2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38
ይህ ስዕል ለሁሉም የራሳቸውን ማህበራት ያነሳሳል። አንድ ነገር ግልፅ ነው - “በምርጫ ሁኔታ ውስጥ ከመሆን እግዚአብሔር ይራቅ!” ግን ዕጣ ፈንታ የሚገርመው ይህንን ምርጫ በአንድ ወይም በሌላ ጊዜ ሁል ጊዜ ማድረግ አለብን። አንድ ሰው ይህንን ዘይቤ ከጓደኞች ጋር ፣ በስራ ቡድን ውስጥ ፣ በአጋርነት ላይ ባለ ሰው ግንኙነት ላይ ይጭናል። ከወላጅ-ልጅ ግንኙነቶች ጥናት ጋር በተያያዘ ይህንን ስዕል አስታወስኩ። ሁለት ርግቦችን ስንመለከት እያንዳንዳቸው አሻሚ ስሜት አላቸው። እና ቀስቃሽ ሐረግ - “ትበርራለህ?” - በአጠቃላይ ወደ ድብርት ያመራዎታል። ልክ እንደዚያ ፖስተር ፣ ከልጅነት ጀምሮ በንዑስ ክፍል ውስጥ ታትሟል - “በበጎ ፈቃደኝነት ተመዝግበዋል?”
እና ከዚያ ውስጣዊ መወርወር ይጀምራል። "በእርግጥ እኔ አልበርም! እሆናለሁ!" ነገር ግን በነፍሴ ጥልቀት ውስጥ በጸጥታ የሆነ ቦታ አንድ ትንሽ ትንሽ ድምጽ ብቅ አለ - “ወይም ምናልባት መብረር ይችላል? ክንፎችዎን ለመዘርጋት እና ትንሽ ከፍ ብለው ለመብረር እንዲህ ዓይነቱን ዕድል አለመቀበል ያሳዝናል ፣ ዓለምን በክብሩ ሁሉ ይመልከቱ ፣ ይተንፍሱ። አየር በጥልቀት እና እንዲሰማዎት ይሞክሩ ፣ ደስታ! ግን ምን ይላሉ? ሰዎች? እና በተወሰነው ውሳኔ እንዴት መኖር እንደሚቻል ፣ ምንም ይሁን ምን
እንደ ሴት ልጅ እና የሁለት ትልልቅ ልጆች እናት እንደመሆኔ ፣ አሁን የሁለቱን ገጸ -ባህሪዎች ስሜት በግልጽ ተረድቻለሁ።
እንደ እናት ፣ ልጆቹ በነፃ እንዲበሩ ፣ የራሳቸውን ዕድል በአደራ እንዲሰጡ ፣ ራሴን መጨነቅ አቁመው በእኔ ተሳትፎ መጨነቅ አስፈላጊ መሆኑን እረዳለሁ። ከእንግዲህ ሊሻገሩ የማይችሉትን ድንበር አንዳንድ ጊዜ አይሰማንም። እነሱ ቀድሞውኑ የጎልማሳ ስብዕናዎች ናቸው ፣ እና እኔ እንደ ብዙ እናቶች ፣ አንድ ጊዜ የእኔን እርዳታ በጣም ከሚያስፈልጋቸው እነዚያ የአምስት ዓመት ልጆች ጋር እገናኛለሁ። እና እኔ ብዙ ጊዜ አሁን ምን ያህል ዕድሜዬ እንደሆንኩ እና ልጆቼ ምን ያህል ዕድሜ እንዳላቸው ፣ የራሴ ሕይወት ፣ የራሴ ፍላጎቶች እና ለተጨማሪ እንቅስቃሴ የራሴ ጥንካሬዎች እንዳሉኝ ማሳሰብ አለብኝ። እናም ልጁ ለመነሳት ቢደፍር ወደ ታች አልሄድም። ጎጆዬን ለመክፈት በቂ ጥንካሬ አለኝ (በእሱ ላይ መቆለፊያ የለም ፣ አስተውለሃል?) እና ወደ አቅጣጫዬ ፣ ወደ አድማሶቼ በረራ። ከዚህም በላይ ልጁ በፍጥነት ሲነሳ ቶሎ ቶሎ ከራሴ ቤት መውጣት አለብኝ። እናም ልጆቼን በግል ሕይወት ውስጥ ፣ ውሳኔዎችን ለማድረግ እና ለእነሱ ኃላፊነት ለመውሰድ ዝግጁ ሆነው ሳያቸው ኩራት ይሰማኛል። የእኔ ተግባር መደገፍ ፣ ምርጫቸውን መቀበል እና ጣልቃ አለመግባት ፣ ግምገማዎችን እና ምክሮችን አለመስጠት ነው። በርት ሄሊነር እንዲህ ይላል-“ስለ ትልልቅ ልጆች መጨነቅ የለብዎትም። በዚህ አንረዳም ፣ ጥንካሬያቸውን እንወስዳለን። ዕጣ ፈንታቸውን እመኑ!”
