ሀዘን ፣ ኪሳራ እና ክህደት

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

የሚፈለገው ሊደረስበት የሚችል አይደለም

ዴቪን ሠላሳ ስምንት ዓመቱ ነው። አባቱ አርክቴክት ነበር ፣ ወንድሙ አርክቴክት ሆነ ፣ ዴቪን ራሱ የሕንፃ ትምህርት አግኝቶ ለተወሰነ ጊዜ እንደ አርክቴክት ሆኖ አገልግሏል። እሱ ብዙ ጊዜ አዝኗል ፣ ኪሳራ እና ክህደት አጋጥሞታል ፣ ከእንግዲህ ነፍስ እንደቀረ አያውቅም።

የዴቪን አባት ደግ ፣ ግን ገዥ ፣ ለሰዎች መልካም ያደረገ እና በምላሹ ምስጋናቸውን የሚጠብቅ አሮጌ የአልኮል ሱሰኛ ነው። ዴቪን ትልቅ ሰው በነበረበት ጊዜ እንዴት እንደሚኖር ጠንቅቆ ያውቅ ነበር - እሱ አርክቴክት ይሆናል ፣ ከወላጆቹ አጠገብ ይኖራል እና ይንከባከባል። ታላቅ ወንድሙ ይህንን ደንብ በጥብቅ ይከተላል ፣ እና ዴቪን ቀድሞውኑ “የመጀመሪያውን የአዋቂነት ደረጃ” አል hasል ፣ በዚህ ጊዜ የልጅነት ልምዶች ቀድሞውኑ ወደ ውስጥ ገብተው ስለራሳቸው እና ስለ ሌሎች ሀሳቦች ስብስብ ተለውጠዋል ፣ እንደዚህ ያሉ ሀሳቦች ህፃኑ ስልቶችን በቀላሉ እንዲለማመድ ይረዳሉ። ጭንቀትን ለመቋቋም።

ዴቪን አርክቴክት ሆነ ፣ አግብቶ በሚጠብቁት መሠረት በወላጆቹ ሰፈር መኖር ጀመረ። እናቱ ፣ የተለመደው ኮድ ጥገኛ ሰው በመሆን ፣ ለዚህ ቀስ በቀስ አስተዋፅኦ አበርክተዋል። ከአባቷ ሞት በኋላ ዴቪን ወዲያውኑ ለእርሷ ስሜታዊ ድጋፍ ሆነ።

በአንደኛው እይታ ፣ የዳቪን ሚስት አኒ ከቤተሰቡ አባላት በጣም የተለየች ነበረች። እሷ የዳበረ የማሰብ ችሎታ አላት ፣ የመፃፍ ችሎታ ፣ በፖለቲካ እና በሕዝባዊ ሕይወት ውስጥ በንቃት ተሳትፋለች ፣ ግን እሷ ብዙውን ጊዜ በስሜት መለዋወጥ ተረበሸች እና የአልኮል ሱሰኛ ሆነች። የ 30 ዓመት ልጅ ሳለች ካንሰር እንዳለባት ታወቀች እና ዴቪን እራሱን ሙሉ በሙሉ ለሚስቱ ሰጠ - እስክትሞት ድረስ ተንከባከባት። ይህ ኪሳራ ለሁለት ዓመታት እንዲረጋጋ አደረገው። አብረው ህይወታቸው ማዕበል ፣ አሳዛኝ እና በአሰቃቂ ልምዶች የተሞላ ነበር ፣ ግን ዴቪን ከልጅነቱ ጀምሮ ለእርዳታ የሚያስፈልገውን የቤተሰብ አባል ለመንከባከብ “መርሃ ግብር” ስለተደረገ እራሱን መስዋእት ማድረግ አልቻለም። እሱ እራሱን የሚያውቀው በቤተሰቡ ውስጥ በተጫወተው ሚና ውስጥ ብቻ ነበር። በብዙዎቹ እንደዚህ ባሉ ቤተሰቦች ውስጥ ፣ አንደኛው ሕፃን ፣ ባልታወቀ ንቃተ -ህሊና የወላጅ ውሳኔ ፣ የቤተሰቡ እቶን ጠባቂ ፣ የመከራ ወይም የሁሉንም ሥቃይ አጽናኝ ሚና ተመድቧል። ዴቪን ያለምንም ማጉረምረም ይህንን ሚና ወስዶ ከራስ ወዳድነት ነፃ በሆነ ሁኔታ ዕጣውን ፈፀመ።

ዴቪን የአእምሮ ህክምናን በማጉረምረም ወደ ህክምና መጣ። ስሜቶች ፣ ፍላጎቶች እና የሕይወት ግቦች እጥረት። ሚስቱ ሞታለች። ከአሁን በኋላ በሥነ -ሕንፃ ፕሮጄክቶች ላይ መሥራት እና ለሕይወት ዕቅዶችን ማዘጋጀት አይችልም። ከአሁን በኋላ ማንነቱን እና ማን መሆን እንደሚፈልግ አልተረዳም። በሕክምናው በሁለተኛው ዓመት ማብቂያ ላይ ፣ እሱ ከዚህ በፊት ከሚያውቃት ሴት ጋር ይተዋወቃል። ዴኒስን ለረጅም ጊዜ ያውቅ ነበር ፣ ግን አኒን በፍርድ ቤት ሲጀምር ከእሷ ጋር ያለውን ግንኙነት አበቃ። ዴኒዝ አላገባም ፣ ግን ሙያዊ ሥራን ሠራች እና በገንዘብም ሆነ በስሜታዊነት ሙሉ በሙሉ እራሷን የቻለች ሴት ነበረች። ከዴኒዝ ጋር ስላለው ግንኙነት እድሳት ሲናገር ዴቪን የእሷን አለመቻቻል ጠቅሷል ፣ ግን እሱ የወደፊቱ ሕይወቱ በአንድነት ሂደት ውስጥ የሴት ጓደኛዋ ለስላሳ እንደሚሆን እርግጠኛ ነበር። ሆኖም ፣ ለምን በዚህ እርግጠኛ እንደነበረ መግለፅ አልቻለም። ለዴኒዝ አድናቆት እና ለእርሷ እንኳን ፍቅር ቢኖረውም ፣ በባል ሚና ውስጥ እራሱን እንደገና መገመት አልቻለም።

የዴቪን ምርመራ በበቂ ሁኔታ ቀላል ነበር - እሱ በአነቃቂ የመንፈስ ጭንቀት ተሠቃየ። ግን ይህ የመንፈስ ጭንቀት ሚስቱ ከሞተች በኋላ አንድ ዓመት ሙሉ የቆየ እና መላ ሕይወቱን ስለዘለለ ፣ የመንፈስ ጭንቀት የበረዶ ግግር ጫፍ ብቻ ነው ብዬ አሰብኩ - የበለጠ ከባድ ህመም እና የስሜት ጭንቀት። የዳቪን ሕይወት በወላጁ ቤተሰብ ውስጥ በተፈጠረው ግንኙነት ውስጣዊ ሁኔታ ውስጥ እና እሱ ለመሆን የፈለገውን ሰው ምስል ወደ “መዞሪያ” ፣ ወደ መካከለኛው ሕይወት ቀውስ ፣ ወደ “ማለፍ” መጣ።

የአንድ ሰው ሐሰተኛ ምስል ሲጠፋ ምንም ይሁን ምን ፣ እሱ ብዙውን ጊዜ በሕይወቱ ውስጥ የመረበሽ ጊዜ አለው ፣ “በበረሃ ውስጥ የሚቅበዘበዝበት” ጊዜ።በማቴዎስ አርኖልድ በምሳሌያዊ አገላለጽ ይህ “በሁለት ዓለማት መካከል የሚቅበዘበዝ: አንደኛው ቀድሞውኑ ሞቷል ፣ ሌላኛው አሁንም ለመወለድ አቅም የለውም።” አንድ ሰው ምንም ምኞት የለውም ፣ እሱ በማንኛውም ግንኙነት አይረካም ፣ ሙያ የለውም ፣ የጥንካሬው ትግበራ የለም ፤ እሱ የማይነቃነቅ ፣ የአዕምሮ ጥንካሬን እና የእራሱን አዲስ ስሜት የመሆን ሀሳብን ያጣል። በዚህ ጊዜ ለዳቪን ሁሉም ነገር ትርጉሙን አጣ ፣ ምክንያቱም እሱ ሀሰተኛ ራስን በማዳን ላይ ያተኮረ ነበር። በማንበብ ፣ በሙዚቃ ፍቅር እና በተፈጥሮ በመደሰት ብቻ ይነካል።

