ህይወት. የመቀነስ ዋጋ

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

ሕይወትዎን ቀስ በቀስ እንዴት እንደሚኖሩ - ሁሉንም የዓለምን ተድላዎች እና ደስታዎች በአንድ ክምር ውስጥ ለመሰብሰብ ፣ ግን ይህንን ሂደት በቅደም ተከተል በቅደም ተከተል ለመቅመስ?

በጥልቅ ወጣትነት ውስጥ ስለችኮላ እና በዕድሜ መግፋት ውስጥ ስለ መቀዝቀዝ በግዴለሽነት እረዳለሁ። ደግሞም ፍጥነት መቀነስ ማለት ሕይወቴን በእውነት መዝናናት ማለት ነው።

ፍጥነት መቀነስ ሂደቱን መደሰት ነው ፣ ምንም እንኳን ሁሉም ምግቦች ለእኔ በጣም ጥሩ ቢሆኑም በጠረጴዛው ላይ የሚቀርበውን ሁሉ “አልበላም” የሚለው እውነታ ነው። እኔ መርጫለሁ እና በቀስታ እደሰታለሁ። ፍጥነት መቀነስ ስለተገመተው እሴት ነው - እኔ በጭንቅላቴ ባልበርኩበት የእያንዳንዱ ቅጽበት እሴት ፣ ሁሉንም ነገር በራሪ ላይ በመያዝ “ምናልባት ጠቃሚ ሆኖ ይመጣል” እና ከዚያ እንደ አላስፈላጊ ይጣሉት። ይልቁንም እኔ መራመዴ ፣ መቅረብ ፣ የታቀደውን ከሁሉም ጎኖች ግምት ውስጥ ማስገባት ፣ ማሽተት ፣ መሞከር ፣ ከዚህ ነገር ፣ ክስተት ፣ ሰው አጠገብ እራሴን እንዲሰማኝ መሞከሩ ነው።

ደግሞም ፣ ከተወሰነ ጊዜ ጀምሮ ፣ ዋጋ ያለው የሚሆነውን መጠን ሳይሆን የህይወት ጥራት ፣ የደስታን ጥልቀት ነው። በአንድ ወቅት ፣ ቀመሩን መጠቀም እጀምራለሁ - “በአንድ የጊዜ አሃድ ከፍተኛው ደስታ”።

ምናባዊ እሴቶችን ለመከታተል በጊዜ ውስጥ ስለ ማንሸራተት ያለፈው ቀመር ቀስ በቀስ ወደ ዳራ ይደበዝዛል ፣ ምክንያቱም ይህንን ቀመር መጠቀም እንደማያስደስተኝ አየሁ።

አፍታዎችን ከዘለልኩ እና የህይወት ጣዕምን ለመሰማት ካላቆምኩ ፣ ምንም ያህል ቢኖረኝ በጭራሽ አይሰማኝም። ያለኝን ለመደሰት እና ለመደሰት ለራሴ ጊዜን ካልተውኩ ፣ ከምሠራው ፣ ከምቀበለው ፣ እኔ በቀላሉ የሚያስፈልገኝን መረዳት አልችልም ፣ እራሴን ደስታ እያገኘሁ አይሰማኝም….

ምን ዓይነት ተድላ ነኝ? ይህንን እንዴት መቋቋም እችላለሁ?

እናም እነዚህን ጥያቄዎች ለራሴ መልስ ለመስጠት ፣ የሕይወትን ደስታ ሁሉ በአንድ ቦርሳ ውስጥ አልጥልም። ሁሉንም ነገር ቀስ በቀስ ማድረግ እመርጣለሁ…. ይልቁንም እኔ ይህን እማራለሁ።

ለእረፍት ዝግጅት ሂደት ደስ ይለኛል …

ከደንበኛ ጋር መገናኘት ያስደስተኛል …

መጽሐፉን እና ሌሎች ብዙ ነገሮችን በማንበብ ደስ ይለኛል …

ዋናው ነገር መቀላቀል አይደለም። ከደንበኛ ጋር እየተነጋገሩ ስለነገ ዕቅዶች ወይም ስለ ልጅዎ ችግሮች በትምህርት ቤት ማሰብ አይችሉም። ከሁሉም በላይ ፣ የህይወት ከመጠን በላይ መጨፍጨፍ በእንደዚህ ዓይነት ጊዜያት ነው። እኔ እዚህም እዚያም በእንደዚህ ዓይነት ወቅቶች ውስጥ አለመሆኔ ነው። እኔ ከደንበኛ ጋር አይደለሁም እና ከልጄ ጋር አይደለሁም። በእነዚህ ሂደቶች ውስጥ በአንዱ ውስጥ አልሳተፍም እና ስለሆነም ከእንቅስቃሴው እርካታ ማግኘት አልችልም። ለነገሩ እኔ ሙሉ በሙሉ ምንም አላደርግም። እኔ “በታች” በሆነ ሁኔታ ውስጥ ነኝ …

