ምንም እንኳን ሁሉም ነገር ጥሩ ቢመስልም ለእኔ ለምን በጣም ጨካኝ ነው?

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ከሥነ -ልቦና ባለሙያ ጋር በሚደረግበት ክፍለ ጊዜ አንድ ደንበኛ በጣም አልፎ አልፎ ከሚጠይቀው ጥያቄ አንዱ እንደዚህ ሊመስል ይችላል - “ሁሉም ነገር ጥሩ ይመስላል ፣ ግን የሆነ ነገር ለእኔ በጣም ጠልቷል።” ይህ አጻፃፍ ሙሉ በሙሉ Dostoevsky ን ይመስላል ፣ ግን ምስጢራዊው የሩሲያ ነፍስ ከዚህ ጋር ምንም ግንኙነት የለውም። ጥያቄው ፣ አንድ ሰው ለራሱ “የተለመደውን” ለማጤን የለመደበት ፣ በአጠቃላይ ለ “መመዘኛዎች” መስፈርቶችን እንዴት እንደሚገልጽ እና ይህ በዕለት ተዕለት ሕይወቱ ላይ ምን ተጽዕኖ ያሳድራል።

በሕይወታችን ውስጥ አንዳንድ ነገሮች “የተለመዱ” መሆናቸውን እንዴት እንረዳለን? ከራሴ ሕይወት በምሳሌ ላስረዳ። ገና በልጅነት (እስከ 6 ዓመት) ወደ ኪንደርጋርተን ሄጄ ነበር። በአንድ የመኖሪያ አከባቢ ውስጥ አንድ መደበኛ የግቢ መዋለ ሕፃናት። በእሱ ውስጥ ቦታ ማግኘት በጣም ከባድ ነበር ፣ እና እኔ እንደሚገባኝ ፣ በቂ አስተማሪዎችም አልነበሩም። በእሱ ውስጥ የሚሰሩ በጣም በጣም እንግዳ የሆኑ ትምህርታዊ እርምጃዎችን ይጠቀሙ ነበር። ለምሳሌ ፣ መብላት ይፈልጉት አይፈልጉም ሳህን ላይ ያለውን ሁሉ እንዲበሉ አድርገዋል። እናም ክፍሉን ያልጨረሱ ወይም ያልቆፈሩት (ለምሳሌ እንደ እኔ) እነሱ አጠናክረው ነበር-በቀላሉ ሁለተኛውን ምግብ በግማሽ በላው መጀመሪያ ላይ ጣሉት። እናም “አሁን ብላ ፣ ሁሉንም ነገር እስክትበላ ድረስ ፣ ትቀመጣለህ” በሚለው ቃል ከጠረጴዛው እንድወጣ አልፈቀዱልኝም። እስከ አሁን ድረስ በዓይኖቼ ፊት ሥዕል አለ -የጎጆ አይብ ጎድጓዳ ሳህን ሙሉ በሙሉ ማለት ይቻላል ውስጥ እየገባ ነው። ለግማሽ ሰዓት ያህል እያነቀስኩበት የነበረው የቦርችት ሙሉ ሳህን። እና እንደ ትንሽ የጦር መርከብ ፣ ቦርችትን በመቁረጥ ይጓዛል። እና እኔ ፣ በአዋቂዎች የምታምነው ትንሽ ልጅ ፣ ይህንን ተመልክቼ ሁሉም ነገር በፍርሃት ተገነዘብኩ ፣ አሁን ወላጆቼ ምሽት እስኪወስዱኝ ድረስ በዚህ ውጥንቅጥ ላይ እቀመጣለሁ። እንደዚህ ያለ እብጠት ስላለው በቀላሉ በአካል ማስታወክ አልችልም። እርሷን ማየት ያስጠላል።

