ፍቅር ሊቀጣ አይችልም (እራስዎ ኮማ ያስቀምጡ)

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ምናልባት ማንኛውም ወላጅ ቢያንስ አንድ ጊዜ ልጁን ለመቅጣት ወይም ላለመቀጣት ጥያቄ ገጥሞታል። ከሆነ ፣ እንዴት ፣ ካልሆነ ፣ እንዲሁም እንዴት? በዚህ ወይም በዚያ ጉዳይ ውስጥ እንዴት መሆን እና የትኛው ስልት ትክክል እንደሆነ ለማወቅ?

ትናንሾቹን መቀጣት አይችሉም ፣ ግን ትላልቆቹን?

አንድ ልጅ ከተወለደ ጀምሮ በተግባር ራሱን ማወጅ ይጀምራል። በእያንዲንደ የእዴገት,ረጃ ሊይ ይህንን በእዴገት ሌዩ ባህርያቱ ያ doesርጋሌ። በሦስት ወሩ ይጮኻል ፣ በሦስት ዓመቱ የተማረከ እና የወላጆቹን ማንኛውንም ድርጊት ይቃወማል ፣ እና በአሥራ ሦስት ዓመፀኛ እና ያበሳጫቸዋል። በሦስት ወር ልጅ እና በአሥራ ሦስት ታዳጊ መካከል ልዩነት አለ?

ያለምንም ጥርጥር ምክንያታዊ መልስ አለ። ልዩነቱ ምንድነው?

በተለያዩ የሳይኮፊዚዮሎጂ እድገት ደረጃዎች ፣ በተለያዩ የውጪው ዓለም መስተጋብር ልምዶች - አዎ ፣ ይህ በእርግጥ እውነት ነው።

ግን እነዚህ ሁለት ልጆች የሚመሳሰሉበት አንድ በጣም አስፈላጊ ነጥብ አለ። ሁለቱም የመጀመሪያው እና ሁለተኛው የወላጆቻቸው ልጆች ናቸው። ሆኖም ፣ በሦስት ወር ሕፃን ሁኔታ ፣ እንደ ደንቡ ፣ የቅጣት ጉዳይ ካልተነሳ ፣ በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ ከሆነ በጣም ተገቢ ሊሆን ይችላል። እንዴት?

በእናቱ ላይ ሙሉ በሙሉ ጥገኛ የሆነን ፍጡር ፣ እሱን በሚንከባከቧቸው አዋቂዎች ላይ ፣ ትንሽ ፣ መከላከያ የሌላቸውን እና በቀላሉ የማይሰባበሩትን መቅጣት ይቻላል? አብዛኛው መልስ አይሆንም ይሆናል። እና በአሥራዎቹ ዕድሜ ውስጥ?

ታዳጊ ማነው? እሱ ፍላጎቱ ፣ ፍላጎቱ ፣ ምኞቱ ፣ የራሱ የእሴቶች ስርዓት አለው። ለድርጊቱ በተወሰነ ደረጃ ወይም በሌላ ተጠያቂ ሊሆን ይችላል። ማለት ይቻላል። የሆነ ሆኖ ፣ አዲስ የተወለደ ሕፃን እንኳን ሁለቱም ፍላጎቶች እና ፍላጎቶች አሏቸው ፣ እና እሱ እንዴት እንደሚገልፅ ቀድሞውኑ ያውቃል።

የሶስት ወር እና የአስራ ሦስት ዓመት ልጅ እርስዎ ከሚያስቡት በላይ በጣም ተመሳሳይ ናቸው። በኒውሮሳይኮሎጂ መስክ በተደረገው ጥናት የሰው አንጎል በ 21 ዓመቱ ብቻ እንደሚበስል ይታወቃል። በጉርምስና ዕድሜ ላይ ፣ በ 13 ዓመት ገደማ ፣ አንድ ሰው የቅድመ-ግንባር ኮርቴክስን ያበቅላል-ራስን መቆጣጠር ፣ ትኩረት ፣ የግፊት ቁጥጥር ፣ ድርጅት ፣ ራስን መግዛትን እንዲሁም መደምደሚያዎችን የመሳብ እና የመማር ችሎታ ያለው የአንጎል አካባቢ። ከራሳቸው ተሞክሮ። ያም ማለት ለእነዚያ ሁሉ አስፈላጊ ባሕርያት ብስለት ፣ ይህ ማለት በአጠቃላይ ለድርጊታቸው ኃላፊነት የመውሰድ ችሎታን ሊያመለክት ይችላል።

