ያለ ጥያቄ አይግቡ

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

- እባክህ ንገረኝ ፣ ከዚህ ወዴት መሄድ አለብኝ?

- የት መሄድ ይፈልጋሉ? - ድመቷን መለሰች።

አሊስ “ግድ የለኝም” አለች።

- ከዚያ የት መሄድ እንዳለበት ምንም ለውጥ የለውም ፣ - ድመቷ አለች።

- አንድ ቦታ ለመድረስ ብቻ ፣ - አሊስ አብራራች።

- በእርግጠኝነት አንድ ቦታ ያገኛሉ ፣ - ድመቷ አለች። - በቂ የእግር ጉዞ ብቻ ያስፈልግዎታል።

በጥያቄዎች ወደ ሳይኮሎጂስቶች ይሄዳሉ ፣ ሁሉም ያንን ያውቃል። ትክክለኛው ደንበኛ የችግሩን እና የተፈለገውን የለውጥ ውጤት ቢያንስ ግልፅ አመላካች የያዘ በጥሩ ሁኔታ የተቀረፀ ጥያቄን ያመጣል። እንዲሁም ደንበኛው በራሱ ውስጥ ያለውን ችግር መጠቆሙ ጥሩ ይሆናል ፣ ይህም በስነ -ልቦና ባለሙያ እርዳታ ሊታከም ይችላል። እና በውጭው ዓለም ውስጥ አይደለም።

በሐሳብ ደረጃ። በእውነቱ ፣ ሁሉም ነገር የተለየ ነው። እውነተኛ ሕያው ሰዎች ብዙውን ጊዜ የሚከተሉትን ለሥነ -ልቦና ባለሙያው ያመጣሉ-

1. ምልክትን ፣ ወይም ውሳኔ ለማድረግ ወይም መከራን ለማስወገድ አስፈላጊ የሆነበት እውነተኛ የሕይወት ሁኔታ።

2. የራስን ሕይወት ሙሉ ደስታ ማጣት ፣ አለመሟላት ወይም ባዶነት ስሜት።

3. አንዳንድ ጊዜ - ለሥነ -ልቦና ባለሙያው የቀረበ አንድ የተወሰነ ተግባር የሚመስል ጥያቄ ፣ ግን ለደንበኛው አይደለም። የተፈለገውን ለውጦች የደንበኛውን ሀሳብ ማንፀባረቅ ፣ ግን ከራሱ ውስጣዊ እውነታ አንፃር የችግሩን ዋና ነገር በመረዳት ዝርዝሮች ሳይኖሩት። ለምሳሌ ፣ “ለራሴ ያለኝን ግምት ማሻሻል እፈልጋለሁ”።

ስለ ሥነ -ልቦናዊ ምክር በትምህርት ሥነ -ጽሑፍ ፣ እንዲሁም በተለያዩ የስነ -ልቦና ሕክምና ዘዴዎች ፣ ለጥያቄዎች የተለየ አመለካከት አለ።

የሆነ ቦታ ፣ የደንበኛው የመጀመሪያ ቅሬታ ወደ የሕክምና ጥያቄ መለወጥ ወደ መርሕ የተጀመረውን ሥራ ከግምት ውስጥ ለማስገባት በጣም አስፈላጊው ደረጃ ተደርጎ ይወሰዳል። ቴራፒስትው ከደንበኛው ለራሱ ያዘጋጀውን ግብ ፣ ለማሳካት ለራሱ ማድረግ የሚቻልበትን ፣ እና በየትኛው ምልክቶች እንደሚፈፅም ከደንበኛው ለመረዳት የሚቻል ቀመር ለማግኘት ጽናት እና ከአንድ እስከ ብዙ ስብሰባዎች ለማውጣት ዝግጁ ነው። መድረሱን ተረዱ። ይህ አቀራረብ ፣ መጀመሪያ ቴራፒስት እና ደንበኛውን ሊያደክም እና ከጅምሩ በሕክምና ግንኙነት ውስጥ ውጥረትን ቢፈጥርም ፣ እንደ ጉርሻ ፣ ለሁለቱም ተሳታፊዎች ከፍተኛ የጭንቀት መቀነስን ያመጣል። ደንበኛው በግቦች እና ዘዴዎች ውስጥ የእርግጠኝነት ቅ receivesት ይቀበላል ፣ የስነ -ልቦና ባለሙያው እንዲሁ በሕክምናው ሂደት ውስጥ በእሱ ላይ በሚመረኮዝ በግልፅ ስምምነቶች ሊገኙ ከሚችሉ ክሶች ብቃት ያለው እና በአስተማማኝ ሁኔታ የተጠበቀ እንደሆነ ይሰማዋል።

