በግንኙነቶች ውስጥ እንደ ሚዛናዊ አካል ሕሊና

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38

በማንኛውም ግንኙነት ውስጥ በገባን ቁጥር ግንኙነታችንን ሊጎዳ ወይም አደጋ ላይ ሊጥል የሚችል ነገር ስናደርግ በራስ -ሰር ምላሽ በሚሰጥ በአንድ ዓይነት ውስጣዊ ስሜት እንገዛለን። ማለትም ፣ እኛ ሚዛናዊ ተጠያቂ የሆነ የውስጥ አካል እንዳለን ፣ እንዲሁ ለስርዓት ባህሪ ኃላፊነት ያለው እንደ የውስጥ አካል ያለ ነገር አለ። ልክ ሚዛናችንን እንዳጣን ፣ ከውድቀት የሚነሳው ደስ የማይል ስሜት ወደ ሚዛናዊ ሁኔታ ይመልሰናል። ስለዚህ ሚዛን በምቾት እና ምቾት ስሜቶች ቁጥጥር ይደረግበታል። እኛ ሚዛናዊ በሆነ ሁኔታ ውስጥ ስንሆን ፣ ደስ የሚያሰኝ ፣ ምቾት ይሰማናል። ሚዛናችንን አጥተን ፣ ደስታን የሚሰማን ስሜት ያጋጥመናል ፣ ይህም መስመሩን የሚያመለክትልን ፣ ደረስን ፣ ደስታ እንዳይከሰት ማቆም አለብን። በስርዓቶች እና ግንኙነቶች ውስጥ ተመሳሳይ ነገር ይከሰታል።

በግንኙነት ውስጥ የተወሰኑ ትዕዛዞች ልክ ናቸው። እኛ እነሱን ከጣበቅን ፣ በግንኙነቱ ውስጥ የመኖር እና የንጽህና እና ሚዛናዊነት ስሜት የማግኘት መብት አለን። ግን ግንኙነቱን ለማቆየት ከሚያስፈልጉት ሁኔታዎች እንደተመለስን እና በዚህም ግንኙነቱን አደጋ ላይ እንደወጣን ፣ እንደ ሪሌክስ ሆነው የሚሰሩ እና ወደ ኋላ እንድንመለስ የሚያደርጉ ደስ የማይሉ ስሜቶች አሉን። ይህ በእኛ የጥፋተኝነት ስሜት ተገንዝቧል። ይህንን የሚቆጣጠር ባለስልጣን እንደ ሚዛን አካል ህሊና ብለን እንጠራዋለን።

ያንን ጥፋተኝነት እና ንፁህነት እንደ አንድ ደንብ በግንኙነቶች ውስጥ እንደምንማር ማወቅ አለብዎት። ያም ማለት የጥፋተኝነት ስሜት ከሌላ ሰው ጋር የተቆራኘ ነው። ከሌሎች ጋር ግንኙነትን የሚጎዳ ነገር ስሠራ ፣ እና ለግንኙነቱ ጥሩ የሆነ ነገር ስሠራ ጥፋተኛ ነኝ። ሕሊናችን ቡድኑ በእኛ ላይ የሚያመጣው ሁኔታ ምንም ይሁን ምን እኛ ለመኖር አስፈላጊ የሆነውን ቡድን ያስራልን። ሕሊና ከቡድኑ በላይ ፣ ከእምነቱ ወይም ከአጉል እምነት በላይ የቆመ ነገር አይደለም። እሷን ታገለግላለች።