ነገር ግን አዋቂው አክስቴ አስተማሪዎች እስኪበሉ ድረስ እንደማይለቁ ቃል ገቡ። እና ይህንን በጭራሽ አልበላም። ስለዚህ እዚህ ለዘላለም መቀመጥ አለብኝ። ደህና ፣ በመጨረሻ ፣ እናቴ ከመምጣቷ በፊት ያኔ ከጠረጴዛው አስወጡኝ (አስተማሪዎች አይኖሩም ፣ በእውነቱ ፣ ለኔ ብቻ ፣ የዕለት ተዕለት ተግባሩን ይለውጣሉ - ጨዋታዎች ፣ መራመጃዎች ፣ ወዘተ) ፣ ግን ጠረጴዛው ላይ ቁጭ ብዬ ይህንን አላውቅም እና አዎ አዎ ፣ ይህ አሁን የእኔ ዕጣ ነው - ከልብ አመንኩ - በተጠላው አሳማ ፊት ለመቀመጥ እና በናፍቆት ለመከራ እና ለመከራ። ከዚያ ከብዙ ዓመታት በኋላ ከመዋዕለ ሕጻናት ለረጅም ጊዜ ስወጣ በፊት (ከትምህርት ቤት እና ከዩኒቨርሲቲ ተመረቀ) ፣ ስለ አስተማሪዎቻችን የስነ -ተዋልዶ ዘዴዎች ለእናቴ ነገርኳት። ለማጉረምረም አይደለም - ግን በነገራችን ላይ እኔ ማድረግ ነበረብኝ። እማማ በጣም ደነገጠች - “እነሱ ምን ዓይነት ቅmareት ያደርጉ ነበር! ያኔ ስለሱ ለምን አልነገርከኝም?” እናቴ እንዲህ ዓይነቱን የሴት ልጅ አያያዝ አይታገስም ነበር - በአካል መጥታ ይህንን ደደብ የአትክልት ጡብ በጡብ ትሰብር ነበር። በምላሹ እኔ እንዲሁ ተደናግሬ መጀመሪያ ወደ አእምሮዬ የመጣውን ነገር አልኩ - “እዚህ የሆነ ችግር እንዳለ አላውቅም ነበር። እንደዚያ መሆን አለበት ብዬ አሰብኩ…”… ይህ የእኔ መልስ ደንበኞች ወደ ሥነ -ልቦና ባለሙያ ለሚመጡ ለብዙ ችግሮች ቁልፍ እንደሆነ ለእኔ ይመስላል።

ያ ሰው የሚጠቀምበት ይግባኝ ብቸኛው የሚቻል እና መደበኛ ብቻ ነው። ሕፃኑ እያንዳንዱ ዓርብ አባቱ በቆሻሻ ውስጥ ሰክሮ ፣ በደረጃው ላይ በማስመለስ እና በጋራ መተላለፊያው ላይ ለማረፍ መተኛቱን ይለምዳል - ደህና ፣ እንደዚያ መሆን አለበት ፣ ግን በጣም የሚገርመው ምንድነው? አባዬ ደክሟል። ወይም - ሴት ልጅ ወይም ልጅ በቤተሰብ ውስጥ ማንም ድምፁን ከፍ የሚያደርግ አለመሆኑን ይለምዳል ፣ እና የሴት አያትን ቅንድብ ማሳደግ አስደንጋጭ ፣ አስፈሪ የሆነ ነገር ምልክት ነው ፣ ከዚያ በፊት አዋቂዎች ይንቀጠቀጣሉ ፣ ይህ ማለት ይህ የተለመደ ነው ይህ ማህበራዊ ክፍል። አያቴ ደስተኛ አይደለችም ፣ ቅር ትሰኛለች! አስፈሪ አይደለም?