በሕክምና ወቅት ፣ በተግባር መሥራቱን ያቆመው የቀድሞ ማንነቱ ቀስ በቀስ በተወገደበት ጊዜ ፣ የወደፊቱን ሀሳቡን ወደ መፈጠር ማዞር አስቸጋሪ አልነበረም። ግን የወደፊቱ ማንኛውም ሀሳብ በኢጎ-ንቃተ-ህሊና መመስረት አለበት ፣ እና በሰው ሥነ-ልቦና ጥልቀት ውስጥ አይነሳም። በዚህ ረገድ ዴቪን ድካምን ፣ ስንፍናን እንኳን የሚመስል ጠንካራ ውስጣዊ የመቋቋም ችሎታ አዳበረ ፣ በእውነቱ ዓላማ የሌላቸውን መንከራተቶች መቃወምን ይወክላል። በሕክምናው ውስጥ የመቀየሪያ ነጥብ ዴቪን ዴኒስን ያመጣበት ክፍለ ጊዜ ሊሆን ይችላል። እሱ እንደ አለመቀበል ብቻ የተገነዘበውን ግትርነት ፣ ከእርሷ ጋር ለመግባባት ውጫዊ ተቃውሞ ሊገልጽላት ፈለገ። አብረው በተሳተፉበት ክፍለ ጊዜ ዴኒዝ ከዳቪን እናት ጋር ስላላት ግንኙነት ተናገረች። እናቱ ዴኒስን በወዳጅነት ታስተናግዳለች ፣ ግን በተመሳሳይ ጊዜ በማንኛውም አጋጣሚ የራሷን ልጅ አዋረደች። እሷ “ማድረግ የሚችለው ብቸኛው ነገር ቤቱን በደንብ ማጽዳት ነው” አለች።

ዴኒስ በተጨማሪም የዳቪን ወንድሞች እና እህቶች ብዙውን ጊዜ በአስቸኳይ እንዲረዳቸው እንደሚደውሉ ገልፀዋል -ከልጆች ጋር መቀመጥ ፣ በአውሮፕላን ማረፊያው ውስጥ መጣል ፣ ቤቱን ማፅዳት እና ዴቪን ፣ ሁል ጊዜ ለእነሱ ታማኝ ፣ እነሱን መርዳት ነበረበት። እኔ በወላጅ ቤተሰቡ ውስጥ በተፈጠሩ ግንኙነቶች ውስጥ አሁንም እንደታሰረ አስተዋይ ፣ ተሰጥኦ ያለው ሰው ሆኖ የዳቪን ምስል አዘጋጅቻለሁ። በልጁ የሴት ጓደኛ ላይ በራስ የመተማመን ስሜትን ለማሳደግ በቂ ተሞክሮ ያገኘችው እናቱ በእሱ ላይ ብቸኛ የመብት መብትን ለማስጠበቅ በመካከላቸው ያለውን ግንኙነት ለማበላሸት እያንዳንዱን አጋጣሚ ፈለገች። የዴቪን ወንድሞች እና እህቶችም ዴቪን በቤተሰባቸው ውስጥ የተጫወተውን ሚና በጣም ያውቁ ነበር ፣ ስለሆነም ሆን ብለው ከእሱ ጥቅም አግኝተዋል።

ከሁሉ የሚበልጠው ፣ ዴቪን ባለማወቁ የተጨቆነው በሚስቱ ጥፋት ሳይሆን ፣ ከብዙ ዓመታት ጀምሮ በሌሎች ተደጋጋሚ ጥያቄዎች እና በሚጠበቀው ምክንያት ራሱን በማጣቱ ነው። ከዴኒዝ ጋር ባደረገው ውይይት ፣ ዴቪን የቤተሰብ አስተዳደግን ብዝበዛ ተፈጥሮ ቀስ በቀስ ተገነዘበ። ከዚያ እንደገና ሕያውነቱ በእሱ ውስጥ ነቃ ፣ እናም እሱ እንደገና በፍላጎት እንደተነሳሳ ተሰማው። (በሥነ-መለኮታዊነት ፣ ምኞት (ምኞት) የሚመጣው የላቲን ቃላት ዴ እና ሲዱስ (የመሪዎን ኮከብ ማጣት) ጥምረት ነው።) ኬ ኬ ዴይ-ሉዊስ እንደፃፈው ፣

በአዲስ ምኞት ወደፊት ይራመዱ -

ከሁሉም በላይ ፣ እኛ መውደድ እና መገንባት በእኛ ላይ የደረሰበት ፣ -

ለሰው መጠጊያ የለም። - መናፍስት ብቻ ይኖራሉ

እዚያ የሚገኝ ፣ በአንድ ጥንድ መብራቶች መካከል።

ከሁለት ሳምንት በኋላ ዴቪን ይህንን ሕልም አየ

ለኤልቪስ ፕሪስሊ ኮንሰርት ወደ ስፔክትረም እሄዳለሁ። ከኤልቪስ ጋር ስለምገናኝ ፀጉሬን እንዴት እንደምሠራ ለእኔ በጣም አስፈላጊ ነው። ኤልቪስ በመድረኩ ላይ ቆሞ ይዘምራል። እሱ በጣም ወጣት ነው ፣ እና ከምወዳቸው ዘፈኖች አንዱን ይዘምራል። ከመድረክ በስተግራ እርቃን የሆነች ሴት ገላዋን የምትታጠብበት በስተጀርባ አንድ ማያ ገጽ አለ። ልክ ከመታጠቢያዋ እንደወጣች ኤልቪስ ዓይኔን ይዛ እያወቀች ትመለከተኛለች። በእሱ እይታ ውስጥ ምንም መያዝ የለም። በተቃራኒው ፣ የእሷ መገኘት ለኤልቪስ ጥንካሬ ፣ ጉልበት እና የህይወት ሙላት ስሜት ይሰጠዋል። ሴትየዋ እኔ ብቻ የማየው የአፈፃፀም አካል ነበረች።

ከ Spectrum መውጫ ላይ አኒ በአቅራቢያ ቆማ አየኋት። እሷ መጽሐፍ ቅዱስ ትሰጠኛለች ፣ ግን የክርስትና መጽሐፍ ቅዱስ አይደለም። አኒ “እንደገና ለእርሷ ተመለሰች” ትላለች ፣ እናም ይህ መጽሐፍ ቅዱስ በእህቷ ሮዛ የተፃፈ እና በምሳሌነት የተገለፀው በ E ስኪዞፈሪንያ መባባስ ወቅት ነው።የመጽሐፉ ሽፋን ከአፖካሊፕስ አንድ ትዕይንት ያሳያል።

በዚህ መጽሐፍ አኒን ምን እንደምታደርግ እጠይቃለሁ ፣ እሷም “እንድታስተካክሉት እና እንድትቀርጹት እፈልጋለሁ” አለች። የተገነጣጠልኩ ያህል ይሰማኛል። አኒን እወዳለሁ ፣ ግን ይህንን መጽሐፍ በፍፁም መውሰድ አልፈልግም ፣ ምክንያቱም በግንኙነታችን ውስጥ መጥፎ የሆነውን ሁሉ ይ containsል - የቤተሰባችን ጎጂ ተጽዕኖ ፣ ለሌላ ሰው ችግሮች ትልቅ ቦታ የመያዝ ችሎታዬ እና የማዳን ፍላጎቴ አኒ ከራሷ እና ከውጭው ዓለም።

አኒ እንደገና እንደምትጠጣ ተገነዘብኩ። እሷ እንደገና ወደ ሀዘን ውስጥ እንደገባች ተረድቻለሁ ፣ ይህም ከውጭ በሚስበው። እኔ ዴኒስን አገባለሁ እላታለሁ ፣ ግን እሷን አይጎዳውም። ከዚያም አኒ “ሁሉም አብረን የምንሞት መስሎአቸው ነበር” ትላለች። ከዚያ እሱ ይጠይቃል - ስለ እግር ኳስ ምን ይሰማሉ? ፊሊስ እንዴት ነው? ንስሮች እንዴት ናቸው? አሁን የእኛ ሕይወት ሞኝ እና ላዩን እንደነበር ተረዳሁ። እኛ በሐሰት ስሜቶች ለረጅም ጊዜ ኖረናል እና በተመሳሳይ ጊዜ ለእኛ አስፈላጊ የሆነውን ነገር በጭራሽ ለመሞከር አልሞከርንም። ከእንግዲህ አብረን እንደማንሆን ይገባኛል ፣ እናም ሀዘን ይሰማኛል። እኔ ግን ዴኒስን አገባለሁ ፣ እና አኒ ሀዘን እና ብቸኛ ትሆናለች ፣ ምክንያቱም ሌላ የምታደርገው ነገር የለም።

