2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38
ደንበኛዬ የ 45 ዓመት ቆንጆ ሴት ናት። እሷ ስኬታማ ሥራ ፈጣሪ ፣ ደስተኛ እናት እና ሚስት ነች ፣ ግን ቂም ነች።
ከስምንት ዓመታት በፊት እሷ ባመነችው ባልደረባዋ “ተጣለች” - ከጠቅላላው የደንበኛ መሠረት ጋር የጋራ ንግድ ወሰደ። እናም ቀደም ብዬ እንደጻፍኩት ፣ ባለፉት ዓመታት እንደገና ተነስታ ፣ ንግዷ ገቢን ያመጣል።
ከውጭ እይታ ፣ በሕይወቷ ውስጥ ሁሉም ነገር ደህና ነው ፣ ግን አሁንም በጥያቄው ትሰቃያለች- "በዓለም ውስጥ ያለው ገንዘብ ሁሉ ለሰው ልጅ ግንኙነት ዋጋ ስለሌለው ይህን እንዴት ያደርግልኛል?"
በአንድ ወቅት የኒዝቼ የተነገረው የዛራቱስታራ ከእባብ ጋር የመገናኘቱ ታሪክ ተመሳሳይ ሁኔታን ለመቋቋም ረድቶኛል።
“አንድ ጊዜ ዛራቱስትራ በለስ ዛፍ ስር ተኝቶ ነበር ፣ ሞቃታማ ነበርና እጁን ፊቱ ላይ አደረገ። ግን እባብ ተሰብሮ አንገቱ ላይ ነከሰው ፣ ስለዚህ ዛራቱስትራ በሕመም ጮኸ። እጁን ከፊቱ ወስዶ ተመለከተ። በእባቡ ላይ ፣ ከዚያ የዛራቱስተራን አይኖች አወቀች ፣ በሚያሳዝን ሁኔታ ዞር ብላ ለመሮጥ ፈለገች።
“ቆይ” አለ ዘራቱስትራ ፣ “እስካሁን አላመሰግንህም! በመንገድ ላይ ነቃኸኝ ፣ መንገዴ አሁንም ረጅም ነው።
እባቡ “መርዝህ እየገደለ ነው” በማለት በሐዘን “መንገድህ ቀድሞውኑ አጭር ነው።
ዛራቱስታራ ፈገግ አለ። “ዘንዶው በእባቡ መርዝ መቼ ሞተ?” አለ። ነገር ግን መርዝህን መልሰህ! ለእኔ ለመስጠት ሀብታም አይደለህም። ከዚያም እባቡ እንደገና በአንገቱ ላይ ተጠምጥሞ ቁስሉን ይልሰው ጀመር።
አጥፊ ግንኙነትን “መርዝ” መቀበል እንደማይቻል ማወቁ እንዴት ጥሩ ነው። እሱ የጠየቀውን ለሌላ ሰው በልግስና አሳልፎ የመስጠት ሀብታም መሆኑ እንዴት አስደናቂ ነው። የቂም እና የብስጭት ባርነትን በመጨረሻ ለመተው ምን ያህል እፎይታ ነው።
የሚመከር:
የአንጎል ራስ እባብ
ለምንድን ነው እኛ ለራስ ወዳድ ነን? ወደ እኛ የምንገባባቸው ሁሉም አካባቢዎች በዚህ የእራሳችን ስሜት ተሞልተዋል - ሥራዬ ፣ ቤቴ ፣ ቤተሰቤ ፣ ስኬቴ ፣ ችግሮቼ። ቃል በቃል ሁሉም ነገር በዚህ በራስ መተማመን የተሞላ ነው። ከአንድ ሰው በላይ የሚኖረው በዚህ መንገድ ነው - የልብ ጥሪን ለመሰማት እና ለመከተል ለማይፈሩ በጣም አልፎ አልፎ ለየት ባለ ሁኔታ መላው ህብረተሰባችን እንደዚህ ነው። እኛ በሚሊዮን እና በአንድ ብልህ መንገድ ትኩረትን ለመሳብ እንሞክራለን። እናም በዚህ ውስጥ የተወሰኑ ከፍታዎችን ደርሰናል ፣ በዚህ ተንኮል ፣ በዚህ ዝርፊያ ፣ በዚህች ፕላኔት ላይ ያለው ሰው በእርግጠኝነት እኩል የለውም። ለምን ለስኬት እንጣጣራለን?