ሕሊና ግንኙነትን ለመጠበቅ አስፈላጊ የሆኑትን ሁኔታዎች ያስገድዳል

ሕሊና ግንኙነቱን ለመጠበቅ አስፈላጊ የሆኑትን ሁኔታዎች ማለትም ግንኙነትን ፣ በ “መስጠት” እና “በመውሰድ” እና በትእዛዝ መካከል ያለውን ሚዛን ይቆጣጠራል። ግንኙነት ስኬታማ ሊሆን የሚችለው እነዚህ ሦስቱ ሁኔታዎች በአንድ ጊዜ ከተሟሉ ብቻ ነው። ያለ ሚዛን እና ትዕዛዝ ግንኙነት የለም ፣ ያለ ትስስር እና ቅደም ተከተል ሚዛን የለም ፣ እና ያለ ትስስር እና ሚዛን ስርዓት የለም። በልባችን ውስጥ ፣ እነዚህን ሁኔታዎች እንደ አንደኛ ደረጃ ፍላጎቶች እንገነዘባለን። ሕሊና በሦስቱም ፍላጎቶች አገልግሎት ላይ ነው ፣ እና እያንዳንዳቸው በራሳቸው የጥፋተኝነት እና የንፅህና ስሜት ይሟላሉ። ስለዚህ ፣ የጥፋተኝነት ልምዳችን ጥፋቱ ከግንኙነት ፣ ሚዛናዊነት ወይም ሥርዓት ጋር ይዛመዳል በሚለው ላይ በመመስረት ይለያያል። ስለዚህ እነሱ በሚያገለግሉበት ዓላማ እና ፍላጎት ላይ በመመስረት የጥፋተኝነት እና ንፅህናን በተለየ መንገድ እናገኛለን።

ሀ) ህሊና እና ግንኙነት

እዚህ ህሊና ግንኙነቱን የሚያራምድ ወይም የሚያሰጋ ነገርን ሁሉ ይመለከታል። ስለዚህ እኛ አሁንም የእኛ ቡድን መሆናችንን እርግጠኛ እንድንሆን በሚያስችል መንገድ ስንሠራ ሕሊናችን ይረጋጋል ፣ እናም እኛ ያለንን መፍራት ያለብን ከቡድኑ ሁኔታዎች ርቀን ስንሄድ እረፍት የለውም። ሙሉ በሙሉ ወይም በከፊል የእኛን ንብረት አጥተናል። በዚህ ሁኔታ ፣ የጥፋተኝነት ስሜት እንደ ኪሳራ እና ማግለል ፍርሃት እና እንደ ርቀት ፣ እና ንፁህነት እንደ ደህንነት እና ባለቤትነት ይሰማናል። በአንደኛ ደረጃ ስሜታዊ ደረጃ ላይ የመሆን መብት መሰማት ምናልባት እኛ የምናውቀው በጣም ቆንጆ እና ጥልቅ ስሜት ሊሆን ይችላል።

የመገለል እና የመጥፋት ፍርሃትን አልፎ ተርፎም አስፈሪነትን የማወቅ መብት የመሆን መብት ሆኖ የንፁሃንን ደህንነት የሚያውቁ ብቻ ናቸው። የደህንነት ስሜት ሁል ጊዜ ከፍርሃት ስሜት ጋር የተቆራኘ ነው። ስለዚህ ፣ አንድ ሰው ፍርሃት ስላጋጠመው ወላጆቹ ተጠያቂ ናቸው ማለቱ ሙሉ በሙሉ አስቂኝ ነው።ወላጆች በተሻሉ መጠን ፣ እነሱን የማጣት ፍርሃት ይበልጣል።