በዚህ ሕልም ውስጥ ፣ በዳቪን ሥነ -ልቦና ውስጥ የሚኖሩት እጅግ በጣም ብዙ ገዝ ኃይሎች ተገለጡ እና እሱን ከሞት ሕልውና ወደ ንቁ ሕይወት ለመመለስ ይፈልጋሉ። ሚስቱ በማጣቱ ምክንያት ውጫዊ እንቅስቃሴ ቢኖረውም ፣ በአእምሮው ጥልቅ ውስጥ አብዮት እየተካሄደ ነው። ይህ ኪሳራ ሕይወቱን በጥልቀት እንዲያስብ አስገደደው። የዚህን ተሞክሮ ጥልቀት ለመረዳት አንድ ሰው ትልቁ ኪሳራ የአዕምሮውን ታማኝነት ማጣት መሆኑን ፣ ለባለቤቱ ያዘነውን ለነፍሱ ብቻ ማዘን አለመሆኑን መገንዘብ አለበት።

ዴቪን እንደገና ራሱን እንዲያውቅ የፈቀደበት አንዱ መንገድ ይህ ሕልሙ ለእሱ የተሰጠውን ስጦታ ማድነቅ ነበር - ያለፈውን አስደናቂ ነፀብራቅ ፣ በራሱ ሥነ -ልቦና የተሰጠውን እና ይህንን ያለፈውን እንዲገነዘብ ያስችለዋል። ለመቀጠል ራሱን ከዚህ ነፃ አውጣ።…

ዴቪን ከላይ ካለው ሕልም ጋር ባላቸው ማህበራት ውስጥ የኤልቪስ ፕሪስሊን ምስል ከማራኪ ሮክ ሙዚቀኛ ‹ማና ስብዕና› ጋር አቆራኝቷል። የኤልቪስ ዘፈኖች በነፍሱ ውስጥ አስተጋቡ ፣ ዴቪን ፣ ለሌሎች ኃላፊነቶች የተሸከመ ፣ ለዘፈኖች ሙሉ በሙሉ ጊዜ ያለፈበት ነበር። እርሱን ብቻ ሊያየው በሚችል እርቃን በሴት ምስል ውስጥ የእሱ አኒማ በግልፅ ተገለጠ ሊባል ይችላል። ስለአዲስ ግንኙነት ከማሰብዎ በፊት በኤልቪስ ምስል ላይ ያተኮረውን አስደናቂ ኃይል ከአኒማ ጉልህ ኃይል ጋር ማጣመር ነበረበት ፣ ማለትም። በሚያነሳሳ ፍላጎት።

አኒ መጽሐፍ ቅዱስን ለዴቪን የሰጠችበት የሕልሙ ቁርጥራጭ ለወጣት ዴቪን ሌሎችን እንዲንከባከብ የወላጅነት መመሪያን ብቻ ሳይሆን በሚስቱ ቤተሰብ ውስጥ የስነልቦና መኖርን ያመለክታል። የባለቤቱ እህት ሮዝ በስነልቦና በሽታ ተሠቃየች ፣ ብዙውን ጊዜ ዴቪን ይንከባከባት ነበር። በሕልምም ሆነ በሕይወቱ ውስጥ የእሱ ተግባራት ነገሮችን መፈተሽ እና ማዘዝ ነበር ፣ ሌሎች ይህንን አልፈለጉም ወይም አይችሉም። ነገር ግን በሕልሙ ዴቪን ከዚህ በፊት ሊገነዘበው የማይችለውን አየ - እሱ ከአሁን በኋላ የዚህ “የምሕረት ዓለም” አባል ነው ፣ ይህም ከራሳቸው በማዳን ለሌሎች ሥራቸውን መሥራት ያለብዎት።

አሁን በአኒ ውስጥ እሱን ሁል ጊዜ የሚፈልገውን እና እሱን ማስተዳደር የለመደውን ሰው ብቻ ሳይሆን ላዩን እና ቀስቃሽ ሰውንም ጥልቅ እና ትርጉም ያለው ውይይታቸውን ወደ ፊሊስ እና ንስሮች የስፖርት ክለቦች ስኬት ወደ ውይይት ይተረጉመዋል። እና በጥንታዊ የግሪክ አሳዛኝ ሁኔታ ውስጥ ይመስል ፣ ዴቪን በአሳሳች ዓለም ውስጥ እንደኖረ እና ከኪሳራዎች ሀዘን እንደተሰማው ፣ ከእግሩ በታች መሬት አጥቶ በ “ሙታን ዓለም” ውስጥ ላሉት ማዘኑን ያያል ፣ እራሱን ለሕይወት ያዘጋጃል። በአዲሱ ዓለም ፣ ለአዲስ ግንኙነቶች ፣ ወደ አዲስ የራስ ስሜት። ዴቪን ይህንን ሕልም ካየ ከሁለት ሳምንት በኋላ እሱ እና ዴኒዝ ተጋቡ።

አንድ ሰው ጥልቅ የማያውቀው ከሌላው ኪሳራ ጋር ለመጋፈጥ ትልቅ ኪሳራ ብቻ ሊሆን ይችላል። የጉዞዎን ስሜት ማጣት ነው። ዴቪና ለሕይወት ሀዘን ብቻ መቀስቀስ ችሏል ፣ ይህም በመጨረሻ ራሱን ማግለሉን እንዲቀበል አስገደደው። እና በወላጅ ቤተሰብ ውስጥ ያደጉትን የእነዚያ ብዝበዛ ግንኙነቶች ምንነት እንዲገነዘብ የረዳው የአኒ ክህደት ብቻ ነበር።

በእነዚህ የጠፉ የነፍስ ቦታዎች ውስጥ እየተንከራተተ እና በተፈጥሯቸው አሰቃቂ ሁኔታዎች ውስጥ በመስራት ዴቪን ሁል ጊዜ የሚፈልገውን ሕይወት አገኘ - የእራሱ ሕይወት እንጂ የሌላ ሰው ሕይወት አይደለም። ጥልቅ ኪሳራ ፣ ሀዘን እና ክህደት እያጋጠመው ፣ ምኞቶችን በራሱ ውስጥ አገኘ እና የመሪውን ኮከብ አየ።

ኪሳራ እና ሀዘን

ምናልባት ፣ በጠቅላላው ጉዞአችን ፣ በችግሮች እና ጭንቀቶች የተሞላ ፣ የህልውና ፍርሃትን ያህል ያህል ኪሳራ ይሰማናል። ሕይወታችን በኪሳራ ይጀምራል። እኛ ከተከላካይ የእናቶች ማህፀን ሙሉ በሙሉ እንለያለን ፣ ከኮስሞስ የልብ ምት ጋር ያለውን ግንኙነት እናቋርጣለን። ሕይወት ወደማይታወቅ ዓለም ይጥለናል ፣ ይህም ብዙውን ጊዜ ገዳይ ይሆናል። ይህ የልደት አሰቃቂ የሕይወት መጥፋት ለእኛ በሚያበቃው ጎዳና ላይ የመጀመሪያ ምዕራፍ ይሆናል። በዚህ መንገድ ላይ የተለያዩ ኪሳራዎች ያለማቋረጥ ይከሰታሉ -ደህንነት ፣ የቅርብ ግንኙነቶች ፣ ንቃተ -ህሊና ፣ ንፅህና ፣ ቀስ በቀስ የጓደኞች ማጣት ፣ የሰውነት ጉልበት እና የተወሰኑ የኢጎ ማንነት ግዛቶች። በሁሉም ባህሎች ውስጥ የእነዚህን ኪሳራዎች ስሜት እና የግንኙነቶች መበላሸት ስሜት የሚያንፀባርቁ አፈ ታሪኮች በመኖራቸው ምንም የሚያስደንቅ ነገር የለም - ስለ ውድቀት አፈ ታሪኮች ፣ የገነት ደስታ ሁኔታ ማጣት ፣ የተመሠረተው ወርቃማው ዘመን አፈታሪክ። ከእናት ተፈጥሮ ጋር የማይፈርስ አንድነት በማስታወስ ላይ። በተመሳሳይ ሁኔታ ፣ ሁሉም ሰዎች ለዚህ አንድነት ጥልቅ ጉጉት ይሰማቸዋል።