ይህንን መርህ ለመከተል እና በዓለም ላይ እምነት ለማዳበር በጣም እጥራለሁ። እሱ ብዙ ጊዜ ይሠራል ፣ ግን የወላጅነት ጥቃቶች አሁንም ከጊዜ ወደ ጊዜ ይከሰታሉ። ከእኔ ጋር ቀጥተኛ ያልሆነ ግንኙነት ያላቸውን ክስተቶች ለመከታተል እና ሁኔታውን ለመቆጣጠር የማይገታ ፍላጎት አለ። ለምሳሌ ፣ እንደ ትናንት ፣ ልጄ ወደ ሥራ ቦታ ሲደርስ እንዳልደወለ መጨነቅ ጀመርኩ ፣ እና እኔ ራሴ በእሱ በኩል ማለፍ አልቻልኩም። እኔ ከመታመን እና ከተረጋጋ ተስፋ ይልቅ እሱን ለማግኘት ሙከራዎችን ማድረግ እንደጀመርኩ ተረዳሁ ፣ በዚህም የወላጆቼን ብቃት እና ተፅእኖ አረጋግጫለሁ። ልጁ እናቱ ተመልሶ እንዲደውል እንደምትጠይቅ ሲነገረው ፣ በቀጥታ በትክክል በመጠየቁ በጣም ተበሳጭቶ ነበር - “ልጅዎን ወደ መዋእለ ሕፃናት ልከውታል? እና እዚያ ቢደርስ ይጨነቃሉ?”))))))) አሁን ይህ ሁኔታው አስቂኝ ይመስላል ፣ ትናንት በእውነቱ አልነበረም።
እንደ ሴት ልጅ ፣ ለእናቴ ሀላፊነት ይኑር አይኑር ፣ እና እንደዚያ ከሆነ ፣ እስከ ምን ድረስ የመምረጥ ምርጫ እጋፈጣለሁ። እና በጣም አስፈላጊው ጥያቄ -ለምን? ምክንያቱም ከልጅነቴ ጀምሮ ለእናቴ እናት የመሆን ልማድ ስላደረግኩ ነው? እራስዎን ጠንካራ ፣ ጥበበኛ ፣ የበለጠ ችሎታ ያለው አድርገው ያስቡ? ለመኖር የራሷ ጥንካሬ እንደሌላት ማመን ሙሉ በሙሉ መሠረተ ቢስ ነው? እንዳይወርድ ለራስህ ላለመኖር መምረጥ? “እናቴ ፣ እኔ ለአንተ እሞታለሁ!” - በጥልቅ ልጅነት ውስጥ ሙሉ በሙሉ ሳያውቅ የተደረገ የሕፃን ልጅ ውሳኔ ፣ ይህም በሁሉም ላይ የማያቋርጥ አጥፊ ውጤት አለው።በእኔ ላይ ፣ ከጊዜ ወደ ጊዜ ለመብረር እና የራሷን ሕይወት ለመኖር ፈቃደኛ ያልሆነችው እናቴ ፣ ከእኔ እንክብካቤ ሙሉ በሙሉ አቅመቢስ በሆነችው (ኃላፊነቱን ወደ ሌላ ሰው ማዛወር ከቻሉ ለምን በእኔ ላይ እርምጃ ይውሰዱ?) ፣ በልጆቼ ላይ ፣ ወደ ፊት የማልመራውን ፣ ግን መልሰው የሚያለቅሱትን ጉልበቴን ጉልበቴን የሚጋሩ። በራሷ በቀላሉ መቋቋም የምትችላቸውን ጉዳዮች እንድትፈታ በመርዳት በእናቴ ሕይወት ውስጥ ጣልቃ ለመግባት እንደመረጥኩ ፣ በልጆቼ ላይ የሆነ ነገር ይከሰታል። እንደ ደወል - ወደ ቤተሰብ ይመለሱ ፣ እናት ማን እንደሆኑ ያስታውሱ። መሰላሉ ከላይ ወደ ታች ይሮጣል! የሕይወት ኃይል ከወላጆች ወደ ልጆች ይፈስሳል ፣ እና በተቃራኒው አይደለም - ይህ በጣም አስፈላጊ ከሆኑ የፍቅር ትዕዛዞች አንዱ ነው። እኛ ከወላጆቻችን ብዙ ተቀብለናል በጭራሽ መክፈል አንችልም። ስለዚህ ፣ ለልጆቻችን የመብረር ዕድልን በመስጠት ሕይወትን እና ጉልበቱን የበለጠ ማስተላለፍ አለብን ፣ እናም በሕሊና ሕጎች በጣም ስለታዘዘ ብቻ ከእኛ ጋር መያያዝ የለብንም። ይህ ማለት ወላጆችዎን መርዳት ያቁሙ ማለት አይደለም ፣ ሕይወትዎን አያጠፉም ፣ እራስዎን ፣ እንቅስቃሴዎን መጀመሪያ ይምረጡ ማለት ነው። ከመጠን በላይ በሆነ መጠን ለወላጆች የእርዳታዎን ይስጡ ፣ እና በሴሎች መካከል ሚዛን ለመጠበቅ ከሚያስፈልገው ፍላጎት አይደለም።
እና ይህ እንደገና በዓለም ላይ ስለ መታመን ፣ በወላጆችዎ ዕጣ ፈንታ ላይ ነው። ለራስዎ በረራ የመራራ እና የጥፋተኝነት ድብልቅ ሳይኖር ደስታን በመለማመድ ፣ ስለ ሙሉ ሕይወት ለመኖር።
