ስለ ሀፍረት ጥቂት ደግ ቃላት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

"አያፍርም ሕሊናም የለም!" - ከመካከላችን ይህንን የተለመደ ሐረግ ያልሰማነው። ብዙውን ጊዜ በንዴት ይነበባል ፣ በሚያንጸባርቁ አይኖች እና ወደ አሳፋሪው አቅጣጫ በሚጠቁም ጣት የታጀበ ነው። አንድን ሰው ለፈቃዱ ለማስገዛት ፣ አሉታዊ ስሜቶችን ለማምጣት እና እሱ የማይፈልገውን ሁሉ እንዲፈጽም ለማስገደድ ፣ እፍረተ ቢስ በሆነበት ጊዜ ጉዳዮችን እንተወው። እናም ስለ እፍረት እንደ ማህበራዊ ጉልህ ስሜት እንገምታ ፣ ያለዚያ በሰው ህብረተሰብ ውስጥ ሕይወት የማይቻል ነው።

የአንዳንድ ናሙናዎች ፍጹም እፍረት ዓይናችንን ሲይዝ እና ግድየለሾች እንድንሆን በማይፈቅድልን ጊዜ እያንዳንዳችን ምሳሌዎችን መስጠት እንችላለን።

በክሊኒኩ ውስጥ ያለው መስመር እዚህ አለ እና ልቢ ያልሆነች ልጃገረድ ለሚያጉረመረሙ አያቶች ትኩረት ባለመስጠቱ በቀጥታ ወደ ሐኪሙ ቢሮ ያልፋል።

ነገር ግን ተንሸራታችው አሽከርካሪ ቀድሞውኑ ለእግረኞች በርቶ ወደ አረንጓዴ መብራት በፍጥነት ይሮጣል ፣ በተመሳሳይ ጊዜ ከኩሬ ውሃ ያጠጣቸዋል - እሱ ቸኩሏል ፣ ስለ ጎረቤቱ ለማሰብ ጊዜ የለውም።

ወይም በጣም ቀልጣፋ ባልሆነች ነፍሰ ጡር ሴት ፊት ባዶ ወንበር ላይ ወደ ታች እየወረወረ።

እና አንዳንድ ሀብታሞች ፣ “የፋብሪካዎች ፣ የጋዜጣዎች ፣ የእንፋሎት ባለቤቶች” የቆሸሹትን ቆሻሻ ውሃ ከድርጅቱ ወደ ወንዙ ዝቅ በማድረግ ፣ በሕክምና ተቋማት ላይ ቆጥበዋል ፣ ግን በሚቀጥለው “መርሴዲስ” ላይ ማዳን አይፈልጉም።

በዙሪያው ብዙ ምሳሌዎች አሉ። እፍረት ፣ እንደ ተግባር ፣ የማይሠራባቸው ፣ ወይም ደግሞ የከፋ ፣ በጭራሽ በመሠረታዊ የሰው ቅንብሮች ውስጥ የማይካተቱባቸው ጉዳዮች እየበዙ ነው።

ስለዚህ ምን ማድረግ ይችላሉ? ሌሎችን እንደገና ማስተማር አሰቃቂ እና ተስፋ ቢስ ንግድ ነው። የነርቭ ሴሎቼን በማባከን በእያንዳንዱ ጊዜ ትኩረት መስጠት አልፈልግም። በተለይ የረዳኝ ፣ በመጨረሻ እጽፋለሁ ፣ ግን አሁን ክኒኑን አጣጥሜ ስለ ተቃራኒ ምሳሌዎች እነግርዎታለሁ ፣ የእፍረት ስሜት ሲሠራ እና በባለቤቱ ላይ በጎ ተጽዕኖ ሲያሳድር።