የጠፋው ጭብጥ አንድ ሰው በሚወደው ሰው ማጣት ሕይወት ትርጉሙን ያጣል ፣ እና በጣም በሚያሠቃይ እና በሚወጋ ጸሎት የሚያበቃበትን ቅሬታ የሚሰማበት በጣም ስሜታዊ ከሆኑት የግጥም ዘፈኖች ጀምሮ በመላው ባሕላችን ውስጥ ያልፋል። ከእግዚአብሔር ጋር ምስጢራዊ አንድነት ያለው ጥልቅ ፍላጎት ተገልጧል። ለዳንቴ ፣ ትልቁ ህመም የተስፋ ማጣት ፣ የመዳን መጥፋት ፣ የገነት ማጣት ፣ የዚህ ግንኙነት ተስፋ አስጨናቂ ትዝታዎች - ዛሬ እንደዚህ ያለ ተስፋ የለም። የእኛ የስሜት ሁኔታ በዋነኝነት የሚወሰነው በኪሳራዎች ነው። ዕድሜያችን በቂ ከሆነ ታዲያ ለእኛ ዋጋ ያላቸውን ሁሉ እናጣለን። ሕይወታችን በጣም ረዥም ካልሆነ እነሱ እኛን ማጣት አለባቸው። ሪልኬ ስለዚህ ጉዳይ በደንብ ተናግሯል - “ማለቂያ የሌለው ስንብት እያለን እንደዚህ ነው የምንኖረው” ከሰዎች ፣ ከመኖር ሁኔታ ጋር ፣ ከስንብት ጊዜ ጋር “እንሰናበታለን” እንላለን። በሌሎች መስመሮች ውስጥ ሪልኬ የስንብት መወሰኑን ይናገራል - “ሞት በራሱ ፣ ሞት ሁሉ ከሕይወት በፊት ተሸክሞ ፣ ክፋትን ሳያውቅ መልበስ ፣ ይህ ሊገለጽ የማይችል ነው።” እንደ ኪሳራ የሚተረጎመው የጀርመን ቃል ቨርሉስ ማለት በቀጥታ የፍላጎት ነገር አለመኖርን ለመለማመድ “ምኞትን ማጣጣም” ማለት ነው። ከማንኛውም ፍላጎት በስተጀርባ ሁል ጊዜ ኪሳራ አለ።

ከሃያ አምስት መቶ ዓመታት በፊት ጋውታ ቡዳ (“የነገሮችን ዋና” የሚያገኝ) ሆነ። ሕይወት የማያቋርጥ ሥቃይ መሆኑን አይቷል። ይህ ሥቃይ በዋነኝነት የተገኘው ተፈጥሮን ፣ ሌሎችን አልፎ ተርፎም ሞትን ለመቆጣጠር ካለው የኢጎ ፍላጎት ነው። እኛ ረጅም እና የምንፈልገውን መንገድ መኖር ስለማንችል ፣ በኪሳራችን መሠረት መከራን እንለማመዳለን። ቡዳ እንደሚለው ፣ መከራን ለማስወገድ ብቸኛው መንገድ የመግዛት ፍላጎትን በፈቃደኝነት መተው ፣ ሕይወት በነፃነት እንዲፈስ መፍቀድ ነው ፣ ማለትም። በመገኘት ጊዜያዊነት ውስጥ ያለውን ጥበብ ይከተሉ። እንዲህ ዓይነቱ ነፃነት ለኒውሮሲስ እውነተኛ ፈውስ ሆኖ ተገኝቷል ፣ ምክንያቱም በዚያን ጊዜ ሰው እራሱን ከተፈጥሮ አይለይም።

አንድ ሰው በሌሎች ላይ ቁጥጥርን ካቆመ ፣ ከባርነት ነፃ ወጥቶ ሕይወቱ እንደቀጠለ እንዲሄድ ያስችለዋል።ነፃ የሕይወት ፍሰት ብቻ የሰላምን እና የመረጋጋት ስሜትን ሊያመጣ ይችላል። ግን እኛ እንደምናውቀው በኢጎ አገልግሎት ውስጥ ያለው ከፍተኛ መኮንን ከበታች ሳጅን ዳይሬክቶሬት ጋር የካፒቴን ደህንነት ነው። ከእኛ እንደ ቡዳ “የነገሮችን ማንነት ውስጥ ዘልቆ መግባት” ፣ ፍላጎቶችን በራሱ ውስጥ ማጥፋት ፣ ከኢጎ ድንበር አልፎ ከልባችን በታች “የእኔ ሳይሆን የአንተ ፈቃድ” የሚለውን ሀሳብ የሚሰብክ ማነው? ቴኒሰን በጭራሽ ከመውደድ መውደድ እና ማጣት የተሻለ እንደሆነ ተናግሯል። ኬኔዲ በተገደለ ማግስት ዘመዱ ኬንያ ኦዶኔል በሬዲዮ “ፈጥኖም ይሁን ዘግይቶ ዓለም ልብዎን እንደሚሰብር ካላወቁ አይሪሽ መሆን ምን ይጠቅመዋል?” አለ።

የነገሮችን ተፈጥሯዊ አካሄድ ለመቃወም ፈቃደኛ አለመሆንን የሚያመለክተው የቡድሃ ጥበባዊ ትምህርቶች በዘመናዊው ሕይወት ሁኔታ ውስጥ ተቀባይነት የላቸውም። የሆነ ቦታ ፣ መለያየትን እና ኪሳራውን በሚያውቀው በአእምሮ የጦር ሜዳ ላይ ፣ አንድነትን እና ጽናትን የሚናፍቅ ልብ ፣ የግለሰባዊ ሥነ -ልቦናን ለማግኘት የምንፈልግ ለእኛ ቦታ አለ። ማናችንም ፣ እንደ ቡዳ ፣ የእውቀት ደረጃን ማግኘት አንችልም ፣ ግን በተመሳሳይ ጊዜ ማንም የዘላለም መስዋዕት መሆን አይፈልግም።

ለንቃተ -ህሊና መስፋፋት ዋናው ነገር የህይወት ጽናት በአቋራጭነቱ ምክንያት መሆኑን መገንዘብ ነው። በዋናነት ፣ የሕይወት አላፊነት ጥንካሬውን ያሳያል። ዲላን ቶማስ እንዲህ ዓይነቱን ፓራዶክስ እንዲህ ሲል ገልጾታል - “አበበ ያብባል በሚለው አረንጓዴ ቀልብ ተበላሽቻለሁ። እንደ ፍንዳታ ፣ የተፈጥሮን የዱር አበባ እንዲበቅል የሚያደርግ ፣ እራሱን የሚመግብ እና እራሱን የሚያጠፋ ተመሳሳይ ኃይል። ይህ መለወጥ እና መጥፋት ሕይወት ነው። ያለመቀየር ያለን ቃል ሞት ነው። ስለዚህ ሕይወትን ለመቀበል አንድ ሰው ራሱን የሚመግብ እና የሚበላውን ኃይል ማቀፍ አለበት። ከሕይወት ኃይል በተቃራኒ የማይለዋወጥ ሞት ሞት ነው።

ለዚያም ነው ዋላስ ስቲቨንስ ወደ መደምደሚያው የመጣው “ሞት የውበት እናት ናት”; ሞትንም የተፈጥሮ ታላቅ ፈጠራ ብሎታል። እራሱን ከሚመግበው የኃይል ስሜት ጋር ፣ የግንዛቤ ችሎታ ፣ ትርጉም ያለው ምርጫ እና የውበት ግንዛቤ ይመጣል። የዚህ ታላቅ ዑደት አካል የሆነውን የሕይወት እና የሞትን አንድነት ምስጢር የሚያንፀባርቅ የኢጎ ጭንቀትን የሚያልፍ ጥበብ ነው። እንዲህ ዓይነቱ ጥበብ የኢጎ ፍላጎትን ይቃወማል ፣ ከማይረባ ወደ ተሻጋሪነት ይለውጠዋል።

የርቀቶች እና ኪሳራዎች ፣ የባለቤትነት እና የመለያየት ምስጢራዊ አንድነት በሪል ግጥም “በልግ” ግጥም ውስጥ በትክክል ተንፀባርቋል። በሰሜናዊው ንፍቀ ክበብ በበጋ መውጣት እና ሁሉም የክረምት ኪሳራዎች ጋር ከተዛመደ ከዓመቱ ጊዜ ጋር ይዛመዳል። ግጥሙ በዚህ ያበቃል -