ደህንነት እና ባለቤትነት በብዙ ድርጊቶቻችን የሚመራን ታላቅ ህልም ነው። ነገር ግን የመኖር መብት ሁል ጊዜ ስጋት ላይ ስለሆነ ይህ ህልም ተግባራዊ ሊሆን አይችልም። ብዙ ሰዎች ለልጆች ደህንነት መፍጠር አለብዎት ይላሉ። ነገር ግን ለልጆች የበለጠ ደህንነት በተፈጠረ ቁጥር ፣ የመጥፋት ፍርሃት ሳይኖር የደህንነት ስሜት የማይቻል ስለሆነ እሱን ማጣት ይፈራሉ። ማለትም ፣ የባለቤትነት መብቱ ደጋግሞ ማሸነፍ አለበት ፣ ለዘላለም ሊወሰድ አይችልም ፣ ስለዚህ እኛ አሁንም እንደ ቡድን የመሆን መብት ንፁህነት ይሰማናል ፣ እና ይህ ለምን ያህል ጊዜ እንደሚቆይ አይታወቅም። ይህ አለመተማመን የሕይወታችን አካል ነው። ከልጆች ጋር በሚደረግ ግንኙነት ሕሊና ከወላጆች ጋር በሚኖረው ግንኙነት ላይ በወላጆች ላይ ያነሰ ጫና ማድረጉ ትኩረት የሚስብ ነው። ወላጆች ወላጆች ልጆችን ከሚያስፈልጋቸው ያነሱ ልጆችን ስለሚፈልጉ ይህ ምናልባት አንድ ነገር ሊኖረው ይችላል። እኛ እንኳን ወላጆች ልጆቻቸውን እንደሚሠዉ መገመት እንችላለን ፣ ግን በተቃራኒው አይደለም። የሚገርም።

ሁለቱም የህሊና ጎኖች ፣ የተረጋጉ እና እረፍት የሌላቸው ፣ አንድ ዓላማን ያገለግላሉ። ልክ እንደ ካሮት እና ዱላ ፣ እነሱ በአንድ አቅጣጫ ይነዱናል እና ይገሉንናል - በዚህ ቡድን ውስጥ ያለው ፍቅር ከእኛ የሚፈልገው ምንም ይሁን ምን ከሥሮች እና ከቤተሰብ ጋር ያለንን ግንኙነት ይሰጣሉ።

ከማንኛውም የምክንያት ክርክሮች እና ከማንኛውም ሌላ ሥነ ምግባር ይልቅ ለቤት ቡድን ማያያዝ ለህሊና ቅድሚያ አለው። ከሌላ አመለካከት ፣ ይህ እምነት እና እነዚህ ድርጊቶች እብድ ወይም ወቀሳ ቢመስሉም ሕሊና በእምነታችን ወይም በድርጊታችን ላይ ባለው ተፅእኖ ይመራል። ስለዚህ በሰፊው አውድ ውስጥ መልካምን እና ክፉን ማወቅን በተመለከተ በሕሊና ላይ መታመን አንችልም (ምዕራፍ III ፣ 3 ን ይመልከቱ)። ግንኙነቱ በኋላ ሊከተላቸው ከሚችሉት ነገሮች ሁሉ ቅድሚያ ስለሚሰጠው ፣ ከግንኙነቱ ጋር በተያያዘ ጥፋተኛውን እንደ ከባድ ፣ እና ውጤቶቹ እንደ ከባድ ቅጣት እንገነዘባለን። እና ከግንኙነት ጋር በተያያዘ ንፁህነት እኛ እንደ ጥልቅ ደስታ እና የልጅነት ፍላጎቶቻችን በጣም የተወደደ ግብ እንደሆነ በእኛ ተገንዝቧል።

የደካሞች አስገዳጅ ፍቅር እና መስዋዕትነት

በዝቅተኛ ደረጃ ላይ ከሆንን እና በእሱ ላይ ሙሉ በሙሉ ጥገኛ ከሆንን ሕሊና በጣም ከቡድን ጋር ያስተሳስረናል። በቤተሰብ ውስጥ እነዚህ ልጆች ናቸው። ወላጆቹ እና ቤተሰቦቹ ከዚህ የተሻሉ ከሆኑ ከፍቅር የተነሳ ልጁ ሁሉንም ነገር ፣ የራሱን ሕይወት እና ደስታ እንኳን ለመሠዋት ዝግጁ ነው። ከዚያ ልጆች ወላጆቻቸውን ወይም ቅድመ አያቶቻቸውን “ይተካሉ” ፣ ያልፈለጉትን ያደርጋሉ ፣ ያላደረጉትን (ለምሳሌ ወደ ገዳም መሄድ) ያስተሰርያሉ ፣ ጥፋተኛ ላልሆኑት ፣ ወይም በምትኩ ወላጆቻቸው በደረሰባቸው ግፍ ይበቀላሉ።

