የመንፈስ ጭንቀት ከአንድ አያት የወረሰው። ለማን ነው እንባን የምታፈሰው?

2024 ደራሲ ደራሲ: Harry Day | [email protected]. ለመጨረሻ ጊዜ የተሻሻለው: 2024-01-12 20:54

የመንፈስ ጭንቀትን መውረስ ይችላሉ? አንድ ሰው የቤተሰቡን ብር እና በሴንት ፒተርስበርግ አቅራቢያ ያለውን ቤት ይወርሳል ፣ እና አንድ ሰው ሀዘንን ይወርሳል። የምክንያት የመንፈስ ጭንቀት የሚሆነው ይህ ነው።

ውርስ በመጀመሪያ የእኔ ያልሆነ ፣ ያ የሌላ ሰው ፣ ከእኔ በፊት የነበረ ፣ ዘመድ ፣ ቅድመ አያቴ የሆነ ነገር ነው። እና ሀዘን ተመሳሳይ ነው። ሁሉም ነገር የተወረሰው ብቻ አይደለም ሐዘን ፣ ያ በቤተሰብዎ ውስጥ ተከስቷል ፣ ግን ብቻ ያልተቃጠለ ፣ አልኖረም ፣ ያዝናል ፣ አለቀሰ የተባለው ሰው አላደረገም ፣ አልቻለም ፣ ጊዜ አልነበረውም ፣ አልጀመረም። እና ከዚያ ሀዘኑ በቤተሰብ ስርዓት ውስጥ “ተቀበረ” ፣ በውስጡ ተከማችቶ ፣ ጉንጩ ላይ እንደ ሞለኪውል ወይም በሆዱ ላይ የትውልድ ምልክት ፣ ለሚቀጥለው እና ለሚቀጥለው ትውልድ ይተላለፋል። የቀድሞው ትውልድ ባለማወቁ ወጣቱን ትውልድ በእነሱ ፋንታ ይህንን ሀዘን እንዲለማመድበት ይመስል። ለዚያ ኖጎሬ እና ተቀበረ ወጣቱ ትውልድ ስለተከሰተው ነገር ብዙም እንደማያውቅ ፣ ስለእሱ በትክክል አይናገሩም … እና በነገራችን ላይ ፣ ስለ ምን?

በአሁኑ ትውልድ ውስጥ በዘር የሚተላለፍ እና የመንፈስ ጭንቀትን ሊያስከትል የሚችል ሐዘን ለቤተሰቡ በጣም ከባድ ኪሳራዎች ጋር የተቆራኘ ነው። እሱ ማጣት ፣ የልጆች ሞት ነው። ብዙ ጊዜ አንድ አይደለም ፣ ግን ብዙ። ገና በልጅነታቸው ልጆቻቸውን ማጣት።

ፎቶ - ሩሲያ በ 1930 ዎቹ።

ጦርነት ፣ እልቂት እና ረሃብ የሕፃናትን ሕልውና ለማሻሻል ጥቂት አልነበሩም። ሙሉ ቤተሰቦች ሞተዋል። እንደዚያ ሆኖ የሚያለቅስ ሰው አልነበረም። እና በሕይወት የተረፉት ለእንባ ጊዜ አልነበራቸውም። እናም ይህን ሁሉ በተቻለ ፍጥነት ለመርሳት ፣ ከትውስታቸው ለማጥፋት። በጦርነቱ ውስጥ የሄዱ ሰዎች ስለእሱ እንደገና ላለመናገር ይመርጣሉ። እና ወንድሞችዎ እና እህቶችዎ በእጆችዎ ውስጥ በረሃብ መሞታቸው ፣ እነሱ ካሉ ፣ ከዚያ ከሁሉም ጋር አይደለም።

ስለዚህ እኛ ከ30-45 ዓመት ነን።

አያቶቻችን በረሃብ ፣ በጦርነት እና በዘር ማጥፋት ወንጀል አልፈዋል። አንድ ሰው ያነሰ ተጎድቷል ፣ ሌላ ሰው ተጎድቷል። በአንድ ሰው ቤተሰብ ውስጥ ኪሳራዎቹ ጉልህ ነበሩ። ለምሳሌ በኩባ ውስጥ ፣ በ 1930-33 በሆሎዶዶር ወቅት ፣ ሁሉም መንደሮች ሞተዋል። በመጥፋቱ ሊያዝኑ የሚችሉ ሴቶች እናቶች እምብዛም አልቀሩም። እና ከአስከፊ ረሃብ የተረፉ እና ከዚህ ሁሉ የተረፉት ልጆች ፣ ለእንባ ጊዜ አልነበራቸውም። ስለዚህ በፍርሃት ተውጠው ይህንን አስፈሪ በውስጣቸው ጥልቅ አድርገው ቀበሩት።