ልጆች በቤተሰብ ውስጥ ከተደበደቡ ፣ ይህ ደግሞ ለትንሹ ሰው NORMA ነው። በአገራችን በጣም ተቀባይነት አለው። ስለዚህ እንደዚያ መሆን አለበት። ስለዚህ ይገባኛል። ሌሎች ወላጆች አልደበደቧችሁም? ደህና ፣ ምናልባት እነሱ እዚያ አልነበሩም። እናም ደበደቡኝ - ይገባኛል ማለት ነው። አንዴ ደበደቡኝ። ከዚህም በላይ ልጁ ከራሱ ጋር በተያያዘ የሚሰጠውን ሕክምና እንደ ትክክለኛ እና እንደ መደበኛ ይቆጥረዋል። እናትየዋ “እኔ አንተን ካልወለድኩኝ ፣ ይህቺን ጨካኝ ሀገር ትቼ እንደ ሰዎች እኖር ነበር” የሚለውን እውነታ ልጁን ካስተዋወቀች - ግልፅ ነው ፣ ይህ የእኔ ጥፋተኛ ነው ፣ ግን አሳፋሪው ሀገር እውነታ ነው።; እማማ አለች።

ሀሳቡ “እናቴ ተደሰተች ፣ ግን በእውነቱ እሷ ትወደኛለች እና ለእሷ እኔ በዓለም ውስጥ በጣም ውድ ነገር ነኝ” የሚለው በአምስት ዓመቱ ወደ ልጅ ራስ መምጣት አይችልም። ሂቶች - መጥፎ ነኝ ማለት ነው ፤ መጥፎ ነገር አደረጉ; ደህና ፣ እና በትክክል ያገለግለኛል። እማማ “እንደዚህ አልፈልግህም ፣ ብቻህን ኑር” በማለት ትሳደዳለች እና ታሳድዳለች - ያ ማለት እሷ በእውነት መጣል ትፈልጋለች (እና “ለበለጠ ተቆጣጣሪነት የመማሪያ ዘዴን ትጠቀማለች” ማለት አይደለም)። ህፃኑ ያለማቋረጥ የሚኖርበት አከባቢ ለእሱ የዓለም አምሳያ ብቻ አይደለም። እሱ የተቀናጀ ስርዓት እና የመደበኛ ሀሳብ ፣ የሚገባው።

ወጣት ልጆች በአጠቃላይ እውነታውን ከማጋነን ወይም ልብ ወለድ ለመለየት ይቸገራሉ። ለዚህም ነው ልጆች በተረት ፣ በሳንታ ክላውስ እና ባባይካ ያምናሉ። እና በእውነቱ እናቴ በእውነቱ “እኔ መጥፎ ጠባይ ካደረግኩ የሌላ ሰው አጎት ትሰጣለች” ፣ ደህና ፣ ወይም “እኔ አያስፈልገኝም ፣ አሁን ብቻዎን ይኑሩ”። ልጁ ገና የሚያወዳድረው ነገር የለውም ፣ እሱ ስለዚህ ዓለም መረጃ ብቻ ይሰበስባል። ወላጆች በሚሉት (እና በሚያደርጉት) ያምናሉ።