ለምሳሌ:

አንድ ቀን አባቱ በግትርነቱ ልጁን ቀጣው ፣ በዚያች ሌሊት ሕፃኑ ራሱን ሰቀለ።

ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ብዙ ዓመታት አልፈዋል ፣ አባቴ አርጅቷል ፣ ግን አሁንም ስለ ጥፋቱ በጣም ተጨንቆ ነበር። አንድ ጊዜ ከጓደኛ ጋር ባደረገው ውይይት ፣ ራሱን ከማጥፋቱ ጥቂት ቀናት በፊት ፣ ባለቤቱ በእራት ላይ እንደገና እንደፀነሰች እና ልጁም ከጎኑ ይመስል “አምላኬ ፣ እኛ ቦታ የለንም” በማለት ጮኸ። ፈጽሞ! አባቱ ተረድቷል -ህፃኑ ይህንን አሳሳቢነት ከወላጆች ለማስወገድ ሲል ራሱን ሰቀለ ፣ ለሌላው ቦታ ሰጠ።

ግን በቡድኑ ውስጥ ስልጣን እንደያዝን ወይም ነፃ እንደሆንን ግንኙነቱ ይዳከማል ፣ እና ከእሱ ጋር የህሊና ድምጽ ጸጥ ይላል። ደካሞች ግን ህሊና አላቸው ፣ ታማኝ ሆነው ይቀጥላሉ። እነሱ እንደተያያዙት በጣም ከራስ ወዳድነት ነፃ የሆነ ቁርጠኝነትን ያሳያሉ። በድርጅቱ ውስጥ እነዚህ ዝቅተኛ ሠራተኞች ፣ በሠራዊቱ ውስጥ - ተራ ወታደሮች ፣ እና በቤተክርስቲያን ውስጥ - መንጋው ናቸው። ለጠንካራ የቡድኑ አባላት ጥቅም ፣ ጠንከር ያለ ፣ ከፍ ባሉ ግቦች ሽፋን ፣ ያለ ኃፍረት ያለአግባብ ቢበድላቸውም ጤንነታቸውን ፣ ንፁህነታቸውን ፣ ደስታቸውን እና ህይወታቸውን አደጋ ላይ ይጥላሉ። እነሱ በእራሳቸው ስርዓት ምህረት ላይ ስለሚቆዩ ፣ ከሌሎች ስርዓቶች በተቃራኒ ሁኔታ ጥቅም ላይ ሊውሉ ይችላሉ። ከዚያ ትንንሾቹ ሰዎች ጭንቅላታቸውን በትልቁ ይተኩ እና የቆሸሸውን ሥራ ያከናውናሉ።እነዚህ በጠፋ ልጥፍ ላይ ጀግኖች ናቸው ፣ እረኛውን ተከትለው ወደ እርድ ማጎሪያ ፣ የሌሎች ሰዎችን ሂሳብ የሚከፍሉ ተጎጂዎች ናቸው።

ለ) ህሊና እና ሚዛን

ሕሊና ከወላጆች እና ከጎሳ ጋር ያለውን ትስስር እንደሚቆጣጠር እና በእራሱ የጥፋተኝነት እና ንፁህነት ስሜት እንደሚቆጣጠር ሁሉ ፣ እሱ እንዲሁ በሌላ የጥፋተኝነት እና የንፁህነት ስሜት በመታገዝ ልውውጥን ይቆጣጠራል።

