ከመጠን በላይ ክብደት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በአንዳንድ ክሊኒካዊ አቀራረቦች ውስጥ ከመጠን በላይ ክብደት እንደ የምግብ ሱሰኝነት ውጤት ተደርጎ ይወሰዳል - ከአልኮል ፣ ከቁማር ፣ ከአደንዛዥ ዕፅ ሱሰኝነት እና ከአካላዊ እንቅስቃሴ ጋር እኩል ያደርገዋል። ነገር ግን የሥነ ልቦና ባለሙያዎች ብዙውን ጊዜ ከመጠን በላይ ክብደት ድንበሮችን ከማዘጋጀት ችግር ጋር ያዛምዳሉ።

ወሰን ሰፋ ያለ ጽንሰ -ሀሳብ ነው ፣ እና የሥነ ልቦና ባለሙያዎች በጣም ይወዱታል። እሱ ከሌሎች ሰዎች ጋር ምቹ የሆነ አካላዊ ርቀትን ፣ እና ከወረራዎች የመጠበቅ ችሎታን ፣ እና እርስዎ የመያዝ መብት አለዎት ብለው በሚያስቡት ህብረተሰብ ውስጥ ያለውን ቦታ ያጠቃልላል። እና ደስ የማይል ሰዎችን በጣም ቅርብ እንዲሆኑ የመፍቀድ ችሎታ ፣ እና አስፈላጊ ካልሆነ በስተቀር ፍላጎቶቻቸውን ላለመስጠት ችሎታ። በእነዚህ ችሎታዎች ማንም አይወለድም ፣ ገና ከልጅነታቸው ጀምሮ ቀስ በቀስ ይመሰረታሉ። እኛ የተወለድንበት ብቸኛው ድንበር የገዛ አካላችን ኮንቱር ፣ ቆዳችን ነው ፣ እና በጣም ዘልቆ የሚገባ ነው። በየትኛው ሁኔታዎች ራስን እና የአንድን ቦታ የመከላከል ችሎታ “ጉድጓዶች የተሞሉ” ይሆናሉ?

ልጁ ከልጅነቱ ጀምሮ የግል ቦታ ከሌለው። የእርሱን ፍላጎቶች ማንም ማንም ግምት ውስጥ አስገብቶ አያውቅም ፣ እነሱ በቀላሉ አልተሰሙም ፣ ወደ ጎን ተጠርገዋል። አትስሩ ፣ ማንም በተናጥል የሚያበስልዎት የለም። "ሁሉም ሲበላ ብላ" መብላት እስከሚጨርሱ ድረስ ከጠረጴዛው አይወጡም። እነዚህ ስለ ምግብ ምሳሌዎች ናቸው ፣ ግን ስለማንኛውም ነገር ሊሆኑ ይችላሉ። ለምሳሌ ፣ እናት የልጆችን የግል ማስታወሻ ደብተር ወይም የእሱን ደብዳቤ ታነባለች። ሁል ጊዜ ክፍት መሆን ያለበት የ “የእርስዎ” ክፍል በር። ወላጆችን መምታት እና ማንኛውንም አካላዊ ጥቃት። በትምህርት ቤት ውስጥ የሚጮህ መምህር ፣ ማንም በፍርሀት የቀዘቀዘውን ልጅ በሚናገርበት ጊዜ - አይሆንም ፣ እንደዚያ መታከም አይችሉም።

የሚወዷቸው ሰዎች የልጁን ድንበሮች (ሥነ ልቦናዊ እና አካላዊ) ያለማቋረጥ የሚጥሱ ከሆነ ፣ ልጁ በመጨረሻ እንደ የሕይወት ደንብ ይቀበላል። ውሃው እርጥብ ነው ፣ ሰማዩ ሰማያዊ ነው ፣ ወላጆቹ እንደዚያ ናቸው። ነገር ግን በጣም ጥልቅ በሆነ ደረጃ ፣ እሱ ያለመተማመን ሥቃይ ፣ በጣም ደካማ እና የሚንሸራተቱ ድንበሮችን ይቀጥላል። በጣም በሾሉ ድንጋዮች ላይ በጣም ቀጭን እግሮች ባለው ጫማ ውስጥ መራመድ ያስቡ። እና እንደዚያ አይሄዱም ለአንድ ኪሎሜትር ፣ ለሁለት አይደለም ፣ ግን ስለ ሙሉ ሕይወትዎ።

ከዚያ ሰውነት በራሱ እርምጃ ሊጀምር ይችላል። የሚጠብቀውን የስብ ንብርብር ለመገንባት - በጣም ቅርብ ከሆነ ግንኙነት ፣ የምንወዳቸው ሰዎች ከሚያስከትለን ህመም። የእኛን ርህራሄ እና ስሜታዊነት ከተጨማሪ ስብ ይጠብቁ ፣ ከኋላ ይደብቁ። እኛን ከዓለም የሚለየን የድንበር መስመር በቀለም ሮለር የተሳለ ያህል ሰፊ ይሆናል። ያበጠ አካል በማኅበረሰባችን ውስጥ “ቆንጆ” ተብሎ አይቆጠርም ፣ ነገር ግን በሰውነታችን ውስጥ የሚሠሩ የጥንት ፕሮግራሞች በጭራሽ ከውበት ምድቦች ጋር አይሠሩም። ግድ የላቸውም - ቆንጆ ወይም አስቀያሚ። አንድ ትልቅ አካል ከሌሎች ነገሮች ጋር መገናኘቱ የበለጠ ደህንነቱ የተጠበቀ ነው። እና ከሌሎች ሰዎች ጋር።