በግላዊ ለውጥ ላይ ያተኮሩ የረጅም ጊዜ አቀራረቦችን የሚሰሩ የስነ-ልቦና ሐኪሞች ከጥቂት ጊዜ በኋላ የመነሻ ጥያቄ ዱካ እንደሌለ ያውቃሉ። ምንም ጥያቄዎች ምንም ትርጉም አይሰጡም የሚል አስተያየት አለ ፣ እና ደንበኛው ባያውቀውም እንኳ በግንኙነቱ ውስጥ ያሉትን ጉድለቶች ለመሙላት ወደ ቴራፒስት ይመጣል። ጉድለቶች ሲሞሉ እና “አለመመጣጠን” ሲታረሙ የሕይወት አቅጣጫ ፣ የግል ትርጉሞች እና “ፍላጎቶች” ለውጦች ይከሰታሉ። እናም ፣ የሰውዬው የችግሩ የመጀመሪያ ሀሳብ ምንም ይሁን ምን ፣ የስነልቦና ሕክምናው ሥራ ሁል ጊዜ አንድ ነው - አንድ ሰው ምርጫዎችን በነፃነት እንዲመርጥ ፣ የተመደቡትን ተግባሮች እንዲፈታ ፣ ፍላጎቱን ለመቋቋም የበለጠ ትክክለኛ ፣ ሕያው እና ነፃ ለማድረግ። ለእሱ ፣ እና በአጠቃላይ - በትንሽ ውጥረት ይኑሩ። እናም ፣ በመጨረሻ ፣ አንድ ሰው ከራሱ ፣ ከሌሎች የሚፈልገውን ሲረዳ ፣ እና በግንኙነት ውስጥ ሲቀበል ፣ ህክምና እንደ ተጠናቀቀ ሊቆጠር ይችላል። ለእርዳታ ከመጣ ሰው እንዲህ ዓይነቱን ግንዛቤ መጠየቅ እንግዳ ይሆናል። እናም የደንበኛውን ጭንቀት እና እምቅ ጥያቄዎችን “ያንን ለማምጣት ፣ ምን እንደ ሆነ አላውቅም” የሚለው የቲራፒስቱ ሥራ አካል ነው ፣ እና እንዲያደርግ የተማረው የደንበኛው ጭንቀት አካል ነው። እርግጠኛ አለመሆንን መፍራት ቴራፒስት መሆን አይደለም።

ምን ይመስለኛል? ወርቃማውን አማካይ እጠብቃለሁ። የትብብር ትርጉሙ በደንበኛው እና በሕክምና ባለሙያው መካከል እንደ የጋራ መግባባት ጥያቄ አስፈላጊ ነው። ጥያቄዎች በማይኖሩበት ጊዜ ሕክምናው ዓላማ የሌለው እና ማለቂያ የሌለው ይመስላል። ግን በተመሳሳይ ጊዜ ደንበኛው ለመጀመሪያው ብቻ ሳይሆን ለሁለተኛው እና ለሦስተኛው ስብሰባዎች ግልፅ ጥያቄን ማድረጉ ለእኔ አስፈላጊ አይደለም። እናም ለጋራ የሥራ ጊዜ ሁሉ ሳይለወጥ ቆይቷል።

በእኔ አስተያየት ጥያቄው እንደ ቴራፒዩቲክ ጥምረት አካል ብቻ ትርጉም ይሰጣል - ማለትም በሕክምና ባለሙያው እና በደንበኛው መካከል ስምምነት ላይ መድረስ ፣ ይህም በደንበኛው ውስጣዊ እውነታ ውስጥ በሚከናወኑበት ሂደት። ጥያቄው ደንበኛው በራሱ የሚሠራበት - በሕክምና ባለሙያው ንቁ ድጋፍ እና ተሳትፎ። ቴራፒስት አይደለም - ለመተግበር። የሚፈለጉት ለውጦች በትክክል በትክክል የተቀረፁ ግብ አሁን ያለሁበትን እና በእኔ ላይ እየሆነ ያለው እኔ ከምሠራው ጋር እንዴት እንደሚዛመድ ሳይረዱ ትርጉም አይሰጥም። እና ለምን እስካሁን በሌላ መንገድ ማድረግ አልችልም። ግን ፣ ይህ ግንዛቤ እንደታየ ፣ ተነሳሽነት እና በራስ ላይ የመሥራት ትርጉም ይታያል። ከእንደዚህ ዓይነት አቋም የተነደፈ ጥያቄ ብቻ ለእኔ “እውነተኛ” ጥያቄ ይመስላል። በውይይቱ ውስጥ “ጥያቄ” የሚለው ቃል በጭራሽ ባይጠቀስም።

ስለዚህ ሳይጠይቁኝ ወደ እኔ መምጣት ይችላሉ። እና ለእርስዎ?