ይህ ማለት አንድ ልጅ ወደዚህ ዕድሜ ከመድረሱ በፊት እንደፈለገው ማድረግ ይችላል ፣ እና የአንጎል ኮርቴክስ ገና ያልበሰለ ስለሆነ ወላጆች ድርጊቱን ሁሉ በትህትና ይቅር ማለት አለባቸው ማለት ነው? ይህ ሙሉ በሙሉ እውነት አይደለም።

የሦስት ወር እና የአሥራ ሦስት ዓመት ዕድሜ ያለው ልጅ በወላጆቻቸው ላይ ከፍተኛ ተጽዕኖ ያሳድራል። የወላጅነት ዘይቤ ምንም ይሁን ምን እና ለዚህ የወላጅነት ዘይቤ የልጁ ምላሽ ምንም ይሁን ምን። ያለ ጥርጥር ፣ ልጁ በዕድሜ እየገፋ ሲሄድ ፣ ለቅጣት የሚሰጠው ምላሽ በበለጠ እየለየ ይሄዳል ፣ እሱ በተለየ መንገድ ሊገመግመው እና አንድ ሕፃን የማይችለውን መደምደሚያ ሊያቀርብ ይችላል ፣ ቅጣቱ ከወላጁ ውድቅ ጋር ተመሳሳይ ነው። ግን የአስተዳደግ ዘይቤው ምንም ይሁን ምን - አምባገነናዊ ፣ ዴሞክራሲያዊ ፣ ፈቃደኛ ፣ ስልጣን ያለው - በማንኛውም ዕድሜ ላይ ያለ ልጅ በእሱ እና በወላጆቹ በተሰጡት ማበረታቻዎች ላይ የተመሠረተ ነው። ለማቃለል ፣ በወላጆች የሚሰጡ ማበረታቻዎች ሁሉ በሽልማት እና በቅጣት ሊከፈሉ ይችላሉ ማለት እንችላለን።

ቅጣት ምንድን ነው?

ይህ በልጁ ጥፋት ምክንያት አስተማሪ ፣ ብዙውን ጊዜ አሉታዊ ምላሽ ለልጁ ነው። ወላጆች መማር አለበት ብለው የሚያስቡት ትምህርት። በባህሪ ሳይኮሎጂ ውስጥ ቅጣት እንደ አሉታዊ ማጠናከሪያ ወይም የአዎንታዊ ማጠናከሪያ መከልከል ተለይቶ ይታወቃል ፣ ይህም በሁለቱም ሁኔታዎች ውጤታማ እንዳልሆነ ይቆጠራል።

ከእንደዚህ ዓይነት ጉልህ ሰው የተቀጣው ቅጣት በልጁ ሥነ -ልቦና ላይ የማይጠፋ ምልክት ይተዋል። ቅጣቶች የተለያዩ ዓይነቶች ሊሆኑ ይችላሉ -በአካል ፣ በስሜታዊነት ፣ በስሜታዊነት።

የቅጣት ዓይነቶች

አካላዊ ቅጣት አንድ ልጅ እንዲታዘዝ ለማስገደድ በተለያየ የጥንካሬ ደረጃ አካላዊ ኃይልን የሚጠቀም ቅጣት ነው።

ስሜታዊ ቅጣት (ለመሸከም በጣም አስቸጋሪ ከሆኑት አንዱ) ለወንጀል (የወላጆችን ፍቅር) መከልከል (“እኔ አላናግርህም”)።

ተጣጣፊ ቅጣቶች የተፈለገውን ባህሪ ለማሳካት የወላጆችን ማታለል (“የቤት ሥራዎን ካልሠሩ ብስክሌቱን እወስዳለሁ)።

የቅጣት ውጤቶች

ቅጣቶች ለምን አደገኛ ናቸው?

አካላዊ ቅጣት። በሦስት ዓመት ሕፃን ታችኛው ክፍል ላይ አንድ ቀላል ጥፊ በልጁ ውስጥ-በወላጅም ሆነ በዙሪያው ላሉት ተደጋጋሚ ጥቃትን ሊያስነሳ ይችላል። እና አንድ ልጅ ተደጋጋሚ ጠበኝነት ሲያጋጥመው ፣ በተለይም የወላጅ ጠበኝነት ፣ ለአካባቢያዊ ምላሽ በዚህ መንገድ በቀላሉ ሲለማመድ ፣ እንደ ደንቡ የመውሰድ እድሉ ሰፊ ነው። አዘውትሮ ድብደባ ልጁን ከአካላዊ ቅጣት እንዲከላከል ሊያደርግ ይችላል ፣ ይህም ውጤትን ለማሳካት ወላጆቹ የጥቃት ደረጃን እንዲጨምሩ ያስገድዳቸዋል ፣ እና ይህ ደግሞ የጥቃት ምላሽ ደረጃን ከፍ ሊያደርግ ይችላል።

