2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2023-12-17 15:38
ብዙውን ጊዜ ሰዎች ማወቅ በጣም ጥሩ እንደሆነ ባለማወቃቸው ያምናሉ። ሁሉንም ነገር ካወቅሁ ፣ ይህ ማለት ሕይወቴ “ተገለጠ” ማለት ነው ፣ ግን ይህ በጭራሽ አይደለም ፣ እና እውነተኛ የሕይወት ሁኔታዎች “በመደርደሪያዎቹ ላይ አይስማሙም”። እንደነዚህ ያሉት ሰዎች ብዙውን ጊዜ ስሜታቸውን ይተዋሉ ፣ በእውቀታቸው ላይ ለመታመን ፣ ህይወታቸውን ለመቆጣጠር ይሞክራሉ (“በዚህ መንገድ ምን እንደሚያስፈልግ አውቃለሁ ፣ እኔ ሙሉ በሙሉ የመቆጣጠር ስሜት አለኝ ፣ ይህ ማለት እኔ እንደፈለግሁት ሁሉ ይሆናል”)). ስለ ስሜቶች እየተነጋገርን ከሆነ ፣ ሁሉም ነገር አሻሚ ነው ፣ “ፈሳሽ” ፣ በጣም ለስላሳ ፣ ብዙ እርግጠኛ ያልሆኑ እና በዚህ መሠረት ጭንቀት።
በአጠቃላይ የሌላውን ሰው ስሜት ለመለማመድ ፣ “ሀሳቡን እንዲሰማው” የማይቻል ነው። እውቀትን ከህይወትዎ ሙሉ በሙሉ ማግለል የለብዎትም ፣ ወይም በተቃራኒው ፣ ሁሉንም ነገር እና በዙሪያዎ ያሉትን ሁሉ ይሰማዎት። እዚህ አንድ አስፈላጊ ነጥብ መገንዘብ አለብዎት - ሰዎች እነዚህን ስሜቶች በመለማመዳቸው ሊቋቋሙት በማይችሉት አፍታዎች ምክንያት በአጠቃላይ ስሜታቸውን እና ስሜታቸውን ይተዋሉ (በተለይም ይህ የጥፋተኝነት ስሜትን ፣ እፍረትን ፣ ፍርሃትን ፣ ስህተታቸውን ግንዛቤን ይመለከታል)። ለዚያም ነው ይህ ጥያቄ እኛ ዋጋ ከሚሰጡን ከሚወዷቸው ሰዎች ጋር በሚነሱ ክርክሮች ውስጥ አስፈላጊ የሚሆነው - እኛ እርስ በእርስ አንድ ነገር ለማረጋገጥ እየሞከርን ነው።
መረዳት በስሜታዊነት እና በስሜታዊነት ላይ የተመሠረተ ነው። በብዙ ሁኔታዎች የእኛን ኢጎ (“አውቃለሁ! እኔ ትክክል ነኝ! እርግጠኛ ነኝ!”) የእኛን ንፁህነት በትክክል ለማረጋገጥ እየሞከርን ነው ፣ ግን ይህ ሁሉ የሚከናወነው በአንድ ግብ ፣ በአዕምሮአችን ውስጥ ጥልቅ - አይደለም በጣም አስቸጋሪ ልምዶችን ፣ ፍርሃትን ፣ ጥፋተኝነትን ፣ እፍረትን ይሰማዎት። አንድ ሰው እነዚህን ስሜቶች እንዴት እንደሚለይ የማያውቅ ከሆነ ፣ ይህ ጭንቀት ብቻ ነው (“እኔ ከተሳሳትኩ ፣ ከዚህ በፊት የማውቀው ነገር ሁሉ ሊሻር ይችላል! ይህ ሁሉ ማታለል ነው ፣ እና በሆነ መንገድ መኖር አለብኝ) በተለየ ፣ እንደ አዲስ ለመኖር ይማሩ…”)። በውጤቱም ፣ እሱ አንድ ቦታ ስህተት መሆኑን አምኖ ከተቀበለ የእሱ ስጋት እንደ አደጋ ላይ ነው።