ሁላችንም እንወድቃለን። ይህ ለዘመናት ልማድ ሆኖ ቆይቷል።

ተመልከት ፣ እጅ በአጋጣሚ በአጋጣሚ ይወድቃል።

ግን ማለቂያ የሌለው ርህራሄ ያለው አንድ ሰው አለ

እሱ ውድቀቱን በእጆቹ ይይዛል።

ሪልኬ የቅጠሎችን ምስል ወደ መሬት (በቦታ እና በሰዓት የሚንሳፈፍ) ከመጥፋት እና ከመውደቅ አጠቃላይ ተሞክሮ ጋር ያገናኛል ፣ እና ከወደቀበት ክስተት በስተጀርባ የተደበቀ እና በእሱ የተገለፀ ምስጢራዊ አንድነት መኖሩን ይጠቁማል።. ምናልባት እግዚአብሔር ነው ፣ ሪል ማን እንደሆነ አይገልጽም። በተስፋ እና በመለኮታዊነት ግን ተስፋ በመቁረጥ በትልቅ ዑደት ውስጥ ራሱን ያያል።

ዋጋ ያለው ነገር ከሕይወታችን ከጠፋ የጠፋው ተሞክሮ በጣም አጣዳፊ ሊሆን ይችላል። የማጣት ልምድ ከሌለ ዋጋ ያለው ነገር የለም። ኪሳራ ሲያጋጥመን ፣ የነበረንን ዋጋ ማወቅ አለብን። ፍሩድ ፣ “ሀዘን እና ሜላኖሊ” በተሰኘው ድርሰቱ ውስጥ ፣ ከወላጆቹ አንዱ የሞተበትን ሕፃን ምልከታውን ሲገልጽ ፣ ይህ ልጅ በመጥፋቱ እያዘነ መሆኑን ጠቅሷል ፣ ስለሆነም የተወሰነ ኃይል ከእሱ ተለቀቀ። ወላጆቹ በአካል የሚገኙ ፣ ግን በስሜታቸው የማይገኙ ልጅ ፣ ሊያዝን አይችልም ፣ ምክንያቱም ቃል በቃል የወላጆች መጥፋት የለም። ከዚያ ይህ የተበሳጨ ሀዘን ውስጣዊ ነው ፣ ወደ ጭካኔ ፣ ወደ ኪሳራ ወደ ሀዘን ፣ ወደ ህብረት ጠንካራ ጉጉት ፣ እና የዚህ ናፍቆት ጥንካሬ በቀጥታ ለልጁ ከኪሳራ ዋጋ ጋር ተመጣጣኝ ነው።ስለዚህ ፣ የጠፋው ተሞክሮ ሊመጣ የሚችለው እሴቱ ለእኛ የሕይወት አካል ከሆነ በኋላ ብቻ ነው። በዚህ የመከራ ውጥንቅጥ ውስጥ ራሱን ያገኘ ሰው ተግባር ፣ እሱ የተሰጠውን ዋጋ ለይቶ ማወቅ እና እሱን ጠብቆ ማቆየት መቻል ነው ፣ ምንም እንኳን በጥሬው ስሜት ውስጥ ማቆየት ባንችልም። የምንወደውን ሰው በሞት በማጣታችን ፣ እኛ በውስጣችን ያደረግነውን ያን ሁሉ ዋጋ ያለው ፣ ከእርሱ ጋር የተገናኘን እያወቅን በዚህ ኪሳራ ማዘን አለብን። ለምሳሌ ፣ “ባዶ የጎጆ ሲንድሮም” ተብሎ የሚጠራው ወላጅ በወላጁ ሚና መሟላት መጨረሻ ምክንያት ውስጣዊ ማንነትን ከማጣት ይልቅ በልጁ ጥፋት ይሰቃያል። አሁን በልጁ ላይ ያጠፋውን የተለየ የኃይል አጠቃቀም መፈለግ ይጠበቅበታል። ስለዚህ ፣ ለተውልን ሰዎች የተሻለው አመለካከት ለንቃተ ህይወታችን ያደረጉትን አስተዋፅኦ ማድነቅ እና በዚህ እሴት በነፃነት መኖር ፣ ወደ ዕለታዊ እንቅስቃሴዎቻችን ማምጣት ነው። ይህ የማይቀር ኪሳራ ወደዚህ አላፊ ሕይወት ቅንጣት መለወጥ በጣም ትክክለኛ ይሆናል። እንዲህ ዓይነቱ ለውጥ ኪሳራዎችን መካድ አይደለም ፣ ግን የእነሱ ለውጥ። በውስጣችን ያደረግነው ምንም ነገር አይጠፋም። በኪሳራዎች ውስጥ እንኳን ፣ አንዳንድ የነፍስ ክፍል ይቀራል።

“ሀዘን” የሚለው ቃል የመጣው ከላቲን ግራቪስ “መሸከም” ነው። ከእሱ “ስበት” የሚለው በጣም የታወቀ ቃል ተፈጠረ። እደግመዋለሁ - ሀዘን መሰማት ማለት ከባድ የጠፋበትን ሁኔታ መታገስ ብቻ ሳይሆን ጥልቀቱንም መሰማት ነው። እኛ የምናዝነው ለእኛ ዋጋ ባለው ነገር ብቻ ነው። በጣም ጥልቅ ከሆኑት ስሜቶች አንዱ የኃይል ማጣት ስሜት ነው ፣ በሕይወት ውስጥ የሚሆነውን ምን ያህል በደካማነት መቆጣጠር እንደምንችል ያስታውሰናል። ሲሴሮ እንደተናገረው “ራሰ በራ መገኘቱ ሥቃይን አይቀንሰውም ፣ በሐዘን ላይ ጭንቅላቱን ፀጉር መቀደዱ ሞኝነት ነው”። እና በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ሴት ልጁን በማጣቱ ፣ ሌሊቱን ሙሉ በመጨፈሩ ፣ መላውን መንደር በራሱ ላይ ለሚያመፀው ለግሪካዊው ሶርባባ እናዝናለን ፣ ምክንያቱም በአስደሳች የሰውነት እንቅስቃሴዎች ብቻ የእርሱን ከባድ መራራነት መግለፅ ይችላል። ማጣት። እንደ ሌሎች የመጀመሪያ ስሜቶች ፣ ሀዘን በቃላት ውስጥ አገላለፅን አያገኝም እና እራሱን እንዲነቀል እና እንዲተነተን አይፈቅድም።

ምናልባት ስለ ሀዘን ጥልቅ ግጥም የተፃፈው በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን ነበር። በገጣሚው ዳንቴ ገብርኤል ሮሴቲ። እሱ “የደን ፍንዳታ” ተብሎ ይጠራል። “ሀዘን” የሚለው ቃል በእሱ ውስጥ አንድ ጊዜ ብቻ ፣ በመጨረሻው ሁኔታ ውስጥ ይታያል። ሆኖም ፣ አንባቢው የደራሲውን አስከፊ የአእምሮ ሥቃይ ፣ ጥልቅ የውስጥ አለመለያየቱን እና ያለማቋረጥ ሁኔታ ይሰማዋል። እሱ ችሎታ ያለው ሁሉ በዝርዝር ፣ እስከ ትንሹ ዝርዝር ድረስ ፣ የደን ወተትን ልዩ ልዩ የአበባ ማስቀመጫ መግለፅ ይመስላል። እሱ ለመረዳት የማይችል እንዲሆን የሐዘን ክብደት በእሱ ላይ ይመዝናል ፤ ደራሲው በትንሽ የተፈጥሮ ክስተቶች ላይ ብቻ ሊያተኩር ይችላል።

ጥልቅ ሀዘን አይሰጥም

ጥበብ ፣ ትዝታዎችን አይተውም ፤

ከዚያ እኔ ብቻ መረዳት አለብኝ

ሦስት የደን ጫካ ወተቶች።

ሮሴቲ ግዙፍ የማይመለስ ኪሳራ ያውቃል እና ልክ እንደ ሪል ፣ የበልግ ቅጠል መውደቅ ዘይቤን በመጠቀም ፣ ወሰን በሌለው ፣ በአዕምሮ ለመረዳት በሚያስችል ሁኔታ ይጠቁማል። እደግመዋለሁ - የሀዘን ቅንነት የሌላውን ሰው ውስጣዊ እሴት እንድናውቅ ያስችለናል። በአይሁድ እምነት ውስጥ የመቃብር ድንጋይ ሥነ ሥርዓት “መከፈት” ፣ ማለትም ፣ በተቀበረ ሰው የመጀመሪያ ዓመት መታሰቢያ ላይ መጋረጃውን ከእሱ ላይ ማስወገድ ሁለት ትርጉምን ያጠቃልላል -የጠፋውን ክብደት ማወቅ እና የሀዘን መጨረሻ ማሳሰቢያ ፣ የሕይወት መታደስ መጀመሪያ።

