ሕይወት “ከመስተዋት ጀርባ”። ለመኖር እንደ መንገድ የስሜት መነጠል

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በዙሪያው ያለው ዓለም ሁሉ ከመስታወት በስተጀርባ በሚመስልበት ጊዜ ስሜቱን ያውቃሉ? ስለዚህ ተሞክሮ ማውራት ከባድ ነው ፣ እሱን ማስተዋል ከባድ ነው። ዓለም ያለች ትመስላለች ፣ ዓይኖቹ ያዩታል - እነዚህ ሰዎች ፣ ሰማያዊ ቀሚስ የለበሰች ልጃገረድ ወይም በቀይ ባርኔጣ ውስጥ ያለ ልጅ። ግን አንድ ሰው እያወራ ነው ፣ እዚያም ቆሻሻውን ይጥሉታል። ግን…

እኔ - እንደነበረው ፣ ከእነሱ ጋር አልነበረም። እኔ ሙሉ በሙሉ ተለያይቻለሁ። በስሜታዊነት በተናጠል ፣ ሁሉንም እመለከተዋለሁ - ልክ እንደ የፊልም ድርድር ይመስለኛል ፣ እና እኔ ያለሁ አይመስልም። ማንም አይመለከተኝም ወይም አይሰማኝም ፣ እና እኔ ማንንም አላየሁም ወይም አይሰማኝም።

አንድ ሰው ከዓለም የመገለሉ ስሜት ከየት ይመጣል?

ወላጆች ከልጃቸው ጋር በቂ ርህራሄ ከሌላቸው ፣ እሱ ስሜቱን ማቃለል አለበት።

እንዴት ይገለጣል? ለምሳሌ ፣ አንድ ልጅ ከፓድል ጋር መጫወት ይፈልጋል ፣ እናቴ እሱን እንዳልሰማችው ትመስላለች። ወይም እሱ - ባልዲ ውሰድ ፣ የተሻለ ነው ይላል። ልጁ በእናቱ ይተማመናል (እና ሌላ ማን ነው?) ፣ ባልዲ ይወስዳል። ግን እሱ ስፓታላ እንደፈለገ ይሰማዋል … ግን ይህ ስሜት በጣም ደካማ ፣ ብዙም የማይሰማ ፣ ቀስ በቀስ የሚጠፋ ፣ የሚቀልጥ ይመስላል። እና እማዬ በስፓታላ ፋንታ ባልዲውን ጥቂት ተጨማሪ ጊዜ ከሰጠች በኋላ ፣ ከዕንቁ ይልቅ ፖም መብራቱን ያጠፋል ፣ በመተቃቀፍ ፋንታ - ይህ ስሜት “ግን እፈልግ ነበር …” - በጭራሽ መሰማቱን ያቆማል። ፣ በቀላሉ መሆን ያቆማል።

ይበልጥ ግልጽ እና የተረጋጉ መዋቅሮች ይተካሉ። እነዚህ እናቴ ያስቀመጧቸው የተዛባ አመለካከቶች ናቸው። በባልዲው በደንብ ይጫወቱ። ፖም መብላት ጥሩ ነው። ብቻዎን ለመተኛት መቻል አለብዎት።

ልጃችን የሚመራው በዚህ ነው።

እና ደግሞ - እናት የልጁን ስሜት ላታስተውል ትችላለች። ሲናደድ ፣ ሲከፋ ፣ ሲጨነቅ ወይም ሲፈራ። ልጁ ግራ ተጋብቷል - ምን ማድረግ እንዳለበት አያውቅም ፣ ግን እሷ “ሂድ ፣ ሱሪህን መልበስ ፣ አትቁም!” አለች። ልጁ ቅር ተሰኝቷል ፣ መጫወቻው ከእሱ ተወስዶ ነበር - ምንም ነገር እንዳልተከሰተ ይህ እውነታ በጭራሽ ግምት ውስጥ አልገባም። ስድቡ እዚያ ያለ ይመስላል ፣ እንባዎች እየጠየቁ ነው ፣ ግን ለእናቴ - እሷ በጭራሽ አይደለችም ፣ እና በአጠቃላይ እኔ እንደማይታየኝ እንባ የለም…

በልጅነት ውስጥ ለእናቲቱ “የማይታይ” ስንሆን ፣ አዋቂዎች ስንሆን እራሳችን ለዓለም የሚታይ መስሎታችንን እናቆማለን። ከዚህም በላይ። እኛ እራሳችን ዓለምን ማስተዋሉን እና ስሜታችንን እናቆማለን።