ምሳሌዎች ከሕይወቴ ይሆናሉ።

እኔ በ 10 ኛ ክፍል አጠናሁ እና እንደማንኛውም የመማሪያ ክፍል እኛ ትምህርቶችን የዘለሉ ፣ ለመምህራን ጨዋነት የጎደላቸው እና ከሁሉም ደረጃዎች “የሁለት” ብቻ የመረጡ የራሳችን ሆልጋን ልጆች ነበሩን። እና ከዚያ ከነዚህ ወንዶች ልጆች አንዱ ትምህርቱን ዘለለ ፣ ይህም በመጨረሻ ለእሱ የህዝብ ማጠቃለያ ለማዘጋጀት የወሰነውን የእኛን የክፍል መምህር አግኝቷል። ከመላው ክፍል ጋር የሳይንስን ድንጋይ በትጋት ከመቅዳት ይልቅ የት እንደቀዘቀዘ እንዲናገር በመጠየቅ “አሰቃየችው”። ልጁ ዝም አለ ፣ ልክ እንደ ወገንተኛ ፣ ሁሉም ሰው ሁሉንም ቢያውቅም ሁሉም ክፍል ዝም አለ። ይህ ለግማሽ ሰዓት ቆየ። እና ከዚያ “እኔ ወደ ሲኒማ ሄደ!” እውነት ነበር። ነገር ግን ይህ በአሥራዎቹ ዕድሜ አከባቢ ውስጥ ‹ተዘረጋ› የሚባለውም ነበር። ይህንን ለምን እንዳደረግሁ አሁንም መግለፅ አልችልም። የጓደኞቼን ምስጢሮች ሁል ጊዜ ቅዱስ አድርጌ የምናገረው እና አነጋጋሪ እንዳልሆንኩ በመናገር ዲያቢሎስ ምላሱን ሲያንቀጠቅጥ … ግን ይህ የሆነው እና በኋላ ላይ በጣም አፈረሁ። ይህ ጉዳይ ውስጤን ለረጅም ጊዜ አቃጠለ እና ያንን ሰው ካገኘሁት በእርግጠኝነት ይቅርታ እጠይቀዋለሁ ብዬ ሁል ጊዜ አሰብኩ። ግን አልተሳካም። ብዙም ሳይቆይ ወደ እስር ቤት ገባ ፣ እዚያም ተገደለ። በኋላ ደብዳቤ ጻፍኩለት። የትም አይሄድም። ይቅርታ ጠይቄያለሁ። ያ ረድቷል።

ሌላ ጉዳይ። በቃ ሴት ልጅ ወለድኩ። ህፃኑ ቀን ከሌሊት ጋር ግራ ተጋብቶ ማታ ማታ መተኛት አልፈለገም። አለቀሰች እና ሁል ጊዜ መንቀጥቀጥ ነበረብኝ። እኔ በእጁ ውስጥ ያለውን ልጅ በእጁ ይዞ በክፍሉ ዙሪያ ዞርኩ ፣ ሙሉ በሙሉ ደክሞኝ እና በደንብ አላሰብኩም ፣ ምክንያቱም በቀን ውስጥም መተኛት አልቻልኩም። እና አንድ እንደዚህ ያለ ምሽት ፣ ወይም ይልቁንም ፣ ጠዋት ላይ ፣ ልጄ በመጨረሻ ተኛች እና በድካም ወደ አልጋው ወደቅሁ። ሞፌይ ለስላሳው ብርድ ልብሱ ውስጥ መሸፈን እንደጀመረ ስልኩ ጮኸ። ዓይኖቼን በጭንቅላቴ ከፍቼ ወደ ስልኩ ገባሁ። አንድ ድምፅ በአጋጣሚ በተቀባዩ ውስጥ “ይህ ማን ነው?” አለ።እና ከዚያ ገባሁ! ከጠዋቱ አራት ሰዓት ነው ፣ ሌሊቱን ሙሉ በእግሬ ላይ ነኝ ፣ ሙሉ በሙሉ ደክሜያለሁ ፣ እና ከዚያ አንዳንድ ሞኞች ይደውሉ እና ፣ እንኳን ሰላም ሳይሉ ፣ እኔ እራሴን እንዳስተዋውቅ ይጠይቁኛል። “ወደ ሲኦል ሂድ!” ብዬ ጮህኩና ስልኩን ዘጋሁት። በማግስቱ ጠዋት ቀደምት በረራ ደርሶ ከእኛ ጋር ለመቆየት የፈለገችው አክስቴ ደወለች። በከተማው ውስጥ ሌሎች ዘመዶች መኖራቸው ጥሩ ነው ፣ እሷም ትታ ሄደች። በእርግጥ ፣ ወዳጃዊ ያልሆነ ባህሪዬን በማብራራት ይቅርታ ጠየቅኳት ፣ ነገር ግን በእኔ ላይ የወሰደውን አስፈሪ የእፍረት ማዕበል በደንብ አስታውሳለሁ። መልካም የልጅ ልጅ! እኩለ ሌሊት ላይ አሮጊቷን ላከች ፣ ማን ያውቃል!