ስለዚህ ምን ማድረግ አለብዎት? የተለየ የባህሪ ሞዴል ለመምረጥ ይሞክሩ። እርስዎ ተሳስተዋል ብሎ መቀበል አያስፈልግም ወይም በተቃራኒው በእውነቱ ውስጥ ለመግፋት ይሞክሩ - እሱ ለምን እንደሚያስብ ለመረዳት ጠያቂው እርስዎን ለማስተላለፍ የሚፈልገውን በትክክል ለመስማት ይሞክሩ። ይህ በቂ ይሆናል። አንድ ሰው ሀሳቡን ለእርስዎ ማስተላለፍ በጣም አስፈላጊ መሆኑን ካዩ እና እሱ ለመስማት ዝግጁ ካልሆነ ፣ “እሺ ፣ ተረድቻለሁ! የእርስዎ አስተያየት እንዲሁ የመኖር ሙሉ መብት አለው!” ይህ ውይይትዎን ያጠናቅቃል ፣ እና ሀሳብዎን ወደ ፊት አይግፉ! እሱን ለመግፋት በሞከርክ ቁጥር በምላሹ ብዙ ተቃውሞ ታገኛለህ። የኒውተን ሦስተኛው ሕግ ማንኛውም ኃይል ተመሳሳይ የምላሽ ኃይል ያስከትላል ይላል (እና ይህ በተለይ በስነ -ልቦና ውስጥ ይሠራል!)። ጻድቅ የመሆን አስፈላጊነት ኢጎዎን ማፅናናት ፣ ሁኔታዎን ማሻሻል ነው ፣ ግን በተመሳሳይ ጊዜ ግንኙነቱን ያባብሰዋል።
ሌላ ሰው እንዲሰማው እና እንዲረዳው ፣ ምናልባትም በአንዳንድ አፍታዎች እሱን ዝቅ በማድረግ ፣ በጥሩ ሁኔታ ለመያዝ - ይህ ሁሉ በጣም የተደራጀ የስነ -ልቦና ባህሪዎች ናቸው። ለመጀመር ፣ እራስዎን በደንብ መረዳት እና ፍርሃትን ፣ እፍረትን ወይም የጥፋተኝነትን የማይከተል የተረጋጋ ego መኖር ያስፈልግዎታል (“ኦ እግዚአብሔር ሆይ! እኔም አፍራለሁ!”)። እንደ ደንቡ ፣ እነዚህ ሂደቶች ንቃተ -ህሊና የላቸውም ፣ እና በክርክር ጊዜ በአእምሮ ውስጥ በሚያስደንቅ ቁጣ መልክ ይለማመዳሉ (“አይ ፣ ማረጋገጥ አለብኝ!”)። አንድ ነገር ማረጋገጥ እንዳይኖርዎት እራስዎን ለማቆም ይሞክሩ ፣ ኢጎዎን ያጠናክሩ ፣ እና ከውስጥ ሳይደመስሱ ፣ ከእርስዎ የተለየ ለሆነ የሌላ ሰው አስተያየት በእርጋታ ምላሽ መስጠት ይችላሉ። ሁሉም ተመሳሳይ አስተያየት እንዲኖረው አስፈላጊ አይደለም! በተለምዶ ፣ ሌላ ሰው 2 * 2 = 5 ብሎ ካመነ ፣ ይህ ሙሉ መብቱ ነው! ሰዎች በአንዳንድ ነገሮች ምክንያታዊ ያልሆነ የመሆን መብት አላቸው ፣ እናም ከእነሱ ጋር ግንኙነቶችን ማበላሸት አያስፈልገውም ፣ ይህም ጥፋት ያደርገዋል! እውነትን ለመስማት ዝግጁ ያልሆነ ሰው (ምንም እንኳን እርስዎ ትክክል ቢሆኑም!) የጦር መሣሪያዎን እንዲወጉ አይፈቅድልዎትም ፣ ግን ግንኙነታችሁ በከፍተኛ ሁኔታ እያሽቆለቆለ ነው።
ለአነጋጋሪው ማንኛውንም ነገር የማረጋገጥ ፍላጎት እንዳይኖርዎት ስብዕናዎን ያሳድጉ ፣ በቂ የሆነ ሁለንተናዊ እምነት ፣ በራስ የመተማመን ፣ ጠንካራ እና መሠረታዊ ማንነት ያዳብሩ።የሆነ ነገር በማረጋገጥ ፣ በመጀመሪያ ለራስዎ ያረጋግጣሉ - “እኔ ታላቅ ነኝ! ደህና ነኝ! ነገር ግን እነዚህ ውስጣዊ ስሜቶች በነባሪነት በንቃተ ህሊናዎ ውስጥ መሆን አለባቸው።
ምን ተጨማሪ ሀብቶችን መጠቀም ይችላሉ? በተሳታፊዎቹ ድጋፍ እና በግል (ቀጥታ) ድጋፍ የላቀ አካሄድ “Apni ራስን መገምገም” እሰጥዎታለሁ። ሥልጠናው በጣም ኃይለኛ ስለሆነ Ego ን ለማጠንከር ፣ በሰላም ለመኖር እና እርስዎ መደበኛ እና ጨዋ ሰው በመሆናቸው እንዲደሰቱ ያስችልዎታል ፣ እና አንድ ነገር ለማረጋገጥ ከአነጋጋሪዎ ጋር ክርክር መጀመር አያስፈልግዎትም።
የሚመከር:
የትኛው የሳይኮቴራፒ ሕክምና የተሻለ ነው?