በአዋቂነት ውስጥ የስሜት መነጠል ስሜቶችን ማሳየት

እኛ እራሳችንን መስማት ባልለመድንበት ጊዜ - ለዓመታት እና ለአስርተ ዓመታት ፣ እንደ ትልቅ ሰው ፣ ዓለም የራሱ የሆነ አንድ ነገር ይፈልጋል ፣ ዓለም ለእኔ ያስፈልገኛል በሚለው ሀሳብ በማመን ከእሱ ጋር ግንኙነት ሳይኖረን እራሳችንን ከዓለም መዝጋት እንችላለን። ለሌሎች ፍላጎቶች ምላሽ ስሰጥ ብቻ ፣ ከሌሎች ሀሳቦች ጋር የሚስማማ ፣ ለሌሎች ጠቃሚ እና ምቹ ነው። በዓለም ውስጥ ለእኔ ማንም ርህራሄ ፣ ርህራሄ ፣ ርህራሄ ያለው ማንም የለም። ፍላጎቶቼን ሊያስተውል እና ሊያከብር የሚችል ማንም የለም። እና እኔ ራሴም ለዚህ አቅም የለኝም።

እኔ እንደ “የደረት ቀዳዳ” ፣ መተንፈስ የማይፈቅድ ፣ የሚስብ ፣ የሚያደክም ስሜት ፣ በራሴ እና በሌሎች መካከል ክር ለመሳል የማይፈቅድልኝ አጠቃላይ እና ልኬት የሌለው ብቸኝነት ብቻዬን ብቻዬን ቀረሁ። ሕያው ሰዎች እንጂ በዙሪያቸው መናፍስት እንደሌሉ እና እኔም በመካከላቸው ሕያው እንደሆንኩ እንዲሰማው ዕድል አይሰጥም።

ስሜታዊ የመገለል ስሜቶችን መቋቋም

ይህ በጣም ከባድ ሥራ ነው። በጠቅላላው ተነጥለው መኖርን የለመዱ ፣ እነሱ እንኳን መገመት አይችሉም ፣ ግን እንዴት ሊሆን ይችላል? እነሱ በተሞክሮአቸው ውስጥ ይህ አልነበራቸውም ፣ ወይም በጣም ትንሽ እና በጣም ከረጅም ጊዜ በፊት ስሜታዊ ዱካ ተንኖ ነበር።

አንዳንድ ጊዜ በስሜታዊነት የተገለለ ሰው በመጨረሻ “አልፈታ” እና አሁንም በዚህ ዓለም ውስጥ አስፈላጊ ነው ብሎ ማመን እስኪጀምር ድረስ ብዙ ሕክምናን መደበኛ ሕክምና ይወስዳል ፣ እሱ ከመጠን በላይ አይደለም። እና ለማመን የቻለው የመጀመሪያው ሰው የስነ -ልቦና ባለሙያው ነው።

በዚህ ማመን እጅግ ከባድ ሊሆን ይችላል። በየቀኑ እራሳችንን ከዓለም በማንፀባረቅ የተለመደውን እቅዳችንን እናረጋግጣለን -እኔ ለዓለም አስፈላጊ አይደለሁም ፣ ዓለም እኔን አያስተውለኝም። እና በመንገድ ላይ ብንገናኝ እንኳን ፣ ሊያይ ፣ ሊያዝን ፣ ሊታዘንለት የሚችል ፣ እኛ በእሱ ላይማመን አንችልም። እኛን ለማታለል እና የሆነ ነገር ለማግኘት “አስመስሎ” እየመሰለን ይሆናል።ይህንን አመለካከት ለራሳችን ለማመን ለእኛ በጣም በጣም ከባድ ሊሆንብን ይችላል።

ከዚህ ከሚታወቅ መነጠል ለመውጣት እንዴት እንደሚሞከር

1. የመጀመሪያው እና በጣም አስፈላጊው ነገር እዚያ እንዳለ ማስተዋል ነው። በደረት ወይም በፀሐይ ውስጥ ደስ የማይል ስሜቶች ካልሆነ በስተቀር ይህንን ሕይወት “ከብርጭቆው በስተጀርባ” ለመመልከት ፣ ይህንን እጅግ በጣም ትልቅ ግድየለሽነት እንዲሰማቸው ፣ “ይህንን ሰው ወይም ይህንን ሴት በመመልከት ምንም ነገር አላጋጠመኝም። plexus አካባቢ። እንዲህ ዓይነቱ አስተያየት በጣም አስፈላጊ እርምጃ ይሆናል ፣ ምክንያቱም በተለመደው ህይወታችን ሁል ጊዜ የመገለልን ልምድን እና ግንዛቤን ማስወገድ ፣ ህይወታችንን በአንድ ዓይነት አስጨናቂ እንቅስቃሴ - ድርጊቶች ፣ ፈጣኖች ፣ ከንቱነትን በመሙላት።

2. በአሁኑ ጊዜ በዙሪያዬ ያሉ ሰዎች ምን እያጋጠሙ እንደሆኑ ለመገመት ይሞክሩ። ሁሉም አሁን አንድ ነገር ይሰማቸዋል ፣ ምክንያቱም ሁሉም አሁን በሕይወት አሉ። እንደዚህ ያለ የተበሳጨ ፊት ያለው ይህ ሰው? ምናልባት ደክሞት ወይም ተስፋ ቆርጦ ይሆናል ፣ ምናልባት ስለ አንድ ነገር ተቆጥቷል ወይም ተቆጥቷል። እና ቅርጫቱ የያዘችው ሴት እዚህ አለ - አንድ ነገር እንደፈሩ ፣ እንደተጨነቁ ዓይኖ running እየሮጡ ናቸው። እና ይህ ትንሽ ልጅ በእንደዚህ ዓይነት ደስታ ፖም ይመገባል! እንዲህ ዓይነቱ ሥራ ከሌሎች ጋር ስሜታዊ “ሕብረቁምፊዎችን” ለመፍጠር ፣ ከእነሱ ጋር በሆነ መንገድ ግንኙነት ለመጀመር ይጀምራል።