በእኔ ላይ ሐቀኝነት የጎደላቸው ሌሎች ሰዎችን በተመለከተ - እነሱ ነበሩ። ይቅርታውን ሰምቻለሁ? ሁልጊዜ አይደለም. እነሱ ስለ ድርጊታቸው በሀፍረት ስሜት እና በጸጸት ስሜት ቢሰቃዩ አላውቅም። በራሷ ቂም ለመሰቃየት ፣ ተመሳሳይ አስጨናቂ ሀሳቦችን በክበብ ውስጥ ማሳደድ እንዲሁ አስደሳች ሥራ አይደለም ፣ እና በተጨማሪ ፣ በጤና ላይ መጥፎ ውጤት አለው። ወደ ሕክምና ሄደው በእነዚህ ሁሉ ሁኔታዎች ውስጥ መሥራት ይችላሉ ፣ ይህም በአጠቃላይ በእኔ ጊዜ ያደረግሁትን ነው። ተፈትቼ ነበር ፣ ነገር ግን በዙሪያዬ ያሉ ሰዎች እፍረት አልባነት ወደ ዓይኔ ውስጥ መግባቱን እና መቆጣቱን አላቆመም።

እና ከዚያ አንድ ምሳሌ ዓይኔን ያዘ። እሷ አጭር ናት ፣ ግን ብዙ ረድታኛለች። እንደገና እደግመዋለሁ።

በዓለም ውስጥ አንድ ሰው ነበር። በሕሊናው መሠረት ሕይወቱን ለመኖር ሞከረ ፣ አዘውትሮ ይሠራል ፣ ሚስቱን እና ልጆቹን ይወዳል ፣ ሌሎችን ረድቷል። በየዕለቱ ወደ አገልግሎቱ ሲሄድ በቆሸሸ የተቀደደ ልብስ ውስጥ ተቀምጦ ሰካራምን ለመለወጥ መንገደኞችን ለመለመን ከጠርዙ ሰካራም ጋር ተገናኘ። አንድ ሰው በውስጥ በተቆጣ ቁጥር - እንዴት እንደዚህ መኖር ይችላሉ ፣ ሰዎችን በዓይኖች ውስጥ እንዴት እንደሚመለከት ይደፍራል! እና ከዚያ ጊዜ አለፈ ፣ ሰውየው ሞተ እና ወደ ሰማይ ሄደ። ውብ በሆነው የአትክልት ስፍራ ውስጥ ሲራመድ ድንገት ተመሳሳዩን ሰካራም አየ እና በጣም ተናደደ። ወዲያውኑ ወደ ሁሉን ቻይ ሄዶ እንዲህ አለ - “ሕይወቴን በጽድቅ የኖርኩ ፣ ሁል ጊዜ እንደ ሕሊናዬ የምሠራው ፣ ታዲያ ይህ ቆሻሻ ሰካራም ፣ ለአንድ ቀን የማይሠራ ፣ ማንንም ደስተኛ አላደረገም እና ሕይወቱን በጭራሽ አልተከተለም። እንደ እኔ ወደ ሰማይ ሄደ?” እናም እግዚአብሔር እንዲህ ሲል መለሰለት - “ይህ ሰካራም እንዴት መኖር እንደሌለባቸው ለሌሎች ለማሳየት ሕይወቱን ያሳለፈው።

ይህንን ምሳሌ ካነበብኩ በኋላ ሁሉም ነገር ለእኔ ቦታ ሆነ። “ተመልከት እና በተለየ መንገድ አድርግ” የሚለው ሐረግ በውስጤ ተወለደ። በውግዘት ውስጥ ላለመቆየት ይረዳኛል ፣ ኃላፊነቴን እና የሌላውን ሰው እንዳካፍል እና በስሜታዊነት በሌሎች ሰዎች አለፍጽምና ላይ ላለመበሳጨት ይረዳኛል።

እና እፍረት … የሚያስፈልገን ይመስለኛል። ልክ እንደ ተስተካከለ ሹካ። በእሱ ላይ በድንገት በተሳሳትን እና እንደ ሕሊናችን ባልሠራን ቁጥር ስሜታችንን እንፈትሻለን። እናም በወቅቱ ይቅርታ ካልጠየቅን በጣም የሚያሠቃይ እና በውስጣችን ዓለም ውስጥ ለብዙ ዓመታት ሊገኝ ከሚችለው ከዚያ ሕሊና ጸጸት ያድነናል። ይህ ስሜት እንደ ፍቅር የተሻለ እና የበለጠ ሰው የሚያደርገን ስሜት ነው።