በመካከለኛው ዘመናት ወደ ሐኪም ከመጡ ፣ ለደም መፍሰስ የደም ዝሆኖችን እንዲጠቀሙ ይመከራሉ ፣ እና ያ መጨረሻው ይሆናል። እንዲሁም ፣ በ 1920 ወደ ሳይኮቴራፒስት ከመጡ ፣ ክላሲካል ሳይኮአናሊሲስ ብቻ ሊሰጥዎት ይችላል እና ያ ብቻ ይሆናል። ግን ዛሬ ወደ ሳይኮቴራፒስት ከመጡ ፣ ስለ ሥነ -ልቦናዊ ሕክምና ክፍለ -ጊዜ ለማካሄድ ስለ ብዙ አማራጮች መማር ይችላሉ ፣ አንዳንድ ጊዜ አንዳቸው ከሌላው በጣም ይለያያሉ። የስነልቦና ሕክምናዎ እንዴት እንደሚቀጥል ብዙ አማራጮች አሉ። እና አንዳንድ ዘይቤዎች አንዳቸው ከሌላው በጣም የተለዩ ናቸው። አንዳንዶቹ ለአንዳንድ ችግሮች የተሻሉ ሲሆኑ ሌሎቹ ደግሞ የተለየ ነገር ይፈልጋሉ። ግን ለእርስዎ የሚስማማዎትን እንዴት እንደሚወስኑ?
በደል አድራጊዎች ፣ ተጎጂዎች ፣ አዳኝ ከሚከተሉት ውስጥ ርህራሄን ፣ ርህራሄን ፣ የመርዳት ፍላጎትን የሚያመጣው የትኛው ነው?
እንግዳ ጥያቄ ፣ አሁን እያሰቡ ይሆናል። እንደ እውነቱ ከሆነ ግን የእኔ ጥያቄ በጣም እንግዳ ነው። አንድ ሰው ለምን ተሳዳቢ (አምባገነን) ይሆናል? አዎን ፣ በእውነቱ እሱ ራሱ ተጎጂ በነበረበት ጊዜ በአእምሮው ቦታ ውስጥ ብዙ ፍርሃትና ጭንቀት ስለሚኖር ፣ ለእሱ ብቸኛው ትክክለኛ ውሳኔ ፣ ንቃተ -ህሊና የለውም። ከካርፕማን ሶስት ማዕዘን ይህንን የመሪነት ሚና ለመምረጥ ተወስኗል። ትንሽ የደከመው ፣ የሚፈራው ልጅ የሚጮህበት ሚና። በንዴቱ ፊት ቁጣውን እና የእነዚያ ልጆችን ፍራቻ የተሰማው እና ይህንን የመሪነት ሚና ብቸኛ ለሕይወት የሚቻል አድርጎ የተቀበለ ልጅ። አዎ እየመራ ፣ ግን አምባገነኑ ሁል ጊዜ በዚህ ሚና ውስጥ አይቆይም። እና እንደማንኛውም ሰው (አልፎ አልፎ በስተቀር) እሱ በየጊዜው መስዋዕት ያደርጋል። ደግሞም ፣ ሁል ጊዜ ለእያንዳን
“እርግጠኛ አለመሆን” ወይም “ከዘንዶው የከፋ የትኛው ነው”?