3. በእነዚህ ሰዎች ዙሪያ ምን እንደሚሰማኝ ልብ በል። በደረት ውስጥ ከተለመደው ደስ የማይል ዝርጋታ በተጨማሪ ምን ስሜቶች? ምናልባት ሌሎች ልምዶችም አሉኝ? ምናልባት እኔ በጣም ጨለምተኛ መሆን እችላለሁ ፣ ወይም ይህች ሴት ከእሷ ጭንቀት ጋር ሆ this በጨለማ ውስጥ ይህንን ሰው ማዘን ጀመርኩ - እኔ ደግሞ አንድ ነገር መጨነቅ እና መፍራት እችላለሁ! እናም ይህ ልጅ - እሱን ሲመለከት ፣ ፖም በጣም ይፈልግ ነበር ፣ በአያቴ የአትክልት ስፍራ ውስጥ ፍሬን መመገብ በልጅነት ጊዜ ምን ያህል አስደሳች እንደነበር አስታውሳለሁ።

4. ይህንን ሥራ ከሠራሁ በኋላ አጠቃላይ ሁኔታው እንደተለወጠ ይሰማዎት። ምናልባት ለግማሽ በመቶ ያህል ሰውነቴ በእርጋታ እና በሙቀት ተሞልቶ ይሆን? ወይም ምናልባት ምንም የተለወጠ ነገር የለም። ወይም ምናልባት በሆነ ነገር ተናድጄ ሕይወቴ በውስጤ ተሰማኝ?

በእውነቱ ፣ ስሜታዊ ትብነትዎን ፣ እራስዎን የመለማመድ ችሎታን እና ከሌሎች ጋር የመተሳሰብ ችሎታን በሳይኮቴራፒ ውስጥ በጣም ከባድ ከሆኑ ሥራዎች አንዱ ነው። ስሜታዊ ባልሆኑ ፣ በቀዝቃዛ ቤተሰቦች ውስጥ አስተዳደግ ምክንያት ሁሉም ሰው ሊያደርጋቸው በሚገቡ የተወሰኑ ተግባራት ላይ ግንኙነቶች በተገነቡበት እና ምን እና ማን እንደሚፈልግ እና ምን እንደሚሰማቸው ከግምት ውስጥ ያልገቡ ሰዎች በስሜታዊ መስክ ለማደግ ዕድለኛ ያልነበሩ ሰዎች አሉ።

ለእኔ በቂ ርህራሄ ካላሳዩኝ እኔ በቀላሉ ለሌሎች ማሳየት አልችልም። እኔ የተዘጋሁ እና ዓለምን እና ሰዎችን እፈራለሁ ፣ ያለመቀበል ሕመሜን እንዳያጋጥመኝ ከሌሎች ጋር ያለኝን ግንኙነት በትንሹ አቆያለሁ።

ያንን ሕመምና ተስፋ መቁረጥ እንዳላድስ እኔ ብቻዬን መሆንን እና ማግለልን እመርጣለሁ።

በግላዊ ሕክምና እና በሕክምና ቡድኖች ውስጥ ፣ እኛ ለረጅም ጊዜ ሲጠበቅ የነበረውን የመቀበያ ተሞክሮ ማግኘት ስለጀመርን የሕይወታችንን ክፍል ፣ ልምዶቻችንን ወደነበሩበት መመለስ እንጀምራለን። እናም ይህ ህይወትን እና ግንኙነቶችን እንደገና ማደስ የሚጀምረው ተሞክሮ ነው። ለብዙ ዓመታት እዚያ መሆን እና እዚያ ብቻ መሆን ሲለምዱ ፣ እሱን ለማስተዋል ቀላል አይደለም ፣ ስለእሱ ማውራት ቀላል አይደለም ፣ ከራስዎ መገለል መውጣት ቀላል አይደለም። ይህ መሆን ያለበት ይህ ይመስላል ፣ ያ ነው - የተለመደ ሕይወት። ግን አንድ ጊዜ (እና እንደገና እና እንደገና) ፣ አዲስ ተሞክሮ ከሞከርን ፣ ቀስ በቀስ “ሕልም” አለመሆኑን ማመን እንጀምራለን ፣ እና አሁንም ከ “ጉዳዩ” ለመውጣት እንሞክራለን። ቀስ በቀስ ፣ ግን የበለጠ እና የበለጠ በራስ መተማመን ፣ እንደ የሰው ዓለም አካል ፣ አስፈላጊ እና ዋጋ ያለው ክፍል ሆኖ ይሰማኛል።