ስሜታዊ ቅጣት። አንድ ልጅ “እኔ አልናገርህም” ሲል ሲሰማ መጥፎ ፣ አላስፈላጊ ሆኖ ይሰማዋል። ለትንሽ ሕፃን ፣ የእሱ ሕልውና እውነታ በሚወዷቸው ሰዎች ምላሾች የተረጋገጠ ነው (ለምሳሌ ፣ ሕፃኑን መደበቅ እና መፈለግ) እናቱ በሚደበቅበት ጊዜ እሷ እዚያ የለችም።) እናት ልጁን ችላ ትላለች ፣ እናት ማለት ከመዳረሻ ዞን ትጠፋለች ማለት ነው። ሄዳለች. እናት ለልጅ ማጣት ራስህን እንደ ማጣት ነው። እናት “መጥፎ ጠባይ እያሳዩ ነው” ስትል ይሰማል - “አንተ መጥፎ ነህ!” ለትንሽ ልጅ በጣም ከባድ ነው። እንዲህ ዓይነቱን ከባድ ቅጣት ለማስቀረት ፣ እናቱ ከእሱ ጋር ለመገናኘት ፈቃደኛ ባለመሆኗ ህፃኑ እንደዚህ አይነት ባህሪን ይማራል። ብዙውን ጊዜ ስሜቶቼን እና ስሜቶቼን በመጨቆን (ወድቄ ከሆነ እናቴ በመንገድ ላይ ስለምጮህ ተናደደች። በሚቀጥለው ጊዜ እናቴ እንዳትቆጣ አልከፍልም።) የተጨቆኑ ስሜቶች በመጨረሻ ይለወጣሉ። ወደ የሰውነት ምልክቶች ወይም ወደ ጠበኝነት።

ተደራራቢ ቅጣቶች። አንድ ልጅ በጥቁር ሲታለል ፣ ይህንን ባህሪ በፍጥነት ይማራል እና በተሰጡት ህጎች መሠረት መጫወት ይጀምራል። በመጀመሪያ ከወላጆች ጋር (“እኔ የቸኮሌት አሞሌን ከሰጡኝ ብቻ ቁርስ እበላለሁ”) ፣ እና ከዚያ ከህብረተሰቡ ጋር (“እንድጽፍ ከፈቀዱልኝ ወደ ልደቴ እጋብዝዎታለሁ”)። መጀመሪያ ላይ እያንዳንዱ ልጅ በወላጆቹ ውስጥ የደህንነትን መሠረት ያያል። ወላጆች ከልጁ ጋር ባደረጉት ግንኙነት እና ፍላጎቶቹን ባረኩበት ላይ በመመስረት ፣ በዓለም ላይ የመጀመሪያ እምነት ወይም አለመተማመን ይመሰረታል። ከተወለደ ጀምሮ ወላጆቹን አምኖ ከእነሱ ቅጣትን የሚቀበል ልጅ ጭንቀት ይጀምራል (ዓለም ደህና አይደለም)። ጭንቀት ፍርሃቶችን ፣ የአካል ምልክቶችን (ለምሳሌ ፣ ኤንሬሲስ ፣ ቲክስ) ፣ ወይም ወደ ራስ -ጥቃት (ወደራሱ) ፣ እንዲሁም በአከባቢው ዓለም አካላት ላይ ወደ ጠብ አጫሪነት ሊለወጥ ይችላል። ልጁ በዕድሜ እየገፋ ሲሄድ ፣ የበለጠ የተደበቀ ፣ የዘገየ እና ለቅጣት ያለው ምላሽ አሻሚ ሊሆን ይችላል ፣ ግን በማንኛውም ሁኔታ ይሆናል።

ምን ይደረግ? በፍፁም አይቀጡ ?