በየቀኑ ፣ የአንድን ሰው አዲስ ታሪክ ሲጋፈጡ ፣ በሕይወቴ ውስጥ ምን ያህል ጊዜ አለመርካት በእሱ ውስጥ የሆነን ነገር ከመቀየር ፍርሃት ጋር እንደሚዛመድ አያለሁ። ደግሞም መለወጥ ማለት ውሳኔ ማድረግ ፣ የሆነ ነገር መምረጥ ፣ የሆነ ነገር ተስፋ ማድረግ እና የሆነ ነገር አለመቀበል ማለት ነው ፣ ግን በማንኛውም ሁኔታ - ያልታወቀውን መጋፈጥ። በእርግጥ ፣ ስለ ነፃነት ደስታ እና ስሜት ማውራት ፣ ለእርስዎ ውሳኔዎች ኃላፊነት መውሰድ መጀመር ይቻል ነበር ፣ ግን … ግን በዚህ ጊዜ ፣ በተለምዶ የነፃነት ስሜት የለም ፣ በእውነቱ ፣ በተቃራኒው, እና እጆች እና እግሮች በፍርሃት ተይዘዋል። እንዴት እንደሚሆን ፣ ምን እንደሚሆን እርግጠኛ አለመሆን ፍርሃት። ለመሆኑ ከዘንዶው እና ከማያውቀው የከፋ ምን ሊሆን ይችላል?
ለልጁ ቅጣቶች ወይም መዘዞች - የትኛው የተሻለ ነው?
ወላጆች ብዙውን ጊዜ ስለ ጥያቄው ያስባሉ -ልጆችን ለፈጸሙት ጥፋት መቅጣት አለባቸው እና እነሱ ከፈጸሙ ታዲያ እንዴት? እና ካልቀጡ ፣ እሱ ተበላሽቶ ያድጋል ፣ ያለ ድንበር ፣ በአንገቱ ላይ ይቀመጣል … የልጁን የተሳሳተ ባህሪ ለመቋቋም ሌሎች መንገዶች አሉ? አንዳንድ እውነተኛ ምሳሌዎችን ልስጥዎት። አንድ ልጅ (5 ዓመቱ) በምሽቱ ወለል ላይ ተበታትኖ የሚገኘውን የግንባታ ስብስብ ለማፅዳት አይፈልግም። ወላጆቹ በየቀኑ ከመተኛቱ በፊት እንዲያጸዱ አሳምነውታል። አንዳንድ ጊዜ ያስፈራራሉ (“አሁን ሁሉንም ነገር ወስደን ለሌላ ልጅ እንሰጠዋለን” ፣ “መጫወቻዎቹ ከእርስዎ ይሸሻሉ ፣ እርስዎ አይከተሏቸውም…”)። አንዳንድ ጊዜ በክፍሉ ውስጥ ባለው “ውጥንቅጥ” ይቀጣሉ። ግን ይህ ምንም ውጤት አያመጣም። አዲስ ጦርነት በሚቀጥለው ቀን በአዲስ ኃይል እንደገና ይ
ማመስገን ወይም መተቸት - ለልጁ የትኛው የተሻለ ነው?
አንድ የጎልማሳ ደንበኞቼ አንዱ በምክክር ላይ ለእናቱ በጣም አመስጋኝ እንደነበረ በልጅነቱ በቀጥታ እርሷ ግንባሯ ላይ ስለ እሱ የምታስበውን ሁሉ ስለነገረችው - ስለ አእምሮ ችሎታው ፣ ስንፍና ፣ ከመጠን በላይ ክብደት ፣ ተግባራዊ ያልሆነ ፣ ወዘተ. በተመሳሳይ ጊዜ ፣ ከእናቱ ጋር የመተማመን ግንኙነት አልነበረውም ፣ አስተዳደጉ ፈላጭ ቆራጭ ነበር ፣ ይህም እንደ አስፈላጊነቱ ከቤተሰብ መወገድን ያበቃል። እጠይቃለሁ ፣ ለእርስዎ ምን ጥሩ ነበር?