አንድ ትልቅ ሰው የሚያሰናክል የለም።

አንድ ተጨማሪ ጉርሻ ጥሩ የስብ ንብርብር ነው ፣ እንደ አስደንጋጭ ትራስ ፣ በሁለቱም መንገዶች ይሠራል። ህመምን በቀላሉ ለመቋቋም ብቻ ሳይሆን ከውስጥ የሚመጡትን የመበሳጨት ፣ የንዴት ፣ የቁጣ ስሜቶችን ለማጥፋት ይረዳል። ምናልባትም “ወፍራም ሰዎች ሁል ጊዜ ደግ ናቸው” የሚለው የእምነቱ መነሻ ይህ ሊሆን ይችላል። ይህ ብቻ ነው ቁጣቸው እና ንዴታቸው - ብዙውን ጊዜ በጣም ፍትሃዊ እና ምክንያታዊ - ለመግለጥ ጊዜ ከማግኘታቸው በፊት ይጠፋሉ። ሳይሰሩ ወደ ውስጥ ይገባሉ። ወደ ሳይኮሶማቲክ በሽታዎች ይመራሉ። ግን ይህ ሰፊ ርዕስ ነው።

የአካሉን ወሰኖች እና በህይወት ውስጥ ያለውን ቦታ ወደማያውቀው ልጅ እንመለስ።

የዚህም ምክንያት በቤተሰብ ውስጥ አለመጣጣም ሊሆን ይችላል - ዛሬ የተፈቀደው ትናንት ተከልክሏል (አያት አባዬ የከለከለውን ሲፈቅድ አስፈሪ አይደለም ፣ ያው ሰው ደንቦቹን ሲቀይር አስፈሪ ነው)። ወይም ፣ እናትና አባዬ ቅሌት ሲኖራቸው ፣ ህፃኑ ለእናት ዋና ሰው ሆነ ፣ የእሱ አስፈላጊነት የተናደደ ይመስላል ፣ እና እነሱ ሲሠሩ ወይም እማማ ሥራ ሲበዛባቸው እሱን ላያስተውሉት ይችላሉ። ወይም ወላጆቹ ተፋቱ ፣ እያንዳንዱ የራሱን የግል ሕይወት አመቻችቷል ፣ እና ህጻኑ ቃል በቃል በቤተሰቡ ውስጥ እና በዓለም ውስጥ ቦታውን አጣ። እንዲህ ዓይነቱ ልጅ ብዙ ስሜቶች አሉት ፣ ግን ከደካማ አካል ጋር ማያያዝ በጣም ከባድ ነው። ስሜቶች ቃል በቃል ከውስጥ እየፈነዱ ነው።እናም ሰውነት ፣ እንደገና ፣ ይስፋፋል ፣ ያብጣል ፣ ክብደትን ይጨምራል።

አንዳንድ የሥነ ልቦና ባለሙያዎች አንድ ሰው የራሳቸውን ስሜቶች መቋቋም ምን ያህል ከባድ እንደሆነ ከመጠን በላይ መወፈር ያምናሉ። የአካላችን “ዕቃ” ወሰን የት እንደሆነ እና ምን ያህል ጠንካራ እንደሆነ ግልፅ አይደለም። ክብደት ያለው አካል በጠፈር ውስጥ ማግኘት ቀላል ነው። ምንም እንኳን ድንበሮቹ አሁንም ደብዛዛ ቢሆኑም - ብዙ ከመጠን በላይ ክብደት ያላቸው ሰዎች ክብደታቸው እየጨመረ ወይም እየቀነሰ የሚሄደው በአጋጣሚ አይደለም ፣ ሁል ጊዜ ከአንድ የመደመር ሁኔታ ወደ ሌላ እንደሚያልፉ።

እንደ ደንቡ ፣ እኛ በአካል መልእክቶች በእውነት አናምንም - ሰውነት ምን እንደሚሰማው ፣ ቀዝቅዞ ፣ ትኩስ ፣ ደክሞት ፣ ውጥረት ፣ የት ይጎዳል። እናም ከሙሉነት ክብደት በታች ሰውነት ይቀዘቅዛል ፣ ምልክቶቹ እምብዛም አይሰሙም ፣ እና እኛ በአጠቃላይ እነሱን ማስተዋል እናቆማለን። ስለዚህ እኛ በተናጠል እንኖራለን -ጭንቅላት እና አካል። በእርግጥ እነሱን ማገናኘት ጥሩ ነው። ሰውነትዎን ይስሙ - ግን ብዙውን ጊዜ እኛ ራሳችን ማድረግ ያለብን የመጀመሪያው ነገር እራሳችንን እንዴት መጠበቅ እንደምንችል መማር ነው። ከስድብ እና ስድብ ፣ ከውስጣዊ የከሳሽ ድምፆች። ከአመፅ ፣ ከአካላዊ እና ከስሜታዊነት።

ምክንያቱም ህመም ከቦታ ሲወጣ ሁሉም ዓይነት ተዓምራት በውስጡ መከሰት ይጀምራሉ።