ምንም ዓይነት የመካድ መጠን ኪሳራ እንድናገኝ ቀላል ያደርግልናል። እና እነዚህን አሳዛኝ ልምዶች መፍራት አያስፈልግም። የአጭር ጊዜ የመሆን ስሜትን ለመቀበል በጣም ጥሩው አጋጣሚ በአሰቃቂ የልብ ህመም እና በሀሳቦች ትኩሳት መፍላት መካከል ያለውን ወርቃማ አማካይ መወሰን ነው። ያኔ የሚጠፋውን ኃይል አጥብቀን በመያዝ ቢያንስ ለጊዜው በእኛ በነበረው ነገር ውስጥ መመሥረት እንችላለን። የኢዮብን ታሪክ “አይ.ቪ” ን ወደ ግልባጭ ሲያጠቃልል። አርክባልድ ማክሊሽ የሚከተሉትን የ I. V ቃላትን ይጠቅሳል። ስለ እግዚአብሔር - “አይወድም ፣ እሱ ነው”። ባለቤቱ ሳራ “እኛ ግን እንወዳለን” ትላለች። "በትክክል። እና ይህ አስደናቂ ነው።"በሀዘን ጊዜ ዋጋን ለማረጋገጥ የሚያስፈልገው ጉልበት የጥልቅ ትርጉም ምንጭ ይሆናል። ይህንን ትርጉም ላለማጣት እና የተፈጥሮን የሕይወት ጎዳና ለመቆጣጠር መሞከርን ማቆም የሀዘን እና የጠፋው የሁለትዮሽ ውጤቶች እውነተኛ ይዘት ነው።

የጁንግ ሚስት በሞተች ጊዜ ምላሽ ሰጪ የመንፈስ ጭንቀት ተሰማው። ለበርካታ ወራት በህይወት ውስጥ ግራ መጋባት እና ግራ መጋባት ተሰማው። አንድ ጊዜ እሱ ብቻውን ወደነበረበት ወደ ቲያትር ቤቱ እንደመጣ ሕልሙ አየ። ወደ ጋጣዎቹ የመጀመሪያ ረድፍ ወርዶ ጠበቀ። በፊቱ ፣ ልክ እንደ ጥልቁ ፣ የኦርኬስትራ ጉድጓዱ ተከፈተ። መጋረጃው ከፍ ሲል ኤማ በነጭ አለባበስ ለብሳ በመድረኩ ላይ አየችው ፣ ፈገግ አለችው ፣ እና ዝምታው እንደተሰበረ ተረዳ። ሁለቱም በአንድ ላይ እና በተናጠል እርስ በእርስ ነበሩ።

በዩናይትድ ስቴትስ ከሦስት ዓመት ልምምድ በኋላ ፣ እንደገና ወደ ዙሪክ ወደ ጁንግ ኢንስቲትዩት መምጣት ስፈልግ ፣ ብዙ የቀድሞ ጓደኞቼን ፣ በተለይም በአንድ ወቅት የእኔ ተቆጣጣሪ ተንታኝ የነበሩትን ዶ / ር አዶልፍ አምማን ለማየት ፈልጌ ነበር። ከመድረሴ ትንሽ ቀደም ብሎ እሱ እንደሞተ እና በማይጠገን ኪሳራ እንዳዘነ ተረዳሁ። ከዚያም ህዳር 4 ቀን 1985 ከጠዋቱ ሶስት ሰዓት ላይ “ነቅቼ” ዶ / ር አማንን በመኝታ ቤቴ ውስጥ አየሁት። እሱ ብቻ እንደ ሚችለው ፈገግ አለ ፣ እጅግ በጣም ሰገደ ፣ እና “እንደገና በማየቴ ደስ ብሎኛል” አለ። ከዚያ ሦስት ነገሮች በእኔ ላይ ተከሰቱ - “ይህ ሕልም አይደለም - በእውነቱ እዚህ አለ” ፣ ከዚያ “ይህ በእርግጥ ሕልም ነው”; እና በመጨረሻ - “ይህ ጁንግ ስለ ኤማ ከነበረው ሕልም ጋር የሚመሳሰል ህልም ነው። እሱ አሁንም ከእኔ ጋር ስለሆነ ጓደኛዬን አላጣሁም። ስለዚህ ፣ ሀዘኔ በጥልቅ ሰላም እና ተቀባይነት ስሜት ተጠናቀቀ። ጓደኛዬን-መምህርን አላጣሁም ፣ እነዚህን መስመሮች በምጽፍበት ጊዜ አሁንም የእሱ ምስል በውስጤ ይኖራል።

ምናልባት አንድ ጊዜ እውነተኛ ፣ አስፈላጊ ወይም አስቸጋሪ የነበረው ለዘላለም ሊጠፋ አይችልም። በእውነቱ የኪሳራውን ከባድነት ሊለማመዱ እና እውነተኛ ዋጋውን ሊሰማዎት የሚችለውን ሀሳብዎን ከአእምሮ ቁጥጥር ነፃ በማድረግ ብቻ ነው።

ክህደት

ክህደትም የኪሳራ ዓይነት ነው። በግንኙነቶች ውስጥ ንፅህና ፣ መተማመን እና ቀላልነት ጠፍተዋል። በጠፈር ደረጃም ቢሆን እያንዳንዱ ሰው ክህደትን በአንድ ጊዜ ያጋጥመዋል። የኢጎ የውሸት ጽኑ እምነት ፣ የእሱ ሁሉን ቻይነት ግላዊ ቅasቶች የዚህ ድብደባ ከባድነት ይጨምራሉ። (ኒትሽቼ እኛ አማልክት አለመሆናችንን ስንማር ምን ያህል መራራ ብስጭት እንደሚሰማን ጠቅሷል!)

በኢጎ ቅasቶች እና ባልተረጋጋ ሕይወታችን ገደቦች መካከል ያለው ልዩነት ብዙውን ጊዜ አንዳንድ ዓለም አቀፋዊ ወላጅ እኛን ትተው እንደሚሄዱ እንደ ጠፈር ክህደት ይሰማቸዋል። ሮበርት ፍሮስት በሚከተለው ልመና ወደ እግዚአብሔር ዞረ - “ጌታ ሆይ ፣ በአንተ ላይ ትንሽ ቀልድ ይቅር በለኝ ፣ እኔም በእኔ ላይ ታላቅ ቀልድ ይቅር እልሃለሁ”። እናም ኢየሱስ በመስቀል ላይ "አምላኬ አምላኬ! ለምን ተውኸኝ?"

የእኛን የሕፃን ፍላጎታችንን የወላጅ ጥበቃ ወደ ግድየለሽ በሆነ አጽናፈ ዓለም ላይ በማሳየት እራሳችንን ከዚህ ከሚረብሽ ዓለም ፣ ከእውቀቱ እና አሻሚነቱ ለመጠበቅ መፈለጋችን ተፈጥሯዊ ነው። የልጅነት ጥበቃ እና ፍቅር ብዙውን ጊዜ ወደ ክህደት ይጋለጣሉ። በጣም ሞቃታማ በሆነ ቤተሰብ ውስጥ እንኳን ፣ ህፃኑ ከስሜታዊ “መቅረት” ወይም ከስሜታዊ “አለመቻል” ጋር የተጎዳ አሰቃቂ ውጤት መከሰቱ አይቀሬ ነው። ምናልባት እኛ እራሳችን በመሆናችን ልጆቻችንን እየጎዳነው መሆኑን በመገንዘብ በወላጆች ውስጥ እንደዚህ ያለ የልብ መንቀጥቀጥን የሚያመጣ ምንም ነገር የለም። ስለዚህ ፣ እያንዳንዱ ልጅ በመጀመሪያ በወላጆች በተወሰነው እገዳ ምክንያት በሰው ልጅ ላይ ክህደት ይሰማዋል። አልዶ ካሮቶኖ ማስታወሻዎች-

… ልንታለል የምንችለው በምናምናቸው ሰዎች ብቻ ነው። እና አሁንም ማመን አለብን። ክህደትን በመፍራት ፍቅርን የማያምን እና እምቢ ያለ ሰው ፣ ምናልባት እነዚህን ሥቃዮች ላያገኝ ይችላል ፣ ግን ሌላ ምን እንደሚያጣ ማን ያውቃል?