ፎቶ: - “የመፈናቀሉ ሰለባዎች”። የቀድሞው “ኩላክ” እና ቤተሰቡ።

በሩቅ መንደሮች ውስጥ የተወለዱ ሕፃናት “እግዚአብሔር ልጆችን ሰጠ ፣ ለልጆች ይሰጣል” በሚለው መርህ መሠረት እና ገና ከሕፃንነቱ ጊዜ ያልዳኑ ፣ በጦርነቱ ወቅት የተወለዱ እና እርስ በእርስ የሞቱ ልጆች ፤ በማጎሪያ ካምፖች ውስጥ ያሉ ልጆች; ልጆች ያለ ወላጅ እንክብካቤ ትተው በሰፊው የእናታችን ሀገር ስፋት ውስጥ ጠፍተዋል - ማን አለቀሰላቸው? ሰው ነበር? በሕይወት የተረፉት ሰዎች ምን ሆኑ? ካልሆነ ሙሉው ዝርያ አልቋል ፣ ግን ከ 5-6 ልጆች ውስጥ ሁለቱ ብቻ ይቀራሉ ፣ ወይም ከአሥር ልጆች አንዱ ይቀራል።

ስለ እሱስ? እሱ ምን ይሰማዋል?

ፎቶ - የ 30 ዎቹ አቅion።

ፎቶ - የሬጅመንት ልጅ። 40 ዎቹ

ለመኖር ይታገላል። እናም እሱ ያየውን አስፈሪ ሁሉ በተቻለ መጠን በጥልቀት ለመርሳት ፣ ለመደበቅ ፣ ለመቅበር ይሞክራል። መቼም ለማስታወስ ፣ ለማንም ላለመናገር ፣ ያጋጠመውን ሁሉ ፣ የቀበረውን ሁሉ ፣ እና እንዴት እንደነበረ ከትውስታ ለመደምሰስ። እሱ ይህንን ሁሉ የአሰቃቂ ተሞክሮ ውስጡን በጥልቀት ይደብቀዋል እና ሳይተውት ይተወዋል። በዚህ ቅጽ ፣ እና ለልጆችዎ ይተላለፋል “የስነልቦና ዋና” ወይም ሀዘን ተቀበረ - ያልተነካ ፣ ያልደረሰ ፣ ሀዘን በዝምታ አስፈሪ ጩኸት ውስጥ የቀዘቀዘ።

የመጀመሪያው ትውልድ።

እሱ ግን ልጆችም ይኖረዋል። ከጦርነቱ በኋላ ወዲያውኑ የተወለዱ ልጆች። እንደ ሣር በራሳቸው የሚኖሩ ልጆች ፣ ዋጋ የሌላቸው ልጆች። በጣም ገለልተኛ ልጆች። ሁሉንም ነገር እራሳቸው ማድረግ የሚችሉት - እራት ያበስሉ እና በቤት ውስጥ ያስተዳድሩ እና በአዋቂዎች ውስጥ በአትክልቱ ውስጥ ይሠራሉ። ከብዙ ሺህ ኪሎ ሜትሮች ርቀው በባቡር ብቻ ሊላኩ ይችላሉ ፣ ወይም ከጠዋቱ አራት ሰዓት በከተማው በኩል በእግር ወደ የወተት ማብሰያ ኩሽና ወይም ወደ የትኛውም ቦታ ሊላኩ ይችላሉ። ለእነሱ አስፈሪ አይደለም።እና ጊዜው የተለየ ስለሆነ - “ጸጥ ያለ እና የተረጋጋ” - ወዲያውኑ ከጦርነቱ በኋላ ፣ አዎ … ግን ልጆቹ ምንም ዋጋ ስለሌላቸው። “እነሱ ይሞታሉ ይሞታሉ ፣ ያኔ የሞቱት … እና ማንም አልጮኸም። እነዚህን ለማድነቅ እነዚያን ማስታወስ ያስፈልግዎታል። እና በፍርሀት እና በህመም አልቅሱ። እና እንደዚህ ያለ ሀዘን እንደተከሰተ አምኖ መቀበል ፣ እግዚአብሔር አይከለክልም። እናም አልቅሱ ፣ ያስታውሱ ፣ እና ንስሐ ይግቡ … ለመገናኘት የተረፈው ጥፋተኛ ይዘው ይምጡ … “እነሱ ሞተዋል ፣ ግን እኔ ሕያው ነኝ ፣ እግዚአብሔር ይጠብቀኝ … በጭራሽ ባያስታውሱ ይሻላል። እና ልጆች በጣም … “የእኔ ጭቃ” ፣ እና ማን ይቆጥራቸዋል…”