ስለ “ስጡ” እና “ውሰድ” አወንታዊ ልውውጥ ከተነጋገርን ፣ የጥፋተኝነት ስሜት እንደ ቁርጠኝነት ፣ እና ንፁህነት ከቁርጠኝነት ነፃነት ይሰማናል። ይኸውም ከዋጋው ተነጥሎ መነሳት አይቻልም። ነገር ግን እኔ የተቀበልኩትን ያህል ወደ ሌላ ከተመለስኩ ፣ ከዚያ ከግዴታዎች ነፃ እሆናለሁ። ከግዴታዎች ነፃ የሆነ ፣ ቀላል እና ነፃነት ይሰማዋል ፣ ግን ከአሁን በኋላ ግንኙነት የለውም። ከሚሰጡት በላይ ከሰጡ ይህ ነፃነት የበለጠ ሊሆን ይችላል። በዚህ ሁኔታ ፣ ንፁህነት በእኛ የይገባኛል ጥያቄ ይሰማል። ስለዚህ ሕሊና እርስ በእርስ ያለንን ግንኙነት ማመቻቸት ብቻ ሳይሆን ሚዛንን ወደነበረበት መመለስ እንደ አስፈላጊነቱ በግንኙነቶች ውስጥ እና በቤተሰብ ውስጥ ልውውጥን ይቆጣጠራል። በቤተሰብ ውስጥ የእነዚህ ተለዋዋጭነት ሚና ከመጠን በላይ ሊገለጽ አይችልም።

ሐ) ሕሊና እና ሥርዓት

ህሊና በስርዓት አገልግሎት ውስጥ ሲሆን ፣ ማለትም ፣ በስርዓቱ ውስጥ የሚንቀሳቀሰው የጨዋታው ህጎች ፣ ከዚያ ለእኛ ጥፋተኝነት ጥሰታቸው እና የቅጣት ፍርሃት ነው ፣ እና ንፅህና ህሊና እና ታማኝነት ነው። በእያንዳንዱ ስርዓት ውስጥ ያሉት የጨዋታ ህጎች የተለያዩ ናቸው ፣ እና እያንዳንዱ የስርዓቱ አባል እነዚህን ህጎች ያውቃል። አንድ ሰው ካወቃቸው ፣ ካወቃቸው እና ከታዘባቸው ፣ ስርዓቱ ሊሠራ ይችላል ፣ እና እንዲህ ያለው የሥርዓቱ አባል እንከን የለሽ ተደርጎ ይቆጠራል። ከሕጎች ማፈግፈግ ምንም ጉዳት ባይኖረውም ማንም ባይሠቃያቸውም ማንም ጥፋተኛ ይሆናል። በስርዓቱ ስም ፣ እሱ በከባድ ጉዳዮች (ለምሳሌ “የፖለቲካ ወንጀል” ወይም “መናፍቅነት”) እንኳን ተባረረ እና ጠፋ።

ስለ ሥርዓት ጥፋተኝነት እኛን በጥልቅ አይነካንም። ምንም እንኳን የተወሰኑ ግዴታዎች እንዳሉን ወይም የገንዘብ መቀጮ መክፈል እንዳለብን ብናውቅም ብዙ ጊዜ ለራሳችን ያለንን ግምት ማጣት ሳንሰማ እንደዚህ አይነት የጥፋተኝነት ስሜት እራሳችንን እንፈቅዳለን። አባሪ ወይም ሚዛናዊ ጥፋት ከሠራን ፣ ለራሳችን ያለን ግምት ዝቅ ይላል። ስለዚህ የጥፋተኝነት ስሜት እዚህ በተለየ ሁኔታ ይለማመዳል። ምናልባት ይህ ሊሆን የቻለበት ምክንያት ፣ ምንም እንኳን ቅደም ተከተል ቢያስፈልግም ፣ በዝርዝር ውስጥ እኛ እኛ ለራሳችን ለመወሰን በአብዛኛው ነፃ ነን።

በተጨማሪም ፣ እኛ ልናውቀው የሚገባውን እና ያልሆነውን ሕሊና ይወስናል።

ጉንታርድ ዌበር ሁለት የደስታ ዓይነቶች