ይህ የንፁህነት ፣ የመተማመን እና የተስፋ “ክህደት” በበዛ መጠን ህፃኑ የዓለምን መሠረታዊ አለመተማመን የመፍጠር ዕድሉ ሰፊ ነው።የክህደት ጥልቅ ልምዱ በዝውውር ወቅት ወደ ኪሳራ አጠቃላይነት ወደ paranoia ይመራል። በጣም አጭር ጊዜ ያየሁት አንድ ሰው እናቱ ለዘላለም ትታ የሄደችበትን ቀን አስታወሰ። ለፍቅር የተሳካ ትዳር ቢኖረውም ፣ ሚስቱን በጭራሽ ማመን አልቻለም ፣ በሁሉም ቦታ ይከተላት ፣ የውሸት መመርመሪያ ምርመራን እንዲያልፍ እና በዚህም ታማኝነትን እንዲያረጋግጥ አጥብቆ በመግለፅ እና ትንሹን ክስተቶች እንደ ክህደትዋ ማስረጃ አድርጎ ተቆጥሯል ፣ እሱ እንዳመነ ፣ ያዘጋጀው ለእሱ በዕድል። ምንም እንኳን ሚስቱ ለእሱ ታማኝ መሆኗ የማያቋርጥ ማረጋገጫ ቢኖራትም በመጨረሻ እሱን እንድትተው አስገድዶት እሷን ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ እንደከዳችው የእሷን “ማረጋገጫ” ማረጋገጫ አድርጎ ቆጠረ።

እንደ እውነቱ ከሆነ ፣ የጥላቻ አስተሳሰብ በአንድ ወይም በሌላ ደረጃ በእያንዳንዳችን ውስጥ ተፈጥሮአዊ ነው ፣ ምክንያቱም ሁላችንም የጠፈር ሥቃይ አለብን ፣ በአሰቃቂ ሕልውና ተጽዕኖ ሥር እና በእነዚያ የእኛን እምነት ያበላሹ ሰዎች ናቸው።

መተማመን እና ክህደት ሁለት የማይቀሩ ተቃራኒዎች ናቸው። ሰው ቢከዳ ማናችን ያልተከዳ አለ? - ከዚያ በኋላ ሌሎችን ማመን ምን ያህል ከባድ ነው! በወላጅ ቸልተኝነት ወይም በደል ምክንያት ልጁ በወላጆቹ እንደከዳ ሆኖ ከተሰማው በኋላ እንዲህ ዓይነቱን ክህደት ከሚደግመው ሰው ጋር ግንኙነት ውስጥ ይገባል - ይህ የስነልቦና ዘይቤ “ምላሽ ሰጪ ትምህርት” ወይም “ራስን የሚፈጽም ትንቢት” ይባላል - ወይም ህመምን እንደገና እንዳያገረሽ የቅርብ ግንኙነቶችን ያስወግዳል። በማንኛውም ሁኔታ ፣ በአሁኑ ጊዜ የእሱ ምርጫ በቀድሞው ጠንካራ አሰቃቂ ውጤቶች ላይ የሚገዛ መሆኑ በጣም ለመረዳት የሚቻል ነው። እንደ ጥፋተኝነት ፣ የአንድ ሰው ባህሪ በአብዛኛው የሚወሰነው በግለሰቡ ታሪክ ነው። ከዚያ አዲስ ፣ እምነት የሚጣልባቸው ግንኙነቶች መመስረት ማለት አስቀድሞ የመክዳት እድልን መቀበል ማለት ነው። አንድን ሰው ለማመን ፈቃደኛ ባለመሆናችን ከእርሱ ጋር ጥልቅ ፣ የጠበቀ ግንኙነት አንመሠርትም። በእነዚህ አደገኛ እና ጥልቅ ግንኙነቶች ላይ ኢንቬስት ባለማድረጋችን ቅርርብ እንዳይሆን እናደርጋለን። ስለዚህ የሁለትዮሽ ተቃዋሚው “እምነት-ክህደት” ተቃራኒ (ፓራዶክስ) አንዱ ክፍሎቹ የግድ ሌላውን አስቀድሞ የሚወስኑ መሆናቸው ነው። ያለ እምነት ፣ ጥልቀት የለም ፤ ጥልቀት ከሌለ እውነተኛ ክህደት የለም።

ስለ ጥፋተኝነት ስንነጋገር እንደገለጽነው ፣ በጣም አስቸጋሪው ነገር ክህደትን ይቅር ማለት ነው ፣ በተለይም ለእኛ ሆን ተብሎ የሚታየን። በተጨማሪም ፣ ይቅር የማለት ችሎታችን ክህደት የመፈፀም አቅማችን ውስጣዊ እውቅና ብቻ አይደለም ፣ ግን ካለፈው እስራት እራሳችንን ነፃ የምናወጣበት ብቸኛው መንገድ። የከዳቸውን የቀድሞ ባለቤታቸውን ይቅር የማይሉ መራራ ሰዎችን ምን ያህል ጊዜ እናገኛቸዋለን! ቀደም ባሉት ጊዜያት ተይዘው ፣ እንደዚህ ያሉ ሰዎች አሁንም ከሃዲ ያገቡ ናቸው ፣ አሁንም በጥላቻ ሃይድሮክሎሪክ አሲድ ተበላሽተዋል። እኔ ደግሞ ቀድሞውኑ በይፋ የተፋቱ ጥንዶችን አገኘሁ ፣ ግን አሁንም ለባለቤታቸው ጥላቻ ተሰማው ፣ ለሠራው ሳይሆን በትክክል ላላደረገው።

ጁሊያና የአባት ልጅ ነበረች። እሷን የሚንከባከባት ሰው አገኘች። እሷ በእሷ ጥበቃ ቢበሳጭም ፣ እና እሱ - በእርሷ የማያቋርጥ የእርዳታ ፍላጎት ፣ ባህሪያቸው በንቃተ -ህሊና ስምምነት ተወስኗል -እሱ ባሏ -አባት ይሆናል ፣ እሷም የእሷ ታማኝ ሴት ልጅ ትሆናለች። ባለቤቷ ይህንን የንቃተ ህሊና ግንኙነት ከፍ አድርጎ በእሱ ላይ ሲያምፅ ሁለቱም በሃያዎቹ መጀመሪያ ላይ ጁሊያና በቁጣ በረረች። የባለቤቷ መውጣት ለአዋቂነት ጥሪ መሆኑን ሳታውቅ አሁንም እንደ ትንሽ ልጅ ትነካ ነበር። የእሱ ክህደት ለእርሷ ዓለም አቀፋዊ እና ይቅር የማይባል መስሎ ታየ ፣ በእውነቱ እሱ እራሷ እራሷን ነፃ ማውጣት የማትችልበትን የምሳሌያዊ የወላጅ-ልጅ ግንኙነትን ብቻ “ከዳ”። እሷ ወዲያውኑ ተመሳሳይ ሱስ መሥራት የጀመረችበትን ሌላ ወንድ አገኘች ማለቱ ይበቃል። አዋቂ እንድትሆን የቀረበውን ጥሪ ችላ አለች።

ክህደት ብዙውን ጊዜ አንድ ሰው ራሱን እንደ ማግለል ይሰማዋል።እሱ ከሌላው ጋር የነበረው ግንኙነት ፣ እሱ የሚጠብቃቸው ፣ አንዳንድ የሚጠበቁትን እና ከማን ጋር folie a deux ተጫውቷል ፣ አሁን አጠራጣሪ ሆነ ፣ እና በእሱ ላይ ያለው መሠረታዊ እምነት ተዳክሟል። በእንደዚህ ዓይነት የንቃተ ህሊና ለውጥ ፣ ጉልህ የሆነ የግል እድገት ሊከሰት ይችላል። እኛ ከደረሰብን አሰቃቂ ሁኔታ ብዙ መማር እንችላለን ፣ ግን ካልተማርን ፣ እንደገና እናገኛቸዋለን ፣ በተለየ ሁኔታ ወይም ከእነሱ ጋር ተለይተን እንወጣለን። ብዙዎቻችን ቀደም ባሉት ጊዜያት “ከአሰቃቂ ጉዳታችን ጋር በመለየት” ቆይተናል። እግዚአብሔር ፣ ምናልባት “ኢዮብን ከድቷል” ፣ ግን በመጨረሻ የኢዮብ የዓለም አተያይ መሠረቶች በትክክል ተንቀጠቀጡ ፣ ወደ አዲስ የንቃተ ህሊና ደረጃ ይሸጋገራል ፣ እናም ፈተናዎቹ የእግዚአብሔር በረከት ይሆናሉ። በቀራንዮ እንደደረሰ ፣ ኢየሱስ በአይሁድ ብቻ ሳይሆን በአብም እንደተከዳ ተሰማው ፣ ወዲያውኑ በመጨረሻ ዕጣውን ተቀበለ።