ፎቶ - 50 ዎቹ

የተጨነቀ ፣ የተወደደ ፣ አድናቆት የሌለው ፣ ግን በጣም ጠንካራ እና ገለልተኛ ልጆች ልጆቻቸውን ይወልዳሉ። እናም ስለእነሱ በጣም ይጨነቃሉ ፣ ለማጣት እና ከሁሉም ነገር ለመፈወስ ይፈራሉ። የእነሱ የመንፈስ ጭንቀት እራሱን በግዴለሽነት መልክ ሳይሆን በጠቅላላው ጭንቀት መልክ ይገለጣል። … በንዑስ ኮርቴክስ ውስጥ የሆነ ቦታ ፣ አንድ ልጅ በማንኛውም ጊዜ ሊጠፋ እንደሚችል ያውቃሉ። በአንድ በኩል ለልጆቻቸው በፍርሃት ይነዳሉ ፣ በሌላ በኩል ደግሞ “ሜላኖሊክ ኮር” ልጆቹን ለማቃጠል ፣ ለማልቀስ ፣ ለመቅበር … በመጨረሻ ልጆቹን ቀብረው አልቅሱ! እና አንዲት ሴት በዚህ ሀዘን ውስጥ ትኖራለች ፣ በዚህ አጠቃላይ ፍርሃት ፣ ለልጆ the ሕይወት ጭንቀት። በሕይወቷ ውስጥ በሌለው በሐዘን ፣ ልጆችን አላጣችም። እናም ስሜቷ አንድ ቦታ ትቷቸው ፣ የሆነ ቦታ ጥሏቸው ፣ የሆነ ቦታ አጥቷቸው ፣ ቀብሯታል ፣ ግን አልቅሳለች። በውርስ ሀዘን ይኖራል እና ይህንን ሀዘን በልጆቹ ላይ ይተክላል። ለእናቲቱ ፍላጎት ምላሽ የሚሰጥ ፣ በጠና ይታመማል።

ፎቶ - 70 ዎቹ

ሁለተኛ ትውልድ።

መጥፎ ስሜት ሲሰማኝ እናቴ ወዲያውኑ ጥሩ ስሜት ይሰማታል። ከልጅነቴ ጀምሮ እናቴ ትወደኛለች ፣ በሚታመምበት ጊዜ ትኩረት ትሰጠኛለች። በቤተሰባችን ውስጥ ፍቅር ማለት ስለ ሌላ ሰው መጨነቅ ነው።

የታመመ ሰው ብቻ ቢወድዎት ለምን አይታመሙም?

ፎቶ - 80 ዎቹ

መታመም ማለት ምንም ያህል የማይረባ ቢመስልም ፍቅርን ፣ እንክብካቤን እና እናትዎን ማስደሰት ማለት ነው። ደህና ፣ እናትን ማስደሰት የማይፈልግ ማነው?

ሜላንኮሊክ ኮር ጉዞውን ይቀጥላል። በዚህ ትውልድ ውስጥ የመንፈስ ጭንቀት እራሱን በ somatization መልክ ይገለጻል። ሰዎች በውስጣቸው ከሚኖረው ታላቅ አስፈሪ ጋር እኩል ለሐዘን ምክንያት እየፈለጉ ነው።

ግን ምንም አያገኙም። ብቻ … በሽታ። መላው ቤተሰብን በጥርጣሬ ውስጥ እንድትይዝ ፣ ከባድ እና አስፈሪ ፣ ጠንካራ ፣ በሕይወት እና በሞት መካከል። ከዚያ በውስጡ የሚኖረው አስፈሪ ከውጭ ከሚመጣው አስፈሪ ጋር ሚዛናዊ ይሆናል። ሰዎች በሽታውን ካስወገዱ (የነጣውን አካል ያስወግዱ) ወይም በሽታው ወደ ስርየት ከሄደ ከዚያ የመንፈስ ጭንቀት መሸፈን ይጀምራል ፣ “ሜላኖሊክ ኮር” ይነቃል።