ቅጣት ለሥነ -ልቦና አጥፊ እንደሆነ የሚቆጠርባቸው ሥነ -ልቦናዊ ንድፈ ሐሳቦች አሉ። የሆነ ሆኖ ወላጆች ምንም እንኳን ቅጣትን ሳይወስዱ ልጅን ለማሳደግ ቢተዳደሩ ፣ ልጃቸው ፈጥኖም ይሁን ዘግይቶ በጣም ታማኝ ያልሆነ ህብረተሰብ ያጋጥመዋል። ልጁ የእድሜያቸው እና የእድገቱ ደረጃ ምንም ይሁን ምን የድርጊታቸውን አስፈላጊነት እንዲረዳ ወላጆች የልጁን አሉታዊ ግብረመልሶች ማበረታቻ እና ቅነሳን በማጣመር በቅጣት ጉዳይ ላይ የሚከተሉትን ምክሮች እንዲከተሉ ይመከራሉ።

የስነ -ልቦና ባለሙያ ምክሮች

1. ደንቦቹን ማዘጋጀት … ልጁ በውስጣቸው መንቀሳቀስ እንዲማር ወላጆች “መልካሙን እና መጥፎውን” በግልጽ መረዳት አለባቸው። ለአንድ ልጅ የሚፈቀደው ድንበሮች አስፈላጊ ናቸው ፣ ያለእነሱ ያለመተማመን ስሜት ይሰማዋል ፣ ዓለምን እና ወላጆችን ጥንካሬን ለመፈተሽ በመሞከር ፣ በመጨረሻ እነዚህን ድንበሮች “ለመቃኘት” ይሞክራል። እነሱ ከምሽግ ግድግዳዎች ጋር ሊመሳሰሉ ይችላሉ።ለአንድ ልጅ ፣ ወሰኖች ገደቦች ብቻ አይደሉም ፣ ግን እሱ የሚያስፈልገው ጥበቃም ነው።

2. ምንም አካላዊ ቅጣት የለም ፣ በስነልቦናዊ ግፊት ቅጣት። እንዲሁም እንደ ምግብ ያሉ መሠረታዊ ፍላጎቶችን በማጣት ሊቀጡ አይችሉም። ልጁ ሲደክም ፣ ሲጨነቅ ፣ ከእንቅልፍ በኋላ መቅጣት አይችሉም።

3. የልጁ ከሌሎች ጋር በተያያዘ የሚፈጸሙ የጥቃት ድርጊቶች መታፈን አለባቸው በፍጥነት እና በጥብቅ። በቀስታ ግን ያለማቋረጥ። እንዲህ ማለት ይችላሉ: - “ሰውን (ሌላ ማንኛውንም ሕያው ፍጡር) ማሸነፍ አይችሉም። ምክንያቱም ያማል ፣ የሚያስከፋ ፣ ደስ የማይል” ደስታን ለመግለጽ ሌሎች መንገዶችን ያስተምሩ። መናገር የሚችሉ ልጆች የተቃውሞ መግለጫን በቃል ፣ ጠበኛ ያልሆኑ መግለጫዎችን ያስተምራሉ። ለምሳሌ - በአሸዋ ሳጥኑ ውስጥ አንድ መጫወቻ ከእሱ ከተወሰደ “አሁን እኔ ራሴ መጫወት እፈልጋለሁ”። እሱን ቢመቱት - “ምቾት / ህመም ይሰማኛል ፣ ራቁ”። ያ ልጅ ምላሽ የማይሰጥ ከሆነ ፣ ይራቁ ፣ ልጁን ጥሩ አድርጎ ልጁን ካልወሰደ ፣ ሌሎችን መምታት አይችሉም። ምናልባት አላወቀም ወይም አልረሳውም። ሁሉም ማብራሪያዎች የሚሰጡት ልጁ ሊረዳው በሚችል መልኩ ነው። አባቶች ብዙውን ጊዜ የሚጠይቁትን ጥያቄ በተመለከተ “ግን እንዴት መመለስ እንደሚቻል?!” የዚህን “እጅ መስጠት” ትርጉም መግለፅ አስፈላጊ ነው። በተመሳሳይ መንገድ ሌላውን ለመጉዳት እና ለማሰናከል ፣ ወይም እራስዎን እና መብቶችዎን ለመከላከል። በሁለተኛው ሁኔታ ፣ ይህ በቃል ሊከናወን ይችላል ፣ እና በመጀመሪያው ሁኔታ የጥቃት ማነቃቂያ ነው። ለስሜቶች ምላሽ ለመስጠት እንደዚህ ያሉ ዘዴዎች ያስፈልጋሉ ወይ በወላጆች ላይ ነው ፣ ግን ሊከሰቱ የሚችሉትን ውጤቶች ግምት ውስጥ ማስገባት አስፈላጊ ነው (ጠበኝነት ጠበኝነትን ይፈጥራል)።