በተፈጥሮ ፣ ክህደት እኛን እንደ ውድቅ እንዲሰማን እና ምናልባትም የበቀል ስሜትን ያስነሳል። ግን በቀል አይሰፋም ፣ ግን በተቃራኒው እንደገና ወደ ቀድሞው ስለሚመልሰን ንቃተ -ህሊናችንን ያጥባል። በበቀል የበሉ ሰዎች ፣ ለሀዘናቸው ጥልቀት እና ማረጋገጫ ፣ ሰለባዎች ሆነው ይቀጥላሉ። እነሱ ስለተፈጸመው ክህደት ሁል ጊዜ ያስታውሳሉ ፣ ከዚያ ለራሳቸው ጥቅም ሊገነቡ የሚችሉት ቀጣይ ሕይወታቸው ሁሉ ይበሳጫል። በተመሳሳይ ሁኔታ ፣ አንድ ሰው ከሁሉም ሊሆኑ ከሚችሉት የመካድ ዓይነቶች አንዱን መምረጥ ይችላል - ራሱን ላለማወቅ። ይህ ተንኮል - አንድ ሰው ቀድሞውኑ ያጋጠመውን ህመም እንዲሰማው አለመቀበል - ከገነት በተባረረ ማንኛውም ሰው እና በማንኛውም የንቃተ ህሊና መስፋፋት ጥያቄ ውስጥ የግላዊ እድገትን መቋቋም ይሆናል።

ሌላው የከዳ ሰው ፈተና ቀደም ሲል በተጠቀሰው እናቱ በተተወው ሰው የጥላቻ ሁኔታ ውስጥ ልምዱን ማጠቃለል ነው። እርሷ እሱን ትታ ከሄደች ፣ እሱ መንከባከብ የጀመረው ማንኛውም ሌላ ሴት እንዲሁ እንደምታደርግ ጥርጥር የለውም። በዚህ ጉዳይ ላይ በጣም ለመረዳት የሚቻል ይህ ፓራኖኒያ ሁሉንም ግንኙነቶች ማለት ይቻላል ከሲኒዝም ጋር ያበላሻል። በማንኛውም አጣዳፊ የክህደት ስሜቶች ላይ አጠቃላይ የማድረግ ዝንባሌ ወደ ጠባብ ምላሾች ይመራዋል -ከጥርጣሬ እና ከቅርብነት መራቅ ወደ ፓራኒያ እና ለባዶ ፍለጋ።

ክህደት ለግለሰብ እንድንታገል ይገፋፋናል። ክህደት ከህልውናችን ከንቱነት የመነጨ ከሆነ ፣ ከዚያ የበለጠ እና የበለጠ ሁለንተናዊ ጥበብን መቀበል እንፈልጋለን ፣ እሱም እንደ ተገለፀው ፣ ለማግኘት እና ኪሳራውን ያፈላልጋል። ክህደት ከሱሳችን የሚመነጭ ከሆነ ጨቅላ ሕፃናት ሆነን ወደምንቆይበት ቦታ እንሳባለን። ክህደት ከአንድ ሰው ወደ ሌላው የንቃተ -ህሊና ስሜት ከተነሳ ፣ እኛ በራሳችን ክህደት ውስጥ ብቻ ሳይሆን በራሳችንም ውስጥ ያሉትን ዋልታዎች መሰቃየት እና መረዳት አለብን። እና በማንኛውም ሁኔታ ፣ እኛ ባለፈው ውስጥ ካልቀጠልን ፣ እርስ በእርስ በሚወነጃጀሉ ወቀሳዎች ውስጥ ካልገባን ፣ ንቃታችንን እናበለጽጋለን ፣ እናሰፋለን እና እናሳድጋለን። ይህ አጣብቂኝ በካሮቴቶቶ በደንብ ተጠቃሏል-

ከሥነ-ልቦናዊ እይታ አንፃር ፣ የክህደት ልምዱ ከአእምሮ ሕይወት መሠረታዊ ሂደቶች ውስጥ አንዱን እንድናገኝ ያስችለናል-በማንኛውም ግንኙነት ውስጥ የሚኖረውን የፍቅር-የጥላቻ ስሜትን የሚያካትት የከንፈር ውህደት። እዚህ እንደገና እንደዚህ ያለ ተሞክሮ ክህደት በተከሰሰው ሰው ብቻ ሳይሆን በሕይወት የተረፈው እና ወደ ክህደት እንዲመራ ላደረገው የክስተቶች ሰንሰለት እድገት አስተዋፅኦ ያደረገው ሰውም ጭምር መሆኑን ማጉላት አስፈላጊ ነው።

ከዚያ ትልቁ የክህደት መራራነት በግዴለሽነት መቀበላችን ውስጥ ሊኖር ይችላል - ብዙውን ጊዜ ከብዙ ዓመታት በኋላ ይከሰታል - እኛ እራሳችን በአንድ ወቅት ወደ ክህደት ባመራነው “በዚያ ዳንስ” ተስማምተናል። ይህንን መራራ ክኒን መዋጥ ከቻልን ስለ ጥላችን ያለንን ግንዛቤ እናሰፋለን። እኛ ሁልጊዜ የምንፈልገውን መሆን አንችልም። እንደገና ፣ ጁንግን በመጥቀስ ፣ “የራስ ተሞክሮ ሁል ጊዜ ለኢጎ ሽንፈት ነው።”በ 20 ኛው ክፍለዘመን በሃያዎቹ ውስጥ ራሱን ባለማወቅ ውስጥ እራሱን ማጥመቁን ሲገልጽ ፣ ጁንግ ከጊዜ ወደ ጊዜ ራሱን እንዴት መናገር እንዳለበት ይነግረናል - “ስለራስዎ የማያውቁት ሌላ ነገር እዚህ አለ። ግን እንዲህ ዓይነቱን የንቃተ ህሊና እድገት ያመጣው የዚህ ክኒን መራራ ጣዕም ነበር።

ኪሳራዎችን ፣ ሀዘንን እና ክህደትን እያጋጠመን “ወደ ጥልቁ ውስጥ እንሰምጣለን” ፣ እና ምናልባትም ፣ ወደ ሰፊው ዌልታንቻውንግ “እናልፋቸዋለን”። ለምሳሌ ፣ ዴቪን በሟች ሚስቱ ላይ በሀዘን አዘቅት ውስጥ የወደቀ ይመስላል። ነገር ግን የእሱ ጥቅም አልባነት እና የውስጥ አለመከፋፈል ስሜቱ ከመጥፋቱ ጋር አይመጣጠንም። በዚህ ተሞክሮ ከሠራ በኋላ ራሱን በማጣት ፣ በሕይወት ባልተገኘ ሕይወቱ በማዘኑ ፣ ከልጅነቱ ጀምሮ ለሌሎች ያደረ እና ሌላ ሰው እንዳሰበ ለመኖር ዕጣ እንደደረሰበት ለማየት ችሏል። በእነዚህ ሁለት ዓመታት ውስጥ አስከፊውን ሥቃይ በጽናት ከተቋቋመ በኋላ በመጨረሻ የራሱን ሕይወት መኖር ጀመረ።

ያጋጠመን ኪሳራ ፣ ሀዘን እና ክህደት ሁሉንም ነገር በእጃችን መያዝ አንችልም ፣ ሁሉንም ነገር እና ሁሉንም እንደእነሱ መቀበል እና ያለ ከባድ ህመም ማድረግ አንችልም ማለት ነው። ነገር ግን እነዚህ ልምዶች ንቃተ -ህሊናውን ለማስፋት ተነሳሽነት ይሰጡናል። በአለምአቀፍ ተለዋዋጭነት መካከል ፣ አንድ የማያቋርጥ ተጋድሎ ይነሳል - ለግለሰቦች ጥረት። እኛ ምንጭ ወይም ግብ ላይ አይደለንም ፤ መነሻዎች በጣም ወደ ኋላ ቀርተዋል ፣ እናም ግቡ እኛ እንደቀረብን ከእኛ መራቅ ይጀምራል። እኛ ራሳችን የአሁኑ ሕይወታችን ነን። ኪሳራ ፣ ሀዘን እና ክህደት እኛ ሳናውቅ እራሳችንን ማግኘት ያለብን ጥቁር ነጠብጣቦች አይደሉም። እነሱ ከጎልማሳ ንቃታችን ጋር አገናኞች ናቸው። እነሱ ለማቆም እና ለማረፍ ቦታ ያህል የጉዞአችን አካል ናቸው። ታላላቅ የእድሎች እና ኪሳራዎች ምት ከቁጥጥራችን በላይ ሆኖ ይቆያል ፣ ግን በእኛ ኃይል ለመኖር ጥንካሬን በሚሰጥ እጅግ መራራ ልምዶች ውስጥ እንኳን ለማግኘት ፍላጎት ብቻ አለ።