ሦስተኛው ትውልድ።

እና እነዚህ ልጆች ልጆች አሏቸው። እነሱ ለመጀመር ቢደፍሩ ፣ በእርግጥ። ነገር ግን እነዚህ ልጆች በመንፈስ ጭንቀት መልክ የተወለዱ ናቸው። ይህ በጣም የከፋ የመንፈስ ጭንቀት ዓይነት ነው። እነዚህ ልጆች ሁል ጊዜ ከእሱ ጋር መታገል አለባቸው። ውስጡ በሆነ ምክንያት ዘወትር የሚከሰት ሀዘን።

አራተኛ ትውልድ።

ይህ ትውልድ በቤተሰብ ውስጥ የሐዘን ሥዕል ለማባዛት እየሞከረ ነው። ወይም ልጆች አንድ በአንድ ይሞታሉ። ወይም አንዲት ሴት በወሊድ ጊዜ ከጠፉት ልጆች ቁጥር ጋር የፅንስ መጨንገፍ ቁጥርን ታደርጋለች። በአንድ በኩል እሷ ሳታውቅ ኪሳራውን ለመመለስ ፣ ጎሳውን ምን ያህል እንደጠፋ እና ይህን ያህል ለመውለድ መሞከር ትችላለች። በሌላ በኩል ጎሳ የመቀበር እና የማዘን ፍላጎት አለው። እሷ ሳታውቅ “ሜላኖሊክ ኮር” ለመልቀቅ ሁለቱንም ፍላጎቶች ለማሟላት ትሞክራለች።

አምስተኛው ትውልድ የመጀመሪያውን መንገድ ይከተላል … የመንፈስ ጭንቀት ለልጆች ሕይወት እና ደህንነት በጠቅላላው ጭንቀት መልክ ይለማመዳል።

ስድስተኛ ትውልድ - የሁለተኛው መንገድ። የመንፈስ ጭንቀት በስርዓት በሽታዎች መልክ somatically ይገለጻል።

እና ሰባተኛው ትውልድ - የሦስተኛው መንገድ። የመንፈስ ጭንቀት - በሜላነት መልክ።

እስከ ሰባተኛው ትውልድ ድረስ በጎሳ ውስጥ ኪሳራ አለ። የእሱ ዱካዎች እስከ ሰባተኛው ትውልድ ድረስ ይዘልቃሉ።

በታላቁ የመንፈስ ጭንቀት ቀጥታ በኩል ይህ “ሜላኖሊክ ኮር” መንገድ በስቬትላና ሚጋቼቫ (የ MGI አሰልጣኝ) በጌስትታል ኮንፈረንስ መጋቢት 2017 በክራስኖዶር ውስጥ ቀርቧል።በግንቦት 2017 ሚጋቼቫ ስ vet ትላና ጥልቅ የአያት ሥሮች ካለው ከዲፕሬሽን ጋር ለመስራት የወሰኑ የሥነ ልቦና ባለሙያዎችን መርሃ ግብር ይጀምራል።

ይህንን ርዕስ በሕክምና ውስጥ በመመርመር እና በደንበኛ ታሪኮች ውስጥ የእርሱን አስተጋባዎች በማሟላት ፣ በሜላኖሊክ ዋና ጎዳና እና በውርስ ውስጥ ልዩነቶች አሉ ወደሚል መደምደሚያ እመጣለሁ። ይህ መንገድ በአንድ ትውልድ ውስጥ ሊከናወን ይችላል ፣ እናም የመንፈስ ጭንቀት ዓይነቶች በአንድ ትውልድ ልጆች መካከል ሊሰራጭ ይችላል።