ይህ ያለመርካቴ ሁኔታ እኔን ሊያረኩኝ የሚችሉትን ነገሮች ለመፈለግ እንድገፋ ያነሳሳኛል - እነዚያ የተሟሉ እንደሆኑ ይሰማኛል። ግን አይደለም ፣ ሁሉም ተጨማሪ ፍለጋዎች ተመሳሳይ ዕጣ ይጠብቃሉ። ወደ አንድ ነገር መሸሽ በራስ -ሰር ወደ አንድ ነገር መሸሽ ያስከትላል - ሂደቱን ለመደሰት እና ደስታን ለማግኘት ከራስዎ።

በአንድ እና በአንድ ጊዜ ውስጥ ራስን እና የአንድን ሰው ሁኔታ የማየት ችሎታ ወደ ከባድ ተሞክሮ ይመራል። ለነገሩ ደስታ የሚወለደው ወደ እኛ ከሚያመጣው ከቁሳዊው ዓለም ነገር አይደለም ፣ ነገር ግን እሱ የተወለደው እኛ ከራሳችን ስለ ዓለም ግንዛቤ ፣ ይህንን ነገር በመያዝ ፣ ወይም በዚህ ነገር ከራስ ፣ ወይም ከራስ በመጠቀም ነው። ይህ ነገር። እናም ለራሳችን ከራሳችን ግብረመልስ ለመቀበል እድሉን ካልሰጠን ፣ ማለትም ለራሳችን ጥያቄውን ለመመለስ “አሁን እንዴት እሆናለሁ?” "አሁን ምን ይሰማኛል?" ከፀሐይ መውጫዬ ከራሴ መስኮት ስደሰት በሕይወቴ ውስጥ ምን ይሆናል? “የሆነ ነገር የእኔ መሆኑን ስረዳ ምን እሆናለሁ?” "ምን ይሰማኛል?" እኛ እነዚህን ጥያቄዎች እራሳችንን ካልጠየቅን ፣ በትክክል ምን ደስታን እንደሚሰጠን የምንፈትሽበት መንገድ የለንም።

እኔ በራሴ ከሮጥኩ እና ከሕይወት የተደባለቀውን ሁሉ ከወሰድኩ ፣ በእውነቱ የመረበሽ ሁኔታ ይሰማኛል ፣ ይህ ወይም ያ ክስተት የእኔን ሁኔታ እንዴት እንደሚጎዳ መከታተል አልችልም ፣ ምክንያቱም ብዙዎቹ አሉ ፣ የእያንዳንዳቸውን ተፅእኖ ይከታተሉ እና በጣም ከባድ ነው። ለምሳሌ ፣ ለእረፍት እየተዘጋጀሁ ፣ ሰድሮችን በመፈለግ ፣ ልጄን ለትምህርት ቤት በማዘጋጀት ፣ ጽሑፍ በመጻፍ ፣ ቀጠሮ በመያዝ ፣ መጽሐፍ በማንበብ ፣ ወጪዎችን በማቀድ እና በሌሎችም ብዙ …

አዎ ፣ ይህንን ሁሉ በጊዜ አሃድ ማድረግ እችላለሁ። ይህ ሁሉ በጣም ጥሩ ነው።ግን! ለምን ግራ ገባኝ? ለምን አልረካሁም? ለምን መደሰት አልችልም? ምክንያቱም እያንዳንዳቸው እነዚህ ክስተቶች 100%አልኖርም። እኔ አንድ ነገር እኖራለሁ ፣ ስለሌላው አስባለሁ። ሦስተኛውን እሠራለሁ ፣ አራተኛውን አስቀድሜ እያቀድኩ ነው።

ስለዚህ, የማያቋርጥ ያልተጠናቀቀ እርምጃ አለ. በእውነተኛ ህይወት ውስጥ የተጠናቀቀ ይመስል ፣ ግን በውስጤ ዓለም ውስጥ ፣ የወቅቱን ኑሮዬን በግማሽ የምተው ይመስለኛል። የበሰለ ቦርችትን በማብሰል ጣዕሙን አልወደውም ፣ ግን ስበላው ስለ ልጁ ትምህርቶች አስባለሁ። በትምህርቶች ልጁን መርዳት ፣ እኔ 100%እዚያ አይደለሁም ፣ ግን የእኔን መርሃ ግብር አስቀድሞ ማቀድ። አንድ ጽሑፍ በምጽፍበት ጊዜ ፣ እዚህ እንኳን እኔ ሙሉ በሙሉ መሳተፍ አልችልም ፣ ምንም እንኳን እኔ በራሴ ሕይወት ውስጥ መካተትን እንደ ልማድ አድርጌ እራሴን ማወደስ እችላለሁ። ስለዚህ ፣ አንድ ጽሑፍ በሚጽፉበት ጊዜ ፣ ስለሚከተሉት ማስታወሻዎች እጅግ በጣም ብዙ ሀሳቦች አሉኝ።

አቆምኩ ፣ በጥልቅ እስትንፋስ ወስጄ ወደ ዓረፍተ ነገሩ እመለሳለሁ። ጊዜው ትክክል በሚሆንበት ጊዜ እነሱ ወደ እኔ ይመለሳሉ ብዬ ሙሉ በሙሉ በመተማመን ሀሳቤን እለቃለሁ ፣ እና እኔ ሙሉ በሙሉ እደሰታለሁ። እያንዳንዳቸውን እኖራለሁ ፣ ግን በተራ።