4. በልጁ አሉታዊ ድርጊት ላይ ግልጽ የሆነ ስሜታዊ ምላሽ አለመኖር። በስሜቶች ቀለም ሳይቀቡ ሁኔታውን በተቻለ መጠን በጥበብ ይግለጹ። ለምሳሌ ፣ “የምወደውን የአበባ ማስቀመጫ ሰበርከው ፣ ደህና ፣ ምን አደረግህ! "የምወደው የአበባ ማስቀመጫ ስለተሰበረ በጣም አዝናለሁ።" ልጁ ብዙውን ጊዜ ባለማወቅ ወላጆቻቸውን ትኩረት እንዲያገኙ ያነሳሳቸዋል። ለአሉታዊ ድርጊቱ ምላሽ ለልጁ ግልፅ ስሜቶችን አለማሳየቱ ፣ ወላጆች የእነዚህን ቁጣዎች ውጤታማ አለመሆን ለልጁ ያሳያሉ።

5. ድርጊቱን መገምገም ፣ ልጁ ራሱ አይደለም። ለምሳሌ ፣ ከዚህ ይልቅ “ምን ያህል ዘገምተኛ ነዎት ፣ ሁላችሁም ቀባችሁ” - - “በኩሬ ውስጥ መዝለል ጥሩ ሀሳብ አይመስለኝም ፣ ልብሶችን ያረክሳል።”

6. ማብራሪያ. እያንዳንዱ እርምጃ ፣ እያንዳንዱ እርምጃ ማብራራት አለበት። ልጁ ገና 2 ዓመት ቢሆንም ፣ ለምን ጣቶች ወደ መውጫው ውስጥ እንዳይገቡ ማስረዳት አለበት። በመውጫው ውስጥ የአሁኑ ፍሰት አለ ማለት እንችላለን ፣ እናም ህመም ሊነክሰው ይችላል። ለእያንዳንዱ ልጅ እና ለእያንዳንዱ ዕድሜ ለእያንዳንዱ ሁኔታ የግለሰብ ማብራሪያ ሊመረጥ ይችላል ፣ ዋናው ነገር እሱ ነው። ከችግሩ ጋር በሚዛመደው ርዕስ ላይ ታሪኮችን መናገር ከልጆች ጋር በደንብ ይሠራል።

7. ትክክል ናቸው ብለው የሚያምኗቸውን ድርጊቶች ማበረታታት። እዚህም ቢሆን ልጁን ሳይሆን ድርጊቱን ለመገምገም አስፈላጊነት ትኩረት መስጠት አለብዎት። “እርስዎ ደረጃዎችን ለመውጣት በጣም ጥሩ ነዎት” ሳይሆን “በጣም ከፍ ብለው መውጣት የቻሉ በጣም ጥሩ!” ልጁ አንድ ነገር ሲያገኝ ብቻ “በጥሩ ሁኔታ ተከናውኗል” የሚል ስሜት እንዳይኖረው ይህ አስፈላጊ ነው። በታዋቂው ግጥም ላይ የተመሠረተ ስሜት እንዳይኖር - “አሁን እወድሻለሁ ፣ አሁን አመሰግንሻለሁ” - እና እራሴን ባላጠብኩ ኖሮ አልወድም ነበር?

8. ያለ ምንም ምክንያት ልክ እንደዚያ ልጅን ማመስገን እና ማሳደግ። ከረሜላ መስጠት “ለአንድ ነገር” አይደለም ፣ ግን “ስለወደድኩህ ብቻ” ነው። ከዚህም በላይ ይህ እውነት ነው..:)

9. ከልጅዎ ጋር አብረው ህጎችን ማውጣት ይችላሉ። ፣ ስለእነሱ በመወያየት እና ስምምነት ላይ መድረስ ፣ ለምሳሌ ፣ “በቀን ውስጥ ማንኛውንም መጫወቻዎችን ማውጣት ይችላሉ ፣ ግን ከእራት በኋላ ምሽት መጫወቻዎቹ መወገድ አለባቸው” ወይም “እማማ ለመንገድ ልብሶችን ትመርጣለች ፣ ግን በቤት ውስጥ መንገድን መልበስ ትችላለህ። ትፈልጋለህ."

10 ልጅ ፣ የሦስት ወር ፣ የሦስት ዓመት ወይም የአሥራ ሦስት ዓመት ሰው ነው … እሱን ለመለወጥ አንድ መንገድ ብቻ አለ - ሁሉንም ነገር በምሳሌ በማሳየት። ታዋቂው ምሳሌ እንደሚለው -ልጅን አታሳድጉ - ሁሉም እንደ እሱ ይሆናል።

እና ከሁሉም በላይ ፣ ለማንኛውም ልጅ ብልሹነት ፣ ከእናንተ መካከል ማን ትልቅ እና ማን ትንሽ እንደሆነ ያስታውሱ። የተቀረው ሁሉ ሁለተኛ ነው።