እያንዳንዳችን በእኛ ላይ እየደረሰ ያለውን ለማወቅ እንፈልጋለን። ሁኔታዊ የመንፈስ ጭንቀት መንስኤዎች በቀላሉ ሊታወቁ የሚችሉ ከሆነ - ኪሳራ ፣ መለያየት ፣ ያልተፈታ ሐዘን ፣ የችግር ተሞክሮ እና እነዚህ ምክንያቶች በሕክምና ውስጥ ውጤታማ በሆነ መንገድ ሊታከሙ ይችላሉ ፣ ይህም ወደ ድብርት መጥፋት ያስከትላል - ከዚያ እንዴት መቋቋም እንደሚቻል በውርስ የመንፈስ ጭንቀት? ለነገሩ ፣ ከሐዘን ለመትረፍ ፣ ለሚያዝኑበት መዞር አለበት። እናም በአንድ ሰው ምትክ የራስዎን ሀዘን ማለፍ ፣ ማቃጠል ፣ ማልቀስ አይችሉም። የራስዎን ብቻ ሊለማመዱ ይችላሉ። በቤተሰብ ውስጥ ቢያንስ የታሪኮች ቁርጥራጮች ፣ የተከሰተውን ትዝታዎች ሲኖሩ ጥሩ ነው “ከዚያ”። በዚህ ሁኔታ ፣ በሕክምና ውስጥ ፣ ስለሁኔታው ፣ ለሰዎች ፣ እዚያ ለነበሩት ሁሉ እና በተለይም እርስዎን ሳይጠብቁ ለሞቱ ፣ በልደትዎ ደስ ሳይሰኙ ፣ በዚህ ውስጥ እርስዎን ላለማሟላት አጠቃላይ የስሜቶችን አጠቃላይ ስሜት ሊያገኙ ይችላሉ። ዓለም። በዚህ በጠላት ዓለም ውስጥ ብቸኝነትን እያመነታህ ትቶ አያትህ ወይም አያትህ ፣ አክስትህ ወይም አጎትህ ማን አልሆነም። ሊቆጡ ይችላሉ። እና ልጆችዎ እንዳሉት ይቀኑባቸው።

የሀዘን ተሞክሮ በብዙ በሚጋጩ ስሜቶች ተሞልቷል - የሚቃጠል ቂም ፣ ቁጣ ፣ ርህራሄ ፣ ፍቅር ፣ ናፍቆት ፣ ርህራሄ እና የጥፋተኝነት እና ተስፋ መቁረጥ ፣ ውድመት ፣ ብቸኝነትን ይ containsል። በሕይወታችን አግድም ውስጥ ኪሳራ እያጋጠመን ፣ እነዚህን ሁሉ ስሜቶች እናሳልፋለን ፣ እና እኛ ካልከለከናቸው ፣ ከዚያ ሀዘኑ ይረጋጋል ፣ ቁስሉ ይፈውሳል ፣ እና ከጥቂት ጊዜ በኋላ በህመም ሳይሆን በፀጥታ ሀዘን እና ምስጋና ይመልሳል። ፣ በሕይወት ውስጥ ተስፋ እና እምነት።

በቤተሰባችን ውስጥ የተከሰተው ሐዘን በሕይወት ለተረፉት የማይቋቋሙት ሸክም ሆነ። ወደ ቀጣዩ ትውልድ የሕይወት ዛፍ ላይ ወጣ ፣ በእያንዳንዱ አዲስ በተወለደ ልብ ውስጥ ያልተፈወሰ ቁስል ሆኖ ቀረ። ስለተፈጠረው ነገር የሀዘናችንን ክፍል ከተለማመድን ፣ የዋናውን ክፍል መልቀቅ እንችላለን። እናም ሀዘኑን ለቅሶ ተደራሽ ለማድረግ ፣ የቤተሰባችን ታሪክ አካል እንዲሆን ፣ አንድ ሰው ሊያዝንና ሊያዝን የሚችልበት ፣ ሊያውቀው እና ሊያስታውሰው የሚችል ፣ ግን የግድ ከራሱ ጋር መጎተት የለበትም።

እያንዳንዱ ታሪክ በተወሰነ ደረጃ ያበቃል። ግን አንዳንዶቹ ለረጅም ጊዜ ይጎትታሉ።

እኛ ተስማሚ ወላጆች ባለን የጸዳ አከባቢ ውስጥ ባዶ ሰሌዳ አንወለድም። በአንድ ወይም በሌላ መንገድ የትውልዶች ታሪክ በእኛ ውስጥ ይደጋገማል። እሱ የኑሮአችንን ጥራት ፣ የራሳችንን ኑሮ በምንኖርበት መንገድ ላይ ተጽዕኖ ያሳድራል። እና ለልጆቻችን እና ለልጅ ልጆቻችን ሕይወት።

ምን እንደሚሆን ፣ ከእነሱ ጋር የሚወስዱት ፣ በከፊል በእኛ ላይ የተመሠረተ ነው።