ይህ ሁሉ የሚሆነው የመደበኛነት ጽንሰ -ሀሳብ ገና በልጅነት ፣ ከትምህርት ቤት በፊት እንኳን በልጅ ውስጥ ስለተቀመጠ ነው። እና እሱን መለወጥ በጣም ከባድ ነው። አንድ ልጅ ወደ ዓለም ሲመጣ ፣ አንዱ ቁልፍ ተግባሩ የህብረተሰብ ፣ የህብረተሰብ አባል መሆን ነው። በጣም ትንሽ ልጅ ፣ የሁለት ወይም የሦስት ዓመት ልጅ ፣ ቋንቋውን በንቃት ይገዛል እና ይማራል - በጣም አስቸጋሪ ቋንቋዎች እንኳን ፣ በአስቸጋሪ አጠራር ፣ ወይም የተለያዩ ቅላ or ወይም ኢንቶኔሽን ቃሉን የተለየ ትርጉም የሚሰጡበት። ትንሹ ሰው በዙሪያው ባለው ዓለም ውስጥ ምን እየሆነ እንዳለ ለመረዳት በጣም ይበረታታል ፣ እና ከሁሉም በላይ በዚህ ዓለም ውስጥ ለመዋሃድ ፣ የእሱ አካል ለመሆን ይፈልጋል - ለመትረፍ። ለረጅም ጊዜ የሰው ልጅ ሕፃን የአዋቂውን የማህበረሰብ አባላት እንክብካቤ እና እንክብካቤ ይፈልጋል ፣ ስለሆነም የሕብረተሰቡ ደንቦችን ፣ ደንቦችን ፣ አመለካከቶችን ማዋሃድ በጣም ቀጥተኛ በሆነ መልኩ ለልጁ የመኖር ጉዳይ ነው። እናም ከዚህ አንፃር ፣ ከቡድኑ ውስጥ ሙሉ በሙሉ ከመጣል ይልቅ “በተዋረድ ውስጥ የመጨረሻው” ፣ አሳዳጅ እና የተናቀ ሆኖ ከማህበረሰቡ ጋር መቀላቀሉ ደህንነቱ የተጠበቀ ነው። ስለዚህ ፣ አንድ ትንሽ ልጅ ማንኛውንም የራስ-አያያዝ ደረጃዎችን በተግባር ይማራል። በየቀኑ ይደበድቧቸዋል - አዎ ፣ ያ ማለት መደረግ አለበት ፣ ዝም ብለው አይነዱዋቸው። እነሱ ይሳደባሉ እና ስሞችን ይጠራሉ ፣ እንዳልተሳካ ፣ ጠማማ ፣ ሞኝ እና ብልህ እንደሆነ አድርገው ይቆጥሩታል - ይቀበሉት እና ያምናሉ ፤ ግን እነሱ አይነዱም ፣ ይሳደባሉ? ይህ ማለት በጣም አስከፊው ነገር እንደገና ተወገደ ማለት ነው። ምንም እንኳን በጣም አስደሳች ባይሆንም እኔ ግን እተርፋለሁ!

እና ይህ በጭራሽ ቀልድ አይደለም - ስለ “ከቡድኑ መውጣት”። እውነታው ግን የሰው ዘር እንደ አንድ ዝርያ ረጅም ዕድሜ የኖረ ፣ እና ሺህ ዓመታት በትክክል ከእሱ ሊሆኑ የቻሉት በአንጻራዊ ሁኔታ ሲታይ አነስተኛ በሆኑ ቡድኖች ፣ በጎሳ ማህበረሰቦች ውስጥ ፣ ይህም እውን ሊሆን ከሚችልበት ለመባረር ነው - ለአንዳንድ ጥፋቶች ወይም ለምሳሌ ፣ ተሸካሚ ጎሳዎችን ሊበክል የሚችል ገዳይ በሽታ። እና ሁል ጊዜ ወዳጃዊ ባልሆነ ተፈጥሮ ውስጥ ብቸኝነት መኖር ሁል ጊዜ ማለት ለልጅ ረሃብ እና ቀዝቃዛ ሞት ማለት ነው። ስለዚህ “የቅድመ አያቶች ድምጽ” በልጁ በሹክሹክታ ይንሾካሾካል - “ማንኛውም ነገር ፣ ምንም ይሁን ምን ፣ የራሳቸው ዓይነት ማህበረሰብ አባል ሆነው ለመቆየት ብቻ ፤ መከልከል = ሞት . ጉልህ በሆነ የማህበረሰቡ ሰዎች አለመቀበል (በመጀመሪያ ፣ በእናት እና በአባት) ህፃኑ በማንኛውም መንገድ ለማስወገድ የሚሞክር ነገር ነው። ምንም እንኳን ለሚከሰቱት ነገሮች ሁሉ ጥፋቱን ወስደው ቀስ በቀስ እሱ ምን ያህል መጥፎ እንደሆነ እና እሱን እንዴት እሱን ማከም እንደሚችሉ ይማሩ።

