨረሻ ዞር ማለት ፣ መተንፈስ እና መንገዱ የት እንዳለ ማየት ይችላሉ።

ከጥቂት ዓመታት በፊት ነበር። ከዚያን ጊዜ ጀምሮ በሕይወቴ ውስጥ ብዙ ነገሮች ተለውጠዋል። ግን አንዳንድ ጊዜ በውስጤ ራስን የማጥፋት ትዕዛዙን እሰማለሁ የሚል ፍርሃት እንደገና ይሰማኛል። ለነገሩ አንድ ሰው ቢራ ከመስኮቱ ውጭ በሚቆምበት ጊዜ ሁሉ አይደለም …

[እኔ] ጳውሎስ ስክሪቢስ (ፓውሊየስ ስኩሪቢስ) - የማህበራዊ ሳይንስ ዶክተር ፣ የሊቱዌኒያ የድንገተኛ ስልክ ማህበር ማህበር ፕሬዝዳንት ፣ የወጣቶች መስመር ድጋፍ ፈንድ ዳይሬክተር ፣ በቪልኒየስ ዩኒቨርሲቲ መምህር ፣ ራስን የማጥፋት ባህሪን እና ራስን የማጥፋት ሥራን በተመለከተ በርካታ ሥራዎች ደራሲ።