በነገራችን ላይ አሁን ፋሽን የሆነው “ማህበራዊ ማረጋገጫ” ከተመሳሳይ ኦፔራ ነው። አስተዋዋቂዎች እና ነጋዴዎች ለማሳመን እየሞከሩ ነው - ገዢው የሌሎችን ሰዎች አስተያየት ለማመን ያዘነብላል (ለምሳሌ ፣ ለታወጀው ምርት ከፍተኛ ደረጃን የሚሰጡ) ፣ እና እነዚህ አማካሪዎች ገዥውን በሚመስሉበት መጠን የእነሱን የበለጠ ያምናሉ። አስተያየት። በ “ማኅበራዊ ማረጋገጫ” ውስጥ የዚህ እምነት መሠረቶች አንድ ናቸው - ሰውዬው ያያል - “እንደ እኔ ያሉ ሰዎች ማኅበረሰብ ነገር ኤክስ ለሕይወት ጠቃሚ ነገር ነው ብሎ ያምናል። ምናልባት ነው; ምናልባት እሱን መግዛት ተገቢ ነው!” እናም ፣ ያውቃሉ ፣ ለተሳሳቱ ሰዎች እምነት በገንዘብ ብቻ መክፈል እና አላስፈላጊ ጊዝሞ መግዛት በጣም መጥፎው ነገር አይደለም።ነገር ግን አንድ ልጅ በያዘው ብቸኛ ነገር ሲከፍል - ለራስ ከፍ ያለ ግምት ፣ ስብዕና እና የባህሪ ምስረታ ፣ ስለራሱ አስተያየት - እሱ በጣም ፣ በጣም ውድ ነው።

እናም በስነ -ልቦና ባለሙያው ሥራ ውስጥ ፣ በጣም ትልቅ የሥራው ክፍል ደንበኛውን ማዳመጥ ብቻ አይደለም ፣ ነገር ግን እሱ አዲስ ድንበሮችን እንዲፈጥር መርዳት ነው ፣ ማለትም ፣ አመለካከት “ከእኔ ጋር ይህን ማድረግ አይችሉም። » ስለዚህ። CO. እኔ። የተከለከለ ነው። ልታሸንፈኝ አትችልም። በስድብ ይምሉ። ጋለሞታ ይደውሉ እና እቃዎቼን ቀደዱ። በቢላ ፣ ቀበቶ ፣ በትር ፣ የጎማ ባንድ ፣ ወንበር ወንበር ላይ እየወረወሩኝ። እጆቼን ፣ እግሮቼን ፣ የጎድን አጥንቶቼን መስበርም አይቻልም። መጫወቻዎቼን ይውሰዱ እና ያቃጥሉ። እንስሶቼን እንዲተኛ በማድረግ እና ባለመቀበል (“ፍሉፍ ሸሽቶ ይሆናል ፣ ምናልባት”)። በዘመዶቼ ፣ በጓደኞቼ ፣ በሚያውቋቸው ፣ በክፍል ጓደኞቼ ፊት እኔን ለማዋረድ እና ለማሾፍ። ስለ እኔ እና ስለሚወዷቸው ሰዎች አስፈላጊ ነገሮችን መደበቅ አይችሉም (ለምሳሌ ፣ አያቴ ስለሞተችበት ዓመት አለመናገር)። ምግብን ልታሳጣኝ አትችልም። ሲታመም ወይም ደካማ በሚሆንበት ጊዜ እንክብካቤን መከልከል አይቻልም ፣ እና ብዙ ፣ ብዙ አይፈቀድም። ከላይ የተጠቀሱትን ሁሉ - እኔ ሀሳቡን አላመጣሁም ፣ ግን በተለያዩ ጊዜያት ደንበኞቹ በክፍለ -ጊዜዎች ነግረውኛል ፤ ከእነሱ ጋር እነዚህ ሁሉ ነገሮች በወላጆቻቸው (እናቶች ፣ አባቶች ፣ አያቶች) ተከናውነዋል። እና እመኑኝ ፣ ለምሳሌ አባቴ ሁል ጊዜ ልጆችን በጭካኔ ስለሚደበድብ እና እናቴ ማንኛውንም ነገር እንዳላስተዋለች በትህትና በማስመሰል ፣ ለምሳሌ ፣ ቤተሰቡ “ጥሩ ፣ ወዳጃዊ ፣ አፍቃሪ” መሆኑን ለአንድ ሰው ጥርጣሬን ስገልጽ አንዳንድ ጊዜ በጣም የሚያስፈራ ስሜት ተሰማኝ። … ምክንያቱም ደንበኛው ከልቡ ተገርሟል - ይህ ምን ችግር አለው? ደህና ፣ እሱ ደበደበ ፣ ደህና ፣ ጉልበተኛ ነበር። ግን ከሁሉም በኋላ እሱ የተለመደ ቤተሰብ ነበር! የተቀረው ሁሉ ጥሩ ነበር! ይህ የተለመደ አይደለም ፣ በአጽንኦት እላለሁ። ከማህበራዊ-ሥነ-ልቦናዊ እይታ አንፃር ፣ ማንኛውም አመለካከቶች “ወጎች” ተብለው ሊጠሩ ይችላሉ ፣ ነገር ግን ከደካሞች ጋር አዘውትረው የሚሠሩት አንዳንድ ደንቦች ዱር ናቸው (በዘመናዊ ሀሳቦች መሠረት) እና መታገስ አይችሉም።

የመጨረሻ ማስታወሻ ማድረግ የምፈልገው እዚህ አለ። የሆነው ነገር ሊቀየር አይችልም። ያለዎት የልጅነት ጊዜ - ቀድሞውኑ ነበር። አንድ የስነልቦና አባባል እንደሚለው - በልጅነትዎ ብስክሌት ባይኖርዎት ፣ እና አሁን አድገው እራስዎን ቤንቴሌን ከገዙ ፣ አሁንም በልጅነትዎ ብስክሌት አልነበሩም። … ስለዚህ ብዙዎቻችን (እኔ ደግሞ ፣ በነገራችን ላይ) “ብስክሌት” አልነበረንም።

እናም በመንፈስ ለራስ ያለው አመለካከት “እኔ ለብስክሌት ብቻ ሳይሆን ለአንድ ብስክሌት መንኮራኩር ብቁ አይደለሁም” - ብዙዎች ከእሱ ጋር ቆይተዋል። እናም አንድ ሰው በእንደዚህ ዓይነት “ከብስክሌት ነፃ” አመለካከት ጋር ይራመዳል ፣ እና “ብስክሌት አይገዛም” ለዓመታት - እሱ ለፍቅር ፣ ለደስታ ፣ ለአክብሮት ፣ ለስኬት ብቁ ነው ብሎ አያምንም። እና እሱ ሁሉም ነገር “የተለመደ” ይመስላል ብሎ ከልቡ ይሰማዋል ፣ ግን በሆነ መንገድ በእውነት እጠባለሁ። ለትንሽ ብስክሌት መግዛት አይቻልም። በደል እና የልጅነት ቅሬታዎች ሊቀለበስ አይችልም።

የአሁኑን እራስዎን መርዳት እና የበለጠ ደስተኛ እንዲሆኑ መርዳት ይችላሉ። ማለትም ፣ ከራስ ጋር በተያያዘ “መደበኛ” እና “የተለመደ” የሚለውን ሀሳብ መለወጥ። አልዋሽም ፣ ረጅም ፣ አስቸጋሪ እና በሂደቱ ውስጥ ሁል ጊዜ አስደሳች አይደለም። ግን ሊሠራ ይችላል።